Ammonia is a natural component of s

Ammonia is a natural component of sediments and has been identified as a common contributor to toxicity in marine sediment, elutriate and porewater testing. In our study, the role of ammonia as a possible toxicant in sediment toxicity tests was evaluated using larvae of the surf clam, Spisula solidissima. Elutriates were prepared and tested using six baseline sediment samples. Ammonia was then purged from aliquots of the baseline sediment samples prior to elutriate preparation. Finally, ammonia was spiked into aliquots of the purged elutriates to mimic ammonia concentrations measured in the baseline elutriates. Toxicity was present in all of the baseline samples and was removed in the ammonia purged samples. In most cases, toxicity was comparable in the ammonia spiked samples to levels measured in the baseline samples. Water only toxicity tests revealed that larvae of the surf clam are one of the more ammonia sensitive marine species. The LC50 for survival was 10.6 mg/L total ammonia (.53 mg/L unionized ammonia) and the EC50 for shell development was 2.35 mg/L total ammonia (.12 mg/L unionized ammonia). Toxicity endpoints calculated from the water only ammonia toxicity test were good predictors of effects observed in the sediment elutriate tests.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แอมโมเนียเป็นองค์ประกอบธรรมชาติของตะกอน และพบว่าช่างภาพทั่วไปความเป็นพิษในน้ำตะกอน elutriate และ porewater ในเรื่องการเรียน บทบาทของแอมโมเนียเป็น toxicant เป็นไปได้ในการทดสอบความเป็นพิษของตะกอนถูกประเมินโดยใช้ตัวอ่อนของหอย Spisula solidissima Elutriates ถูก และทดสอบใช้ตัวอย่างตะกอนหลักหก แล้วกำจัดแอมโมเนียจาก aliquots ของก่อนตัวอย่างตะกอนหลักการ elutriate เตรียมไว้ ในที่สุด แอมโมเนียถูก spiked เป็น aliquots ของการลบถาวร elutriates เพื่อเลียนแบบหลักการวัดค่าความเข้มข้นของแอมโมเนีย elutriates ความเป็นพิษมีอยู่ในทุกตัวอย่างหลัก และถูกเอาออกในตัวอย่างกำจัดแอมโมเนีย ในกรณีส่วนใหญ่ ความเป็นพิษได้เปรียบในตัวอย่างแอมโมเนีย spiked เพื่อระดับวัดตัวอย่างพื้นฐาน ทดสอบความเป็นพิษเพียงน้ำเปิดเผยว่า ตัวอ่อนของหอยเป็นเพิ่มเติมแอมโมเนียสำคัญทางทะเลสายพันธุ์อย่างใดอย่างหนึ่ง LC50 สำหรับการอยู่รอดเป็นแอมโมเนียรวม 10.6 mg/L (.53 mg/L unionized แอมโมเนีย) และ EC50 พัฒนาเชลล์ แอมโมเนียรวม 2.35 mg/L (แอมโมเนีย.12 mg/L unionized) ปลายทางความเป็นพิษที่คำนวณจากการทดสอบความเป็นพิษของแอมโมเนียเท่านั้นถูกดีทำนายผลในตะกอน elutriate ทดสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แอมโมเนียเป็นส่วนประกอบตามธรรมชาติของตะกอนและได้รับการระบุว่าเป็นผู้มีส่วนร่วมร่วมกันเพื่อความเป็นพิษในดินตะกอนทะเล elutriate และการทดสอบ porewater ในการศึกษาบทบาทของแอมโมเนียเป็นสารพิษที่เป็นไปได้ในการทดสอบความเป็นพิษตะกอนได้รับการประเมินโดยใช้ตัวอ่อนของหอยคลื่น Spisula solidissima Elutriates ถูกจัดทำและการทดสอบโดยใช้หกตัวอย่างตะกอนพื้นฐาน แอมโมเนียได้รับการชำระแล้วจาก aliquots ของตัวอย่างตะกอนพื้นฐานก่อนที่จะมีการเตรียมการ elutriate สุดท้ายถูกแอมโมเนียถูกแทงเข้า aliquots ของ elutriates ล้างเพื่อเลียนแบบความเข้มข้นของแอมโมเนียวัดใน elutriates พื้นฐาน ความเป็นพิษในปัจจุบันคือตัวอย่างทั้งหมดพื้นฐานและถูกถอดออกในแอมโมเนียล้างตัวอย่าง ในกรณีส่วนใหญ่เป็นพิษเมื่อเปรียบเทียบในแอมโมเนียถูกแทงตัวอย่างให้อยู่ในระดับที่วัดได้ในตัวอย่างพื้นฐาน น้ำเพียงทดสอบความเป็นพิษเปิดเผยว่าตัวอ่อนของหอยคลื่นเป็นส่วนหนึ่งของแอมโมเนียเพิ่มเติมพันธุ์สัตว์น้ำที่มีความสำคัญ ค่า LC50 เพื่อความอยู่รอดเป็น 10.6 มิลลิกรัม / ลิตรแอมโมเนียรวม (0.53 มิลลิกรัม / ลิตรสหภาพแอมโมเนีย) และ EC50 สำหรับการพัฒนาเปลือกเท่ากับ 2.35 มิลลิกรัม / ลิตรแอมโมเนียรวม (0.12 มิลลิกรัม / ลิตรสหภาพแอมโมเนีย) ปลายทางของความเป็นพิษคำนวณได้จากน้ำเพียงทดสอบความเป็นพิษแอมโมเนียทำนายที่ดีของผลกระทบที่สังเกตในการทดสอบ elutriate ตะกอน