Prior to the crisis, average per ca

Prior to the crisis, average per capita income was Php42,717 (Table 3). Modest growth (about 2%) occurred beginning 2007 and extended to the following year. Rural areas registered higher
growth than the other areas, with 4.2% growth in 2007 and 2.4% in 2008. Growth in urban areas outside NCR has not been as robust, with barely 1% in 2008. Among income classes, the poor (1st and 2nd quintile) experienced higher growth than those in the upper classes (11% for the 1st quintile and 7% for the 2nd quintile in 2008). Note however that incomes declined for the poorest quintile in 2007. The bulk of growth occurred in the 3rd and 4th quintiles where most of the OFWs belong. In contrast, per capita incomes in the richest quintile stagnated in 2008. Households in agriculture and services experienced positive growth. However, those in the industry sector already experienced decline in their incomes even before the crisis. Similarly, wage and salary workers and unpaid family workers experienced decline in 2008 in contrast to the own account workers’ high income growth of 6.2%.
Estimated mean income declined by 2.1% in 2009. However, the levels across groups are still higher than 2007 figures. Certain exceptions can be named though, for instance, households in urban areas outside Metro Manila, which belong to the richest quintile. As expected, those that belong to the industry sector took a hit. Their income levels are lower in 2009 than in 2007 by about Php 2,500. The same is observed among wage and salary workers and substantially among unpaid family workers (about Php 4,200).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนวิกฤต รายได้เฉลี่ยต่อหัวถูก Php42, 717 (ตาราง 3) เจียมเนื้อเจียมตัวเจริญเติบโต (ประมาณ 2%) เกิดขึ้นเริ่มต้น 2007 และเพิ่มเติมในปีต่อไปนี้ ลงทะเบียนสูงกว่าชนบทเจริญเติบโตมากกว่าในพื้นที่อื่น ๆ เติบโต 4.2% ในปี 2007 และ 2.4% ในปี 2008 เจริญเติบโตในพื้นที่เมืองนอก NCR ไม่ได้แข็งเป็น เพิ่งจะ 1% ในปี 2008 ระหว่างเรียนรายได้ คนจน (quintile 1 และ 2) มีประสบการณ์การเจริญเติบโตสูงกว่าผู้ที่อยู่ในชนชั้นสูง (11% สำหรับ quintile 1 และ 7% สำหรับ quintile 2 ในปีพ.ศ. 2551) ทราบแต่ว่า รายได้ปฏิเสธสำหรับ quintile ยากจนที่สุดในปี 2007 จำนวนมากของการเติบโตเกิดขึ้นใน quintiles 3 และ 4 ซึ่งส่วนใหญ่ OFWs อยู่ ในทางตรงกันข้าม รายได้ต่อหัวใน quintile รวยที่สุด stagnated ในปี 2008 ครัวเรือนเกษตรและบริการประสบการณ์ขยายตัวเป็นบวก อย่างไรก็ตาม ผู้ที่อยู่ในภาคอุตสาหกรรมแล้วมีประสบการณ์ลดลงรายได้ของพวกเขาแม้ว่าก่อนวิกฤติ ในทำนองเดียวกัน แรงงานค่าจ้างและเงินเดือนและคนครอบครัวไม่มีประสบการณ์ลดลงในปี 2008 ตรงข้ามของผู้ปฏิบัติงานบัญชีของตนเองเจริญเติบโตของรายได้สูง 6.2%ประมาณการรายได้เฉลี่ยลดลง 2.1% ในปี 2552 อย่างไรก็ตาม ระดับข้ามกลุ่มได้ยังสูงกว่าตัวเลข 2007 ข้อยกเว้นบางสามารถชื่อแม้ว่า เช่น ครัวเรือนในเขตเมืองนอกเมโทรมะนิลา ซึ่งอยู่ใน quintile รวยที่สุดได้ ตามที่คาดไว้ ผู้ที่อยู่ในภาคอุตสาหกรรมเอาตี ระดับรายได้ของพวกเขาอยู่ต่ำกว่าในปี 2552 กว่า 2007 โดยเกี่ยวกับ Php 2500 เหมือนจะสังเกตคนงานค่าจ้างและเงินเดือน และมากใน หมู่คนที่ครอบครัวยังไม่ได้ชำระ (เกี่ยวกับ Php 4200)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนที่จะเกิดวิกฤตค่าเฉลี่ยรายได้ต่อหัวเป็น Php42,717 (ตารางที่ 3) การเจริญเติบโตเจียมเนื้อเจียมตัว (ประมาณ 2%) ที่เกิดขึ้นเริ่มต้นปี 2007 และขยายไปในปีต่อไป พื้นที่ชนบทที่ลงทะเบียนสูงกว่าการเติบโตกว่าพื้นที่อื่น ๆ ที่มีการเติบโต 4.2% ในปี 2007 และ 2.4% ในปี 2008 การเจริญเติบโตในพื้นที่เขตเมืองนอก NCR ไม่ได้เป็นที่แข็งแกร่งด้วยแทบจะ 1% ในปี 2008 ท่ามกลางการเรียนรายได้คนจน (ที่ 1 และ quintile 2) ประสบการณ์การเจริญเติบโตที่สูงกว่าผู้ที่อยู่ในชนชั้นสูง (11% สำหรับ quintile ที่ 1 และ 7% สำหรับ quintile 2 ในปี 2008)
แต่ทราบว่ามีรายได้ลดลง quintile ที่ยากจนที่สุดในปี 2007 เป็นกลุ่มของการเจริญเติบโตที่เกิดขึ้นในครัวเรือนที่ 3 และ 4 ที่มากที่สุดของแรงงานฟิลิปปินส์โพ้นทะเลที่อยู่ใน ในทางตรงกันข้ามรายได้ต่อหัวใน quintile คงที่รวยที่สุดในปี 2008 ผู้ประกอบการในภาคเกษตรและบริการประสบการณ์การเจริญเติบโตในเชิงบวก แต่ผู้ที่อยู่ในภาคอุตสาหกรรมที่มีประสบการณ์แล้วการลดลงของรายได้ของพวกเขาแม้ก่อนเกิดวิกฤตเศรษฐกิจ ในทำนองเดียวกันคนงานค่าจ้างและเงินเดือนและคนในครอบครัวได้รับค่าจ้างที่มีประสบการณ์การลดลงในปี 2008 ในทางตรงกันข้ามกับคนงานบัญชีของตัวเอง 'การเจริญเติบโตของรายได้สูง 6.2%.
โดยประมาณรายได้เฉลี่ยลดลง 2.1% ในปี 2009 อย่างไรก็ตามในกลุ่มระดับยังคงสูงกว่า 2,007 ตัวเลข ข้อยกเว้นบางอย่างที่สามารถตั้งชื่อ แต่สำหรับตัวอย่างเช่นผู้ประกอบการในพื้นที่เขตเมืองที่อยู่นอกกรุงมะนิลาซึ่งอยู่ใน quintile ที่ร่ำรวยที่สุด เป็นที่คาดหวังเหล่านั้นที่อยู่ในภาคอุตสาหกรรมเอาตี ระดับรายได้ของพวกเขาจะลดลงในปี 2009 กว่าในปี 2007 ประมาณ 2,500 Php เช่นเดียวกับที่เป็นที่สังเกตในหมู่คนงานค่าจ้างและเงินเดือนและอย่างมากในหมู่คนงานครอบครัวที่ค้างชำระ (ประมาณ Php 4200)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนวิกฤติ รายได้ต่อหัวเฉลี่ย php42717 ( ตารางที่ 3 ) การเจริญเติบโตเจียมเนื้อเจียมตัว ( 2 % ) ที่เกิดขึ้นเริ่มต้นในปี 2007 และขยายในปีต่อไป ชนบทลงทะเบียนสูงกว่า
การเจริญเติบโตมากกว่าพื้นที่อื่น ๆ มีการเติบโตที่ 4.2% ในปี 2007 และ 2.4% ในปี 2008 การเจริญเติบโตในเขตเมืองนอก NCR ไม่ได้เป็นที่แข็งแกร่งกับแทบ 1% ในปี 2008 รายได้ระหว่างเรียน ,คนจน ( 1 และ 2 quintile ) มีประสบการณ์การเจริญเติบโตสูงกว่าผู้ที่อยู่ในชนชั้นสูง ( 11 ) 1 quintile และ 7% สำหรับ quintile 2 ในปี 2008 ) หมายเหตุอย่างไรก็ตามว่า รายได้ลดลง สำหรับ quintile ที่ยากจนที่สุดใน 2007 เป็นกลุ่มของการเติบโตที่เกิดขึ้นในระดับที่ 3 และ 4 ควินไทลส์ ซึ่งส่วนใหญ่ของ ofws อยู่ ในทางตรงกันข้าม , รายได้ต่อหัวใน quintile รวยหยุดนิ่งใน 2008ครัวเรือนบริการการเกษตรและประสบการณ์การเติบโตที่เป็นบวก อย่างไรก็ตาม ผู้ที่อยู่ในภาค อุตสาหกรรมมีประสบการณ์แล้วลดลงในรายได้ของพวกเขาแม้กระทั่งก่อนที่จะเกิดวิกฤตเศรษฐกิจ ในทำนองเดียวกันค่าจ้างและเงินเดือนและค่าจ้างแรงงานในครอบครัวคนงานที่มีประสบการณ์ลดลงในปี 2008 ในทางตรงกันข้ามกับพนักงานบัญชีเองมีรายได้สูง การเติบโตของรายได้เฉลี่ยประมาณ 6.2%
ลดลง 2.1% ในปี 2009 อย่างไรก็ตามระดับข้ามกลุ่มยังคงสูงกว่าปี 2550 ตัวเลข ข้อยกเว้นบางประการที่สามารถตั้งชื่อ แต่สำหรับอินสแตนซ์ ครัวเรือนในเขตเมือง นอกกรุงมะนิลา ซึ่งเป็นของ quintile รวย . ตามที่คาดไว้ , ผู้ที่เป็นของภาคอุตสาหกรรมได้ตี ระดับรายได้ของพวกเขาจะลดลงในปี 2552 ในปี 2007 โดยเกี่ยวกับ PHP 2500 .เดียวกันตรวจสอบค่าจ้างและเงินเดือนของพนักงานและครอบครัวอย่างมากในหมู่คนงาน จ่ายค่า ( เกี่ยวกับ PHP 4200 )