the determined LEC of MS-222 (125 m

the determined LEC of MS-222 (125 mg L) benzocaine (175 mg L). clove oil (50 mg L) and PE (1000 lL) for H.kuda were relatively higher than those obtained for teleost fishes. A concentration of 7 mg L of MS-222 was effetive in anaesthetizing Gadus morhua (mattson and piple,1989) and S.senegalensis (weber et al,2009), respectively at doses of 100-150 mg L resulted in quick induction , total immobirization and fast recovery in juveneles of tembaqui (colossoma macropomum). cunha and roza (2006) recommended 20 mg L clove oil dosage for seven tropical reef fishes. Also, weber at el, (2009) reported 30 mg L clove oil was effective in anaesthetizing S.senegalensis. PE at doses of 600 mg L and 0.12% produced optimal anaesthetic inductions in S.senegalensis (weber et al., 2009) and in goldfish (carassius auratus) (Yasui et al,. 2009), respectively. one of the possible reason for requirement of higher doses of anasethetic in seahorses colud be related to modified from of general teleost gill patern (random tuftet gills) and narrow opercular opening (small cavity volume) which may entail lower watr volumes splashed onto the gills (inadequate irrigation) and existence of slow rate of inhale and exhale water across the gills (gert roos, personal communication). lt has been reported that entry and excretion of anaesthetics in fish takes place primarily via the gill, whereas internal organs are only sligtly involved (ross and ross 1999; hoskonen and pirhonen,2006). further research on structure of gills influencing the anaesthetic dosage in different teleost species, however is required.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การกำหนด LEC ของ MS-222 (125 mg L) benzocaine (175 mg L) น้ำมันกานพลู (50 mg L) และ PE (1000 lL) สำหรับ H.kuda มีค่อนข้างสูงกว่าได้ปลา teleost ความเข้มข้นของ 7 mg L ของ MS-222 effetive ใน anaesthetizing morhua Gadus (mattson และ piple, 1989) และ S.senegalensis (เวเบอร์ et al, 2009) ตามลำดับในปริมาณ 100-150 มก. L ผลเหนี่ยวนำอย่างรวดเร็ว รวม immobirization และการกู้คืนอย่างรวดเร็วใน juveneles ของ tembaqui (colossoma macropomum) กูนยาและโรซ่า (2006) แนะนำ 20 มก. L ปริมาณน้ำมันกานพลูสำหรับเจ็ดปลาแนวปะการังเขตร้อน ยัง เวเบอร์ที่เอล, (2009) รายงานว่า น้ำมันกานพลู 30 มก. L เป็นผล anaesthetizing S.senegalensis PE ในปริมาณ 600 มก. L และ 0.12% ที่ผลิต inductions สลบที่ดีที่สุด ใน S.senegalensis (เวเบอร์ et al. 2009) และปลาทอง (carassius auratus) (ทาง et al, . 2009), ตามลำดับ สาเหตุอย่างใดอย่างหนึ่งสำหรับความต้องการของ anasethetic ใน colud ม้าน้ำปริมาณที่สูงขึ้นจะเกี่ยวข้องกับแก้ไขจากของ patern gill teleost ทั่วไป (สุ่ม tuftet เหงือก) และแคบเปิด opercular (ปริมาตรโพรงขนาดเล็ก) ซึ่งอาจนำมาซึ่งปริมาณ watr ต่ำกว่าสาดลงบนเหงือก (ชลประทานไม่เพียงพอ) และดำรงอยู่ของช้าอัตราการสูดดมและหายใจออกน้ำในเหงือก (gert รูส การสื่อสาร) lt ได้รับรายงานว่า รายการและการขับถ่ายของละเอียดของปลาเกิดขึ้นเป็นหลักผ่านเหงือก ในขณะที่อวัยวะภายในเป็นเพียง sligtly เกี่ยวข้อง (ross และรอสส์ 1999; hoskonen และ pirhonen, 2006) การวิจัยเกี่ยวกับโครงสร้างของเหงือกที่มีอิทธิพลต่อการให้ยาสลบในสายพันธุ์ teleost อย่างไรก็ตาม จำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่กำหนด LEC ของ MS-222 (125 มก. L) benzocaine (175 มิลลิกรัมต่อลิตร) น้ำมันกานพลู (50 mg L) และ PE (1000 LL) สำหรับ H.kuda ค่อนข้างสูงกว่าผู้ที่ได้รับสำหรับปลา teleost ความเข้มข้นของ 7 มิลลิกรัมต่อลิตร MS-222 เป็น Effetive ใน anaesthetizing Gadus morhua (แมทท์และ piple, 1989) และ S.senegalensis (Weber et al, 2009) ตามลำดับในขนาด 100-150 มิลลิกรัมต่อลิตรส่งผลให้เกิดการเหนี่ยวนำอย่างรวดเร็วรวม immobirization และการกู้คืนได้อย่างรวดเร็วใน juveneles ของ tembaqui (colossoma macropomum) นานี่และโรซ่า (2006) แนะนำ 20 มิลลิกรัมปริมาณน้ำมันกานพลู L เจ็ดปลาในแนวปะการังเขตร้อน นอกจากนี้เวเบอร์ที่เอล (2009) รายงานวันที่ 30 มก. น้ำมันกานพลู L มีประสิทธิภาพในการ anaesthetizing S.senegalensis PE ในปริมาณ 600 มิลลิกรัมต่อลิตรและ 0.12% ผลิต inductions ยาชาที่ดีที่สุดใน S.senegalensis (Weber et al., 2009) และปลาทอง (Carassius auratus) (Yasui, et al ,. 2009) ตามลำดับ หนึ่งในเหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับความต้องการของปริมาณที่สูงขึ้นของ anasethetic ในม้าน้ำ colud จะเกี่ยวข้องกับการแก้ไขจากทั่วไป patern teleost เหงือก (เหงือก tuftet สุ่ม) และการเปิด opercular แคบ (ปริมาตรโพรงเล็ก) ซึ่งอาจนำมาซึ่งปริมาณ watr ต่ำสาดลงบนเหงือก ( ชลประทานไม่เพียงพอ) และการดำรงอยู่ของอัตราที่ช้าของการหายใจน้ำทั่วเหงือก (Roos เกิร์ต, การสื่อสารส่วนบุคคล) LT ได้รับรายงานว่ารายการและการขับถ่ายของยาชาในปลาส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นผ่านทางเหงือกในขณะที่อวัยวะภายในเป็นเพียงการมีส่วนร่วม sligtly (รอสส์และรอสส์ปี 1999 และ hoskonen pirhonen 2006) การวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับโครงสร้างของเหงือกที่มีอิทธิพลต่อปริมาณยาชาในรูปแบบที่แตกต่างกัน teleost แต่เป็นสิ่งจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กำหนดเล็กของ ms-222 ( 125 มก. l ) สมณศักดิ์ ( 175 มิลลิกรัมต่อลิตร ) น้ำมันกานพลู ( 50 มิลลิกรัมต่อลิตร ) และ PE 1000 จะ ) สำหรับ h.kuda ได้ค่อนข้างสูงกว่า สำหรับ teleost ปลา ระดับความเข้มข้น 7 mg l ms-222 คือ effetive ใน anaesthetizing gadus morhua ( แม็ตสัน และ piple , 1989 ) และ s.senegalensis ( Weber et al , 2009 ) ตามลำดับ ( 100-150 มิลลิกรัม ผมให้แบบด่วน immobirization ทั้งหมดและรวดเร็วในการกู้คืน juveneles ของ tembaqui ( colossoma macropomum ) และคูนาโรซา ( 2006 ) แนะนำ 20 mg L น้ำมันกานพลูยาเจ็ดเขตร้อนปะการังปลา นอกจากนี้ เวเบอร์ที่ El ( 2009 ) รายงาน 30 มิลลิกรัมต่อลิตรน้ำมันกานพลูมีประสิทธิภาพใน anaesthetizing s.senegalensis . PE ( 600 mg L และ 0.12 % ผลิตที่ดีที่สุดผสมในยาชา s.senegalensis ( Weber et al . , 2009 ) และในปลาทอง ( Carassius auratus ) ( สึอิ et al , . 2009 ) , ตามลำดับ หนึ่งในเหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับความต้องการที่สูง doses ของ anasethetic ในม้าน้ำ colud จะเกี่ยวข้องกับการแก้ไขจากของ patern เหงือก teleost ทั่วไป ( สุ่ม tuftet เหงือก ) และแคบ opercular เปิด ( ปริมาตรโพรงเล็ก ) ซึ่งอาจก่อให้เกิดปริมาณพลังงานที่กี่ยวข้องกับล่างสาดลงบนเหงือก ( ขาดน้ำ ) และการดำรงอยู่ของช้าอัตราการหายใจเข้าและหายใจออก น้ำ ข้าม เหงือก ( เกิรูส , การสื่อสารส่วนบุคคล ) มันได้รับรายงานว่ารายการและการขับถ่ายของปลาจะเกิดขึ้นเป็นหลักใน ANAESTHETICS ผ่านทางเหงือก และอวัยวะภายในเท่านั้น sligtly เกี่ยวข้อง ( รอสรอสและ 2542 ; hoskonen และ pirhonen , 2006 ) การวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับโครงสร้างของเหงือกที่มีอิทธิพลต่อปริมาณยาใน teleost สายพันธุ์ที่แตกต่างกัน แต่จะต้อง