Their use wasseen primarily to be i

Their use was
seen primarily to be in short-term forecasting. The potential value of modern time-series
methods in econometric research was, however, underlined in the work of Cooper (1972)
and Nelson (1972) who demonstrated the good forecasting performance of univariate
Box-Jenkins models relative to that of large econometric models. These results raised an
important question mark over the adequacy of large econometric models for forecasting as
well as for policy analysis. It was argued that a properly specified structural econometric
model should, at least in theory, yield more accurate forecasts than a univariate timeseries
model. Theoretical justification for this view was provided by Zellner and Palm
(1974), followed by Trivedi (1975), Prothero and Wallis (1976), Wallis (1977) and others.
These studies showed that Box-Jenkins models could in fact be derived as univariate final
form solutions of linear structural econometric models. In theory, the pure time-series
model could always be embodied within the structure of an econometric model and in
this sense it did not present a ‘rival’ alternative to econometric modelling. This literature
further highlighted the importance of dynamic specification in econometric models and in
particular showed that econometric models that are out-performed by simple univariate
time-series models most probably suffer from specification errors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้เป็นหลักในการพยากรณ์
เห็นได้ระยะสั้น ค่าศักยภาพของทันสมัยเวลา
วิธีการวิจัยทางเศรษฐกิจ อย่างไรก็ตาม ขีดเส้นใต้ ในการทํางานของ คูเปอร์ ( 1972 )
เนลสัน ( 1972 ) ที่แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของกล่องดีการพยากรณ์ 2
เจนกินส์แบบสัมพันธ์กับแบบจำลองเศรษฐมิติขนาดใหญ่ ผลลัพธ์เหล่านี้เป็น
ตั้งขึ้นเครื่องหมายคำถามไปสาระสำคัญของแบบจำลองเศรษฐมิติขนาดใหญ่สำหรับการพยากรณ์เป็น
และการวิเคราะห์นโยบาย มันแย้งว่าถูกต้องระบุโครงสร้างแบบจำลองเศรษฐมิติ
ควรอย่างน้อยในทางทฤษฎี ผลการคาดการณ์ที่ถูกต้องมากขึ้นกว่ารุ่น 2 ปี

เหตุผลเชิงทฤษฎีสำหรับมุมมองนี้ได้โดย zellner และปาล์ม
( 1974 ) , ตามด้วย ตริเวดี ( 1975 )โพรเทโร วอลลิส ( 1976 ) และวอลลิส ( 1977 ) และคนอื่น ๆ .
การศึกษาเหล่านี้พบว่าโมเดลกล่องเจนกินส์อาจในความเป็นจริงจะได้มาเป็น 2 รูปสุดท้าย
โซลูชั่นของแบบจำลองโครงสร้างเชิงเส้น . ในทฤษฎีแบบจำลองอนุกรมเวลา
บริสุทธิ์เสมออาจจะรวบรวมไว้ภายในโครงสร้างของแบบจำลองทางเศรษฐมิติและความรู้สึกมันไม่ได้ปัจจุบัน
' คู่แข่ง ' ทางเลือกแบบจำลองเศรษฐมิติ .นี่วรรณกรรม
เพิ่มเติมเน้นความสำคัญของข้อมูลแบบไดนามิกในตัวแบบเศรษฐมิติและ
โดยเฉพาะพบว่าตัวแบบเศรษฐมิติที่ออกโดยง่ายทั้งสอง
อนุกรมเวลาแบบส่วนใหญ่อาจประสบจากรายละเอียดข้อผิดพลาด