Evidence was assessed from two rand

Evidence was assessed from two randomised controlled
trials (188 participants) conducted across two countries
focused to lumbar fusion as a consequence of predominantly
degenerative causes. Both trials included individualised
1:1 management and one trial13 included
group management. Interventions were grouped into
exercise versus behavioural comparisons. One trial was
evaluated as high risk of bias and one as unclear. There
were multiple issues contributing to the high risk of bias
for Christensen et al13 The number of issues did lessen in
subsequent reporting of the Christensen trial,8 32
suggesting that trial reporting was problematic. One
hundred and fifty-nine participants from the two trials
were included in the meta-analyses. The only comparable
outcome across the trials was back pain in the short
(6 months) and long terms (12 months and 2 years).
There was, consequently, limited comparability of
outcomes to evaluate the potential benefits of physiotherapy
intervention. No patients >65 years were
included in either of the two trials. This is problematic
with a documented increase in patients undergoing
lumbar spinal fusion from 2000/2001 to 2009/2010 in
patients in the UK aged 60e74 years of 14%e22% and
aged 75+ years of 2%e6%.2
Results from the trial by Abbott et al,33 which was rated
as unclear risk of bias, indicated no statistically significant
difference across groups (n¼54, n¼53) with regard
to pain, in the short or long term. Although findings
from Christensen et al13 indicated a statistically significant
benefit of behavioural intervention reducing pain
in the short and longer term, there were multiple issues
contributing to the high risk of bias for this trial and low
numbers of participants (n¼29, n¼26 and n¼26 in the
three groups). It is noted that for Christensen et al,13 the
95% CIs were positioned completely within the ‘favours’
behavioural intervention, illustrating some conflict
within the pooled evidence from the two trials. Also of
note were the narrower CIs for Abbott et al33 reflecting
the much larger sample size in that trial. The pooled
random effects of results from the two trials provided no
supporting evidence of an effect. Overall, there was no
evidence that physiotherapy management changes back
pain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักฐานถูกประเมินจากสอง randomised ควบคุมดำเนินการทดลอง (188 คน) ทั้งสองประเทศเน้นการผสมผสานช่องไขเป็นเป็น consequence ของส่วนใหญ่สาเหตุที่เสื่อม ทดลองทั้งรวม individualisedจัดการ 1:1 และ trial13 หนึ่งรวมการจัดการกลุ่ม งานวิจัยถูกแบ่งออกเป็นออกกำลังกายและเปรียบเทียบพฤติกรรม มีคดีหนึ่งประเมินว่าความเสี่ยงสูงของอคติและอย่างชัดเจน มีมีหลายประเด็นสนับสนุนความเสี่ยงสูงของอคติสำหรับคริสเตนเซ่น et al13 หมายเลขของปัญหาไม่ได้ลดในภายหลังรายงานของคริสเตนเซนทดลอง 8 32แนะนำให้ ทดลองใช้รายงานมีปัญหา หนึ่งร้อย และ เก้าสิบคนจากการทดลองที่สองถูกรวมอยู่ใน meta-วิเคราะห์ เทียบเท่านั้นผลระหว่างทดลองมีอาการปวดในระยะสั้น(6 เดือน) และยาวเงื่อนไข (12 เดือนและปีที่ 2)มี ดังนั้น ความจำกัดของผลการประเมินผลประโยชน์เป็นของกายภาพแทรกแซง ผู้ป่วยไม่ > ได้ 65 ปีรวมอยู่ในการทดลองที่สอง นี่คือปัญหามีเพิ่มเอกสารในผู้ป่วยที่ผ่าตัดช่องไขสันหลังฟิวชั่นจาก 2000/2001 ถึง 2009/2553 ในผู้ป่วยในอังกฤษอายุปี 60e74 e22 14% และอายุ 75 + ปี 2%e6%.2ผลจากทดลองโดย Abbott et al, 33 ซึ่งมีคะแนนเป็นความเสี่ยงที่ชัดเจนของความโน้มเอียง ระบุอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติไม่ความแตกต่างระหว่างกลุ่ม (n¼54, n¼53) มีสัมมาคารวะต้องเจ็บปวด ในระยะสั้น หรือยาว แม้ว่าการค้นพบจากคริสเตนเซ่นและ al13 ระบุความสำคัญทางสถิติประโยชน์ของการแทรกแซงพฤติกรรมลดอาการปวดในระยะสั้น และยาว มีหลายประเด็นให้เกิดความเสี่ยงสูงต่ำ และตั้งการทดลองนี้จำนวนผู้เข้าร่วม (n¼29, n¼26 และ n¼26 ในการ3 กลุ่ม) มันเป็นบันทึกที่สำหรับคริสเตนเซ่น et al, 13CIs 95% ที่วางอย่างสมบูรณ์ภายใน 'favours'แทรกแซงพฤติกรรม แสดงความขัดแย้งบางอย่างภายในหลักฐานรวมจากการทดลองที่สอง นอกจากนี้ยังของหมายเหตุมีราคาล่วงหน้าให้แคบลงสำหรับแอ็บ et al33 สะท้อนมากใหญ่กว่าตัวอย่างขนาดทดลองที่ การรวมไม่ให้ผลสุ่มผลลัพธ์จากการทดลองที่สองหลักฐานที่สนับสนุนของลักษณะพิเศษ โดยรวม มีไม่หลักฐานที่บริหารกายภาพเปลี่ยนแปลงไปความเจ็บปวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักฐานที่ได้รับการประเมินจากสองแบบสุ่ม
ทดลอง (188 ผู้เข้าร่วม) ดำเนินการในสองประเทศ
ที่มุ่งเน้นในการฟิวชั่นเอวเป็นผลมาจากส่วนใหญ่
สาเหตุเสื่อม การทดลองทั้งสองรวมเป็นรายบุคคล
แบบ 1: 1 การบริหารจัดการและหนึ่ง trial13 รวม
การจัดการกลุ่ม การแทรกแซงโดยแบ่ง
การออกกำลังกายเมื่อเทียบกับการเปรียบเทียบพฤติกรรม หนึ่งในการพิจารณาคดีได้รับการ
ประเมินว่ามีความเสี่ยงสูงของการมีอคติและเป็นหนึ่งในขณะที่ไม่มีความชัดเจน มี
หลายประเด็นที่เอื้อต่อการมีความเสี่ยงสูงของการมีอคติได้
สำหรับคริสและ al13 จำนวนของปัญหาไม่ลดใน
การรายงานที่ตามมาของการพิจารณาคดีคริส 8 32
แนะนำการรายงานการพิจารณาคดีที่เป็นปัญหา หนึ่ง
ร้อยและผู้เข้าร่วม Fifty-Nine จากทั้งสองการทดลอง
ถูกรวมอยู่ในการวิเคราะห์อภิมา เปรียบได้เพียง
ข้ามผลการทดลองเป็นอาการปวดหลังในระยะสั้น
(6 เดือน) และระยะยาว (12 เดือนและ 2 ปี).
มีดังนั้นการเปรียบเทียบจำนวน จำกัด
ผลการประเมินผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นจากการทำกายภาพบำบัด
การแทรกแซง ผู้ป่วยไม่มี> 65 ปีถูก
รวมอยู่ในทั้งสองการทดลอง นี่คือปัญหา
ที่มีการเพิ่มขึ้นของการบันทึกไว้ในผู้ป่วย
ฟิวชั่นกระดูกสันหลังส่วนเอวจากการ 2000/2001 2009/2010 ใน
ผู้ป่วยในสหราชอาณาจักรที่มีอายุปี 60e74 14% E22% และ
อายุ 75 + ปี 2% e6 0.2%
ผลจากการทดลอง โดยแอ็บบอทและคณะ 33 ซึ่งได้รับการจัดอันดับ
ความเสี่ยงของการมีอคติไม่ชัดเจนระบุไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
ที่แตกต่างกันในแต่ละกลุ่ม (n¼54, n¼53) เกี่ยวกับ
ความเจ็บปวดในระยะสั้นหรือระยะยาว แม้ว่าผลการวิจัย
จากคริสและ al13 ชี้ให้เห็นนัยสำคัญทางสถิติ
ได้รับประโยชน์จากการแทรกแซงของพฤติกรรมการลดความเจ็บปวด
ในระยะสั้นและระยะยาวมีหลายประเด็น
ที่เอื้อต่อการมีความเสี่ยงสูงของการมีอคติสำหรับการทดลองนี้และต่ำ
หมายเลขของผู้เข้าร่วม (n¼29n¼26และn¼26ใน
กลุ่มที่สาม) มันถูกตั้งข้อสังเกตว่าสำหรับคริสและคณะ, 13
CIS 95% อยู่ในตำแหน่งที่สมบูรณ์ภายใน 'บุญ'
แทรกแซงพฤติกรรมที่แสดงความขัดแย้ง
ภายใน pooled หลักฐานจากทั้งสองการทดลอง นอกจากนี้ยังมี
บันทึกเป็น CIs แคบสำหรับแอ็บบอทและ al33 สะท้อนให้เห็น
ขนาดของกลุ่มตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่ในการพิจารณาคดีที่ รวบรวม
ผลกระทบแบบสุ่มของผลลัพธ์ที่ได้จากทั้งสองการทดลองให้ไม่มี
หลักฐานของผลกระทบ โดยรวมไม่มี
หลักฐานที่แสดงว่าการเปลี่ยนแปลงการจัดการกายภาพบำบัดกลับ
เจ็บปวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักฐานที่ได้รับจากสองด้านควบคุม
การทดลอง ( 188 ) ระหว่างสองประเทศผู้เข้าร่วม )
เน้นเอว ฟิวชั่น เป็นผลของเด่น
เสื่อมสาเหตุ ทั้งการทดลองรวม individualised
1 : 1 การจัดการและ trial13
รวมการจัดการกลุ่ม สามารถแบ่งออกเป็นการออกกำลังกายและเพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรม
. หนึ่งการทดลอง
ประเมินว่ามีความเสี่ยงสูงจากอคติและเป็นหนึ่งที่ไม่ชัดเจน มีหลายประเด็นที่เอื้อต่อ
มีความเสี่ยงสูงของอคติ
สำหรับ al13 คริสเตนเซ่นและหมายเลขของปัญหาก็เบาบางลงในรายงานตามมา
ของการทดลอง คริสเตนเซ่น , 8 32
แนะนำการทดลองที่รายงานเป็นปัญหา หนึ่งร้อยห้าสิบเก้า
ผู้เข้าร่วมจากสองการทดลอง
ถูกรวมอยู่ใน โดยวิธีการวิเคราะห์เมต้า . เท่านั้นเปรียบ
ผลการทดลองคือ อาการปวดหลังในสั้น
( 6 เดือน ) และระยะยาว ( 12 เดือน และ 1 ปี ) .
มีจำกัดจึงไม่สามารถเปรียบเทียบผลลัพธ์ของ
เพื่อประเมินประโยชน์ของโปรแกรมกายภาพบำบัด

ไม่ผู้ป่วย > 65 ปี ถูก
รวมอยู่ในของทั้งสองการทดลอง นี้เป็นปัญหา
กับเอกสารเพิ่มในการดูแลผู้ป่วย
เอวกระดูกสันหลังฟิวชั่นจาก 2000 / 2001 ถึง 2009 / 2010 ใน
ผู้ป่วยใน UK อายุ 60e74 ปี % E22 14% และ
อายุ 75 ปี 2 % E6 เปอร์เซ็นต์ ผลจากการทดลอง โดย 2
( et al , 33 ซึ่งอยู่ที่ชัดเจนของความเสี่ยง

) ไม่ลำเอียง แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ข้ามกลุ่ม ( N ¼ 54 , N ¼ 53 ) เกี่ยวกับ
เจ็บปวด ในระยะสั้น หรือระยะยาว แม้ว่าผลการวิจัย
จาก al13 คริสเตนเซ่นและพบประโยชน์อย่างมีนัยสำคัญของการลดความเจ็บปวด

พฤติกรรมการแทรกแซงในระยะสั้น และ ยาว มีหลายประเด็น
เกิดความเสี่ยงสูงของอคตินี้ตัวเลขของผู้เข้าร่วมการทดลองและต่ำ
( N ¼ 29 , N ¼ 26 และ 26 ใน¼
3 กลุ่ม ) มันเป็นข้อสังเกตว่า คริสเตนเซ่น et al , 13
95% CIS ถูกวางอย่างสมบูรณ์ภายใน ' โปรดปราน '

แสดงพฤติกรรมแทรกแซงความขัดแย้งบางอย่างภายในรวมหลักฐานจากสองการทดลอง ของ
โน้ต แคบ และ CIS สำหรับแอ๊บบอต al33 สะท้อน
ขนาดใหญ่มากขนาดตัวอย่างในการทดลอง รวม
สุ่มผลของผลลัพธ์ที่ได้จากสองการทดลองให้
สนับสนุนหลักฐานของผล โดยรวมไม่มี
หลักฐานการเปลี่ยนแปลงการจัดการกายภาพบำบัด
หลังความเจ็บปวด