David Jardel has experienced this f

David Jardel has experienced this first hand. David recalls, “When I first graduated from college, I was hired along with a few other graduates to be an assistant at a news station. It was a really competitive job, and at first, it was difficult to make friends. We worked long hours and weren’t paid very much. We were all really struggling. Or at least that’s what I thought. But one day I overheard one of the other assistants, Rick, on the phone with his mother. He asked his mother if she could send more money to cover his rent. He also asked her whether she could increase the limit on the credit card she had given him. I got the feeling from the conversation that his parents were basically supporting him. I ended up gossiping about it to the other assistants. I Knew I was wrong to do it, but at the time, I couldn’t resist. We all had a good laugh about it, and it helped us bond as a group. But there was a price to be paid for that, and Rick paid it. We used to tease him quite a bit. For example, if we were ordering a pizza, we would say, “OH Rick, wouldn’t you prefer to have a nice meal at a restaurant and charge it to your mommy?” We meant it in good fun, but looking back, I can see how it might have seemed malicious to Rick. He ended up quitting. I’ve always felt bad about the part I played in his decision to leave.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

David Jardel มีประสบการณ์ตรงนี้ เรียกคืน David "เมื่อก่อนจบการศึกษาจากวิทยาลัย ฉันจ้างกับบัณฑิตอื่น ๆ กี่เป็นผู้ช่วยที่สถานีข่าว มันเป็นงานแข่งขันจริง ๆ และตอนแรก ก็ยากจะทำให้เพื่อน เราทำงานเวลานาน และไม่ได้จ่ายมาก เราได้ทั้งหมดจริง ๆ ดิ้นรน หรืออย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่คิด แต่วันหนึ่งฉัน overheard หนึ่งช่วยอื่น ๆ ริค ทางโทรศัพท์กับแม่ของเขา เขาถามแม่ของเขาถ้า เธอสามารถส่งเงินการเช่าของเขา เขาถามเธอว่า เธอสามารถเพิ่มวงเงินบัตรเครดิตที่เธอมีให้เขา ผมมีความรู้สึกจากการสนทนาว่า พ่อได้โดยทั่วไปสนับสนุนเขา ฉันสิ้นสุดขึ้น gossiping เลยให้ผู้ช่วยอื่น ๆ Knew ฉันได้ทำผิด แต่ในเวลา ฉันไม่สามารถต้านทาน เราทุกคนได้หัวเราะดีเกี่ยวกับมัน และมันช่วยให้เราพันธบัตรเป็นกลุ่ม แต่มีราคาต้องจ่ายให้ และริคจ่ายมัน เราใช้หยอกเขาไม่น้อย ตัวอย่าง ถ้าเราได้สั่งพิซซ่า เราพูด "OH ริค ไม่ต้องมีดีที่อาหาร และค่า mommy คุณ" เราหมายถึง ในความสนุก ได้มองกลับ ฉันเห็นว่ามันอาจดูอันตรายกับริค เขาสิ้นสุดขึ้นการออกจาก ฉันมักจะได้รู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับส่วนที่ผมเล่นในการตัดสินใจของเขาไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดวิด Jardel มีประสบการณ์นี้มือแรก เดวิดจำได้ว่า "ครั้งแรกที่ผมจบการศึกษาจากวิทยาลัยผมได้รับการว่าจ้างพร้อมกับผู้สำเร็จการศึกษาอื่น ๆ ไม่กี่ที่จะเป็นผู้ช่วยที่สถานีข่าว มันเป็นงานที่มีการแข่งขันจริงๆและในตอนแรกมันเป็นเรื่องยากที่จะทำให้เพื่อน ๆ เราทำงานเป็นเวลานานและไม่ได้จ่ายเงินมาก เราทุกคนจริงๆดิ้นรน หรืออย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ผมคิดว่า แต่วันหนึ่งผมได้ยินหนึ่งในผู้ช่วยอื่น ๆ ริกบนโทรศัพท์กับแม่ของเขา เขาถามแม่ของเขาว่าเธอจะส่งเงินมากขึ้นเพื่อให้ครอบคลุมค่าเช่าของเขา นอกจากนี้เขายังถามเธอว่าเธอจะเพิ่มวงเงินในบัตรเครดิตของเธอให้เขา ผมมีความรู้สึกจากการสนทนาว่าพ่อแม่ของเขาถูกพื้นสนับสนุนเขา ฉันสิ้นสุดนินทาเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่จะช่วยอื่น ๆ ฉันรู้ว่าฉันผิดที่จะทำมัน แต่ในเวลาที่ฉันไม่สามารถต้านทาน เราทุกคนหัวเราะดีเกี่ยวกับมันและมันช่วยให้เราพันธบัตรเป็นกลุ่ม แต่มีราคาที่จะต้องจ่ายสำหรับการที่และริกจ่ายเงิน เราเคยแซวเขาไม่น้อย ตัวอย่างเช่นถ้าเราได้รับการสั่งซื้อพิซซ่าเราจะพูดว่า "OH ริก, คุณจะไม่ชอบที่จะมีอาหารที่ดีที่ร้านอาหารและค่าใช้จ่ายไปยังแม่ของคุณหรือไม่" เราหมายความว่ามันสนุกดี แต่มองย้อนกลับไป ฉันสามารถดูวิธีการที่มันอาจจะดูเหมือนเป็นอันตรายริก เขาจบลงด้วยการเลิกสูบบุหรี่ ฉันมักจะรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับส่วนหนึ่งที่ผมเล่นในการตัดสินใจของเขาที่จะออกจาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดวิด jardel มีประสบการณ์มือแรก เดวิด เล่าว่า " ตอนแรกที่ผมจบจากมหาลัย ฉันได้รับการว่าจ้างพร้อมกับไม่กี่บัณฑิตอื่น ๆที่จะเป็นผู้ช่วยที่สถานีข่าว มันคืองานแข่งขันจริงๆ ตอนแรกมันก็ยากที่จะหาเพื่อน เราทำงานเป็นเวลานานและไม่ได้จ่ายมาก เรากำลังดิ้นรน หรืออย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ผมคิดแต่แล้ววันนึงฉันได้ยินหนึ่งในผู้ช่วยอื่น ๆ , ริค , คุยโทรศัพท์กับแม่ของเขา เขาถามแม่ของเขาว่าเธอจะส่งเงินค่าเช่าของเขา เขาถามเธอว่า จะเพิ่มวงเงินในบัตรเครดิตที่เธอมีให้เขา ฉันรู้สึกได้จากบทสนทนาที่พ่อแม่ของเขาก็สนับสนุนเขา ฉันสิ้นสุดขึ้นนินทามันกับผู้ช่วยอื่นๆผมรู้ว่าผมผิดที่ทำมัน แต่ในตอนนี้ฉันก็ยังไม่อาจต้านทานได้ เราทุกคนได้หัวเราะดีเกี่ยวกับมัน และมันช่วยให้เราผูกพันเป็นกลุ่ม แต่มันคือราคาที่ต้องจ่ายสำหรับการนั้น และริค จ่ายมัน เราเคยแกล้งเขานิดหน่อย ตัวอย่างเช่น ถ้าเราสั่งพิซซ่า เราก็จะพูดว่า " โอ้ ริค คุณไม่ชอบทานอาหารอร่อยอร่อยที่ร้านอาหารและค่าใช้จ่ายให้แม่ของคุณ ?" เราหมายถึงว่า เล่นสนุกๆ แต่มองย้อนกลับไป ผมเห็นว่ามันอาจจะดูเหมือนเป็นอันตรายกับริค ในที่สุดเขาก็จะลาออก ฉันรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับส่วนที่ผมเล่นในการตัดสินใจของเขาไป