In a study of twentieth-century U.S

In a study of twentieth-century U.S. foreign policy, John Stoessinger was struck by how few individuals made crucial decision shaping its direction. He found that “movers” (exceptional individuals who for better or worse not only find turning points in history but help create them) have been far outnumbered by “players” (individuals caught up in the flow of events who respond in a standard and predictable fashion). One explanation for this imbalance is that there may exist relatively few situations where the personal characteristics of the policy maker are important for explaining policy

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษานโยบายต่างประเทศสหรัฐอเมริกาในศตวรรษที่ยี่สิบ จอห์น Stoessinger ถูกกระแทก ด้วยกี่บุคคลตัดสินใจที่สำคัญสร้างทิศทางของมัน เขาพบว่า "ย้าย" (ยอดเยี่ยมบุคคลที่สำหรับดีขึ้น หรือแย่ลงไม่เพียงแต่หาจุดเปลี่ยนในประวัติศาสตร์ แต่ช่วยสร้าง) ได้ถูกปล้นสะดมไกล "ผู้เล่น" (บุคคลในการไหลของกิจกรรมที่ตอบสนองในมาตรฐาน และคาดเดาได้) คำอธิบายหนึ่งสำหรับความไม่สมดุลนี้เป็นว่า อาจมีสถานการณ์ที่ค่อนข้างน้อยที่ลักษณะส่วนบุคคลของชงนโยบายมีความสำคัญสำหรับการอธิบายนโยบาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาของศตวรรษที่ยี่สิบนโยบายต่างประเทศของสหรัฐจอห์น Stoessinger ถูกกระแทกด้วยวิธีการเพียงไม่กี่คนทำให้การตัดสินใจที่สำคัญการสร้างทิศทาง เขาพบว่า "movers" (บุคคลพิเศษที่ดีขึ้นหรือแย่ลงไม่เพียง แต่หาจุดเปลี่ยนในประวัติศาสตร์ แต่ช่วยในการสร้างพวกเขา) ได้รับการไกลมากกว่าโดย "ผู้เล่น" (บุคคลที่ติดอยู่ในการไหลของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ตอบสนองในมาตรฐานและสามารถคาดเดาได้ แฟชั่น). คำอธิบายหนึ่งสำหรับความไม่สมดุลนี้ก็คือว่าอาจมีสถานการณ์ที่ค่อนข้างน้อยที่ลักษณะส่วนบุคคลของผู้กำหนดนโยบายมีความสำคัญสำหรับการอธิบายนโยบาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาในศตวรรษที่ยี่สิบของสหรัฐอเมริกานโยบายต่างประเทศ จอห์น stoessinger หลงโดยวิธีการที่บุคคลที่สำคัญไม่กี่ทำให้การตัดสินใจกำหนดทิศทางของมัน เขาพบว่า " ย้าย " ( บุคคลพิเศษที่ดีขึ้นหรือแย่ลง ไม่เพียง แต่หาจุดเปลี่ยนในประวัติศาสตร์ แต่ช่วยสร้าง ) ได้ไกล มากกว่า " เล่น " ( บุคคลที่ถูกจับขึ้นในการไหลของเหตุการณ์ที่ตอบสนองในมาตรฐาน และทายแฟชั่น ) คำอธิบายเดียวสำหรับความไม่สมดุลนี้ว่า อาจมีสถานการณ์ค่อนข้างน้อยที่มีลักษณะส่วนบุคคลของผู้กำหนดนโยบายสำคัญเพื่ออธิบายนโยบาย