ทัศนีย์ ศุภเมธี
(
2542
)
กล่าวว่าการอ่านออกเสียงนั้นมีคุณค่าและมีประโยชน์ ดังนี้
ช่วยให้
เด็กมีทักษะมากขึ้น เพราะการอ่านออกเสียงเด็กจําสระ
พยัญชนะ และตัวสะกดได้ จึงจะอย่างถูกต้อง
ช่วย
ให้เด็กจดจําข้อความที่ดี ไว้ใช้เป็นตัวอย่าง ช่วยให้เด็กออกเสียงได้อย่างคล่องแคล่วและถูกต้อง การอ่าน
ทํานองเสนาะช่วยให้เด็กรู้จักความไพเราะของกวี เกิด
ความสนุกสนานเพลิดเพลิน ช่วยให้เด็กเป็นคนกล้าที่
จะแสดงออก เป็นการส่งเสริมบุคลิกภาพ และการอ่านออกเสียงให้คนอื่นฟัง ทําให้รู้ว่าอ่านผิดหรือถูก