First, the model implicitly assumes

First, the model implicitly assumes that the rate of labor transfer and employment creation in the modern sector is proportional to the rate of modern-sector capital accumulation. The faster the rate of capital accumulation, the higher the
growth rate of the modern sector and the faster the rate of new job creation. But what if capitalist profits are reinvested in more sophisticated laborsaving capital equipment rather than just duplicating the existing capital as is implicitly assumed
in the Lewis model? (We are, of course, here accepting the debatable assumption that capitalist profits are in fact reinvested in the local economy and not sent abroad as a form of “capital flight” to be added to the deposits of Western banks.)
Figure 3.2 reproduces the lower, modern-sector diagram of Figure 3.1a, only this
time the labor demand curves do not shift uniformly outward but in fact cross. Demand
curve D2(KM2) has a greater negative slope than D2(KM1) to reflect the fact that
additions to the capital stock embody laborsaving technical progress—that is, KM2
technology requires much less labor per unit of output than KM1 technology does.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแรก รุ่นนัยสันนิษฐานว่า สร้างโอนและจ้างแรงงานในภาคทันสมัยมีสัดส่วนกับอัตราการสะสมทุนภาคทันสมัย อัตราเร็วของการสะสมทุน ผลการอัตราการเติบโตของภาคธุรกิจทันสมัยและอัตราเร็วของการสร้างงานใหม่ แต่ถ้ากำไรนายทุนจะกลับไปลงทุน ในอุปกรณ์ทุน laborsaving ซับซ้อน มากกว่าเพียงแค่ทำซ้ำเดิมทุนเป็นนัยสันนิษฐานในรูปแบบเลวิส (เรา แน่นอน นี่ยอมรับสมมติฐานคุยว่า กำไรทุนนิยมในความเป็นจริงกลับไปลงทุนในเศรษฐกิจท้องถิ่น และส่งต่างประเทศเป็นแบบ "ทุนบิน" ที่จะเพิ่มเงินฝากของธนาคารตะวันตกไม่)รูปที่ 3.2 สร้างไดอะแกรมล่าง ภาคทันสมัยของรูป 3.1a เพียงเท่านี้เวลาความต้องการแรงงานของโค้งเลื่อนออกอย่างสม่ำเสมอ แต่ในความเป็นจริงข้าม ความต้องการเส้นโค้ง D2(KM2) มีลาดเป็นลบมากขึ้นกว่า D2(KM1) เพื่อสะท้อนความจริงที่เพิ่มทุนจดทะเบียนการรวบรวมความก้าวหน้าทางเทคนิค laborsaving — คือ กม. 2เทคโนโลยีต้องใช้แรงงานน้อยมากต่อหน่วยของผลลัพธ์กว่าเทคโนโลยี KM1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรกรุ่นโดยปริยายสันนิษฐานว่าอัตราการถ่ายเทแรงงานและการสร้างการจ้างงานในภาคที่ทันสมัยเป็นสัดส่วนกับอัตราการสะสมทุนทันสมัยภาค เร็วขึ้นอัตราของการสะสมทุนที่สูงกว่า
อัตราการขยายตัวของภาคที่ทันสมัยและเร็วกว่าอัตราการสร้างงานใหม่ แต่ถ้าผลกำไรของนายทุนจะถูกนำกลับไปลงทุนในอุปกรณ์ทุน laborsaving ความซับซ้อนมากขึ้นมากกว่าแค่การทำซ้ำที่มีอยู่เป็นทุนจะสันนิษฐานโดยปริยาย
ในรูปแบบลูอิส? (เรามีของหลักสูตรที่นี่ยอมรับสมมติฐานที่ถกเถียงกันว่าผลกำไรของนายทุนในความเป็นจริงกลับไปลงทุนในระบบเศรษฐกิจท้องถิ่นและไม่ได้ส่งไปต่างประเทศเป็นรูปแบบของ "เงินทุน" ที่จะถูกเพิ่มลงในเงินฝากของธนาคารตะวันตก.)
รูปที่ 3.2 พันธุ์ ต่ำกว่าแผนภาพทันสมัยภาคของรูป 3.1a, เพียงแค่นี้
เวลาโค้งความต้องการแรงงานไม่เปลี่ยนเหมือนกันออกไป แต่ในความเป็นจริงข้าม ความต้องการ
โค้ง D2 (กิโลเมตร 2) มีความลาดชันเชิงลบมากกว่า D2 (KM1) เพื่อสะท้อนให้เห็นถึงความจริงที่ว่า
ส่งไปยังหุ้นทุนรวบรวม laborsaving ทางเทคนิคความคืบหน้านั่นคือ KM2
เทคโนโลยีต้องใช้แรงงานมากน้อยต่อหน่วยของการส่งออกกว่าเทคโนโลยี KM1 ไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งแรก รุ่นโดยปริยายถือว่าอัตราการถ่ายโอนแรงงานและการจ้างงานในภาคทันสมัยเป็นสัดส่วนกับอัตราการสะสมทุนของภาคธุรกิจที่ทันสมัย เร็วกว่าอัตราการสะสมทุนที่สูงขึ้นอัตราการเติบโตของภาคที่ทันสมัยและรวดเร็วอัตราการสร้างงานใหม่ แต่ถ้ากำไรนายทุนจะนำกลับไปลงทุนในอุปกรณ์ทุน laborsaving ซับซ้อนมากกว่าแค่โรเนียวทุนที่มีอยู่เป็นโดยปริยาย สันนิษฐานในรูปแบบของลูอิส ( เรา แน่นอน ที่นี่การถกเถียงกันสมมติว่าผลกำไรนายทุนอยู่ในความเป็นจริงนำกลับไปลงทุนในเศรษฐกิจท้องถิ่นและไม่ส่งต่างประเทศ เป็นรูปแบบของ " เงินทุน " ที่จะเพิ่มปริมาณเงินฝากของธนาคาร ตะวันตก )รูปที่ 3.2 reproduces ลดลง , แผนภาพภาคใหม่ของรูป 3.1a เท่านั้นนี้เวลาที่ความต้องการแรงงานเส้นโค้งไม่เปลี่ยนเหมือนกันออกไปด้านนอกแต่ในความเป็นจริงข้าม อุปสงค์เส้นโค้ง D2 ( กม. 2 ) มีความชันมากกว่าเชิงลบมากกว่า D2 ( เคเ ม 1 ) เพื่อสะท้อนให้เห็นความจริงที่ว่าเพิ่มทุนรวบรวม laborsaving ทางเทคนิคความคืบหน้าคือตารางกิโลเมตรเทคโนโลยีมีมากน้อยกว่าแรงงานต่อหน่วยของผลผลิตกว่าเคเ ม 1 เทคโนโลยีไม่