The role of reflection in education

The role of reflection in education has created an upsurge of interest amongst educators and researchers since Dewey’s (1991) ground-breaking work, which emphasized the positive roles that reflection might play in fostering students’ self-reflection, critical thinking, and in the demonstrable development of professional values or skills. Self-reflection (or simply, reflection) has received numerous definitions from different sources in the literature. In his work, Dewey had defined reflection as “active, persistent and careful consideration of any belief or supposed form of knowledge in the light of the grounds that support it and the further conclusion to which it tends” (p. 9). According to Mann et al. (2009), they suggest that Dewey’s definition of reflection shares similarities with our understanding of critical thinking. Boud et al. (1985) aptly define reflection in the context of learning and focus more on one’s personal experience as the object of reflection, as referring to “those intellectual and affective activities that individuals engage into explore their experience, which leads to new understanding and appreciations” (p. 19). The definition of reflection by Moon (1999), on the other hand, focuses more on the role of reflection and learning, and embeds reflection into the learning process. She describes reflection as “a form of mental processing with a purpose and/or anticipated outcome that is applied to relatively complex or unstructured ideas for which there is not an obvious solution” (p. 23). All three definitions though focus on different contexts, share similarities in that they emphasize purposeful critical analysis of knowledge and experience so as to achieve deeper meaning and understanding.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทบาทของการสะท้อนในด้านการศึกษาได้สร้างขึ้นของดอกเบี้ยในหมู่นักการศึกษาและนักวิจัยตั้งแต่ของ Dewey (1991) ตลอดจนงาน ซึ่งเน้นบทบาทเชิงบวกที่สะท้อนอาจเล่นในอุปถัมภ์ตนของนักศึกษา สำคัญ คิด และ ในการพัฒนาให้ค่าวิชาชีพหรือทักษะ ตน (หรือเพียงแค่ สะท้อน) ได้รับคำนิยามมากมายจากแหล่งต่าง ๆ ในวรรณคดี ในงานของเขา Dewey ได้กำหนดเป็น "ใช้งานอยู่ ถาวร และระมัดระวังพิจารณาฟอร์มควรความรู้ไฟบริเวณที่รองรับมันและข้อสรุปเพิ่มเติมซึ่งมันมีแนวโน้ม หรือความเชื่อใดๆ" สะท้อน (p. 9) ตามแมนน์ et al. (2009), พวกเขาแนะนำว่า นิยามของ Dewey ของสะท้อนร่วมคล้ายคลึงกันกับความเข้าใจคิดวิเคราะห์ Boud et al. (1985) เป็นคำกำหนดสะท้อนในบริบทของการเรียนรู้และมุ่งเน้นเพิ่มเติมจากประสบการณ์ส่วนตัวเป็นวัตถุของการสะท้อน เป็นหมายถึง "กิจกรรมทางปัญญา และอารมณ์ซึ่งบุคคลที่มีส่วนร่วมในการสำรวจประสบการณ์ของพวกเขา ซึ่งนำไปสู่ความเข้าใจใหม่และ appreciations" (หนา 19) คำนิยามของการสะท้อนจากดวงจันทร์ (1999), คง เน้นบทบาทของการสะท้อนและการเรียนรู้ และฝังสะท้อนเข้าไปในกระบวนการเรียนรู้ เธออธิบายสะท้อน "ในรูปแบบของการประมวลผลทางจิตใจกับวัตถุประสงค์หรือผลที่คาดว่าจะได้ที่ใช้ความคิดค่อนข้างซับซ้อน หรือไม่มีโครงสร้างที่ไม่มีทางออกชัดเจน" (หนา 23) คำนิยามทั้งหมดที่สามแม้ว่าเน้นบริบทที่แตกต่าง ความเหมือนร่วมกันในการที่พวกเขาเน้นวิเคราะห์เด็ดเดี่ยวที่สำคัญความรู้และประสบการณ์เพื่อให้บรรลุความหมายลึกซึ้งและเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทบาทของการสะท้อนในการศึกษาได้สร้างขึ้นที่สนใจในหมู่นักการศึกษาและนักวิจัยตั้งแต่ (1991) งานวางศิลาฤกษ์ของดิวอี้ซึ่งเน้นบทบาทในเชิงบวกที่สะท้อนอาจเล่นในอุปถัมภ์ของนักเรียนสะท้อนตนเอง, การคิดเชิงวิพากษ์และในซึ่งแสดงให้เห็น การพัฒนาของค่ามืออาชีพหรือทักษะ สะท้อนตัวเอง (หรือเพียงแค่สะท้อน) ได้รับคำจำกัดความมากมายจากแหล่งที่มาที่แตกต่างกันในวรรณคดี ในการทำงานของดิวอี้ได้กำหนดสะท้อนว่า "การใช้งานถาวรและพิจารณาอย่างรอบคอบจากความเชื่อใด ๆ หรือควรรูปแบบของความรู้ในแง่ของบริเวณที่สนับสนุนและข้อสรุปต่อไปซึ่งก็มีแนวโน้มว่า" (พี. 9) ตามที่แมนน์, et al (2009) พวกเขาแสดงให้เห็นว่าคำนิยามของดิวอี้ของหุ้นสะท้อนความคล้ายคลึงกันด้วยความเข้าใจของการคิดอย่างมีวิจารณญาณของเรา Boud et al, (1985) เหมาะเจาะกำหนดสะท้อนในบริบทของการเรียนรู้และมุ่งเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับประสบการณ์ส่วนตัวของคน ๆ หนึ่งเป็นวัตถุของการสะท้อนที่เป็นหมายถึง "ผู้ที่กิจกรรมทางปัญญาและอารมณ์ว่าบุคคลที่มีส่วนร่วมเข้ามาสำรวจประสบการณ์ของพวกเขาซึ่งนำไปสู่​​ความเข้าใจใหม่และ appreciations" ( พี. 19) ความหมายของการสะท้อนจากดวงจันทร์ (1999) บนมืออื่น ๆ ที่มุ่งเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับบทบาทของการสะท้อนและการเรียนรู้และสะท้อนฝังลงไปในกระบวนการเรียนรู้ เธออธิบายสะท้อนว่า "รูปแบบของการประมวลผลทางจิตที่มีวัตถุประสงค์และ / หรือผลที่คาดว่าจะถูกนำไปใช้เพื่อค่อนข้างซับซ้อนหรือความคิดที่ไม่มีโครงสร้างที่มีไม่ได้เป็นทางออกที่ชัดเจน" (พี. 23) ทั้งสามคำจำกัดความ แต่มุ่งเน้นในบริบทที่แตกต่างคล้ายคลึงกันมีส่วนร่วมในการที่พวกเขาเน้นการวิเคราะห์ที่สำคัญเด็ดเดี่ยวความรู้และประสบการณ์เพื่อให้บรรลุความหมายลึกและความเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทบาทของการสะท้อนในการศึกษาได้สร้างขึ้นที่น่าสนใจในหมู่นักการศึกษาและนักวิจัยตั้งแต่ดิวอี้ ( 1991 ) แบ่งพื้นดินงานซึ่งเน้นบทบาทเชิงบวกที่สะท้อนอาจจะเล่นในการสร้างนักศึกษาของตนเองสะท้อน วิจารณญาณ และในการพัฒนาการพิสูจน์คุณค่าวิชาชีพ หรือทักษะ การสะท้อนตนเอง ( หรือเพียงแค่สะท้อน ) ได้รับคำนิยามมากมายจากแหล่งต่าง ๆในวรรณคดี ในงานของเขา ดิวอี้มีนิยามสะท้อน " ปราดเปรียวถาวรและการพิจารณาอย่างรอบคอบของความเชื่อ หรือควรจะรูปแบบของความรู้ในแง่ของเหตุผลที่สนับสนุนและสรุปเพิ่มเติม ซึ่งมีแนวโน้ม " ( หน้า 9 ) ตามยี่ห้อ et al . ( 2009 ) เขาแนะว่า ดิวอี้ นิยามสะท้อนหุ้นคล้ายคลึงกับความเข้าใจของเราของการคิดเชิงวิพากษ์ boud et al . ( 1985 ) ถูกนิยามสะท้อนในบริบทของการเรียนรู้ และมุ่งเน้นไปที่ประสบการณ์ส่วนตัวเป็นวัตถุสะท้อน เช่น หมายถึง " กิจกรรมทางปัญญาและอารมณ์ที่บุคคลมีส่วนร่วมในการสำรวจประสบการณ์ของตนเอง ซึ่งจะนำไปสู่ความเข้าใจใหม่และปรับปรุง " ( 19 หน้า ) นิยามของการสะท้อนโดยดวงจันทร์ ( 2542 ) , บนมืออื่น ๆที่เน้นไปที่บทบาทของการสะท้อนและการเรียนรู้และฝังสะท้อนเข้าไปในกระบวนการเรียนรู้ เธออธิบายการสะท้อนเป็น " รูปแบบของการประมวลผลทางจิตกับวัตถุประสงค์และ / หรือคาดการณ์ผลที่ใช้ค่อนข้างซับซ้อน หรือ ไม่มีความคิดที่ไม่มีวิธีการที่ชัดเจน " ( 23 หน้า ) ทั้งสามคำนิยาม แต่มุ่งเน้นในบริบทที่แตกต่างกัน แบ่งปันความคล้ายคลึงกันในที่พวกเขาเน้นหน้าที่การวิเคราะห์ความรู้ และประสบการณ์ เพื่อให้ได้ความหมายลึกและความเข้าใจ