The vast majority of taxonomists us

The vast majority of taxonomists use a from of phylogenetic system that is weded to the principle of evolutionary change. Indeed, the system presupposes evolution as the ultimate yardstick for its “naturalness”. Once the actual patterns of ancestry of a group of species is known the group can be classified absolutely. Far from being a dusty set of labels for organizing museum specimens, this classification system mirrors the evolutionary past of the groups of creatures it tries to describe

In outgroup analysis, species are compares with a very distant relative (the outgroup species) such analysis can discover whether a trait in the group – here striped tails – is derived or primitive.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ taxonomists ส่วนใหญ่เป็นจากระบบ phylogenetic ที่เป็น weded กับหลักการของการเปลี่ยนแปลงวิวัฒนาการ จริง ระบบ presupposes วิวัฒนาการเป็นมาตรฐานที่ดีที่สุดสำหรับการ "บอก" ว่ารูปแบบที่แท้จริงของบรรพบุรุษของกลุ่มสายพันธุ์ กลุ่มสามารถถูกจัดประเภทอย่าง ห่างไกลจากการชุดของป้ายชื่อการจัดระเบียบอย่างพิพิธภัณฑ์ฝุ่น ระบบการจัดประเภทนี้กระจกผ่านมาวิวัฒนาการของกลุ่มของสิ่งมีชีวิตที่พยายามอธิบายในการวิเคราะห์ outgroup พันธุ์จะเปรียบเทียบกับญาติอยู่ไกลมาก (พันธุ์ outgroup) วิเคราะห์ดังกล่าวสามารถค้นพบว่าลักษณะในกลุ่ม – นี่หางลาย – จะได้รับ หรือดั้งเดิมได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนใหญ่ของนักอนุกรมวิธานใช้จากระบบสายวิวัฒนาการที่ weded หลักการของการเปลี่ยนแปลงวิวัฒนาการ อันที่จริงระบบเหวิวัฒนาการเป็นปทัฏฐานที่ดีที่สุดสำหรับ "ธรรมชาติ" ของมัน เมื่อรูปแบบที่แท้จริงของบรรพบุรุษของกลุ่มของสายพันธุ์ที่เป็นที่รู้จักกันในกลุ่มสามารถแบ่งได้อย่างแน่นอน ห่างไกลจากการเป็นชุดที่เต็มไปด้วยฝุ่นของป้ายสำหรับการจัดพิพิธภัณฑ์ตัวอย่างระบบการจัดหมวดหมู่นี้สะท้อนผ่านมาวิวัฒนาการของกลุ่มของสิ่งมีชีวิตก็พยายามที่จะอธิบายในการวิเคราะห์ outgroup, สายพันธุ์เปรียบเทียบกับที่ห่างไกลมากญาติ (สายพันธุ์ outgroup) การวิเคราะห์ดังกล่าวสามารถค้นพบ ไม่ว่าจะเป็นลักษณะในกลุ่ม - หางที่นี่ลาย - ได้รับมาหรือดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใหญ่ของ taxonomists ใช้จากระบบต่างๆที่ weded กับหลักการของการเปลี่ยนแปลงวิวัฒนาการ แน่นอน ระบบ presupposes วิวัฒนาการเป็นบรรทัดฐานสูงสุดของ " ธรรมชาติ " เมื่อรูปแบบที่เกิดขึ้นจริงของบรรพบุรุษของกลุ่มสายพันธุ์ที่เป็นที่รู้จักกันในกลุ่มที่สามารถแยกประเภทได้แน่นอน ห่างไกลจากการตั้งค่าของป้ายผนึกสำหรับการจัดตัวอย่างฝุ่นพิพิธภัณฑ์ระบบการจำแนกประเภทนี้สะท้อนผ่านวิวัฒนาการของกลุ่มของสิ่งมีชีวิตมันพยายามอธิบายในการวิเคราะห์กลุ่ม ชนิดเป็นเปรียบเทียบกับไกลมากสัมพัทธ์ ( กลุ่มสปีชีส์ ) การวิเคราะห์ดังกล่าวสามารถค้นพบว่ามีคุณลักษณะในกลุ่ม–ที่นี่และลายหางได้มาหรือดั้งเดิม