Thailand Doesn’t Suck, I doIn these

Thailand Doesn’t Suck, I do

In these past few months I’ve really realized a lot. I realized that not only have I gone a few months without posting here, I left it on a really sour note. I think I needed that time away to feel what I was feeling; I think I was afraid to post about having easier times because I didn’t want to jinx it or come back next month and write about how much I wish I was home. But I am happy to report that I’m happy. The second thing I realized was that all of the problems I was having in Thailand were problems that I created. I felt like I was always alone- my friends didn’t hang out with me, my family was always busy, and the other exchange students in my city were just distant. I was so ready to think that that was just the way it was going to be that I never thought to truly look within and see my faults. Now that I have, I know that these were all problems that I created, problems that I’m at fault for. My host family is still very busy and very hardworking, but from the beginning, I didn’t let them in. I hid in my room (where the air conditioning was) and I think that they took that as me just wanting to be alone, not wanting to participate in what they were doing. I was so focused on how bored I was or how left out I was feeling that I neglected to think of what this host family did do for me. These are some of the most caring people I have and maybe will ever know. They have truly made me feel like I am a part of this family and like I’m not so foreign to them. I will always love this host family and I look forward to coming back to visit them in the future. That said, I am very grateful for the lesson I have learned from living here. I switch host families in less than a week and now that I know what mistakes I’ve made with this family, hopefully I can be a better host daughter to my next family.

I think it was really hard for me to have this very adult experience but still feel like a little kid learning how the world works. I came here and didn’t know the rules, or the culture, or the language and it was just a really hard adjustment for me. And especially not having someone I could really talk to about my issues here just made it feel like it was impossible to live here. I still do wish I had someone I could talk to in Thailand about all of my issues, but I’m really learning how to do things on my own. I realized today that when I was sick with a cold this week, it was the first time I hadn’t whined to my mom and asked her to take care of me: I took care of myself. Even something as little as battling a cold by myself just feels so much more triumphant.

In other news I had my first Rotary trip and thought it would be nice to talk about that. I was definitely ready to go on a trip by the time it came around. This trip was really physically demanding and definitely out of my comfort zone, but I am so proud of myself for doing it and it was absolutely beautiful. I can’t put into words how nice it was to talk to other exchange students and compare notes. It made me feel like I’m not crazy and I’m not having a worse time than anyone else. It was nice to finally have those relationships that I envied so much in the exchange students in Reno last year. I made a lot of good friends and I’m really looking forward to the next trip in about 2 weeks.

When I came back from my trip, I think that was the point where everything started to get easier for me. When I got back, Thanksgiving was only a few days away. I took the day off of school to cook a big traditional dinner and they loved it. My mom absolutely loved the mac and cheese and my family even asked me to make the mashed potatoes for them again. After I made an effort, I think my family saw that I’m not just going to hide in my room and I think it was easier for them to feel close to me after that. Sunday, we went to our weekend house and had a barbecue and it was just so good to get close to this family. It’s definitely going to be hard to leave them this weekend, but I look forward to living with my next family. I think it’s gonna be a good one. And I think that’s what exchange is about- leaving what you know to learn about yourself and others, even just from host family to host family.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไทยไม่ดูด ทำอย่างไรในไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี้ ฉันได้จริง ๆ รู้มากขึ้น ฉันรู้ว่า ไม่เพียงแต่ได้ผมไปกี่เดือนโดยไม่ลงที่นี่ ออกบนโน้ตจริง ๆ ฉันคิดว่า ฉันต้องการเวลาที่ไปรู้สึกอะไรฉันรู้สึก ผมคิดว่า กลัวโพสต์เกี่ยวกับมีเวลาง่ายขึ้น เพราะไม่อยากจะ jinx มัน หรือมาเดือนถัดไป และเขียนเกี่ยวกับเท่าใดอยากได้บ้าน แต่ผมเพื่อให้ ผมมีความสุข สิ่งที่สองที่ฉันตระหนักได้ว่า ปัญหาที่มีในประเทศไทยมีปัญหาที่สร้าง ผมรู้สึกเหมือนผมมักจะอยู่คนเดียว- เพื่อนของฉันไม่ได้ออกไปเที่ยวกับฉัน ครอบครัวเสมอว่าง และการแลกเปลี่ยนนักศึกษาในเมืองของฉันห่างไกลเพียง ที่เป็นดังนั้นคิดว่า เป็นเพียงวิธีที่มันเป็นไปได้ว่า ฉันไม่เคยคิดจะดูภายในอย่างแท้จริง และดูความผิดของฉัน ขณะที่มี ฉันรู้ว่า คนเหล่านี้ปัญหาทั้งหมดที่สร้าง ปัญหาที่ความผิดที่ ครอบครัวที่ฉันยังคงไม่ว่างมาก และมาก hardworking แต่จากจุดเริ่มต้น ให้พวกเขาใน ฉันซ่อนในห้อง (เครื่องปรับอากาศที่ไหน) และผมคิดว่า พวกเขาเอาว่าเป็นฉันแค่อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากมีส่วนร่วมในสิ่งที่พวกเขากำลังทำ ผมจึงให้ความสำคัญอย่างไรเบื่อผมหรือวิธีซ้ายออกฉันรู้สึกที่ ที่ละเลยคิดว่าของสิ่งนี้โฮสต์ครอบครัวทำให้ฉัน เหล่านี้เป็นบางส่วนของคนดูแลสุดผมได้ และอาจจะเคยทราบ พวกเขาได้อย่างแท้จริงทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้ และเหมือนไม่ต่างดังนั้นพวกเขา จะเสมอรักครอบครัวนี้ และผมหวังว่าจะกลับมาเยี่ยมชมพวกเขาในอนาคต ที่กล่าวว่า ขอบคุณสำหรับบทเรียนที่ผมได้เรียนรู้จากการใช้ชีวิตที่นี่ เปลี่ยนครอบครัวอุปถัมภ์ในน้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์ และตอนนี้ที่ฉันรู้ว่าผิดที่ทำกับครอบครัวนี้ หวังว่าสามารถลูกสาวโฮสต์ดีกว่าครอบครัวของฉันถัดไป ผมคิดว่า มันเป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะมีประสบการณ์นี้ผู้ใหญ่มาก แต่ยัง รู้สึกเหมือนเป็นเด็กน้อยเรียนรู้วิธีการทำงานของโลก ผมมาที่นี่ และไม่รู้ กฎ หรือวัฒนธรรม หรือภาษา และก็เพียงปรับตัวยากจริง ๆ สำหรับผม และโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่มีใครสักคนจริง ๆ ผมสามารถพูดคุยกับเกี่ยวกับปัญหาของฉันที่นี่เพียงแค่ทำให้ความรู้สึกเหมือนมันเป็นไปไม่ได้อยู่ที่นี่ ฉันยังคงต้องผมมีคนที่ฉันสามารถพูดคุยกับไทยเกี่ยวกับปัญหาของฉันทั้งหมด แต่ฉันจริง ๆ เรียนวิธีการทำสิ่งต่าง ๆ ด้วยตัวเอง ฉันรู้ว่าวันนี้ว่า เมื่อผมป่วยกับเย็นสัปดาห์นี้ มันเป็นครั้งแรกที่ฉันไม่ได้ whined กับแม่ของฉัน และขอให้ดูแลฉัน: ความเอง แม้บางอย่างน้อยต่อสู้หวัดด้วยตนเองเพียงรู้สึกชัยชนะมากยิ่งขึ้น ในข่าวอื่นๆ ที่ฉันได้เดินหมุนแรก และคิดว่า น่าจะไปคุยกันที่ แน่นอนพร้อมจะไปเดินทางตามเวลาที่มันมาได้ ทริปนี้ถูกจริง ๆ ร่างกาย และแน่นอนจากฉันสบาย โซน ฉันรู้สึกภูมิใจในตัวเองสำหรับการทำมันเสร็จสมบูรณ์ ผมไม่สามารถใส่คำดีก็พูดคุยกับนักศึกษาแลกเปลี่ยน และบันทึกเปรียบเทียบ มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนฉันไม่บ้า และฉันไม่มีเวลาเลวร้ายยิ่งกว่าคนอื่น ก็ดีจะมีความสัมพันธ์ดังกล่าวที่อิจฉามากในนักเรียนแลกเปลี่ยนใน Reno ปี สุดท้าย ฉันทำมากดีเพื่อน และฉันจริง ๆ คอยที่จะเที่ยวใน 2 สัปดาห์เมื่อฉันกลับมาจากการเดินทางของฉัน ผมคิดว่า เป็นจุดที่ทุกอย่างเริ่มง่ายขึ้นค่ะ เมื่อผมกลับมา ขอบคุณพระเจ้าเป็นเพียงไม่กี่วัน ผมเอาวันที่ออกจากโรงเรียนทำอาหารค่ำแบบใหญ่ และพวกเขารักมัน แม่ของฉันจริง ๆ รัก mac และชีและครอบครัวของฉันถามฉันเพื่อให้เตรียมการสำหรับพวกเขา หลังจากที่ฉันพยายาม ฉันคิดว่า ครอบครัวของฉันเห็นว่า ฉันไม่เพียงแต่จะซ่อนตัวอยู่ในห้องของฉัน และฉันคิดว่า มันง่ายขึ้นสำหรับพวกเขาที่จะได้ใกล้ชิดกับฉันหลังจากนั้น วันอาทิตย์ เราไปบ้านเราสุดสัปดาห์ และมีบาร์บีคิว และก็ดีก็จะได้ใกล้ชิดกับครอบครัวนี้ แน่นอนมันเป็นไปได้ยากที่จะปล่อยให้พวกเขาสัปดาห์นี้ แต่ฉันหวังว่าจะอาศัยอยู่กับครอบครัวของฉันถัดไป ผมคิดว่า มันเป็นไปได้สอง และผมคิดว่า เป็นสิ่งแลกเปลี่ยนคือเกี่ยวกับ-ออกจากสิ่งที่คุณรู้เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับตัวเองและคนอื่น ๆ แม้เพียงแค่จากครอบครัวเพื่อครอบครัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศไทย ' T Suck

ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเหล่านี้ฉัน' ve ฉันตระหนักว่าไม่เพียง แต่มีฉันหายไปไม่กี่เดือนโดยไม่ต้องโพสต์ที่นี่ผมทิ้งมันไว้ในบันทึกเปรี้ยวจริงๆ ฉันคิดว่าฉันต้องการเวลาที่ออกไปจะรู้สึกว่าสิ่งที่ผมรู้สึก ฉันคิดว่าฉันกลัวที่จะโพสต์เกี่ยวกับการมีเวลาได้ง่ายขึ้นเพราะผม ' ต้องการที่จะนำโชคร้ายมาหรือกลับมาในเดือนถัดไปและเขียนเกี่ยวกับวิธีการมากฉันหวังว่าฉันอยู่ที่บ้าน แต่ผมมีความสุขที่จะรายงานว่าฉัน' มีความสุข สิ่งที่สองที่ผมรู้ก็คือว่าทั้งหมดของปัญหาที่ผมมีในประเทศไทยเป็นปัญหาที่ฉันสร้าง ฉันรู้สึกเหมือนฉันก็มักจะอยู่คนเดียว- เพื่อนของฉัน ' T ผมจึงพร้อมที่จะคิดว่านั่นเป็นเพียงวิธีที่มันเป็นไปได้ว่าผมไม่เคยคิดที่จะมองอย่างแท้จริงภายในและดูความผิดพลาดของฉัน ตอนนี้ที่ผมมีและฉันรู้ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นปัญหาทั้งหมดที่ฉันสร้างปัญหาที่ฉัน' m ครอบครัวของฉันยังคงยุ่งมากและทำงานหนักมาก แต่จากจุดเริ่มต้นที่ฉัน ' t ผมเน้นเพื่อเกี่ยวกับวิธีเบื่อผมเป็นหรือวิธีการที่ปล่อยออกมาผมรู้สึกว่าผมละเลยที่จะคิดว่าสิ่งที่ครอบครัวนี้ไม่ทำเพื่อฉัน เหล่านี้คือบางส่วนของคนที่ห่วงใยมากที่สุดที่ผมมีและอาจจะเคยจะรู้ พวกเขาได้ทำอย่างแท้จริงฉันรู้สึกเหมือนฉันเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้และเหมือนฉัน' m ฉันมักจะรักครอบครัวนี้และผมหวังว่าจะได้กลับมาเยี่ยมพวกเขาในอนาคต ที่กล่าวว่าฉันรู้สึกขอบคุณมากสำหรับบทเรียนที่ผมได้เรียนรู้จากการใช้ชีวิตที่นี่ ฉันเปลี่ยนครอบครัวอุปถัมภ์ในน้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์และตอนนี้ที่ฉันรู้สิ่งที่ผิดพลาดของฉัน' ได้ทำกับครอบครัวนี้หวังว่าฉันจะเป็นลูกสาวของเจ้าภาพที่ดีกว่าให้กับครอบครัวต่อไปของฉัน

ผมคิดว่ามันยากจริงๆสำหรับผมที่จะมีประสบการณ์ผู้ใหญ่อย่างนี้ แต่ยังคงรู้สึกเหมือนเด็กน้อยเรียนรู้วิธีการทำงานของโลก ผมมาที่นี่และ ' t และโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ได้มีใครสักคนที่ผมสามารถพูดคุยกับเกี่ยวกับปัญหาของฉันที่นี่เพียงแค่ทำให้มันรู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่ที่นี่ ฉันยังคงทำขอให้ฉันมีคนที่ฉันสามารถพูดคุยกับในประเทศไทยเกี่ยวกับทุกปัญหาของฉัน แต่ฉัน' m ฉันรู้ว่าวันนี้เมื่อฉันป่วยกับความหนาวเย็นในสัปดาห์นี้ก็เป็นครั้งแรกที่ผม ' T แม้บางอย่างเป็นเพียงการต่อสู้กับความหนาวเย็นด้วยตัวเองเพียงแค่รู้สึกมากขึ้นชัยชนะ

ในข่าวอื่น ๆ ผมมีการเดินทางโรตารีครั้งแรกของฉันและคิดว่ามันจะดีที่จะพูดคุยเกี่ยวกับว่า ฉันเป็นมั่นเหมาะพร้อมที่จะไปในการเดินทางตามเวลาที่มันมารอบ การเดินทางครั้งนี้เป็นจริงร่างกายต้องการและแน่นอนออกจากเขตความสะดวกสบายของฉัน แต่ฉันจึงภูมิใจในตัวเองสำหรับการทำมันและมันก็เป็นอย่างที่สวยงาม ฉันสามารถ' T มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนฉัน' m ' เมตรไม่ได้มีช่วงเวลาที่เลวร้ายยิ่งกว่าคนอื่น มันเป็นที่ดีที่สุดที่จะมีความสัมพันธ์เหล่านั้นที่ฉันอิจฉามากในนักเรียนแลกเปลี่ยนในเรโนปีที่ผ่านมา ฉันทำมากของเพื่อนที่ดีและฉัน' m

เมื่อผมกลับมาจากการเดินทางของผมผมคิดว่าเป็นจุดที่ทุกอย่างเริ่มต้นที่จะได้รับง่ายสำหรับผม เมื่อฉันได้กลับมาขอบคุณพระเจ้าเป็นเพียงไม่กี่วันออกไป ผมเอาวันหยุดของโรงเรียนในการปรุงอาหารมื้อค่ำแบบดั้งเดิมขนาดใหญ่และพวกเขารักมัน แม่ของฉันรักอย่างแน่นอน หลังจากที่ผมทำความพยายามที่ผมคิดว่าครอบครัวของฉันเห็นว่าผม' m วันอาทิตย์ที่เราเดินไปที่บ้านวันหยุดสุดสัปดาห์ของเราและมีบาร์บีคิวและมันเป็นเพียงที่ดีเพื่อที่จะได้ใกล้ชิดกับครอบครัวนี้ มัน' s ฉันคิดว่ามัน' s gonna และผมคิดว่า' สิ่งที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยน- ออกจากสิ่งที่คุณรู้เรียนรู้เกี่ยวกับตัวเองและคนอื่น ๆ แม้เพียงแค่สมาชิกในครอบครัวที่จะเป็นเจ้าภาพในครอบครัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดูดประเทศไทยไม่ได้ ฉันทำในสองสามเดือนที่ผ่านมาฉันตระหนักมาก ฉันตระหนักว่าไม่เพียง แต่ฉันหายไปไม่กี่เดือน โดยไม่มีการลงรายการบัญชีที่นี่ ฉันทิ้งมันไว้ในบันทึกเปรี้ยวจริงๆ ฉันคิดว่าฉันต้องการเวลาที่ไปรู้สึกถึงสิ่งที่ฉันรู้สึก ฉันคิดว่าฉันกลัวที่จะโพสต์เกี่ยวกับการที่ง่าย หลายครั้ง เพราะฉันไม่อยากโชคร้ายหรือกลับมาในเดือนถัดไปและเขียนเกี่ยวกับวิธีการมากฉันหวังว่าฉันจะได้อยู่บ้าน แต่ผมมีความสุขที่จะรายงานว่าฉันมีความสุข สิ่งที่สองที่ฉันตระหนักว่าทั้งหมดของปัญหาที่ผมมีในไทยมีปัญหาที่ฉันสร้างขึ้น ฉันรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว เพื่อนไม่คบกับฉัน ครอบครัวของฉันก็จะยุ่ง และอื่น ๆ นักเรียนแลกเปลี่ยนในเมืองของฉันถูกไกล ผมพร้อมที่จะคิดว่านั่นเป็นเพียงวิธีที่มันต้องเป็น ที่ฉันไม่เคยคิดที่จะมองภายในและเห็นข้อบกพร่องที่แท้จริงของฉัน ตอนนี้ที่ผมมี ผม รู้ ว่า เหล่านี้เป็นปัญหาที่ฉันสร้างขึ้น ปัญหาที่ผมผิด . . . . . . ครอบครัวของฉันยังว่างมาก ขยัน แต่จากจุดเริ่มต้น ผมไม่ต้องการให้พวกเขา ฉันซ่อนตัวอยู่ในห้องของฉัน ( ที่มีแอร์ ) และฉันคิดว่าพวกมันเอาฉันแค่อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากจะมีส่วนร่วมในสิ่งที่พวกเขากำลังทำ ผมจึงเน้นว่า เบื่อผม หรือ ว่า ไป ผมรู้สึกว่าผมลืมนึกถึงสิ่งที่ครอบครัวทำให้ฉัน เหล่านี้คือบางส่วนของส่วนใหญ่ที่ช่วยเหลือผู้คนได้ และอาจจะเคยรู้ พวกเขาจริงๆทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว และชอบผมไม่ต่างกับพวกเขา ผมจะรักครอบครัวและผมหวังที่จะกลับมาเยี่ยมชมพวกเขาในอนาคต ที่กล่าวว่าฉันขอบคุณสำหรับบทเรียนที่ผมได้เรียนรู้จากการใช้ชีวิตที่นี่ ผมเปลี่ยนครอบครัวอุปถัมภ์ในน้อยกว่าสัปดาห์และตอนนี้ฉันรู้ว่าสิ่งที่ผิดพลาดที่ผมทำให้กับครอบครัว และหวังว่าผมสามารถขึ้นโฮสต์ ลูกสาว กับครอบครัวต่อไปฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับฉันที่จะมีประสบการณ์มาก ผู้ใหญ่ แต่ยังรู้สึกเหมือนเป็นเด็กเล็กๆ เรียนรู้วิธีการทำงานในโลก ผมมาที่นี่ ไม่รู้กฎ หรือวัฒนธรรม หรือภาษา และก็ปรับยากจริงๆสำหรับผม และโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่มีคนที่ฉันสามารถพูดคุยเกี่ยวกับปัญหานี้ ทำให้มันรู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะอาศัยอยู่ที่นี่ ฉันต้องการฉันมีคนที่ฉันสามารถพูดคุยกับไทยเกี่ยวกับปัญหาทั้งหมดของฉัน แต่ฉันก็เรียนรู้ที่จะทำสิ่งต่างๆ ด้วยตัวเอง วันนี้ฉันรู้แล้วว่าเมื่อผมป่วยเป็นไข้หวัดในสัปดาห์นี้ มันเป็นครั้งแรกที่ผมไม่ร้องหาแม่ และขอร้องให้เธอดูแลฉัน ฉันดูแลตัวเองได้ แม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อยเป็น battling เย็นเอง รู้สึกว่ามันเยอะ ชัยชนะในข่าวอื่น ๆที่ฉันได้เดินทางแบบแรกของฉัน และคิดว่า มันคงจะดีที่จะพูดเรื่องนั้น แน่นอนผมพร้อมที่จะไปเที่ยวโดยเวลามันมา ทริปนี้ ก็ร่างกายเรียกร้อง และแน่นอน ออกจากเขตความสะดวกสบายของฉัน แต่ฉันภูมิใจที่ตัวเองทำแบบนี้ และมันก็สวยงามจริง ๆ ผมไม่สามารถใส่ลงไปในคำพูดมันดีแค่ไหนที่จะพูดคุยกับนักเรียนแลกเปลี่ยนอื่น ๆและเปรียบเทียบบันทึกย่อ มันทำให้ผมรู้สึกว่าผมไม่บ้า และผมไม่ได้มีเวลาที่แย่กว่าคนอื่น ดีใจที่ในที่สุดก็มีความสัมพันธ์ที่ผมอิจฉามากในการแลกเปลี่ยนนักศึกษาใน เรโน เมื่อปีที่แล้ว ผมมีเพื่อนหลายคนที่ดีและฉันจริงๆคอยที่จะเดินทางต่อไปในประมาณ 2 สัปดาห์เมื่อผมกลับมาจากการเดินทางของฉัน ฉันคิดว่านั่นคือจุดที่ทุกอย่างเริ่มที่จะได้ง่ายขึ้นสำหรับฉัน เมื่อฉันกลับมา , ขอบคุณพระเจ้าเป็นเพียงไม่กี่วัน ผมขอลาออกจากโรงเรียนเพื่อปรุงอาหารขนาดใหญ่แบบดั้งเดิมอาหารค่ำและพวกเขารักมัน แม่ของฉันรัก Mac และชีสและครอบครัวของฉันได้ถามฉันที่จะทำให้มันฝรั่งบดสำหรับพวกเขาอีกครั้ง หลังจากที่ฉันพยายาม ฉันคิดว่าครอบครัวของผมเห็นว่าผมไม่ยอมซ่อนตัวอยู่ในห้องของฉัน และฉันคิดว่ามันง่ายสำหรับพวกเขาที่จะรู้สึกใกล้ชิดกับผม หลังจากที่ วันอาทิตย์เราก็ไปบ้านวันหยุดของเรา และ มีบาร์บีคิว และมันเป็นเพียงที่ดีเพื่อที่จะได้ใกล้ชิดกับครอบครัวนี้ มันคงยากที่จะทิ้งพวกเขาในสุดสัปดาห์นี้ แต่ผมหวังว่าจะอยู่กับครอบครัวต่อไป ฉันคิดว่ามันคงจะดี และฉันคิดว่านั่นคือสิ่งที่แลกเปลี่ยนเกี่ยวกับ - ออกจากสิ่งที่คุณรู้ที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับตัวเองและผู้อื่น แม้เพียงจากครอบครัวโฮสต์ครอบครัว