Thailand has been rapidly transform

Thailand has been rapidly transforming into an
aging society since 2005. According to statistics, the
older population in 2010 accounted for 8.0 million
people or 11.9% of the national population comprising
67.3 million people whereby males have a mean age
of 69.5 years and females have a mean age of 76.3
years1, this figure is expected to increase to 16.1%
and 19.8% of total population by 2020 and 20252.
In 2010, the number of newborn infants and children
has been continually dropping, thereby resulting in a
continually increasing rate of burdens created by the
older population in comparison to the working age
population. Dependency ratio among older persons
have increased. One older person was cared for by
six people of working age. Over the next twenty
years (2010-2030), one older person will be cared for
by only two people of working age1. Furthermore,
many older persons are confronted with a number
of problems in living with health problems caused
by risk factors from the lowest to the highest levels,
resulting in chronic illness or disability with economic
and social problems. The government's current ageing
policies encourage older persons to remain at home,
allowing residential care to only the most frail and
disabled3,4. Hence, older persons are living in poverty
with escalating rising trends marked by living alone
with self-reliance. However, most of them have had
responsibility of their health by frequently observed
and concerned their own health problem so they
practice daily activity for promoting their good health
and consult with practitioners and health volunteer
immediately when they observed their health problems5,6.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไทยได้รับการเปลี่ยนอย่างรวดเร็วในการสังคมอายุตั้งแต่ 2005 ตามสถิติ การประชากรสูงอายุในปี 2553 คิดเป็น 8.0 ล้านคนหรือ 11.9% ของประชากรแห่งชาติประกอบด้วย67.3 ล้านคนโดยเพศชายมีอายุเฉลี่ย69.5 ปีและหญิงมีอายุเฉลี่ยของ 76.3years1 ตัวเลขนี้คาดว่าจะเพิ่มขึ้น 16.1%และ 19.8% ของประชากรทั้งหมด 2563 และ 20252ใน 2010 จำนวนทารกทารกและเด็กได้รับอย่างต่อเนื่องปล่อย จึงเกิดการเพิ่มอัตราสร้างภาระต่อเนื่องประชากรสูงอายุ โดยอายุการทำงานประชากร อัตราส่วนการพึ่งพาระหว่างคนรุ่นเก่าได้เพิ่มขึ้น คนเก่าถูกอุปการะโดยหกคนวัยทำงาน กว่ายี่สิบถัดไปปี (2010-ปี 2030), คนเก่าจะดูแลเอาใจใส่โดย age1 ทำงานเพียงสองคน นอกจากนี้รุ่นเก่าหลายท่านที่เผชิญกับตัวเลขปัญหาในการอาศัยอยู่กับปัญหาสุขภาพที่เกิดจากโดยปัจจัยเสี่ยงจากต่ำสุดไปยังระดับสูงสุดเกิดเจ็บป่วยเรื้อรังหรือพิการกับเศรษฐกิจและปัญหาสังคม สูงอายุปัจจุบันของรัฐบาลนโยบายส่งเสริมให้คนรุ่นเก่าอยู่ที่บ้านอนุญาตให้อยู่อาศัยดูแลเฉพาะสุด frail และdisabled3, 4 ดังนั้น ท่านเก่าอาศัยอยู่ในความยากจนกับดังเพิ่มขึ้นแนวโน้มเครื่อง ด้วยอยู่คนเดียวมีการพึ่งพาตนเอง อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่จะมีความรับผิดชอบสุขภาพของตนโดยมักพบและกังวลปัญหาสุขภาพของตนเองเพื่อให้พวกเขาปฏิบัติกิจกรรมประจำวันในการส่งเสริมสุขภาพที่ดีและปรึกษากับผู้อาสาสมัครสุขภาพทันทีเมื่อพวกเขาตรวจสอบการสุขภาพ problems5, 6

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศไทยได้รับอย่างรวดเร็วเปลี่ยนเป็น
สังคมผู้สูงอายุตั้งแต่ปี 2005 ตามสถิติ
ประชากรที่มีอายุมากกว่าในปี 2010 คิดเป็น 8.0 ล้าน
คนหรือ 11.9% ของประชากรของประเทศประกอบไปด้วย
67,300,000 คนโดยเพศชายมีค่าเฉลี่ยอายุ
69.5 ปีและเพศหญิงมี อายุเฉลี่ยของ 76.3
years1 ตัวเลขนี้คาดว่าจะเพิ่มขึ้นถึง 16.1%
และ 19.8% ของประชากรทั้งหมดในปี 2020 และ 20252.
ในปี 2010 จำนวนของทารกแรกเกิดและเด็กที่
ได้รับการอย่างต่อเนื่องลดลงจึงส่งผลให้
อัตราการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องของภาระ ที่สร้างขึ้นโดย
ประชากรที่มีอายุมากกว่าเมื่อเทียบกับอายุการทำงาน
ของประชากร อัตราส่วนการพึ่งพาในหมู่ผู้สูงอายุ
ได้เพิ่มขึ้น บุคคลที่มีอายุมากกว่าที่ได้รับการดูแลจาก
หกคนในวัยทำงาน ในอีกยี่สิบ
ปีที่ผ่านมา (2010-2030) ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้สูงอายุจะได้รับการดูแล
โดยเฉพาะการที่คนสองคนของ age1 ทำงาน นอกจากนี้
หลายผู้สูงอายุกำลังเผชิญหน้ากับจำนวน
ของปัญหาในการดำรงชีวิตที่มีปัญหาสุขภาพที่เกิด
จากปัจจัยความเสี่ยงจากต่ำสุดไปสู่ระดับสูงสุด
ที่เกิดขึ้นในการเจ็บป่วยเรื้อรังหรือความพิการทางเศรษฐกิจกับ
ปัญหาและสังคม ริ้วรอยในปัจจุบันของรัฐบาล
นโยบายส่งเสริมให้ผู้สูงอายุที่จะอยู่ที่บ้าน
ที่ช่วยให้การดูแลที่อยู่อาศัยเพียงส่วนใหญ่อ่อนแอและ
disabled3,4 ดังนั้นผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในความยากจน
ที่มีแนวโน้มทวีความรุนแรงเพิ่มขึ้นทำเครื่องหมายด้วยอยู่คนเดียว
กับความเชื่อมั่นในตัวเอง แต่ส่วนใหญ่ของพวกเขามี
ความรับผิดชอบในการดูแลรักษาสุขภาพของพวกเขาโดยการสังเกตบ่อย
และกังวลปัญหาสุขภาพของตัวเองเพื่อให้พวกเขา
ปฏิบัติกิจกรรมในชีวิตประจำวันในการส่งเสริมสุขภาพที่ดีของพวกเขา
และให้คำปรึกษากับผู้ปฏิบัติงานและอาสาสมัคร
ทันทีเมื่อพวกเขาสังเกตเห็น problems5,6 สุขภาพของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเทศไทยได้รับอย่างรวดเร็ว เปลี่ยนเป็นสังคมผู้สูงอายุการ
ตั้งแต่ปี 2005 ตามสถิติ ,
ประชากรสูงอายุในปี 2010 ร้อยละ 8.0 ล้าน
คนหรือ 11.9 % ของประชากรแห่งชาติประกอบด้วย
, ล้านคนโดยตัวผู้มีอายุเฉลี่ย
ของแบบปี และเพศหญิงมีอายุเฉลี่ย 76.3
years1 ตัวเลขนี้คาดว่าจะเพิ่มขึ้นเป็นร้อยละ 16.1
19 .8 % ของประชากรทั้งหมด โดยปี 2020 และ 20252 .
ในปี 2010 จำนวนของทารกแรกเกิดและเด็ก
ได้รับอย่างต่อเนื่องลดลง จึงส่งผลให้อัตราการเพิ่มขึ้นของภาระ
อย่างต่อเนื่องที่สร้างขึ้นโดย
แก่ประชากรในวัยทำงาน
เปรียบเทียบกับประชากร อัตราส่วนการพึ่งพิงของผู้สูงอายุ
มีเพิ่มขึ้น เก่าคนหนึ่งดูแลโดย
6 คน วัยทำงาน มากกว่าต่อไป 20
ปี ( 2010-2030 ) หนึ่งผู้สูงอายุจะได้รับการดูแล โดยเฉพาะสองคน
ทำงาน age1 . นอกจากนี้
หลายผู้สูงอายุจะเผชิญกับจำนวนของปัญหาในชีวิต

มีปัญหาสุขภาพที่เกิดจากปัจจัยเสี่ยงจากต่ำสุดไปยังระดับสูงสุด ,
ที่เกิดการเจ็บป่วยเรื้อรังหรือพิการที่มีปัญหาทางเศรษฐกิจ
และสังคม
อายุของรัฐบาลปัจจุบันนโยบายส่งเสริมให้ผู้สูงอายุอยู่ที่บ้าน
ให้ดูแลหอพัก แต่ส่วนใหญ่อ่อนแอและ
disabled3,4 . ดังนั้น ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในความยากจนที่เพิ่มขึ้นแนวโน้มเพิ่มขึ้น
กับเครื่องหมายอยู่คนเดียว
ด้วยการพึ่งตนเอง อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ของพวกเขามีความรับผิดชอบต่อสุขภาพของตนเอง โดยบ่อย

) และความกังวลปัญหาสุขภาพของตัวเองดังนั้นพวกเขา
ฝึกทุกวัน กิจกรรมเพื่อส่งเสริมสุขภาพที่ดีของ
และปรึกษากับแพทย์ และอาสาสมัครสาธารณสุข
problems5,6 ทันทีเมื่อพวกเขาสังเกตสุขภาพของตนเอง