my first friend at KMUTTSince I cam

my first friend at KMUTT
Since I came into at KMUTT,I did not know everyone so i looked many people around. I afraid and want back. but in that moment, I met someone with a smile, she came the only one like me. I begun to believe in fate. we learn about science in department chemistry and We studied the same room. after, we were close friend we come to a university together every day. She is chatty and so cute . We study together just the first term only she is moving out of here .but I also think that I’m lucky because I have a friend like her. And I appreciate everything. Our last farewell with a smile. Today, we still keep in touch even though we’re far apart. I hope that one day I will see her again soon.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อนคนแรกของฉันที่ kmutt
ตั้งแต่ฉันเข้ามาที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี, ฉันไม่ทราบทุกคนดังนั้นผมจึงมองไปรอบ ๆ หลาย ๆ คน ผมกลัวและต้องการกลับ แต่ในขณะนั้นผมได้พบกับคนที่มีรอยยิ้มเธอมาคนเดียวเหมือนผม ผมเริ่มที่จะเชื่อในโชคชะตา เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ในแผนกเคมีและเราเรียนห้องเดียวกัน หลังจากที่เราเป็นเพื่อนสนิทเรามาเรียนที่มหาวิทยาลัยด้วยกันทุกวันเธอเป็นคนช่างพูดและน่ารักมาก ๆ เราศึกษากันเพียงระยะแรกเท่านั้นที่เธอจะย้ายออกจากที่นี่. แต่ฉันยังคิดว่าฉันโชคดีเพราะผมมีเพื่อนอย่างเธอ และฉันขอขอบคุณทุกสิ่งที่ อำลาสุดท้ายของเราด้วยรอยยิ้ม วันนี้เรายังคงอยู่ในการติดต่อแม้ว่าเราจะอยู่ไกลกัน ฉันหวังว่าวันหนึ่งผมจะได้เห็นเธออีกครั้งในเร็ว ๆ นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อนของฉันแรกที่มจธ.
ตั้งแต่ฉันเข้ามาที่มจธ., ผมไม่รู้ทุกคนเพื่อช็อปปิ้งคนหลายรอบ ฉันกลัวและต้องการกลับไป แต่ในขณะนั้น ฉันพบคนดี เธอมาเดียวเช่นฉัน ผมเริ่มเชื่อในโชคชะตา เราเรียนรู้เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ในภาคเคมี และเราเรียนห้องเดียวกัน หลังจาก เรามีเพื่อนสนิทที่เรามาถึงมหาวิทยาลัยกันทุกวัน เธอเป็น chatty และน่ารัก เราศึกษากันเพียงระยะแรกเท่านั้นเธอจะเคลื่อนออกจากที่นี่แต่ผมยังคิดว่า ผมโชคดี เพราะมีเพื่อนเหมือนเธอ และขอขอบคุณทุกอย่าง เราอำลาสุดท้าย ด้วยรอยยิ้ม วันนี้ เรายังคงไว้ในสัมผัสถึงแม้ว่าเราห่าง หวังว่า วันหนึ่งจะเห็นเธออีกครั้งเร็ว ๆ นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อนของฉันเป็นครั้งแรกที่เกาะจิกใช้
นับตั้งแต่ผมเข้ามาในที่เกาะจิกใช้ผมไม่รู้ว่าทุกคนดังนั้นผมมองผู้คนจำนวนมากอยู่โดยรอบ ผมกลัวและต้องการกลับมาแต่ในช่วงเวลานั้นฉันได้พบเจอใครบางคนพร้อมด้วยรอยยิ้มที่เธอมาเพียงหนึ่งเดียวที่ต้องการให้ผม ผมเริ่มจะเชื่อในโชคชะตาเราเรียนรู้เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ในวิชาเคมีและฝ่ายเราเรียนห้องเดียวกันหลังจากที่เรามีเพื่อนอยู่ใกล้เราก็จะมาถึงมหาวิทยาลัยด้วยกันทุกวันเธอเป็นสนทนาอย่างกันเองและน่ารักจัง เราศึกษากันอยู่ที่ระยะแรกเท่านั้นเธอคือการย้ายออกไปจากที่นี่..แต่ผมยังคิดว่าผมโชคดีเพราะผมมีเพื่อนที่ชอบเธอ เพลิดเพลินใจไปกับทุกสิ่งและผม อำลาครั้งสุดท้ายของเราพร้อมด้วยรอยยิ้ม. วันนี้เราจะยังคงได้รับการดูแลรักษาให้อยู่ในแตะที่แม้ว่าเราจะอยู่ไกลกัน ผมหวังว่าวันหนึ่งเราจะเห็นเธออีกครั้งในเร็วๆนี้