In fact, the Republic of Korea was

In fact, the Republic of Korea was viewed as one of the most equitable
developing countries during this time period. This is remarkable because welfare
policy was not widely used to reduce inequality during this period. The
World Bank (2004) and Choi and Kwon (1997) described how, because of the
land reform conducted in the late 1940s and total destruction of industrial facilities
during the Korean War (1950–1953), the Republic of Korea was equalized
in terms of income and assets. Also, an outward-oriented development strategy,
which focused primarily on labor-intensive manufacturing industries, boosted
employment and wages and helped spread the benefits of growth throughout the
population (Leipziger et al. 1992). The expansion and improvement of primary
and secondary education contributed greatly to a more equitable income distribution,
even though the primary goal of the education policy was to promote
economic growth (Choi and Kwon 1997; Kang 2001). Indeed, as Lee (1997)
showed, the Republic of Korea accumulated a stock of educated workers at an
unprecedented rate. The country’s high level of education contributed not only to
its rapid economic growth but also to equitable income distribution, because with
basic education available to virtually all segments of population, most Koreans
were able to take part in the industrialization process

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในความเป็นจริง สาธารณรัฐเกาหลีได้ดูเป็นหนึ่งในความเท่าเทียมกันมากที่สุดพัฒนาประเทศในระหว่างรอบระยะเวลานี้ นี่คือความโดดเด่นเนื่องจากสวัสดิการอย่างกว้างขวางไม่มีใช้นโยบายเพื่อลดความไม่เท่าเทียมกันในช่วงเวลานี้ ที่ธนาคารโลก (2004) และ Choi และ Kwon (1997) อธิบายไว้ว่า เนื่องจากการดำเนินการปฏิรูปที่ดินใน 2483 และทำลายของอุตสาหกรรมทั้งหมดในระหว่างสงครามเกาหลี (1950-1953), สาธารณรัฐเกาหลีถูกแบ่งงานรายได้และสินทรัพย์ ยัง การพัฒนาภายนอกเน้นกลยุทธ์ซึ่งเน้นหลักในอุตสาหกรรมการผลิต labor-intensive เพิ่มขึ้นค่าจ้างและการจ้างงาน และช่วยกระจายประโยชน์ของการเจริญเติบโตตลอดการประชากร (Leipziger et al. 1992) ขยายและปรับปรุงหลักและมัธยมศึกษาส่วนมากการกระจายรายได้เป็นธรรมมากขึ้นแม้ว่าเป้าหมายหลักของนโยบายการศึกษาคือการ ส่งเสริมเติบโตทางเศรษฐกิจ (Choi และ Kwon 1997 แกง 2001) แน่นอน เป็น Lee (1997)พบ สาธารณรัฐเกาหลีสะสมหุ้นแรงงานศึกษาที่เป็นอัตราเป็นประวัติการณ์ ส่วนระดับสูงของประเทศการศึกษาจะการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วแต่ยังรวมถึงการกระจายรายได้ที่เป็นธรรม เนื่องจากมีศึกษาขั้นพื้นฐานที่แทบทุกส่วนของประชากร ชาวเกาหลีส่วนใหญ่ใช้สามารถมีส่วนร่วมในกระบวนการทวีความรุนแรงมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในความเป็นจริงสาธารณรัฐเกาหลีถูกมองว่าเป็นหนึ่งในความเท่าเทียมกันมากที่สุดในประเทศที่กำลังพัฒนาในช่วงเวลานี้
นี้เป็นที่น่าทึ่งเพราะสวัสดิการนโยบายไม่ได้ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อลดความไม่เท่าเทียมกันในช่วงเวลานี้ ธนาคารโลก (2004) และชอยและเทควันโด (1997) อธิบายว่าเพราะการปฏิรูปที่ดินเพื่อดำเนินการในปลายทศวรรษที่1940 และทำลายทั้งหมดของโรงงานอุตสาหกรรมในช่วงสงครามเกาหลี(1950-1953) สาธารณรัฐเกาหลีได้เสมอภาคกันในแง่ของรายได้และสินทรัพย์ นอกจากนี้กลยุทธ์การพัฒนาออกไปด้านนอกที่มุ่งเน้นที่เน้นหลักในอุตสาหกรรมการผลิตที่ใช้แรงงานเข้มข้นได้แรงหนุนการจ้างงานและค่าจ้างและช่วยกระจายผลประโยชน์ของการเจริญเติบโตตลอดประชากร(Leipziger et al. 1992) การขยายตัวและการปรับปรุงหลักศึกษาและมัธยมศึกษามีส่วนอย่างมากในการกระจายรายได้อย่างเป็นธรรมมากขึ้นแม้ว่าเป้าหมายหลักของนโยบายการศึกษาเพื่อส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจ(Choi และเทควันโด 1997; คัง 2001) แท้จริงเป็นลี (1997) แสดงให้เห็นว่าสาธารณรัฐเกาหลีสะสมหุ้นของคนงานการศึกษาที่อัตราประวัติการณ์ ในระดับสูงของประเทศของการศึกษามีส่วนร่วมไม่เพียง แต่จะเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วแต่ยังรวมถึงการกระจายรายได้อย่างเป็นธรรมเพราะมีการศึกษาขั้นพื้นฐานที่มีให้กับกลุ่มเกือบทั้งหมดของประชากรส่วนใหญ่ชาวเกาหลีก็สามารถที่จะมีส่วนร่วมในกระบวนการอุตสาหกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในความเป็นจริง , เกาหลีถูกมองว่าเป็นหนึ่งในธรรมที่สุด
การพัฒนาประเทศในช่วงเวลานี้ นี้เป็นที่โดดเด่นเพราะนโยบายสวัสดิการ
ไม่ได้ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อลดความไม่เท่าเทียมกันในช่วงเวลานี้
ธนาคารโลก ( 2004 ) และ ชอย และ ควอน ( 2540 ) อธิบายว่า เพราะของ
ปฏิรูปที่ดินดำเนินการในปลายทศวรรษที่ 1940 และทำลายทั้งหมดของเครื่องอุตสาหกรรม
ในระหว่างสงครามเกาหลี ( 1950 - 1953 ) , สาธารณรัฐเกาหลีคือเสมอภาค
ในแง่ของสินทรัพย์และรายได้ . นอกจากนี้การภายนอกเชิงยุทธศาสตร์การพัฒนา
ซึ่งเน้นหลักในการผลิตอุตสาหกรรมที่ใช้แรงงาน , เพิ่มขึ้น
การจ้างงานและค่าจ้าง และช่วยกระจายประโยชน์ของการเจริญเติบโตตลอด
ประชากร ( leipziger et al . 1992 ) การขยายและปรับปรุงหลัก
และมัธยมศึกษาส่วนอย่างมากที่จะกระจายอย่างเป็นธรรมมากขึ้นรายได้
แม้ว่าเป้าหมายหลักของนโยบายการศึกษาเพื่อส่งเสริม
การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ( ชอยและคังวอน 1997 ; 2001 ) ที่จริง ลี ( 1997 )
พบ เกาหลีใต้ สะสม หุ้นของคนงานการศึกษาที่
คะแนนมากเป็นประวัติการณ์ ของประเทศสูงระดับการศึกษาสนับสนุนไม่เพียง แต่

การเติบโตทางเศรษฐกิจ แต่ยังเพื่อส่งเสริมการกระจายรายได้เพราะด้วยงาน
การศึกษาขั้นพื้นฐานเกือบทั้งหมด กลุ่มประชากร คนเกาหลีส่วนใหญ่
สามารถมีส่วนร่วมในกระบวนการอุตสาหกรรม