Mycorrhizal colonization had signif

Mycorrhizal colonization had significant effect on cluster bean root length at different salinity levels. The results showed that total root length of mycorrhizal inoculated plants decreases as salinity level increases. In the present study, maximum root length was observed in plants treated with G. mosseae at 4 dSm-1, 8 dSm-1 and 12 dSm-1 salinity level respectively followed by G. mosseae + A. laevis combination. Our results support the findings of Quilambo (2000) who observed significant increment in root length in peanut inoculated with an indigenous AM fungi at various salinity levels. Similarly Shekoofeh and Sepideh (2011) observed that mycorrhizal inoculated Ocimum basilium plants grown under saline conditions experienced an increment in root length in association with higher vacuolar Na acts as osmoticum enabling the plants to maintain high water potential and allow them to have more open stomata, greater CO2 assimilation in the absence of any disruption of photochemical events, and more sucrose accumulation. It seems that root growth is increased by increasing mycorrhizal inoculation of plant root and providing a desirable limitation of phosphorus. Correlation of root length with mycorrhizal inoculation amount of root is probably related to suitable ventilation of soil, that is the result of hypha network of mycorrhizal fungi that connects particles of soil and as result the root spreads into deep soil (Turk et al., 2006).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนาม mycorrhizal มีผลสำคัญกับความยาวของรากถั่วคลัสเตอร์ระดับเค็มแตกต่างกัน ผลพบว่า ความยาวรากทั้งหมดของพืช inoculated mycorrhizal ลดเค็มเพิ่มระดับเป็น ในการศึกษาปัจจุบัน ความยาวรากสูงสุดถูกตรวจสอบในพืชรักษา ด้วย mosseae กรัมที่ dSm 4-1, dSm 8-1 และ 12 dSm 1 ขาวสามารถตามลำดับตาม ด้วย mosseae กรัม + ชุด laevis อ. ผลของเราสนับสนุนผลการวิจัยของ Quilambo (2000) ที่พบเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในรากถั่วลิสง inoculated กับเชื้อราเกี่ยวกับการชนเค็มระดับต่าง ๆ ในทำนองเดียวกัน Shekoofeh และ Sepideh (2011) สังเกตว่า mycorrhizal inoculated สกุลกะเพรา-โหระพา basilium พืชเติบโตขึ้นภายใต้เงื่อนไข saline พบการเพิ่มความยาวของรากในเชื่อมโยงกับกิจการนา vacuolar สูงเป็นพืชเพื่อรักษาน้ำที่มีศักยภาพ และอนุญาตให้เปิดใช้งาน osmoticum ให้เปิดมากขึ้น stomata มากกว่า CO2 ผสมกลมกลืนในการขาดงานของเหตุการณ์ photochemical ทรัพยใด ๆ และสะสมซูโครสเพิ่มเติม ดูเหมือนว่า รากเจริญเติบโตเพิ่มขึ้น โดยเพิ่ม inoculation mycorrhizal ของรากพืช และการให้ข้อจำกัดต้องของฟอสฟอรัส ความสัมพันธ์ของความยาวรากมีจำนวนราก mycorrhizal inoculation ระบายอาจเกี่ยวข้องกับเหมาะสมของดิน ผลของเครือข่าย hypha ของเชื้อรา mycorrhizal ที่เชื่อมต่อกับอนุภาค ของดิน และรากแพร่กระจายเข้าไปในดินลึก (เติร์กและ al., 2006) ผล ที่ ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การล่าอาณานิคมไมโคไรซามีผลต่อความยาวรากกลุ่มถั่วในระดับความเค็มที่แตกต่างกัน ผลการศึกษาพบว่าจำนวนเชื้อไมโคไรซา ความยาวรากพืชมีค่าลดลงเมื่อเพิ่มระดับความเค็ม ในการศึกษาความยาวรากสูงสุดพบในพืชที่ได้รับการรักษาด้วย mosseae dsm-1 กรัม 4 , 8 และ 12 dsm-1 ระดับความเค็ม dsm-1 ตามลำดับตามโดย mosseae .laevis การรวมกัน ผลของเราสนับสนุนผล quilambo ( 2000 ) ที่สังเกตพบเพิ่มความยาวรากในถั่วลิสงใส่พื้นเมืองเป็นเชื้อราที่ระดับความเค็มต่าง ๆและในทำนองเดียวกัน shekoofeh sepideh ( 2011 ) พบว่าเชื้อไมโคไรซา กะเพราที่ปลูกภายใต้สภาพ basilium น้ำเกลือที่มีการเพิ่มความยาวรากในความสัมพันธ์กับที่สูง vacuolar นา ทำหน้าที่เป็น osmoticum ช่วยให้พืชเพื่อรักษาน้ำที่มีศักยภาพสูง และอนุญาตให้มีการเปิดมากกว่าใบการเพิ่ม CO2 ในการหยุดชะงักใด ๆของเหตุการณ์ที่ไม่เป็นธรรม และซูโครสสะสม . ดูเหมือนว่า การเจริญเติบโตของรากเพิ่มขึ้น โดยการเพิ่มเชื้อไมโคไรซา ของรากพืช และให้ข้อ จำกัด ที่พึงปรารถนาของฟอสฟอรัส ความสัมพันธ์ของความยาวรากกับปริมาณเชื้อไมโคไรซาของรากอาจจะเกี่ยวข้องกับการระบายอากาศที่เหมาะสมของดินนั่นคือผลของเครือข่ายไฮฟาของเชื้อราไมโคไรซาที่เชื่อมอนุภาคของดินและผลรากกระจายลงไปในดินลึก ( เติร์ก et al . , 2006 ) .