On the day of the world’s beginning

On the day of the world’s beginnings, under the tree of life
Together we heard the reverberation of the whales’ distant voices

All the things I lost, all the things I loved
Holding them in my hands, where will I wander to in the present?

The answer of the lurking amber sun
If we had not met, I would be an angel of massacre
The soul that has the twinkle of immortality
Please don’t hurt my wings
I was born to know this feeling

I loved you ten thousand and two thousand years ago
I had fallen in love with you even more when eight thousand years passed
I’ll love you even one hundred million and two thousand years later
The music in my hell is ceaseless since the day I knew you

Before the world ends, before life ends
I want to embrace the fragrance of you and relieve my sleeping grief

I listened closely to the sea god’s memories
Swallowed into despair, the beautiful moon stands completely still
Revive the light, withering eternally
Without tainting your dreams
I was born while bearing a prayer

I loved you ten thousand and two thousand years ago
I had fallen in love with you even more when eight thousand years passed
I’ll love you even one hundred million and two thousand years later
The music in my hell is ceaseless since the day I knew you

You grow up repeatedly
You go far away over and over again
Watching over you; I won’t sleep even if I got wrinkled up
For the sake of singing your name…

I loved you ten thousand and two thousand years ago
I had fallen in love with you even more when eight thousand years passed
I’ll love you even one hundred million and two thousand years later
Since the day I knew you
I loved you ten thousand and two thousand years ago
I had fallen in love with you even more when eight thousand years passed
I’ll love you even if it’s one hundred million and two thousand years
The music in my hell is ceaseless since the day I knew you

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวันจุดเริ่มต้นของโลก ภายใต้ต้นไม้แห่งชีวิต
กันเราได้ยิน reverberation เสียงของปลาวาฬไกล

สิ่งที่หายไป สิ่งฉันรัก
ถือไว้ในมือของฉัน ที่จะฉันเร่ไปในปัจจุบัน?

คำตอบของดวงอาทิตย์สีเหลืองอำพัน lurking
ถ้าเรามีไม่ ฉันจะเป็นของการสังหารหมู่
จิตวิญญาณที่มี twinkle ความเป็นอมตะ
โปรดอย่าทำร้ายฉันปีก
ผมเกิดรู้ความรู้สึกนี้

ฉันรักสิบพัน และสองพันปี
ฉันได้ตกหลุมรักกับคุณยิ่งแปดพันปีผ่าน
ฉันจะรักแม้แต่หนึ่งร้อยล้าน และสองพันปี
ดนตรีในนรกของฉันจะไม่ขาดระยะตั้งแต่วันที่รู้ว่าคุณ

ก่อนโลกสิ้นสุดลงก่อนที่จะจบชีวิต
อยากจะโอบกอดคุณกลิ่น และบรรเทาความเศร้าโศกของฉันนอนหลับ

ฉันฟังอย่างใกล้ชิดเพื่อความทรงจำของพระเจ้าซี
กลืนกินเข้าไปในความสิ้นหวัง มูนสวยยืนสมบูรณ์ยังคง
ฟื้นฟูแสง withering eternally
โดย tainting ฝัน
เกิดขณะแบกคำอธิษฐาน

ฉันรักสิบพัน และสองพันปี
ฉันได้ตกหลุมรักกับคุณยิ่งแปดพันปีผ่าน
ฉันจะรักแม้แต่หนึ่งร้อยล้าน และสองพันปี
ดนตรีในนรกของฉันจะไม่ขาดระยะตั้งแต่วันที่รู้ว่าคุณ

คุณเติบโตขึ้นซ้ำ ๆ
คุณไปไกลกว่าและมากกว่าอีกครั้ง
ชมคุณ ฉันจะนอนแม้ว่าฉันมีรอยย่นขึ้น
เพื่อร้องเพลงชื่อ...

ฉันรักคุณสิบพัน และสองพันปี
ฉันได้ตกหลุมรักกับคุณมากยิ่งขึ้นเมื่อพันแปดปีผ่าน
ฉันจะรักแม้แต่หนึ่งร้อยล้าน และสองพันปี
ตั้งแต่วันฉันรู้คุณ
ฉันรักสิบพัน และสองพันปี
ฉันได้ตกหลุมรักกับคุณมากยิ่งขึ้นเมื่อพันแปดปีที่ผ่านไป
ฉันจะรักคุณแม้ว่าหนึ่งร้อยล้าน และสองพันปี
ดนตรีในนรกของฉันจะไม่ขาดระยะตั้งแต่วันที่รู้ว่าคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวันของโลกที่เริ่มต้นภายใต้ต้นไม้แห่งชีวิต
ด้วยกันเราได้ยินดังก้องของวาฬ ' ไกลเสียง

สิ่งที่ผมสูญเสียทุกสิ่งที่ฉันรัก
ถือไว้ในมือผม ที่ผมจะเดินไปในปัจจุบัน ?

คำตอบของ lurking สีเหลืองอำพันอาทิตย์
ถ้าเราไม่ได้เจอกัน ผมจะเป็นนางฟ้าของหมู่
วิญญาณที่มีประกายแห่งความอมตะ
ได้โปรดอย่าทำร้ายปีกของฉัน
ฉันเกิดมาเพื่อรู้จักความรู้สึกนี้

ผมรักเธอหนึ่งหมื่นสองพันปีก่อน
ฉันหลงรักคุณมากขึ้นเมื่อแปดหมื่นปีผ่าน
รักเธอถึงหนึ่งร้อยล้านสองพันปีต่อมา
เพลงในนรกของฉันไม่หยุดหย่อนตั้งแต่ วันที่ผมรู้ว่าคุณ

ก่อนวันสิ้นโลก ก่อนที่ชีวิตจะสิ้นสุดลง
ฉันต้องการกอดหอมของคุณ และบรรเทาความเศร้าโศกของฉันหลับ

ผมฟังอย่างใกล้ชิดกับทะเลพระเจ้าเป็นความทรงจำ
กลืนสู่ความสิ้นหวัง , พระจันทร์ที่สวยงาม ยืนนิ่งสนิท
ฟื้นแสง ร่วงโรยตลอดไป

ผม tainting ความฝันของคุณโดยไม่เกิดในขณะที่แบริ่งที่สวด

ผมรักเธอหมื่นปี และสอง พันปีก่อน
ฉันหลงรักคุณมากขึ้นเมื่อแปดหมื่นปีผ่าน
รักเธอถึงหนึ่งร้อยล้านสองพันปีต่อมา
เพลงในนรกของฉันไม่หยุดหย่อนตั้งแต่วันที่ผมรู้ว่าคุณ

คุณเติบโตขึ้นซ้ำๆ
คุณไปไกล กว่าและมากกว่าอีกครั้ง
ดูคุณ ฉันก็จะนอนไม่หลับถ้าผมเหี่ยวย่น
เพื่อร้องเพลง

ชื่อของคุณ . . .ฉันรักคุณหนึ่งหมื่นสองพันปีก่อน
ฉันหลงรักคุณมากขึ้นเมื่อแปดหมื่นปีผ่าน
รักเธอถึงหนึ่งร้อยล้านสองพันปีต่อมา
ตั้งแต่วันที่ผมรู้ว่าคุณ
ฉันรักเธอหมื่นสองพันปีก่อน
ฉันตกหลุมรักคุณมากขึ้นเมื่อแปดหมื่นปีผ่าน
ฉันจะรักเธอ แม้มันหนึ่งร้อยล้านสองพันปี
เพลงในนรกของฉันไม่หยุดหย่อนตั้งแต่วันที่ผมรู้ว่าคุณ