Phthalic acid esters (PAEs), known

Phthalic acid esters (PAEs), known as phthalates, are a group of
plasticizers used in plastic manufacture (Fujii et al., 2003) to
increase flexibility. They are also used as solubilizing or stabilizing
agents in other applications such as building products (flooring,
furniture, and electric cables) (Butte & Heizow, 2002), personal
care and cosmetic products (deodorants, hair products and perfumes)
(Cao, 2010; Shen et al., 2007), textile industry and pesticide
formulation (Koch, Rossbach, Drexler, & Angerer, 2003). However,
they are not chemically bonded to polymers, and can easily
migrate into foods (Moskovkin, 2002). The toxicity of PAEs to
human being has been reported for a long time (Martino-andrade
& Chahoud, 2009; Okamoto, Ueda, & Kojima, 2011), and contamination
of foods has occurred in recent years (Li & Ko, 2012). Thus
research on PAE analysis in different kinds of foods and packing
materials is very important.
Gas chromatography (GC) is the most widely used method to
determine PAEs, and is always combined with mass spectrometry
(MS) (Ezˇerskis, Morkunas, Suman, & Simoneau, 2007; Nanni
et al., 2011). High performance liquid chromatography (HPLC) is
also a suitable method to determine PAEs (Li et al., 2011; Ma,
Hashi, Ji, & Lin, 2010). However, GC–MS and HPLC are veryexpensive to run, and HPLC consumes a lot of organic solvents.
Some reports showed that analysis of PAEs with HPLC would need
a long analysis time, even up to 90 min (Shi et al., 2011).
Furthermore, it is necessary to add a clean-up purification step in
pretreatment procedure when PAEs are determined by GC and
HPLC, since the matrixes in samples are easily adsorbed on the
packing, and pollute the columns. Capillary electrokinetic chromatography
(EKC) is an important separation technology for its
speed, efficiency, reproducibility, and minimal consumption of solvent.
Furthermore, there is no packing in the capillary, and the
pseudostationary phase (PSP) is fresh in each run. Thus, the sample
pretreatment is simpler in EKC than in GC or HPLC. However, EKC
is limited by lower sensitivity due to narrow path with ultraviolet
(UV) detector. In recent reports, EKC had been used to separate
PAEs (Guo, Wen, Shan, Zhang, & Lin, 2005; Ong, Lee, & Li, 1991).
However, the PAEs measured in these reports were few in number,
especially for the highly hydrophobic PAEs. The best work for PAEs
separation with EKC was reported by Pérez-fernández, González,
García, and Marina (2013). They used a running buffer containing
25 mM b-cyclodextrin and 100 mM sodium deoxycholate modified
with 10% (v/v) acetonitrile to separate 10 kinds of PAEs, dimethyl
phthalate (DMP), diethyl phthalate (DEP), diallyl phthalate (DAP),
dipropyl phthalate (DPP), dibutyl phthalate (DBP), dipentyl phthalate
(DNPP), dicyclohexyl phthalate (DCHP), benzyl butyl phthalate
(BBP), bis(2-ethylhexyl) phthalate (DEHP), di-n-octyl phthalate
(DNOP). However, the more lipophilic dinonyl phthalate (DNP)
was not involved, the baseline separation between DEHP and
DNOP could not be obtained, and the quantitative analysis of
DNOP could not be done. Because of the similar hydrophobicity,
DEHP and DNOP were retained strongly on the pseudostationary
phase (PSP). Just like in reversed phase liquid chromatography,
the weak or nonpolar analytes could not be separated by a polar
solvent eluent such as water. Highly lipophilic DEHP and DNOP
would not be separated with EKC in aqueous running buffer.
Thus, addition of weak polar organic solvent in the running buffer
would be beneficial for the elution of highly hydrophobic PAEs
from PSP. Unfortunately, the organic solvents are not allowed
above 20%, otherwise, the micelle would be destroyed. Thus, the
normal micelles as pseudostationary phase in EKC were limited
to the separation of the highly hydrophobic analytes.
Polymer surfactants were firstly used as PSP by Palmer in 1992
(Palmer, Khaled, & Mcnair, 1992; Palmer & Mcnair, 1992). Poly
(sodium undecylenate) was used as PSP in EKC to separate
hydrophobic analytes, such as, polycyclic aromatic hydrocarbons
(PAHs), with methanol and acetonitrile as organic additives. The
content of organic solvent could be added up to 45%. A typical comparison
between polymeric micelles and normal micelle was
reported by Otsuka, Wada, Ishisaka, and Terabe (2002). Poly
(sodium 10-undecylenyl sulfate) micelles could tolerate 60% acetonitrile
but SDS micelles could not when separating 11 kinds of
PAHs. Micelles formed by polymer surfactant is referred to as
molecule micelle since the micelle is formed by single molecule,
the critical micelle concentration (CMC) is essentially zero.
Additionally, the molecule micelle is steady due to the covalent
linkage among hydrophobic moieties. Thus, polymer surfactants
as PSPs have potential advantages including a much lower polymer
concentration required, ignorable variance of ionic strength and
viscosity introduced by the polymers, micelle stability in the presence
of high concentration of organic additives.
Our group have developed novel PSPs using polymeric aggregates
formed by self-assembly of random amphiphilic copolymers.
The random amphiphilic copolymer poly (methyl methacrylateco-
methacrylic acid) (P(MMA-co-MAA)) with the monomer ratio
of MMA to MAA of 7:3 was used as PSP in EKC to separate 8 kinds
of corticosteroids in cosmetics (Xu et al., 2014). Poly (stearyl
methacrylate-co-methacrylic acid) (P(SMA-co-MAA)) with the
monomer ratio of SMA to MAA of 0.5:9.5 was used as PSP to separate
11 kinds of water- and fat-soluble vitamins simultaneously
(Ni, Xing, Cao, & Cao, 2014). The advantage of polymeric aggregate
PSP is that the selectivity could be adjusted by changing the type of
hydrophobic and hydrophilic monomer, or varying the molar ratio
of the hydrophobic monomer to the hydrophilic monomer. Though
the PSP for simultaneous analysis of water- and fat-soluble vitamins
in our previous work was not suitable to separate more
hydrophobic PAEs, more lipophilic copolymer (P(SMA-co-MAA))
with the monomer ratio of SMA to MAA of 1:9 was synthesized.
The polymeric aggregate was self-assembled with selective solvent
approach, and the polymeric PSP was used in EKC to separate 15
kinds of PAEs in the present work.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอสเทอพาทาลิกกรด (Paes) รู้จัก phthalates
มีกลุ่มของพลาสติกที่ใช้ในการผลิตพลาสติก(Fujii et al., 2003)
เพื่อเพิ่มความยืดหยุ่น พวกเขายังใช้เป็นละลายหรือการรักษาเสถียรภาพของตัวแทนในการใช้งานอื่น ๆ เช่นผลิตภัณฑ์ก่อสร้าง (พื้น, เฟอร์นิเจอร์และสายไฟฟ้า) (บัตต์และ Heizow, 2002) ส่วนบุคคลการดูแลและผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง(ดับกลิ่น, ผลิตภัณฑ์สำหรับเส้นผมและน้ำหอม) (เฉา 2010 . Shen et al, 2007) อุตสาหกรรมสิ่งทอและสารกำจัดศัตรูพืชสูตร(โคช์ส Rossbach, Drexler และ Angerer, 2003) แต่พวกเขาจะไม่ถูกผูกมัดทางเคมีโพลิเมอร์และสามารถอพยพเข้าอาหาร(Moskovkin, 2002) ความเป็นพิษของ Paes ไปยังมนุษย์ได้รับรายงานมาเป็นเวลานาน (Martino-Andrade & Chahoud 2009; Okamoto, อุเอดะและโคจิ, 2011) และการปนเปื้อนของอาหารที่เกิดขึ้นในปีที่ผ่านมา(Li & เกาะ 2012) ดังนั้นการวิจัยเกี่ยวกับการวิเคราะห์ PAE ในชนิดที่แตกต่างกันของอาหารและการบรรจุวัสดุที่มีความสำคัญมาก. โคก๊าซ (GC) เป็นวิธีที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในการตรวจสอบPaes และเป็นบวกเสมอกับมวลสาร(MS) (Ezerskis มอร์ค? Unas ซูแมน และ Simoneau 2007; Nanni. et al, 2011) โคของเหลวสมรรถนะสูง (HPLC) เป็นยังเป็นวิธีการที่เหมาะสมในการกำหนดPaes (Li et al, 2011;. แม่Hashi จีและหลิน, 2010) แต่ GC-MS และ HPLC เป็น veryexpensive ในการทำงานและ HPLC กินจำนวนมากของตัวทำละลายอินทรีย์. บางรายงานแสดงให้เห็นว่าการวิเคราะห์ Paes ด้วย HPLC จะต้องเวลาการวิเคราะห์ยาวได้ถึง90 นาที (ชิ et al., 2011) . นอกจากนี้ยังมีความจำเป็นต้องเพิ่มขั้นตอนการทำให้บริสุทธิ์สะอาดขึ้นในขั้นตอนการปรับสภาพเมื่อ Paes จะถูกกำหนดโดย GC และ HPLC ตั้งแต่ matrixes ในตัวอย่างจะถูกดูดซับได้อย่างง่ายดายบนบรรจุและก่อให้เกิดมลพิษคอลัมน์ ฝอยโค electrokinetic (EKC) เป็นเทคโนโลยีการแยกที่สำคัญสำหรับความเร็วประสิทธิภาพการทำสำเนาและการบริโภคที่น้อยที่สุดของตัวทำละลาย. นอกจากนี้ยังมีการบรรจุในเส้นเลือดฝอยไม่และขั้นตอนการ pseudostationary (PSP) มีความสดใหม่ในการทำงานในแต่ละ ดังนั้นตัวอย่างการปรับสภาพง่ายใน EKC กว่าใน GC หรือ HPLC อย่างไรก็ตาม EKC ถูก จำกัด โดยความไวลดลงเนื่องจากเส้นทางแคบ ๆ ที่มีรังสีอัลตราไวโอเลต(UV) เครื่องตรวจจับ ในรายงานล่าสุด EKC ได้รับการใช้ในการแยกPaes (Guo เหวินฉานจางและหลิน 2005 องค์ลีและหลี่, 1991). อย่างไรก็ตาม Paes วัดในรายงานเหล่านี้มีจำนวนน้อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับน้ำสูง Paes การทำงานที่ดีที่สุดสำหรับ Paes แยกกับ EKC ถูกรายงานโดยPérez-เฟอร์นันเดGonzález, การ์เซียและมารีน่า (2013) พวกเขาใช้บัฟเฟอร์ทำงานที่มี25 มิลลิขสัมพรรคและ Deoxycholate โซเดียมมิลลิ 100 การแก้ไขที่มี10% (v / v) acetonitrile จะแยก 10 ชนิดของ Paes, dimethyl phthalate (DMP) phthalate diethyl (DEP) phthalate diallyl (DAP) , phthalate dipropyl (DPP) phthalate dibutyl (DBP) phthalate dipentyl (DNPP) phthalate dicyclohexyl (DCHP) phthalate บิวทิลเบนซิล(BBP) ทวิ (2-ethylhexyl) phthalate (DEHP) di-n-octyl phthalate ( DNOP) อย่างไรก็ตาม phthalate dinonyl lipophilic มากขึ้น (DNP) ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการแยกพื้นฐานระหว่าง DEHP และDNOP ไม่สามารถได้รับและการวิเคราะห์เชิงปริมาณของDNOP ไม่สามารถทำได้ เพราะ hydrophobicity ที่คล้ายกันDEHP และ DNOP ถูกเก็บไว้อย่างยิ่งใน pseudostationary เฟส (PSP) เช่นเดียวกับในขั้นตอนการกลับของเหลว chromatography, วิเคราะห์อ่อนแอหรือไม่มีขั้วไม่สามารถแยกออกจากขั้วโลกชะตัวทำละลายเช่นน้ำ DEHP สูง lipophilic และ DNOP จะไม่ถูกคั่นด้วย EKC ในบัฟเฟอร์น้ำทำงาน. ดังนั้นนอกเหนือจากที่อ่อนแอขั้วโลกละลายอินทรีย์ในบัฟเฟอร์การทำงานจะเป็นประโยชน์สำหรับการชะของ Paes น้ำสูงจากPSP แต่น่าเสียดายที่ตัวทำละลายอินทรีย์ไม่ได้รับอนุญาตดังกล่าวข้างต้น 20% มิฉะนั้นไมเซลล์จะถูกทำลาย ดังนั้นไมเซลล์ปกติในขั้นตอนการ pseudostationary EKC ถูก จำกัด ที่จะแยกวิเคราะห์น้ำสูง. ลดแรงตึงผิวพอลิเมอถูกนำมาใช้เป็นครั้งแรก PSP โดยพาลเมอร์ในปี 1992 (พาลเมอร์เลดและแม็กแน 1992; พาลเมอร์และแม็กแน 1992) โพลี(โซเดียม undecylenate) ถูกใช้เป็น PSP ใน EKC จะแยกวิเคราะห์ไม่ชอบน้ำเช่นpolycyclic หอมไฮโดรคาร์บอน(PAHs) กับเมทานอลและสารเติมแต่ง acetonitrile เป็นอินทรีย์ เนื้อหาของตัวทำละลายอินทรีย์อาจจะเพิ่มขึ้นถึง 45% โดยทั่วไปการเปรียบเทียบระหว่างไมเซลล์และพอลิเมอไมเซลล์ปกติถูกรายงานโดยOtsuka ดะ, Ishisaka และ Terabe (2002) โพลี(โซเดียมซัลเฟต 10 undecylenyl) micelles สามารถทน acetonitrile 60% ​​แต่ micelles SDS ไม่สามารถแยกเมื่อ 11 ชนิดของสารPAHs micelles ที่เกิดขึ้นจากพอลิเมอลดแรงตึงผิวจะเรียกว่าไมเซลล์โมเลกุลตั้งแต่ไมเซลล์จะเกิดขึ้นโดยโมเลกุลเดี่ยวเข้มข้นสำคัญไมเซลล์(CMC) เป็นหลักเป็นศูนย์. นอกจากนี้ไมเซลล์โมเลกุลจะคงเนื่องมาจากโควาเลนต์เชื่อมโยงในหมู่ moieties ไม่ชอบน้ำ ดังนั้นจึงลดแรงตึงผิวลิเมอร์เป็น PSPs มีข้อได้เปรียบที่มีศักยภาพรวมทั้งลิเมอร์ที่ต่ำกว่ามากความเข้มข้นต้องแปรปรวนignorable ของความแข็งแรงของอิออนและความหนืดแนะนำให้รู้จักกับโพลีเมอเสถียรภาพไมเซลล์ในการปรากฏตัวของความเข้มข้นสูงของสารเติมแต่งอินทรีย์. กลุ่มของเราได้มีการพัฒนา PSPs นวนิยายโดยใช้มวลพอลิเมอที่เกิดขึ้นจากการชุมนุมตนเองของพอลิเมอ amphiphilic สุ่ม. ลิเมอร์แบบสุ่ม amphiphilic โพลี (เมธิล methacrylateco- กรด methacrylic) (P (MMA-ร่วม MAA)) ที่มีอัตราการโมโนเมอร์ของวีคที่จะMAA 7: 3 ถูกใช้เป็น PSP ใน EKC ที่จะแยก 8 ชนิดของcorticosteroids ในเครื่องสำอาง (Xu et al., 2014) โพลี (Stearyl ทาคริเลต-ร่วม methacrylic กรด) (P (SMA-ร่วม MAA)) กับอัตราส่วนโมโนเมอร์ของSMA เพื่อ MAA 0.5: 9.5 ใช้เป็น PSP ที่จะแยก11 ชนิดของน้ำและวิตามินที่ละลายในไขมันพร้อมกัน( Ni, ซิงเฉาเฉาและ 2014) ประโยชน์จากพอลิเมอรวมPSP เป็นหัวกะทิที่สามารถปรับได้โดยการเปลี่ยนชนิดของโมโนเมอร์ไม่ชอบน้ำและน้ำหรือแตกต่างกันอัตราส่วนโดยโมลของโมโนเมอร์ไม่ชอบน้ำกับโมโนเมอร์ที่ชอบน้ำ แม้ว่าพีเอสสำหรับการวิเคราะห์พร้อมกันของน้ำและวิตามินที่ละลายในไขมันในการทำงานของเราก่อนหน้านี้ไม่เหมาะสมที่จะแยกมากขึ้นPaes ชอบน้ำ lipophilic ลิเมอร์มากขึ้น (P (SMA-ร่วม MAA)) ที่มีอัตราการโมโนเมอร์ของ SMA เพื่อ MAA 1 :. 9 สังเคราะห์รวมที่ถูกพอลิเมอตัวเองประกอบกับตัวทำละลายที่เลือกวิธีการและพอลิเมอพีเอสที่ใช้ในการที่จะแยกEKC 15 ชนิดของ Paes ในการทำงานในปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ิกแอซิดเอสเทอร์ ( Paes ) , ที่รู้จักกันเป็น พทาเลต เป็นกลุ่มของพลาสติกที่ใช้ในการผลิตพลาสติก
( ฟูจิ et al . , 2003 )

เพิ่มความยืดหยุ่น พวกเขายังใช้เป็นการศึกษาหรือคงที่
ตัวแทนในโปรแกรมอื่น ๆเช่น ผลิตภัณฑ์ก่อสร้าง ( พื้น
เฟอร์นิเจอร์ และสายไฟฟ้า ) ( บุต& heizow , 2002 ) , ผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคล
และเครื่องสำอาง ( deodorants ,ผลิตภัณฑ์ผมและน้ำหอม )
( เคา , 2010 ; Shen et al . , 2007 ) , อุตสาหกรรมสิ่งทอและสูตรสารกำจัดศัตรูพืช
( Koch , รอสบาค เดร็กซ์เลอร์ , & งเคเรอร์ , 2003 ) อย่างไรก็ตาม , พวกเขาจะไม่ผูกมัด
เคมีโพลิเมอร์ และสามารถได้อย่างง่ายดาย
อพยพเข้ามาในอาหาร ( moskovkin , 2002 ) ความเป็นพิษของ Paes

มนุษย์ได้รับรายงานมานานแล้ว ( มาร์ติโน อันดราเด้
& chahoud , 2009 ; โอคาโมโต้ อุเอดะ &โคจิ , 2011 )และการปนเปื้อน
อาหารเกิดขึ้นในปีล่าสุด ( หลี่&เกาะ , 2012 ) ดังนั้นการวิจัยการวิเคราะห์แป๊ะ
แตกต่างกันในชนิดของอาหารและบรรจุวัสดุเป็นสิ่งสำคัญมาก
.
แก๊สโครมาโทกราฟี ( GC ) เป็นวิธีที่ใช้กันอย่างกว้างขวางมากที่สุด

ตรวจสอบ Paes และมักจะรวมกับมวลสาร
( MS ) ( ที่ˇ erskis ปฏิบัติงาน  unas , ฟ้ารุ่ง ยุติธรรม , & simoneau Nanni , 2007 ;
et al . , 2011 )วิธีโครมาโทกราฟีของเหลวสมรรถนะสูง ( HPLC )
ยังวิธีการที่เหมาะสมเพื่อตรวจสอบ Paes ( Li et al . , 2011 ; แม่
Hashi , จิ , &หลิน , 2010 ) อย่างไรก็ตาม , GC และ HPLC MS และเป็น veryexpensive วิ่ง และสิ้นเปลืองมากตัวทำละลายอินทรีย์ พบว่า
รายงานการวิเคราะห์ด้วย HPLC Paes ต้องการ
การวิเคราะห์เวลานานถึง 90 นาที ( ซือ et al . , 2011 ) .
นอกจากนี้มันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อเพิ่มขั้นตอนการทำความสะอาดในขั้นตอนการบำบัด
เมื่อ Paes ถูกกำหนดโดย GC และ HPLC matrixes
เนื่องจากในตัวอย่างสามารถดูดซับบน
บรรจุและก่อให้เกิดมลพิษในคอลัมน์ เส้นเลือดฝอยในโครมาโตกราฟี
( ekc ) เป็นเทคโนโลยีการแยกสำคัญสำหรับ
ความเร็ว , ประสิทธิภาพ , ตรวจสอบ และใช้น้อยที่สุดของตัวทำละลาย
นอกจากนี้