INTRODUCTIONDyspnea is common durin

INTRODUCTION

Dyspnea is common during pregnancy. The development of dyspnea in the pregnant woman raises the question as to whether she has some form of underlying cardiac or pulmonary disease or whether her dyspnea is due to the pregnancy itself. Making this assessment requires an understanding of the cardiopulmonary changes that occur during normal pregnancy, as well as recognition of the syndrome of dyspnea during normal pregnancy [1-4].

PHYSIOLOGICAL CHANGES IN PREGNANCY POTENTIALLY AFFECTING RESPIRATION

Cardiovascular changes — The most striking cardiovascular changes during pregnancy are increases in blood volume and cardiac output [5-7].

Blood volume — Blood volume starts to rise during the first trimester and eventually reaches a maximum that is 40 to 50 percent above the baseline, nonpregnant blood volume. Because plasma volume increases more than red cell mass, the hematocrit generally falls, resulting in the physiologic "anemia of pregnancy" (figure 1). (See "Hematologic changes in pregnancy".)
Cardiac output — Cardiac output also starts to rise in the first trimester, reaching a peak at 20 to 32 weeks of gestation that is 30 to 50 percent above baseline (figure 2) [7,8]. Although the increase in cardiac output is initially due to a rise in stroke volume, the increase is maintained later in pregnancy by an increase in heart rate, as stroke volume falls during the third trimester. A decrease in systemic vascular resistance accompanies the increase in cardiac output. Blood pressure during pregnancy is often notable for a rise in pulse pressure due to an unchanged systolic pressure accompanied by a decrease in diastolic pressure. (See "Maternal cardiovascular and hemodynamic adaptations to pregnancy".)
Respiratory changes — The normal respiratory tract changes during pregnancy result in a compensated respiratory alkalosis, with a higher PO2 and a lower PCO2 than in the nonpregnant state. The lower PCO2 is thought to provide a diffusion gradient that may facilitate the fetus' ability to eliminate waste from aerobic metabolism. (See "Respiratory tract changes during pregnancy".)

Elevation of the diaphragm — Although the progressively enlarging uterus causes diaphragm position to rise up to 4 cm above its usual resting position, diaphragmatic excursion during respiration is not impaired since chest wall mobility increases and there is flaring of the ribs [9].
Decreased FRC and stable FEV1 — Functional residual capacity (FRC) decreases approximately 20 percent during the latter half of pregnancy, due to a decrease in both expiratory reserve volume (ERV) and residual volume (RV) (figure 3) [10,11]. Variable and generally minor changes in vital capacity (VC) and total lung capacity (TLC) have also been observed, but the magnitude of these changes suggests they are not likely to be clinically significant.

Airway function is preserved during pregnancy, as reflected by an unchanged forced expiratory volume in one second (FEV1) and an unchanged FEV1/FVC ratio. Minor changes, which are of little clinical importance, have been described in diffusing capacity for carbon monoxide (DLCO): an increase during the first trimester followed by a decrease until 24 to 27 weeks of gestation [12].
Increased ventilation and respiratory drive — Perhaps the most striking change in respiratory physiology during pregnancy is an increase in resting minute ventilation, which rises by nearly 50 percent at term. This is primarily due to a larger tidal volume, whereas the respiratory rate remains essentially unchanged [13]. The increase in ventilation is greater than the corresponding elevation in oxygen consumption (approximately 20 percent) (figure 4) [11].

Increased levels of progesterone during pregnancy are thought to be responsible for the rise in ventilation above that explained by the enhanced metabolic requirements. Progesterone is a known stimulant of respiration and respiratory drive, and its levels gradually rise from approximately 25 ng/mL at six weeks to 150 ng/mL at term [14].
Respiratory alkalosis and increased arterial O2 tension — As a result of the progesterone-induced increase in alveolar ventilation, arterial PCO2 falls to a plateau of 27 to 32 mmHg during pregnancy. This respiratory alkalosis is followed by compensatory renal excretion of bicarbonate, so that the resultant arterial pH is normal to slightly alkalotic (usually between 7.40 to 7.45) [15]. (See "Simple and mixed acid-base disorders", section on 'Compensatory respiratory and renal responses'.)

Maternal oxygenation is preserved during pregnancy. In fact, the maternal arterial oxygen tension (PaO2) is generally increased because of hyperventilation, ranging from 106 to 108 mmHg in the first trimester to 101 to 104 mmHg in the third trimester [16,17]. Interpretation of the arterial PO2 must take into account the corresponding level of PCO2, which is generally accomplished most easily by calculation of the alveolar-arterial oxygen difference.
Subscribers log in here

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำDyspnea ได้ทั่วไปในระหว่างตั้งครรภ์ การพัฒนาของ dyspnea ในหญิงตั้งครรภ์เพิ่มคำถามที่ว่าว่าเขามีโรคหัวใจ หรือระบบทางเดินหายใจที่อยู่ภายใต้หรือว่าเธอ dyspnea ได้เนื่องจากตั้งครรภ์เอง การประเมินนี้ต้องใช้ความเข้าใจของ cardiopulmonary การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นระหว่างการตั้งครรภ์ปกติ และการรับรู้อาการของ dyspnea ระหว่างการตั้งครรภ์ปกติ [1-4]สรีรวิทยาการเปลี่ยนแปลงในการตั้งครรภ์อาจส่งผลกระทบต่อการหายใจเปลี่ยนแปลงหัวใจและหลอดเลือดซึ่งโดดเด่นที่สุดหัวใจและหลอดเลือดในระหว่างตั้งครรภ์จะเพิ่มขึ้นในเลือดออกปริมาณและหัวใจ [5-7]เลือดปริมาณ – ปริมาณเลือดเลือดปริมาตรเริ่มต้นขึ้นในช่วงไตรมาสแรก และในที่สุดถึงสูงสุดที่ร้อยละ 40-50 ข้างบนพื้นฐาน nonpregnant เนื่องจากปริมาตรของพลาสมาเพิ่มมวลเซลล์มากกว่าสีแดง hematocrit โดยทั่วไปตก เกิดภาวะโลหิตจางในการ physiologic"ตั้งครรภ์" (รูปที่ 1) (ดู "Hematologic ที่เปลี่ยนแปลงในการตั้งครรภ์")ผลหัวใจซึ่งหัวใจผลยังเริ่มสูงขึ้นในไตรมาสแรก ถึงสูงสุดที่ 20 ถึง 32 สัปดาห์ของครรภ์ที่ 30 กับ 50 เปอร์เซ็นต์ข้างต้นหลัก (รูปที่ 2) [7,8] แม้ว่าการเพิ่มขึ้นของผลผลิตของหัวใจจะเริ่มจากจังหวะระดับเสียง เพิ่มไว้ในการตั้งครรภ์โดยการเพิ่มอัตราการเต้นหัวใจ เป็นจังหวะ เสียงตกในระหว่างไตรมาสที่ 3 ระบบต้านทานของหลอดเลือดลดลงมาพร้อมกับการเพิ่มขึ้นของผลผลิตของหัวใจ ความดันโลหิตในช่วงตั้งครรภ์มักจะเป็นบรรยากาศขึ้นชีพจรความดันเนื่องจากความดัน systolic ไม่เปลี่ยนแปลงตามความดัน diastolic ลดลง (ดู "แม่แสดงความดันโลหิต และหลอดเลือดหัวใจท้องการตั้งครรภ์")เปลี่ยนแปลงระบบทางเดินหายใจ – หายใจปกติเปลี่ยนแปลงในระหว่างตั้งครรภ์ผลเป็น compensated หายใจ alkalosis, PO2 สูงและ PCO2 ต่ำกว่าในรัฐ nonpregnant PCO2 ต่ำเป็นความคิดให้แพร่ไล่ที่อาจช่วยผู้อ่อนความสามารถในการกำจัดของเสียจากเมแทบอลิซึมของแอโรบิก (ดู "ทางเดินหายใจทางเดินอาหารเปลี่ยนแปลงในระหว่างตั้งครรภ์")ยกระดับกะบังลม — แม้ว่ามดลูก enlarging ความก้าวหน้าทำให้ตำแหน่งกะบังลมจะเพิ่มขึ้นถึง 4 ซม.เหนือตำแหน่งที่พักปกติ เที่ยว diaphragmatic ระหว่างหายใจไม่พิการเนื่องจากเพิ่มความคล่องตัวของผนังหน้าอก และมีชุดบานท่อทองของซี่โครง [9]ลด FRC และ FEV1 มั่นคงซึ่งกำลังส่วนที่เหลือทำงาน (FRC) ลดลงประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์ในช่วงครึ่งหลังของการตั้งครรภ์ เนื่องจากการลดปริมาณสำรอง expiratory (ERV) และปริมาณส่วนที่เหลือ (RV) (รูปที่ 3) [10,11] สังเกตโดยทั่วไปเล็กน้อย และตัวแปรเปลี่ยนแปลงชีพกำลัง (VC) และความจุของปอดทั้งหมด (TLC) นอกจากนี้ แต่ขนาดของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้แนะนำว่า ไม่น่าจะมีความสำคัญทางคลินิกทำฟังก์ชันจะถูกรักษาไว้ในระหว่างตั้งครรภ์ สะท้อน โดยปริมาตร expiratory บังคับการเปลี่ยนแปลงในหนึ่งวินาที (FEV1) และอัตราส่วน FEV1/FVC ไม่เปลี่ยนแปลง เปลี่ยนแปลงเล็กน้อย ซึ่งมีความสำคัญทางคลินิกน้อย มีการอธิบายไว้ใน diffusing คาร์บอนมอนอกไซด์ (DLCO) ความสามารถ: เพิ่มในช่วงไตรมาสแรกตามหลังลดลงจนถึงสัปดาห์ที่ 24-27 ของครรภ์ [12]เพิ่มการระบายอากาศและการหายใจขับ — บางทีเปลี่ยนโดดเด่นที่สุดในสาขาสรีรวิทยาระบบทางเดินหายใจในระหว่างตั้งครรภ์เป็นการเพิ่มอย่างระบายนาที ซึ่งเพิ่มขึ้นเกือบ 50 เปอร์เซ็นต์ในระยะนั้น นี้เป็นหลักเนื่องจากไดรฟ์ข้อมูลดาลใหญ่ ในขณะที่อัตราการหายใจยังคง ไม่เปลี่ยนแปลงเป็น [13] การระบายอากาศเพิ่มขึ้นเป็นมากกว่ายกสอดคล้องในการใช้ออกซิเจน (ประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์) (รูปที่ 4) [11]เพิ่มระดับของโปรเจสเตอโรในระหว่างตั้งครรภ์คิดว่า จะรับผิดชอบเพิ่มขึ้นในการระบายอากาศด้านบนที่อธิบาย โดยความต้องการเผาผลาญเพิ่มขึ้น โปรเจสเตอโรเป็นแรงกระตุ้นรู้จักของไดรฟ์ระบบทางเดินหายใจและการหายใจ และระดับของค่อย ๆ เพิ่มขึ้นจากประมาณ 25 ng/mL ในสัปดาห์ที่หกเป็น 150 ng/mL ที่คำว่า [14]Alkalosis หายใจและ O2 เพิ่มต้วความตึงเครียดซึ่งผลเกิดจากโปรเจสเตอโรเพิ่มระบายเสียง PCO2 ต้วฟอลส์สู่ราบสูง 27-32 mmHg ในระหว่างตั้งครรภ์ Alkalosis นี้หายใจตาม ด้วยการขับถ่ายไตชดเชยของไบคาร์บอเนต เพื่อให้ผลแก่ต้ว pH ปกติ alkalotic เล็กน้อย (โดยปกติระหว่าง 7.40 ไป 7.45) [15] (ดู "ง่าย และผสมกรดฐานโรค", ส่วน 'ชดเชยระบบหายใจ และไตตอบสนอง')แม่ oxygenation ถูกสงวนไว้ในระหว่างตั้งครรภ์ ในความเป็นจริง ความตึงเครียดออกซิเจนแม่ต้ว (PaO2) จะโดยทั่วไปเพิ่มขึ้นเนื่องจากหายใจเร็วกว่าปกติ ตั้งแต่ 106 108 mmHg ในไตรมาสแรกไป 101 ถึง 104 mmHg ในไตรมาสที่ 3 [16,17] ตีความ PO2 ต้วต้องคำนึงถึงระดับของ PCO2 ซึ่งโดยทั่วไปได้ง่ายที่สุด โดยการคำนวณความแตกต่างเสียงต้วออกซิเจน ที่สอดคล้องกันสมาชิกเข้าสู่ระบบที่นี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ

อาการหายใจลำบากเป็นปกติในระหว่างตั้งครรภ์ พัฒนาการของทารกในหญิงตั้งครรภ์เพิ่มคําถามว่าเธอมีบางรูปแบบของโรคปอดหรือหัวใจ หรือ เป็นต้นว่าอาการหายใจลำบากของเธอเนื่องจากการตั้งครรภ์นั่นเอง ทำให้การประเมินนี้ต้องการความเข้าใจของหัวใจและปอด การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในระหว่างการตั้งครรภ์ปกติตลอดจนการรับรู้ของอาการหายใจลำบากในช่วงของการตั้งครรภ์ปกติ [ 1-4 ] .

การเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาในหญิงตั้งครรภ์อาจมีผลต่อการหายใจ

หัวใจเปลี่ยนแปลง ตื่นตาตื่นใจและการเปลี่ยนแปลงในระหว่างตั้งครรภ์ จะเพิ่มปริมาณเลือดและการทำงานของหัวใจ [ 5-7 ] .

ปริมาณเลือด ปริมาณเลือดจะเพิ่มขึ้นในช่วงไตรมาสแรก และในที่สุดถึงสูงสุดที่ 40 ถึง 50 เปอร์เซ็นต์สูงกว่าพื้นฐาน ปริมาณเลือด nonpregnant . เพราะปริมาณพลาสมาเพิ่มขึ้นมากกว่ามวลเม็ดเลือดแดงจะมีโดยทั่วไปตก ส่งผลให้ภาวะปกติ " ตั้งครรภ์ " ( รูปที่ 1 ) ( ดูที่ " การเปลี่ยนแปลงด้านโลหิตวิทยาในการตั้งครรภ์ "
)ออก - ออกหัวใจ หัวใจก็จะเริ่มขึ้นในไตรมาสแรก ถึงสูงสุดที่ 20 ถึง 32 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ที่ 30 ถึง 50 เปอร์เซ็นต์ เหนือฐาน ( รูปที่ 2 ) [ 7 , 8 ) แม้ว่าการเพิ่มการทำงานของหัวใจเป็นครั้งแรกเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของปริมาณจังหวะ , เพิ่มรักษาในภายหลังในการตั้งครรภ์โดยการเพิ่มขึ้นของอัตราการเต้นของหัวใจเป็นเสียงจังหวะตก ระหว่าง trimester ที่สามการลดลงของความต้านทานระบบหลอดเลือดพร้อมกับเพิ่มผลผลิตของหัวใจ ความดันโลหิตระหว่างตั้งครรภ์มักเด่นขึ้น ชีพจรความดันเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงแรงดัน systolic มาพร้อมกับลดความดันโลหิต . ( ดู " แม่ของหัวใจและระบบไหลเวียนโลหิตดัดแปลงเพื่อตั้งครรภ์ "
)การเปลี่ยนแปลง - ปกติระบบทางเดินหายใจการเปลี่ยนแปลงในระหว่างผลการตั้งครรภ์ในการชดเชยจากระบบทางเดินหายใจระบบทางเดินหายใจที่มีสูงกว่า po2 และ pco2 ต่ำกว่าในรัฐ nonpregnant . การ pco2 ล่างคิดว่าเพื่อให้กระจายไล่ระดับที่อาจช่วยในการขจัดของเสีย จากแอโรบิกการเผาผลาญ ( ดูที่ " การเปลี่ยนแปลงในระหว่างตั้งครรภ์ระบบทางเดินหายใจ

" )ความสูงของไดอะแฟรม - แม้ว่าผู้ขยายมดลูก สาเหตุตำแหน่งไดอะแฟรมจะสูงขึ้น 4 เซนติเมตร เหนือกว่าปกติพักตำแหน่ง , เที่ยวใต้กระบังลมในการหายใจไม่บกพร่อง ตั้งแต่ผนังหน้าอกเพิ่มขึ้น และมีการบานของซี่โครง
[ 9 ]และลดลง frc fev1 มั่นคง - ผู้สนับสนุนสิทธิสตรี ( frc ) ลดลงประมาณร้อยละ 20 ในช่วงครึ่งหลังของการตั้งครรภ์ เนื่องจากการลดลงในทั้งสองกลุ่มปริมาณสำรอง ( erv ) และปริมาณตกค้าง ( RV ) ( รูปที่ 3 ) [ 10,11 ] ตัวแปรและการเปลี่ยนแปลงโดยทั่วไปวิชาโทความจุปอด ( VC ) และความจุปอดรวม ( TLC ) ยังได้สังเกตแต่ขนาดของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ชี้ให้เห็นพวกเขาจะไม่น่าจะเป็นทางคลินิกอย่างมีนัยสำคัญ

การบินฟังก์ชันจะถูกรักษาไว้ในระหว่างการตั้งครรภ์ ที่สะท้อนจากเดิมบังคับกลุ่มปริมาณในหนึ่งวินาที ( fev1 ) และไม่เปลี่ยนแปลง fev1 / FVC ratio . การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย ซึ่งมีความสำคัญทางคลินิก น้อย ได้รับการอธิบายในเรื่องความจุ คาร์บอนมอนอกไซด์ ( dlco )