Table 4. Chemical composition and m

Table 4. Chemical composition and meat quality (m. longissimus lumborum et thoracis) of control (group C) and supplemented
(group Sel) pigs

Table 4. Dietary Se supplementation did not influence the total protein level in MLLT. There was a
tendency of lowering intramuscular fat percentage
in pigs supplemented with additional selenium
(P > 0.05). The results of Mahan et al. (1999) and ours
indicated that the m. longissimus lumborum et thoracis
pH (45 min, 24 h) did not seem to be affected by
the dietary Se levels and only a tendency of higher
pH (45 min) was observed in our experiment (P >
0.05). The differences in colour (reflectance %) and
conductivity values measured 24 h post mortem were
also insignificant (P > 0.05), which is in agreement
with the results reported by Krska et al. (2001) where
colour stability (MLLT, 7 day storage) was unaffected by the administration of higher levels of vitamin
E and Se. Drip loss of MLLT during the 48 h measurementperiod tended to be lower when the higher
level Se was fed. Mahan et al. (1999) reported that
the drip loss from the loin tissue of pigs receiving
additional Se (0.3 mg/kg) was similar to that of the
pigs fed on the basal diet (0.1 mg Se/kg), but pigs fed
on inorganic Se tended to have a higher water loss
from the loin tissue than those fed on the organic
Se source. Recently Downs et al. (2000) showed the
low drip loss of chicken breast fillets (m. pectoralis
major) reduced approximately by 17% when organic
selenium replaced sodium selenite in broiler diets to
supply between 0.1 and 0.3 ppm Se. Spallholz (1994)
reported in a review that selenite was more toxic in
animal tissue than selenomethionine, and that the
inorganic form could possess prooxidant properties The differences in myofibrillar fragmentation index (MFI) were not significant (P > 0.05) and the
results did not indicate a high influence on muscle
aging (5 days) by the higher level of dietary Se. The
discrepancy found in the literature regarding the
meat quality values (mainly drip loss, pH 45 min)
could also be a consequence of different levels of
Se administration and/or the unknown halothane
(malignant hyperthermia) gene status of pigs in
some studies. In our studies experimental pigs were
defined on the MH gene status and equal numbers
of homozygotes and heterozygotes were used in
the experiment.
The results showed that additional administration of organically bound Se (0.3 mg Se/kg feed for
97 days) to basal diet (0.18 mg Se/kg) significantly
(P < 0.05) improved the amount of Se and antioxidative capacity in muscle tissues of pigs and positively
influenced meat quality values to some extent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาราง 4 คุณภาพเนื้อและองค์ประกอบทางเคมี (m. longissimus lumborum et thoracis) ของตัวควบคุม (กลุ่ม C) และเสริมสุกร (กลุ่ม Sel)ตาราง 4 อาหาร Se แห้งเสริมไม่มีผลต่อระดับโปรตีนรวมใน MLLT มีการแนวโน้มการลดเปอร์เซ็นต์ไขมันบาดทะยักจากในสุกรที่เสริม ด้วยเกลือเพิ่มเติม(P > 0.05) ผลลัพธ์ของ Mahan et al. (1999) และเราระบุไว้ที่ lumborum m. longissimus et thoracispH (45 นาที 24 ชม) ไม่ได้ดูเหมือนไม่ได้รับผลกระทบโดยระดับ Se อาหารและเท่านั้นแนวโน้มสูงขึ้นpH (45 นาที) ถูกพบในการทดลองของเรา (P >0.05) . ความแตกต่างในสี (แบบสะท้อนแสง%) และนำค่าวัด 24 h ลงพ้นได้ยังไม่สำคัญ (P > 0.05), ซึ่งเป็นที่ตกลงมีผลรายงานโดย Krska et al. (2001) ที่ความมั่นคงสี (MLLT เก็บ 7 วัน) ถูกยก โดยระดับสูงของวิตามินE และ Se หยดเสีย MLLT ระหว่าง measurementperiod 48 h มีแนวโน้มจะลดลงเมื่อสูงระดับ Se ได้รับ Mahan et al. (1999) รายงานว่าการสูญเสียหยดน้ำจากเนื้อเยื่อหยิบของสุกรที่ได้รับเพิ่มเติม Se (0.3 mg/kg) เป็นสุกรที่เลี้ยงในอาหารโรค (0.1 mg Se/kg), แต่สุกรเลี้ยงใน Se อนินทรีย์ที่มีแนวโน้มที่จะ มีการสูญเสียน้ำสูงจากเนื้อเยื่อหยิบกว่าเลี้ยงในแบบอินทรีย์แหล่ง Se เพิ่งลงของ et al. (2000) พบว่าการสูญเสียต่ำหยดแล่ไก่อก (m. pectoralisหลัก) ลดลงจาก 17% เมื่ออินทรีย์ประมาณเกลือแทนโซเดียม selenite ในอาหารไก่เนื้อเพื่อจัดหาระหว่าง 0.1 ถึง 0.3 ppm Se. Spallholz (1994)รายงานในการตรวจทาน selenite ที่ถูกพิษมากขึ้นในเนื้อเยื่อสัตว์ selenomethionine และที่จะแบบฟอร์มอนินทรีย์อาจมีคุณสมบัติ prooxidant ไม่มีความแตกต่างในการกระจายตัวของ myofibrillar ดัชนี (MFI) อย่างมีนัยสำคัญ (P > 0.05) และยังไม่ได้แสดงอิทธิพลสูงในกล้ามเนื้ออายุ (5 วัน) โดยระดับสูงขึ้นของอาหาร Seความขัดแย้งที่พบในวรรณคดีเกี่ยวกับการค่าตรวจสอบคุณภาพเนื้อสัตว์ (ส่วนใหญ่หยดร่วง pH 45 นาที)นอกจากนี้ยังอาจเป็นผลมาจากระดับที่แตกต่างดูแล Se / halothane ไม่รู้จักสถานะยีน (ร้ายภาวะไข้สูง) ของสุกรในการศึกษาบางอย่าง ในการศึกษาของเราได้ทดลองสุกรกำหนดสถานะของยีน MH และตัวเลขเท่าhomozygotes และ heterozygotes ใช้ในการทดลองผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่าการจัดการผูก organically Se (0.3 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม Se ตัวดึงข้อมูลที่เพิ่มเติมวัน 97) กับโรคอาหาร (0.18 มิลลิกรัมกิโลกรัม Se) อย่างมีนัยสำคัญ(P < 0.05) ปรับปรุงยอดของ Se และกำลังการผลิต antioxidative ในเนื้อเยื่อกล้ามเนื้อ ของสุกร และบวกมีอิทธิพลต่อค่าคุณภาพเนื้อบ้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 4 องค์ประกอบทางเคมีและคุณภาพเนื้อ (ม. longissimus lumborum et thoracis) จากการควบคุม (กลุ่ม C) และตบท้าย
(กลุ่ม Sel) หมูตารางที่4 การเสริมอาหาร Se ไม่ได้มีผลต่อระดับโปรตีนรวมใน MLLT มีความเป็นแนวโน้มของการลดเปอร์เซ็นต์ไขมันกล้ามเนื้อในสุกรเสริมด้วยซีลีเนียมเพิ่มเติม(P> 0.05) ผลของการมาฮัน et al, (1999) และของเราแสดงให้เห็นว่าม longissimus lumborum et thoracis พีเอช (45 นาที, 24 ชั่วโมง) ดูเหมือนจะไม่ได้รับผลกระทบจากระดับSe การบริโภคอาหารและเพียงแนวโน้มที่สูงขึ้นของพีเอช(45 นาที) เป็นข้อสังเกตในการทดลองของเรา (P> 0.05) ความแตกต่างในสี (สีสะท้อน%) และค่าการนำไฟฟ้าวัดชันสูตร24 ชั่วโมงที่โพสต์ก็ยังไม่มีนัยสำคัญ(P> 0.05) ซึ่งเป็นข้อตกลงที่มีผลรายงานโดยKrska et al, (2001) ที่มีความมั่นคงสี(MLLT 7 วันการเก็บรักษา) เป็นผลกระทบจากการบริหารงานของระดับที่สูงขึ้นของวิตามินอีและSe การสูญเสียของหยด MLLT ในช่วง 48 ชั่วโมง measurementperiod มีแนวโน้มที่จะลดลงเมื่อสูงกว่าระดับSe เป็นอาหาร ฮัน et al, (1999) รายงานว่าการสูญเสียน้ำหยดจากเนื้อเยื่อเนื้อของสุกรที่ได้รับเพิ่มเติมSe (0.3 มก. / กก.) เป็นแบบเดียวกับที่ของสุกรที่เลี้ยงบนอาหารพื้นฐาน(0.1 mg Se / กก.) แต่หมูที่เลี้ยงในอนินทรีSe มีแนวโน้ม ที่จะมีการสูญเสียน้ำที่สูงขึ้นจากเนื้อเยื่อเนื้อซี่โครงกว่าผู้ที่กินอินทรีย์แหล่งSe เมื่อเร็ว ๆ นี้ Downs et al, (2000) แสดงให้เห็นว่าการสูญเสียน้ำหยดต่ำของไก่เนื้อเต้านม(ม. กล้ามเนื้อหลัก) ลดลงประมาณ 17% เมื่ออินทรีย์ซีลีเนียมแทนที่ยิบโซเดียมในอาหารไก่เนื้อเพื่อจัดหาระหว่าง0.1 และ 0.3 ppm Se Spallholz (1994) รายงานในการตรวจสอบว่ายิบเป็นพิษมากขึ้นในเนื้อเยื่อของสัตว์กว่า selenomethionine และที่รูปแบบอนินทรีอาจมีคุณสมบัติprooxidant ความแตกต่างในดัชนีการกระจายตัวของกล้ามเนื้อ (MFI) ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ (P> 0.05) และผลไม่ได้แสดงให้เห็นว่ามีอิทธิพลสูงในกล้ามเนื้อริ้วรอย (5 วัน) โดยระดับที่สูงขึ้นของการบริโภคอาหาร Se ความแตกต่างที่พบในวรรณกรรมเกี่ยวกับค่าคุณภาพเนื้อ (ขาดทุนหยดส่วนใหญ่พีเอช 45 นาที) ก็อาจจะเป็นผลมาจากระดับที่แตกต่างของการบริหาร Se และ / หรือ halothane ที่ไม่รู้จัก (hyperthermia มะเร็ง) สถานะของยีนของสุกรในการศึกษาบางส่วน ในการศึกษาของเราสุกรทดลองที่กำหนดไว้เกี่ยวกับสถานะของยีน MH และตัวเลขเท่ากันของhomozygotes และ heterozygotes ที่ใช้ในการทดลอง. ผลการศึกษาพบว่าการบริหารที่เพิ่มขึ้นของผูกพันอินทรีย์ Se (0.3 mg Se / กก. อาหารสำหรับ97 วัน) เพื่อรับอาหารพื้นฐาน ( 0.18 mg Se / kg) อย่างมีนัยสำคัญ(P <0.05) การปรับปรุงปริมาณของ Se และความสามารถต้านอนุมูลอิสระในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อของสุกรและบวกอิทธิพลค่าคุณภาพเนื้อบางส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 4 . องค์ประกอบทางเคมีและคุณภาพเนื้อ ( ม. โค lumborum et thoracis ) ควบคุม ( กลุ่ม C ) และเสริม
( SEL ) กลุ่มหมู

โต๊ะ 4 การเสริมใยอาหาร เซไม่มีผลต่อระดับโปรตีนรวมใน mllt . มีแนวโน้มของการลดไขมันร้อยละ 2


เพิ่มเติมเสริมซีลีเนียมในสุกร ( P > 0.05 ) ผลของมหัน et al . ( 1999 ) และเรา
พบว่า ม. lumborum et thoracis
อโค ( 45 นาที , 24 ชั่วโมง ) ดูเหมือนจะไม่ได้รับผลกระทบจากอาหารและเซ
ระดับเพียงแนวโน้มสูงขึ้น
M ( 45 นาที ) พบว่าในการทดลอง ( P >
0.05 ) ความแตกต่างสี ( สะท้อน ) และนำค่าที่วัดได้โพสต์หลักฐาน

ยัง 24 ชั่วโมงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ซึ่งในข้อตกลง
กับผลลัพธ์ที่รายงานโดย krska et al . ( 2001 ) ที่
สีมั่นคง ( mllt 7 วันกระเป๋า ) ได้รับผลกระทบจากการบริหารงานของระดับที่สูงขึ้นของวิตามิน
E และเซ การสูญเสียน้ำของ mllt ในช่วง 48 ชั่วโมง measurementperiod มีแนวโน้มลดลงเมื่อสูงขึ้น
ระดับเซ เฟด มาฮาน et al . ( 1999 ) รายงานว่า
การสูญเสียน้ำจากเนื้อเยื่อของสุกรที่ได้รับการเสริมสัน
เซ ( 03 mg / kg ) คือคล้ายกับที่ของ
สุกรที่ได้รับอาหารพื้นฐาน ( 0.1 มก. / กก. เซ ) แต่สุกรที่ได้รับ
นินทรีย์ เซ มีแนวโน้มที่จะมีการสูญเสียน้ำจากสัน
ที่สูงกว่าที่เลี้ยงเนื้อเยื่อในอินทรีย์
เซ แหล่งที่มา เมื่อเร็ว ๆนี้ Downs et al . ( 2000 ) พบ
ต่ำการสูญเสียของเนื้ออกไก่ ( M . อก
สาขา ) ลงประมาณ 17% เมื่ออินทรีย์
โดยซีลีเนียมแทนที่โซเดียมซีลีไนต์ในอาหารไก่กระทง

ใส่ระหว่าง 0.1 และ 0.3 ppm Se spallholz ( 1994 )
รายงานความคิดเห็นที่เซเลไนต์เป็นพิษมากขึ้นในเนื้อเยื่อสัตว์กว่า

รูปซีลีโนเมทไธโอนีน และอนินทรีย์อาจมีคุณสมบัติ prooxidant ความแตกต่างในการกระจายตัวของดัชนีลดลง ( MFI ) ไม่แตกต่างกัน ( P > 0.05 ) และ
ผลลัพธ์ไม่ได้บ่งชี้ถึงอิทธิพลสูงในกล้ามเนื้อ
อายุ ( 5 วัน ) โดยระดับที่สูงขึ้นของอาหารเส
ความแตกต่างที่พบในวรรณกรรมเกี่ยวกับคุณภาพ
เนื้อ ( ส่วนใหญ่การสูญเสียค่า pH 45 นาที )
ยังอาจเป็นผลมาจากระดับที่แตกต่างกันของ

เซ การบริหาร และ / หรือกลุ่มที่ไม่รู้จัก ( เนื้อร้าย hyperthermia ) สถานะของยีนหมู
บางการศึกษาในการศึกษาของเราสุกรทดลอง
นิยามใน MH ยีนและสถานะเท่ากับตัวเลข
ของ homozygotes ยีนและใช้

ผลการทดลอง พบว่า การบริหารงานของอินทรีย์เพิ่มเติมผูกเซ ( 0.3 มิลลิกรัม / กิโลกรัมอาหาร
เซ 97 วัน ) สูตรอาหารพื้นฐาน ( 0.18 มิลลิกรัม / กิโลกรัม (
( SE ) p < 05 ) ปรับปรุงยอดเงินของ SE และต้านความจุในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อและมีผลต่อคุณภาพเนื้อสุกรบวก
ค่าบ้าง