John Lea and William Perrins were 1

John Lea and William Perrins were 19th Century chemists who ran a pharmacy. On a fateful day in 1835, Lord Marcus Sandys, who had been the governor of Bengal in the British colony of India, showed up at their pharmacy, located on the Broad Street in Worcester. He was desperately seeking the recipe for a fish based Indian sauce and asked the two to recreate it. The two men concocted their own version which turned out to be a disaster. To save face, they hid the mixture in a barrel underground and conveniently forgot about it. Alas! They were destined to be famous.

After about two years, they discovered the barrel. Before discarding it forever, they decided to taste it for one last time and voila! The sauce had aged through the years rendering a unique taste and aroma. They bought the rights of the recipe and that's how the distribution of 'Lea and Perrins Original Worcestershire Sauce' began.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lea จอห์นและ William Perrins ได้ศตวรรษที่ 19 นักเคมีที่วิ่งร้านขายยา ในวันทำให้ถึงตายในปีค.ศ. 1835 พระมาร์คัสซุป ที่มีผู้ว่าราชการของเบงกอลในอาณานิคมอังกฤษอินเดีย พบขึ้นที่ร้านขายยาของพวกเขา ตั้งอยู่บนถนนกว้างในวูสเตอร์ เขาถูกหมดหาสูตรสำหรับการยึดอินเดียปลา และถามทั้งสองเพื่อสร้าง ชายสองคนแต่งตัวเองรุ่นที่กลายเป็นภัยพิบัติ การบันทึกใบหน้า พวกเขาซ่อนผสมในแบบใต้ดินบาร์เรล และเชิญลืมเกี่ยวกับมัน อนิจจา พวกเขาถูกกำหนดให้มีชื่อเสียงหลังจากประมาณ 2 ปี พวกเขาพบบาร์เรล ก่อนที่จะละทิ้งตลอด พวกเขาตัดสินใจที่จะลิ้มรสครั้งหนึ่ง และ voila น้ำจิ้มมีอายุปีที่แสดงไม่ซ้ำรสชาติและกลิ่นหอม พวกเขาซื้อของสูตร และก็วิธีการเริ่มต้นของการกระจายของ 'ซอสวูสเตอร์เชอร์เดิม Perrins และ Lea'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จอห์นวิลเลียมทุ่งหญ้าและ Perrins เป็นนักเคมีศตวรรษที่ 19 ที่วิ่งร้านขายยา ในวันที่เป็นเวรเป็นกรรมในปี 1835 พระเจ้ามาร์คัส Sandys ซึ่งเคยเป็นผู้ว่าการรัฐเบงกอลในอาณานิคมของอังกฤษของอินเดียมีขึ้นที่ร้านขายยาของพวกเขาที่ตั้งอยู่บนถนนกว้างใน Worcester เขาเป็นคนที่หมดหาสูตรสำหรับปลาตามซอสอินเดียและขอให้ทั้งสองที่จะสร้างมัน ชายสองคนแต่งรุ่นของตัวเองซึ่งเปิดออกมาเป็นภัยพิบัติ ในการบันทึกใบหน้าของพวกเขาซ่อนตัวอยู่ผสมในถังใต้ดินและสะดวกลืมเกี่ยวกับมัน อนิจจา พวกเขาถูกลิขิตมาให้เป็นที่มีชื่อเสียง. หลังจากนั้นประมาณสองปีที่พวกเขาค้นพบบาร์เรล ก่อนที่จะทิ้งมันตลอดไปพวกเขาตัดสินใจที่จะลิ้มรสมันเป็นครั้งสุดท้ายและ voila! ซอสอายุได้ปีที่ผ่านมาการแสดงผลที่มีรสชาติและกลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์ พวกเขาซื้อสิทธิของสูตรและนั่นคือวิธีการกระจายตัวของ 'ทุ่งหญ้าและ Perrins ซอสวูสเตอร์เดิมเริ่ม