Measurement of residual PAH concent

Measurement of residual PAH concentrations showed the promoting effect of planting H. annuus on the dissipation of these chemicals from soil (Table 1). The concentrations of anthracene, fluoranthene, pyrene and crysene in planted soils decreased significantly below the levels detected in the unplanted controls after 45 and 90 d. A positive effect of planting on the dissipation of fluorene was only observed after 45 d, and its concentration remained below the detection limit in both planted and unplanted soils after 90 days. The presence of sunflower plants had no significant effect on the dissipation of phenanthrene in any of the sampling periods. The absence of effect may be connected to the higher solubility in water of this compound (1.8 mg L1), as compared with anthracene (0.045 mg L1), fluoranthene (0.206 mg L1), pyrene (0.13 mg L1) and chrysene (1.8$103 mg L1), what may have caused less bioavailability restrictions to biodegradation of phenanthrene. The increased dissipation was reflected in the significantly lower (p 0.05) concentration of total PAHs in planted pots compared to the unplanted controls, which resulted in a 60% additional decrease in the total PAH content in both sampling periods. With the excep- tion of fluorene, extending the experimental period to 90 days did not result in a significantly lower residual concentration of any of the PAHs in the soils. The chemical analysis of major soil charac- teristics (e.g., pH, texture) did not reveal significant differences after planting with sunflowers, with the only difference being found in the content of total organic carbon, which increased in the planted soils from 0.9 to 2.1% after 90 days.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดความเข้มข้นละเหลือแสดงผลส่งเสริมปลูก H. annuus บนกระจายของสารเคมีเหล่านี้จากดิน (ตารางที่ 1) ความเข้มข้นของแอนทราซีน fluoranthene ไพรีน และ crysene ในดินเนื้อปูนปลูกลดลงอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าระดับตรวจพบในตัวควบคุม unplanted 45 และ 90 d ผลบวกของปลูกบนกระจายของ fluorene เท่าที่สังเกตหลัง 45 d และความเข้มข้นของยังคงขีดจำกัดตรวจในดินเนื้อปูนปลูก และ unplanted หลังจาก 90 วัน ของพืชดอกทานตะวันไม่มีผลสำคัญในการกระจายของฟีแนนทรีนในรอบระยะเวลาสุ่มได้ การขาดงานของผลอาจเชื่อมต่อกับละลายในน้ำนี้ผสม (1.8 มิลลิกรัม L 1), เมื่อเทียบกับแอนทราซีน (0.045 มิลลิกรัม L 1), fluoranthene (0.206 มิลลิกรัม L 1), ไพรีน (0.13 มิลลิกรัม L 1) และ chrysene (1.8$ 10 3 มิลลิกรัม L 1), อะไรอาจทำให้เกิดข้อจำกัดน้อยกว่าชีวปริมาณออกฤทธิ์ biodegradation ของฟีแนนทรีนสูง กระจายเพิ่มขึ้นเป็นประจำในต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญ (p 0.05) ความเข้มข้นของ PAHs รวมในกระถางปลูกเปรียบเทียบกับตัวควบคุม unplanted ซึ่งมีผลในการลดเพิ่ม 60% ในละรวมเนื้อหาทั้งระยะการสุ่มตัวอย่าง มีการ excep-สเตรชันของ fluorene ขยายระยะเวลาทดลอง 90 วันผลไม่เข้มข้นของ PAHs ในดินเนื้อปูนเหลือต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญ วิเคราะห์เคมีของดินที่สำคัญ charac-teristics (เช่น ค่า pH เนื้อ) ได้เปิดเผยความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญหลังจากปลูกกับทานตะวัน มีความแตกต่างเท่านั้นที่ถูกพบในเนื้อหาของรวมอินทรีย์คาร์บอน ซึ่งเพิ่มขึ้นในดินเนื้อปูน planted จาก 0.9% 2.1 หลังจาก 90 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวัดความเข้มข้นของ PAH ที่เหลือแสดงให้เห็นถึงผลกระทบของการส่งเสริมการปลูก H. annuus ในการกระจายของสารเคมีเหล่านี้มาจากพื้นดิน (ตารางที่ 1) ความเข้มข้นของแอนทรา, fluoranthene, ไพรีและ crysene ในดินปลูกลดลงอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าระดับที่ตรวจพบในการควบคุมบึงประดิษฐ์หลังจากที่ 45 และ 90 D ผลบวกของการปลูกในการกระจายของฟลูออรีนเป็นข้อสังเกตเท่านั้นหลังจาก 45 วันและความเข้มข้นของมันยังคงอยู่ต่ำกว่าขีด จำกัด ของการตรวจสอบทั้งในดินปลูกและบึงประดิษฐ์หลังจาก 90 วัน การปรากฏตัวของพืชดอกทานตะวันไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการกระจายของฟีแนนทรีในใด ๆ ของระยะเวลาการสุ่มตัวอย่าง กรณีที่ไม่มีผลกระทบอาจจะเกี่ยวข้องกับการละลายในน้ำที่สูงขึ้นของสารนี้ (1.8 มิลลิกรัม L? 1) เมื่อเทียบกับแอนทรา (0.045 มิลลิกรัม L? 1), fluoranthene (0.206 มิลลิกรัม L? 1) ไพรีน (0.13 มิลลิกรัมต่อลิตร ? 1) และไครซีน (1.8 $ 10? 3 มิลลิกรัม L? 1), สิ่งที่อาจจะก่อให้เกิดข้อ จำกัด ในการดูดซึมน้อยลงในการย่อยสลายฟีแนนทรี การกระจายเพิ่มขึ้นสะท้อนให้เห็นในที่ต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญ (P 0.05) ความเข้มข้นของสาร PAHs รวมในกระถางปลูกเมื่อเทียบกับการควบคุมบึงประดิษฐ์ซึ่งมีผลในการลดลง 60% เพิ่มเติมในเนื้อหา PAH รวมทั้งในช่วงเวลาการสุ่มตัวอย่าง ด้วยการ excep- ของฟลูออรีน, การขยายระยะเวลาการทดลองถึง 90 วันไม่ได้ผลในระดับความเข้มข้นที่เหลือล​​ดลงอย่างมีนัยสำคัญใด ๆ ของสาร PAHs ในดิน การวิเคราะห์ทางเคมีของดินที่สำคัญอักษร teristics (เช่นค่า pH เนื้อ) ไม่ได้เปิดเผยความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญหลังจากการปลูกดอกทานตะวันที่มีมีความแตกต่างเพียงถูกพบในเนื้อหาของสารอินทรีย์คาร์บอนทั้งหมดที่เพิ่มขึ้นในดินที่ปลูก 0.9-2.1 % หลังจาก 90 วัน