In a German legend, after the earth

In a German legend, after the earth was created, God went to each plant and animal and gave each a name. As God finished and was getting ready to leave, he heard a little voice at his feet saying “what about me?” He bent down and picked up the little plant whom he had forgotten, and said “Because I forgot once, I shall never forget you again, and that shall be your name.”

The Christ Child was sitting on Mary's lap one day and said that he wished that future generations could see her eyes. He touched her eyes and then waved his hand over the ground and blue forget-me-nots appeared, hence the name forget-me-not.

In another legend, the little flower cried out, "Forget-me-not!" as Adam and Eve left the Garden of Eden.

In Mill's “History of Chivalry,” is given another story of origin with less happy ending. The lover, when trying to pick blossoms of the myosotis for his lady-love, was drowned, his last words as he threw the flowers on the bank being “Forget me Not.”

Another theory suggests because the leaves taste so bad, once you have eaten them, you will never forget them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในตำนานเยอรมัน หลังจากสร้างโลก พระเจ้าไปแต่ละพืชและสัตว์ แล้วให้แต่ละชื่อ เป็นพระเจ้าเสร็จแล้ว และได้เตรียมปล่อย เขาได้ยินเสียงเล็กน้อยที่เท้าของเขาพูด "อะไรเกี่ยวกับฉันบ้าง" เขางอลง และเลือกพืชเล็ก ๆ ที่เขาลืม และกล่าวว่า "เพราะฉันลืมครั้ง ฉันจะไม่ลืมคุณอีก และที่จะมีชื่อของคุณ"บุตรนั่งอยู่บนตักของแมรี่วันหนึ่ง และกล่าวว่า เขาปรารถนาที่อนุชนรุ่นหลังได้เห็นตาของเธอ เขาสัมผัสดวงตาของเธอแล้ว waved มือพื้นดิน และ forget-me-nots สีน้ำเงิน ปรากฏ ดังนั้น forget-me-not ชื่อในอีกตำนาน ทูล ดอกไม้น้อย "Forget-me-not " เป็นอาดัมและเอวาซ้าย Eden ของสวนในโรงงานผลิตของ "ประวัติศาสตร์ของ Chivalry ได้รับเรื่องอื่นของมีสุขน้อย คนรัก เมื่อพยายามรับบลอสซั่ม myosotis สำหรับผู้หญิงความรักของพระองค์ ถูกจม คำสุดท้ายของเขาเขาโยนดอกไม้เป็นธนาคาร "จำฉันไม่"ทฤษฎีอื่นแนะนำได้เนื่องจากใบรสชาติเลว เมื่อคุณกินพวกเขา คุณจะไม่ลืมพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในตำนานเยอรมันหลังจากที่โลกถูกสร้างขึ้นพระเจ้าไปในแต่ละพืชและสัตว์และให้แต่ละชื่อ ในฐานะที่เป็นพระเจ้าเสร็จสิ้นแล้วและก็พร้อมที่จะออกจากเขาได้ยินเสียงเล็ก ๆ ที่เท้าของเขากล่าวว่า "สิ่งที่เกี่ยวกับผมหรือเปล่า" เขาก้มลงหยิบขึ้นมาและโรงงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขาเคยลืมและพูดว่า "เพราะฉันลืมครั้งเดียวที่ฉันจะไม่เคย ลืมคุณอีกครั้งและนั่นจะเป็นชื่อของคุณ. " คริสเด็กนั่งอยู่บนตักของแมรี่ในวันหนึ่งและบอกว่าเขาหวังว่าลูกหลานในอนาคตจะได้เห็นดวงตาของเธอ เขาสัมผัสดวงตาของเธอและแล้วโบกพระหัตถ์เหนือพื้นดินและสีฟ้าลืมฉัน-nots ปรากฏจึงชื่อลืมฉันไม่. ในอีกตำนานดอกไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ ร้องออกมา "ลืมกับฉันไม่ได้!" อดัมและเอวาออกจากสวนเอเดน. ในมิลล์ "ประวัติศาสตร์ของอัศวิน" จะได้รับเรื่องของแหล่งกำเนิดที่มีความสุขน้อยลง คนรักเมื่อพยายามที่จะเลือกดอกของ Myosotis สำหรับผู้หญิงความรักของเขาได้รับการจมน้ำคำพูดสุดท้ายของเขาในขณะที่เขาโยนดอกไม้บนฝั่งเป็น "Forget Me Not." อีกทฤษฎีหนึ่งที่แสดงให้เห็นเพราะใบรสชาติไม่ดีดังนั้นเมื่อคุณ ได้กินพวกคุณจะไม่มีวันลืมเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในตำนานเยอรมัน หลังจากที่โลกถูกสร้างขึ้น พระเจ้าไปแต่ละพืชและสัตว์ และให้แต่ละชื่อ เป็นพระเจ้าเสร็จสิ้นแล้ว และเตรียมพร้อมที่จะไป เขาได้ยินเสียงเล็ก ๆที่เท้าของเขาว่า " อะไรเกี่ยวกับฉัน ? " เขาก้มลงหยิบพืชเล็ก ๆน้อย ๆที่เขาได้ลืม และกล่าวว่า " เพราะผมลืม เมื่อ ฉัน จะ ไม่ ลืม เธอ อีกครั้ง และนั่นจะเป็นชื่อของคุณ . "

เด็กพระเยซูนั่งอยู่บนตักของแมรี่วันหนึ่งและกล่าวว่าเขาหวังว่าในอนาคตจะได้เห็นตาของเธอ เขาแตะตาเธอแล้วโบกมือเหนือพื้นดิน และสีฟ้า ลืม ฉัน nots ปรากฏ เพราะชื่อผมไม่ลืม

ในตำนานอื่น ดอกไม้ร้องไห้ออกมา " ผมไม่ลืม ! เป็นอดัมกับอีฟออกจากสวนอีเดน

ในประวัติศาสตร์มิลล์ " เป็นสุภาพบุรุษ" จะได้รับอีกหนึ่งเรื่องราวของประเทศที่มีความสุขน้อยจบ คนรัก เมื่อพยายามที่จะเลือกดอกของไม้ดอกชนิดหนึ่งสำหรับคุณผู้หญิงรัก , จมน้ำ , คำสุดท้ายของเขาที่เขาโยนดอกไม้ในธนาคารเป็น " อย่าลืมฉัน "

อีกทฤษฎีชี้ให้เห็นเพราะว่าใบมีรสชาติไม่ดี เมื่อคุณกินมัน คุณจะไม่ลืมพวกเขา