Only Miuccia Prada could attach a l

Only Miuccia Prada could attach a label like "minimal baroque" to a collection whose references ranged from hospital scrubs to seventeenth-century cherubs to Jazz Age superwoman Josephine Baker. Fishing around for an alternative to "fresh," she herself came up with "brave, bold, and obvious"—that last one a typical head-spinner. Maybe there was something obvious in the sheer uplift of the solid blocks of primary color; the jungle prints and striped sombreros; the straightforward summery-ness of a spaghetti-strapped, ruffle-hemmed dress striped in orange and pink. But there was also more than enough of Prada's twisty-ness to boost this collection into her already chock-full pantheon of greats. Those cherubs, for a start, plucked from a curlicued baroque interior and all mixed up with bananas and naive monkeys in an exuberantly cartoonish print that looked like something lifted from a poster for a Josephine Baker performance at the Folies Bergère in the twenties. (The models' finger-waved hair also echoed Baker's.) But there was nothing cartoonish about a supremely elegant white shift with a Baker-like silhouette sinuously snaking up and out of a forest of multicolored curlicues.

Prada delivered electric hits of orange, green, blue, and radioactive violet in deliberately plain cotton suits, like the most (extra)ordinary uniforms. That theme continued in all the stripes. Prisoner, postman, sailor, orderly: The uniforms might have taken a cue from her last—equally special—men's collection, but they were also an evolution of Fall's spectacularly womanly shapes. This time around, however, the glamour was raw, amplified by the pop-colored stoles the models were toting, the graphic silent-movie makeup by Pat McGrath, and the severely sensual outfits in basic black that closed the show as the soundtrack crackled with the static of an old tango record. Miuccia's message was crystal-clear. As she said backstage, banana earrings vibrating: "It's time to be bold." And that's one maxim that, with any luck, will rub off on the world at large.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฉพาะ Miuccia Prada สามารถแนบป้ายชื่อเช่น "บาโรน้อย" กับคอลเลกชันอ้างอิงที่มีอยู่ในช่วงจากโรงพยาบาลขัดกับ cherubs seventeenth ศตวรรษกับแจ๊สอายุ superwoman Josephine เบเกอร์ ตกรอบสำหรับทางเลือก "สด" ตัวเขาเองมากับ "กล้า ตัวหนา และชัดเจน" — ที่ล่าสุดหนึ่งที่หัวสปินเนอร์ทั่วไป อาจมีบางสิ่งบางอย่างที่เห็นได้ชัดใน uplift เลี่ยงของบล็อกทึบสีหลัก พิมพ์ป่าและลาย sombreros ตรงไปตรงมาบรรยายสรุปสบาย ๆ ของชุด strapped สปาเก็ตตี้ ruffle hemmed ลายสีส้มและสีชมพู แต่ยังมีองมากกว่าพอ twisty Prada สบาย ๆ ให้เพิ่มคอลเลกชันนี้เป็นเธอแล้ว chock-full ของ greats Cherubs เหล่านั้น สำหรับการเริ่มต้น ออกจากการตกแต่งภายในยุคบาโรก curlicued และทั้งหมดอลวนกับกล้วยและขำน่าลิงในการพิมพ์ exuberantly cartoonish ที่ดูเหมือนว่าสิ่งที่ยกจากโปสเตอร์สำหรับประสิทธิภาพ Josephine กัรที่ Folies Bergère ยี่ (แบบจำลอง waved นิ้วผมยังได้พูดย้ำของเบเกอร์) แต่ไม่มีอะไร cartoonish เกี่ยวกับกะขาวสูงสง่าด้วยภาพเงาเหมือนเบเกอร์ sinuously snaking ค่า และออก จากป่าของ curlicues หลายสีPrada จัดส่งปริมาณการใช้ไฟฟ้าของม่วงสีส้ม สีเขียว สีฟ้า และกัมมันตรังสีในชุดผ้าฝ้ายธรรมดาโดยเจตนา เช่นเครื่องธรรมดา (พิเศษ) ส่วนใหญ่ ชุดรูปแบบอย่างต่อเนื่องในทุกลาย นักโทษ บุรุษไปรษณีย์ ทหารเรือ เป็นระเบียบ: เครื่องอาจใช้สัญลักษณ์จากล่าสุดของเธอ — พิเศษเท่า ๆ กัน — ชุดผู้ชาย แต่พวกเขายังมีวิวัฒนาการของรูปร่าง womanly ภาพของฤดูใบไม้ร่วงนี้ เวลาประมาณนี้ อย่างไรก็ตาม ต่างหากเป็นดิบ ขยาย โดยการ pop สี stoles แบบจำลองถูก toting แต่งหน้าภาพยนตร์เงียบกราฟิก โดย Pat McGrath และชุดที่กระตุ้นความรู้สึกรุนแรงใน basic สีดำที่ปิดการแสดงเป็นเพลงไร ด้วยคงของแทงโก้เรกคอร์ดเก่า ข้อความของ Miuccia ใสได้ เธอกล่าว backstage ต่างหูกล้วยสั่นสะเทือน: "มันเป็นเวลาที่เป็นตัวหนา" และที่เป็นแม็กหนึ่งที่ มีโชคใด ๆ จะถูออกบนโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Miuccia Prada เท่านั้นที่สามารถติดฉลากเช่น "บาร็อคน้อยที่สุด" เพื่อคอลเลกชันที่มีการอ้างอิงตั้งแต่ขัดโรงพยาบาลเพื่อเทวดาศตวรรษที่สิบเจ็ดแจ๊สอายุโจเซฟินเบเกอร์ยอดมนุษย์ ตกปลารอบสำหรับทางเลือกที่จะ "สด" เธอเองขึ้นมาด้วย "กล้าหาญ, หนาและที่เห็นได้ชัด" ใช่หรือไม่เพราะคนสุดท้ายหัวปั่นทั่วไป อาจจะมีบางสิ่งบางอย่างที่เห็นได้ชัดคือในยกที่แท้จริงของบล็อกที่มั่นคงของสีหลัก; พิมพ์ป่าและ sombreros ลาย; ตรงไปตรงมา-Ness ฤดูร้อนของปาเก็ตตี้มัด, ชุดนัวเนีย-เรียงรายลายสีส้มและสีชมพู แต่ก็ยังมีมากเกินพอของ Prada คดเคี้ยว-Ness เพื่อเพิ่มคอลเลกชันนี้เป็นของเธอแพนธีออนแล้วหนุนเต็มของแก่น เทวดาเหล่านั้นสำหรับการเริ่มต้นดึงออกมาจากการตกแต่งภายในที่พิสดาร curlicued และผสมกับกล้วยและลิงไร้เดียงสาในการพิมพ์การ์ตูน exuberantly ที่ดูเหมือนสิ่งที่ยกมาจากโปสเตอร์สำหรับการทำงานของเบเกอร์โจเซฟินที่ฟอลีแบร์แฌร์ในวัยยี่สิบ (รุ่น 'นิ้วโบกผมยังสะท้อนเบเกอร์.) แต่ก็ไม่มีอะไรการ์ตูนเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่สง่างามยิ่งสีขาวที่มีภาพเงาเบเกอร์เหมือนคดเคี้ยว snaking ขึ้นและออกจากป่า curlicues หลากสีได้. Prada ส่งฮิตไฟฟ้าสีส้ม, สีเขียว , สีฟ้า, สีม่วงและสารกัมมันตรังสีในชุดสูทผ้าฝ้ายธรรมดาจงใจชอบมากที่สุด (เสริม) เครื่องแบบธรรมดา รูปแบบที่ยังคงอยู่ในลายเส้นทั้งหมด นักโทษบุรุษไปรษณีย์กะลาสีระเบียบ: เครื่องแบบอาจจะมีการดำเนินการคิวจากคอลเลกชันของเธอสุดท้ายอย่างเท่าเทียมกันคนพิเศษ แต่พวกเขายังเป็นวิวัฒนาการของฤดูใบไม้ร่วงของผู้หญิงรูปร่างงดงาม เวลาประมาณนี้ แต่ความเย้ายวนใจได้ดิบขยายโดย stoles ป๊อปสีรุ่นที่ถูกลูกหาบ, แต่งหน้าเงียบภาพยนตร์กราฟิกโดย Pat McGrath และชุดตระการตาอย่างรุนแรงในสีดำพื้นฐานที่ปิดแสดงเป็นซาวด์แทร็ก crackled ด้วย แบบคงที่ของการบันทึกจังหวะแทงโก้เก่า ข้อความ Miuccia เป็นที่ชัดใส ขณะที่เธอกล่าวว่าหลังเวทีต่างหูกล้วยสั่น: "มันถึงเวลาที่จะเป็นตัวหนา." และนั่นก็คือหนึ่งในความจริงที่ว่ามีโชคใด ๆ จะถูดกับโลกที่มีขนาดใหญ่