As the time moved closer to 5pm, th

As the time moved closer to 5pm, there was widespread understanding that the procession was imminent. The various vehicles that infrequently passed by were looking increasingly important. Finally, a glittering motorcade appeared in the distance, the headlights sparkling in the late afternoon sun.

Everybody in the crowd went silent and the only sounds left were of birds fluttering around the trees that line the street at Sanam Luang. As the procession came closer, the importance of the moment became palpable. Silent tears began to trickle down faces as the procession began to pass by. The first two vehicles were a car and an unexceptional looking van. This was then followed by a string of luxurious royal cars.

At the head of the royal motorcade was the cream coloured car of the Crown Prince. Despite being sat on the opposite side of the car to where we were sitting, he was in clear view, as if he was sat in a higher position than the other occupants. He looked solemnly forward, his face softly lit in grief. In the next car, this time sitting on our side, Princess Sirindhorn, stared out at the crowds. She didn’t wave, but instead looked slumped, leaning into the window with a sad, almost pained expression. The royals, as with the rest of the crowd, appeared to be caught in a private moment of grief.

As the rest of the motorcade passed, the crowd remained still and contemplative. This lasted only a few seconds. Then it was gone.

Slowly people started to stand, looking at each other in bemusement. Which vehicle had carried the King? one man asked. A woman nearby, still visibly moved, said it had been the first unassuming van. This was a claim that later turned out be correct, but at the time nobody knew for sure. The people had come to grieve — and they did grieve — but the focus of their pain had passed them by with them barely even realising. As with the incoherence of the initial announcement, the procession thus provided little opportunity for public mourning.

Before leaving we said goodbye to those with whom we had shared the previous few hours. But we remained disoriented. We got ourselves a free, cool drink from a stall around the site, and joined the mass of people in black who left the area looking for a way to go back home.

The legacy
In the wake of the death of King Bhumibol, numerous articles have attempted to express the significance of his life. In doing so they have invariably succumbed to reinforcing nationalist myths about what he meant to the people of Thailand.

The management of grief following his death, both by the state as well as the people, demonstrates, however, that something else is shaping the current moment. It shows that frequent attempts over recent years to demand a love for the King, as well as efforts to label political opponents as republicans, have in many ways made royalism seem an extreme ideological form of nationalism that must be enforced by law. What was clear from the crowds of people mourning King Bhumibol was that these individuals were neither extremists nor that they were there under duress.

The private grief that has been evident in public spaces since the King passed away is surprising, partly because it so different from the bloated form of ‘hyper-royalism’ that analysts have observed as dominant in recent times. What has arguably become visible since Thursday, is an as yet undetected form of intimate, private royalism, that exists separately from, and even in response to, the more extremist public version.

The authorities’ management or mismanagement of news regarding the death of King Bhumibol, paired with the usage of smartphones and akin technologies, turned the initial stage of grief into a solitary experience for many. The intentional or unintentional lack of initiatives for channelling grief into a ‘mass experience’ further helped to facilitate the individual appropriation of the persona of King Bhumibol into people’s most private and intimate realm.

Similarly, the failure to clearly mark the vehicle that carried the King’s body during the procession to the Grand Palace resulted in the atomisation of the crowd. The lack of a visible object – a coffin or even a vehicle – for people to reify the King in his last form inevitably left them with no alternative to cling onto other than the images of the man when he was still alive and their own private memories.

The hagiographic videos that have been restlessly shown on all television channels for 24 hours a day depict a youthful and energetic monarch visiting the country’s most remote villages promoting development. Conspicuously absent are images of an ailing old king who impotently witnessed one the worst political crises in recent Thai history.

As the past few decades dissolve in memory, King Bhumibol’s ultimate legacy becomes a white canvas, upon which each and every person can paint their own image and reflect on their own personal memory of the King. A powerful legacy

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นเวลาย้ายใกล้ชิด 5 pm มีความเข้าใจอย่างกว้างขวางว่าขบวนจวนเจียน ยานพาหนะต่าง ๆ ที่นาน ๆ ครั้งผ่านโดยกำลังสำคัญ ในที่สุด สมเด็จช่วงระยิบระยับปรากฏในระยะไกล ไฟหน้าประกายแดดยามบ่ายปลายทุกคนในฝูงชนเงียบไป และเสียงเดียวที่เหลือของนก fluttering รอบต้นไม้ ถนนที่สนามหลวงกัน ขณะขบวนมาใกล้ชิด ความสำคัญของช่วงเวลาที่เริ่มเห็นได้ชัด เงียบน้ำตาเริ่มจะไหลลงใบหน้าขณะที่ขบวนเริ่มคล้อย ยานพาหนะสองถูกรถและมีรถตู้ดู unexceptional นี้แล้วตาม ด้วยสตริงของรถหรูรอยัลที่หัวสมเด็จช่วงรอยัลเป็นรถสีครีมของมกุฎ แม้กำลังนั่งอยู่บนด้านตรงข้ามของรถที่เรานั่ง พระองค์ในชัดเจนดู ประหนึ่งว่าเขาได้นั่งอยู่ในตำแหน่งที่สูงกว่าผู้โดยสารอื่น ๆ เขาดูเคร่งขรึมไปข้างหน้า ใบหน้าของเขาได้รับแสงในความเศร้าโศก ในรถต่อไป ขณะนี้อยู่ในด้านของเรา กุมารี จ้องออกที่ฝูงชน เธอไม่ได้คลื่น แต่แทน มอง slumped เอียงลงในหน้าต่างด้วยนิพจน์ที่เศร้า pained เกือบ ราชวงศ์ เช่นเดียวกับส่วนเหลือของฝูงชน ปรากฏถูกจับในช่วงเวลาส่วนตัวของความเศร้าโศกในขณะที่ส่วนเหลือของสมเด็จช่วงที่ผ่าน ฝูงชนยังคงนิ่ง และลึกซึ้ง นี้กินเวลาเพียงไม่กี่วินาที จากนั้น ก็หายไปค่อย ๆ คนเริ่มต้นยืน กำลังดูกันใน bemusement ยานพาหนะซึ่งได้ดำเนินพระ ชายคนหนึ่งถาม ผู้หญิงใกล้เคียง อย่างเห็นได้ชัดยังคงย้าย กล่าวว่า มันเป็นรถตู้น่าแรก นี้เป็นคำร้องที่ภายหลังกลายเป็นถูกต้อง แต่ในเวลา ที่ไม่มีใครรู้แน่ คนได้มาอาวรณ์ — และพวกเขาไม่ตรม — แต่โฟกัสของความเจ็บปวดของพวกเขาได้ผ่านได้โดยกับพวกเขาแทบไม่รู้ตัว เช่นเดียวกับ incoherence ของการประกาศเริ่มต้น ขบวนดังนั้นให้โอกาสน้อยสำหรับการไว้ทุกข์ที่สาธารณะก่อนกลับ เรากล่าวลากับผู้ที่เราได้ใช้ร่วมกันก่อนหน้าไม่กี่ชั่วโมง แต่เรายังคง disoriented เรามีตนเองเครื่องดื่มเย็น ฟรีจากแผงบนพื้นที่ และร่วมกับมวลของคนดำที่เหลือบริเวณทางจะกลับบ้านมรดกในการปลุกของการตายของพระองค์ บทความมากมายได้พยายามแสดงความสำคัญของชีวิตของเขา ในการทำเพื่อให้พวกเขาอย่างสม่ำเสมอยอมจำนนต่อเสริมชาตินิยมตำนานเกี่ยวกับสิ่งที่เขาหมายถึงการของคนไทยการจัดการของความเศร้าโศกต่อการตายของเขา ทั้ง โดยรัฐเป็นคน สาธิต อย่างไรก็ตาม ว่า สิ่งอื่นที่สร้างปัจจุบัน มันแสดงให้เห็นว่า บ่อยปีล่าทวงความรักสำหรับคิง เป็นความพยายามในการป้ายชื่อฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองเป็นสาธารณรัฐ มีมากมายพยายาม royalism ดูเหมือน แบบมากอุดมการณ์ของชาตินิยมที่ต้องบังคับใช้ตามกฎหมาย ได้ชัดเจนจากฝูงชนของคนไว้ทุกข์พระองค์ว่าบุคคลเหล่านี้ได้ไม่รุนแรงและไม่ได้ว่า พวกเขามีปลายกระบอกปืนความเศร้าโศกส่วนตัวที่ถูกชัดในพื้นที่สาธารณะนับตั้งแต่พระมหากษัตริย์ในการส่งผ่าน ที่น่าแปลกใจ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะมันแตกต่างจากแบบอ้วนของ 'hyper-royalism' ที่นักวิเคราะห์ได้รับการปฏิบัติเป็นหลักในครั้งล่าสุด ซึ่งเนื้อหาเป็นมองเห็นได้ตั้งแต่พฤหัสบดี เป็นรูปแบบที่ยังตรวจไม่พบความใกล้ชิด ส่วน royalism ที่มีอยู่ต่างหากจาก และแม้แต่ ในการตอบสนอง รุ่นสาธารณะหัวรุนแรงมากขึ้นจัดการหรือจัดการไม่ดีของข่าวเกี่ยวกับการตายของพระองค์ การจับคู่กับการใช้งานของสมาร์ทโฟนและเทคโนโลยีคล้าย หน่วยงานเปิดระยะเริ่มต้นของความเศร้าโศกเป็นประสบการณ์โดดเดี่ยวหลายคน ขาดเจตนา หรือตั้งใจความคิดริเริ่มสำหรับผ่านช่องว่างความเศร้าโศกเป็น 'มวลประสบการณ์' เพิ่มเติม ช่วยในการอำนวยความสะดวกในการจัดสรรแต่ละตัวของพระองค์เป็นดินแดนส่วนใหญ่ และใกล้ชิดประชาชนในทำนองเดียวกัน ความล้มเหลวของยานพาหนะที่ดำเนินการร่างกายของกษัตริย์ในระหว่างเสด็จไปพระบรมมหาราชวัง ที่ทำเครื่องหมายอย่างชัดเจนผลในกรรมวิธีของฝูงชน การขาดการมองเห็นวัตถุ –มีโลงศพหรือแม้กระทั่งรถ – สำหรับคนที่จะ reify ในรูปแบบล่าสุดของเขาย่อมเหลือพวกเขา ด้วยทางเลือกที่ไม่ยึดเอาลงไม่ใช่ภาพของชายคนนั้นเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่และความทรงจำส่วนตัวของตนเองวิดีโอ hagiographic ที่ได้รับ restlessly แสดงในโทรทัศน์ทุกช่องสำหรับ 24 ชั่วโมงวันถึงความอ่อนเยาว์ และมีพลังพระมหากษัตริย์ชมหมู่บ้านห่างไกลที่สุดของประเทศที่ส่งเสริมการพัฒนา หยักขาดเป็นภาพพระกำลังย่ำแย่เก่าที่ impotently เห็นหนึ่งวิกฤตการเมืองเลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์ไทยล่าเป็นไม่กี่ทศวรรษละลายในหน่วยความจำ มรดกที่ดีที่สุดของพระองค์กลายเป็น ผ้าใบสีขาว ซึ่งทุกคนสามารถวาดภาพตนเอง และสะท้อนถึงหน่วยความจำของตัวเองส่วนตัวของกษัตริย์ มรดกอันทรงพลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นเวลาขยับเข้าไปใกล้ 5 โมงเย็นมีความเข้าใจอย่างกว้างขวางว่าขบวนกำลังใกล้เข้ามา ยานพาหนะต่างๆที่ผ่านนาน ๆ ครั้งโดยถูกมองความสำคัญมากขึ้น สุดท้ายคาราวานระยิบระยับปรากฏอยู่ในระยะทางที่ไฟประกายในดวงอาทิตย์ช่วงบ่าย.

ทุกคนในฝูงชนเงียบไปและเสียงเดียวที่เหลืออยู่ของนกกระพือรอบต้นไม้ที่เส้นถนนที่ท้องสนามหลวง ในฐานะที่เป็นขบวนมาใกล้ชิดและความสำคัญของช่วงเวลาที่กลายเป็นที่เห็นได้ชัด น้ำตาเงียบเริ่มที่จะหยดลงใบหน้าเป็นขบวนเริ่มที่จะผ่าน รถทั้งสองคันแรกเป็นรถยนต์และรถตู้มองเคหะ นี้แล้วตามด้วยสตริงของรถยนต์หรูหรารอยัล.

ที่หัวของคาราวานพระราชเป็นสีครีมรถของมกุฎราชกุมาร แม้จะมีการนั่งอยู่บนฝั่งตรงข้ามของรถเพื่อที่เรากำลังนั่งอยู่เขาอยู่ในมุมมองที่ชัดเจนเช่นถ้าเขาได้รับการนั่งอยู่ในตำแหน่งที่สูงกว่าผู้โดยสารอื่น ๆ เขามองไปข้างหน้าเคร่งขรึมใบหน้าของเขาไฟเบาในความเศร้าโศก ในรถต่อไปคราวนี้นั่งอยู่บนด้านข้างของเรา, สิรินธร, จ้องมองออกไปในฝูงชน เธอไม่ได้คลื่น แต่แทนที่จะมองทรุดพิงลงในหน้าต่างที่มีเศร้าแสดงออกเจ็บปวดเกือบ พระราชวงศ์เช่นเดียวกับส่วนที่เหลือของฝูงชนที่ดูเหมือนจะติดอยู่ในช่วงเวลาส่วนตัวของความเศร้าโศก.

ในฐานะที่เป็นส่วนที่เหลือของคาราวานที่ผ่านฝูงชนยังคงอยู่และยังคงครุ่นคิด นี้กินเวลาเพียงไม่กี่วินาที แล้วมันก็หายไป.

ช้าคนเริ่มที่จะยืนมองที่แต่ละอื่น ๆ ในงงงวย ซึ่งได้ดำเนินการรถพระมหากษัตริย์? ชายคนหนึ่งถาม ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่บริเวณใกล้เคียงยังคงย้ายไปอย่างเห็นได้ชัดกล่าวว่ามันเป็นครั้งแรกรถตู้ถ่อมตัว นี่คือการอ้างว่าภายหลังเปิดออกมาจะถูกต้อง แต่ไม่มีใครรู้ว่าเวลาที่แน่นอน คนที่เข้ามาจะเสียใจ - และพวกเขาไม่เสียใจ - แต่จุดสำคัญของการเจ็บปวดของพวกเขาได้ผ่านพวกเขาโดยการกับพวกเขาแทบจะไม่ได้ตระหนักถึง เช่นเดียวกับการเชื่อมโยงกันของการประกาศเริ่มต้นขบวนจึงให้โอกาสเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับประชาชนไว้ทุกข์.

ก่อนออกจากที่เรากล่าวคำอำลากับคนที่เราได้มีส่วนร่วมไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้ แต่เรายังคงวุ่นวาย เรามีตัวเองฟรีเครื่องดื่มเย็น ๆ จากคอกรอบเว็บไซต์และเข้าร่วมมวลของคนในสีดำที่ออกจากพื้นที่ที่กำลังมองหาวิธีการที่จะไปกลับบ้าน.

มรดก
ในการปลุกของการตายของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพล, บทความมากมายที่ มีความพยายามที่จะแสดงความสำคัญของชีวิตของเขา ในการทำเพื่อให้พวกเขาต้องยอมจำนนอย่างสม่ำเสมอเพื่อเสริมตำนานรักชาติเกี่ยวกับสิ่งที่เขาหมายถึงคนไทย.

การบริหารจัดการของความเศร้าโศกต่อการตายของเขาทั้งโดยรัฐเช่นเดียวกับคนที่แสดงให้เห็น แต่อย่างอื่นที่มีการสร้างกระแส ขณะ มันแสดงให้เห็นว่ามีความพยายามที่พบบ่อยในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเพื่อเรียกร้องความรักสำหรับพระมหากษัตริย์เช่นเดียวกับความพยายามที่จะติดป้ายคู่แข่งทางการเมืองเป็นรีพับลิกันมีหลายวิธีที่ทำให้สนับสนุนเจ้าดูเหมือนเป็นรูปแบบที่รุนแรงอุดมการณ์ของลัทธิชาตินิยมที่จะต้องมีการบังคับใช้ตามกฎหมาย อะไรคือสิ่งที่ชัดเจนจากฝูงชนของคนไว้ทุกข์สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลคือการที่บุคคลเหล่านี้มีความสุดโต่งมิได้ว่าพวกเขามีภายใต้การข่มขู่.

ความเศร้าโศกส่วนตัวที่ได้รับความชัดเจนในพื้นที่สาธารณะตั้งแต่พระมหากษัตริย์ล่วงลับไปแล้วเป็นที่น่าแปลกใจส่วนหนึ่งเป็นเพราะมันจึงแตกต่างจาก รูปแบบของป่อง 'Hyper-สนับสนุนเจ้า' ที่นักวิเคราะห์ได้ตั้งข้อสังเกตขณะที่โดดเด่นในครั้งที่ผ่านมา สิ่งที่ได้กลายเป็นเนื้อหาที่สามารถมองเห็นได้ตั้งแต่วันพฤหัสบดีที่เป็นรูปแบบที่ยังตรวจไม่พบความใกล้ชิดสนับสนุนเจ้าส่วนตัวที่มีอยู่แยกต่างหากจากและแม้กระทั่งในการตอบสนอง, รุ่นสาธารณะหัวรุนแรงมากขึ้น.

ผู้บริหารของหน่วยงานหรือการปรับตัวของข่าวเกี่ยวกับการตายของพระมหากษัตริย์ ภูมิพลคู่กับการใช้งานของมาร์ทโฟนและเทคโนโลยีคล้ายหันในระยะเริ่มแรกของความเศร้าโศกเป็นประสบการณ์โดดเดี่ยวสำหรับหลาย ๆ คน เจตนาหรือไม่ตั้งใจขาดความคิดริเริ่มสำหรับ channeling ความเศร้าโศกเป็นประสบการณ์มวล 'ช่วยเพิ่มเติมเพื่ออำนวยความสะดวกในการจัดสรรของแต่ละบุคคลของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลเข้าส่วนตัวมากที่สุดและใกล้ชิดดินแดนของประชาชน.

ในทำนองเดียวกันความล้มเหลวในการทำเครื่องหมายอย่างชัดเจนยานพาหนะที่ดำเนินการของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ร่างกายในระหว่างขบวนไปยังพระบรมมหาราชวังมีผลในการ atomisation ของฝูงชน ขาดของวัตถุที่มองเห็น - โลงศพหรือแม้กระทั่งรถ - สำหรับคนที่จะทำให้เป็นจริงพระมหากษัตริย์ในรูปแบบสุดท้ายของเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ใส่พวกเขาด้วยไม่มีทางเลือกที่จะยึดมั่นบนอื่น ๆ นอกเหนือจากภาพของชายคนนั้นเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่และความทรงจำส่วนตัวของตัวเอง .

วิดีโอ hagiographic ที่ได้รับการแสดงพล่านในทุกช่องทางโทรทัศน์เป็นเวลา 24 ชั่วโมงต่อวันแสดงให้เห็นถึงพระมหากษัตริย์อ่อนเยาว์และมีพลังการเยี่ยมชมของประเทศในหมู่บ้านที่ห่างไกลที่สุดการส่งเสริมการพัฒนา ผงาดเป็นภาพของกษัตริย์ชราป่วยที่ impotently ร่วมเป็นสักขีพยานหนึ่งในวิกฤตการณ์ทางการเมืองที่เลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์ชาติไทยที่ผ่านมา.

ในฐานะที่เป็นไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาละลายในหน่วยความจำแบบเดิมที่ดีที่สุดพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลกลายเป็นผืนผ้าใบสีขาวตามที่แต่ละคนและทุกคนสามารถวาดของตัวเอง ภาพและสะท้อนให้เห็นในหน่วยความจำของพวกเขาเองของพระมหากษัตริย์ มรดกที่มีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเวลาย้ายใกล้ชิดกับประเทศไทย มีความเข้าใจว่า เมื่อขบวนถูกข ยานพาหนะต่าง ๆ ที่ไม่บ่อยผ่านไปมองที่สำคัญมากขึ้น ในที่สุดก็มีขบวนรถอร่ามปรากฏในระยะทางที่เจิดประกายในช่วงบ่ายวันอาทิตย์ทุกคนในฝูงชนก็เงียบและเสียงเดียวที่เหลือเป็นนกกระพือรอบต้นไม้ที่เส้นถนนที่สนามหลวง เป็นขบวนมาใกล้ ความสำคัญของช่วงเวลาที่กลายเป็นชัดเจน น้ำตาเริ่มไหลลงมาที่ใบหน้าเงียบเป็นขบวนเริ่มผ่านไป สองคันแรกเป็นรถและ unexceptional มองรถตู้ นี้แล้วตามด้วยสตริงของรถยนต์รอยัลหรูหราที่หัวของขบวนเสด็จเป็นครีมสีรถขององค์รัชทายาท แม้จะนั่งอยู่บนด้านตรงข้ามของรถที่เรานั่งอยู่ เขามีมุมมองที่ชัดเจน เช่น ถ้าเขานั่งอยู่ในตำแหน่งที่สูงกว่าผู้อื่น เขามองนิ่งไปข้างหน้า ใบหน้าของเขาเบา ๆไฟในความเศร้าโศก ในรถต่อไป คราวนี้นั่งข้างเรา เจ้าหญิงทรงจ้องมองออกไปในฝูงชน เธอยังคลื่นไม่ได้ แต่ดูลดลง เอนกายลงในหน้าต่างด้วยความเศร้า เกือบใจ การแสดงออก ราชวงศ์เช่นเดียวกับส่วนที่เหลือของฝูงชนที่ดูเหมือนจะติดอยู่ในช่วงเวลาส่วนตัวของความเศร้าโศกในฐานะที่เป็นส่วนที่เหลือของขบวนรถผ่านฝูงชนยังคงและยังคงครุ่นคิด . นี้กินเวลาเพียงไม่กี่วินาที แล้วมันก็หายไปอย่างช้าๆ ผู้คนเริ่มที่จะยืนมองที่แต่ละอื่น ๆใน bemusement . ซึ่งรถได้อุ้มในหลวง คนหนึ่งถาม ผู้หญิงที่ใกล้เคียงยังคงเห็นได้ชัดย้าย , กล่าวว่ามันได้รับรถตู้นอบน้อมก่อน นี้เป็นข้อเรียกร้องที่ต่อมากลายเป็น ถูกต้อง แต่ในเวลาที่ไม่มีใครรู้แน่นอน คนต้องมาเศร้าโศกเสียใจ - - เขาได้แต่โฟกัสของความเจ็บปวดของพวกเขาก็ผ่านมันกับพวกเขาแทบจะไม่รู้ตัว . กับความไม่เชื่อมโยงกันของประกาศเริ่มต้นขบวนจึงให้โอกาสน้อยสำหรับงานไว้อาลัยก่อนกลับเราบอกลาเหล่านั้นกับผู้ที่เราได้ใช้ร่วมกันก่อนหน้านี้ไม่กี่ชั่วโมง แต่เรายังคงสับสน เราเข้าใจตัวเราฟรีเครื่องดื่มเย็นๆ จากแผงลอยรอบเว็บไซต์และเข้าร่วมมวลของคนชุดดำที่ทิ้งพื้นที่มองหาทางกลับบ้านมรดกในการปลุกของการสิ้นพระชนม์ของกษัตริย์ภูมิพล บทความจำนวนมากได้พยายามที่จะแสดงความสำคัญของชีวิตของเขา ในการทำเช่นนั้นพวกเขาจะต้อง ยอมจำนนต่อ reinforcing ชาตินิยม myths เกี่ยวกับสิ่งที่เขาหมายถึงประชาชนไทยการจัดการของความเศร้าโศกต่อชีวิตของเขา ทั้งโดยรัฐ ตลอดจนประชาชน แสดงให้เห็นถึง , อย่างไรก็ตาม , ว่าอะไรคือการสร้างช่วงเวลาปัจจุบัน มันแสดงให้เห็นว่าบ่อยครั้งกว่าปีที่ผ่านมาความต้องการรักกษัตริย์ รวมทั้งความพยายามที่จะป้ายคู่แข่งทางการเมืองเป็นรีพับลิกัน มีหลายวิธีที่ทำให้เจ้านิยมดูมากรูปแบบของลัทธิชาตินิยมอุดมการณ์ที่ต้องบังคับโดยกฎหมาย อะไรที่ชัดเจนจากฝูงชนของประชาชนไว้ทุกข์ในหลวงเป็นบุคคลเหล่านี้ทั้งหัวรุนแรง หรือที่พวกเขาอยู่ภายใต้การข่มขู่ส่วนความเศร้าโศกที่ได้ประจักษ์ในพื้นที่สาธารณะ เมื่อพระองค์สวรรคตที่น่าประหลาดใจ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะมันช่างแตกต่างจากรูปแบบของไฮเปอร์อัลวินกับสหายชิพมังค์จอมซน " อ้วน " ที่นักวิเคราะห์ได้พบเด่นในครั้งล่าสุด สิ่งที่ arguably กลายเป็นมองเห็นได้ตั้งแต่วันพฤหัสบดี คือ ยังตรวจไม่พบรูปแบบใกล้ชิด , ความจงรักภักดีส่วนตัวที่มีอยู่แยกจาก และแม้แต่ในการตอบสนอง , หัวรุนแรงสาธารณะรุ่นเจ้าหน้าที่บริหารหรือการจัดการไม่ดีของข่าวเกี่ยวกับการเสียชีวิตของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว คู่กับการใช้สมาร์ทโฟนและคล้ายกับเทคโนโลยี เป็นขั้นตอนแรกของความเศร้าโศกเป็นประสบการณ์ที่โดดเดี่ยวมาก โดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ขาดความคิดริเริ่ม เพื่อพยายามติดต่อกับความเศร้าโศกเป็น " มวลประสบการณ์เพิ่มเติม " ช่วยอำนวยความสะดวกตามความเหมาะสมของแต่ละบุคคลของกษัตริย์ภูมิพลเป็นคนส่วนบุคคลมากที่สุดและใกล้ชิดอาณาจักรส่วนความล้มเหลวอย่างชัดเจน มาร์ค ยานพาหนะที่บรรทุกพระศพในขบวนไปยังพระบรมมหาราชวัง ส่งผลให้เกิด atomisation ของฝูงชน ขาดวัตถุที่มองเห็นและโลงศพ หรือแม้แต่รถ–สำหรับคนที่จะทำให้เป็นรูปธรรม กษัตริย์ในรูปสุดท้ายของเขาย่อมออกจากพวกเขาด้วยทางเลือกที่ไม่มีการยึดติดกับนอกจากภาพของมนุษย์ เมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ และความทรงจำส่วนตัวของตัวเอง .วิดีโอ hagiographic ที่ได้รับการพล่านแสดงบนสถานีโทรทัศน์ทั้งหมดตลอด 24 ชั่วโมง พรรณนา อ่อนเยาว์และมีพลังพระมหากษัตริย์เยี่ยมชมประเทศที่ห่างไกลที่สุดหมู่บ้าน การส่งเสริมการพัฒนา หายตัวไปเป็นภาพการเจ็บป่วยแก่กษัตริย์ที่ impotently เป็นหนึ่งที่เลวร้ายที่สุดวิกฤตการณ์การเมืองในประวัติศาสตร์ไทยเป็นไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาละลายในหน่วยความจำของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวสุดยอดมรดกเป็นผ้าใบสีขาว ที่แต่ละคนและทุกคนสามารถวาดรูปของตัวเองและสะท้อนความทรงจำส่วนตัวของกษัตริย์ ขาที่มีประสิทธิภาพ