- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Anastasia Steele, you are at work!
Anastasia Steele, you are at work! I must be strong, but I want to go to José’s show, and deep down, the masochist in me wants to see Christian. Taking a deep breath, I head back to my desk.
From: Anastasia Steele
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:25
To: Christian Grey
Hi Christian
Thank you for the flowers; they are lovely.
Yes, I would appreciate a lift.
Thank you.
Anastasia Steele
Assistant to Jack Hyde, Commissioning Editor, SIP
Checking my phone, I find that it is still switched to divert. Jack is in a meeting, so I quickly call José.
“Hi, José. It’s Ana.”
“Hello, stranger.” His tone is so warm and welcoming it’s almost enough to push me over the edge again.
“I can’t talk long. What time should I be there tomorrow for your show?”
“You’re still coming?” He sounds excited.
“Yes, of course.” I smile my first genuine smile in five days as I picture his broad grin.
“Seven thirty.”
“See you then. Good-bye, José.”
“Bye, Ana.”
From: Christian Grey
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:27
To: Anastasia Steele
Dear Anastasia
What time shall I collect you?
Christian Grey
CEO, Grey Enterprises Holdings Inc.
From: Anastasia Steele
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:32
To: Christian Grey
José’s show starts at 7:30. What time would you suggest?
Anastasia Steele
Assistant to Jack Hyde, Commissioning Editor, SIP
From: Christian Grey
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:34
To: Anastasia Steele
Dear Anastasia
Portland is some distance away. I shall collect you at 5:45.
I look forward to seeing you.
Christian Grey
CEO, Grey Enterprises Holdings Inc.
From: Anastasia Steele
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:38
To: Christian Grey
See you then.
Anastasia Steele
Assistant to Jack Hyde, Commissioning Editor, SIP
Oh my. I’m going to see Christian, and for the first time in five days, my spirits lift a fraction and I allow myself to wonder how he’s been.
Has he missed me? Probably not like I’ve missed him. Has he found a new submissive from wherever they come from? The thought is so painful that I dismiss it immediately. I look at the pile of correspondence I need to sort for Jack and tackle it as I try to push Christian out of my mind once more.
That night in bed, I toss and turn, trying to sleep. It is the first time in a while I haven’t cried myself to sleep.
In my mind’s eye, I visualize Christian’s face the last time I saw him as I left his apartment. His tortured expression haunts me. I remember he didn’t want me to go, which was odd. Why would I stay when things had reached such an impasse? We were each skirting around our own issues—my fear of punishment, his fear of . . . what? Love?
Turning on my side, I hug my pillow, filled with an overwhelming sadness. He thinks he doesn’t deserve to be loved. Why does he feel that way? Is it something to do with his upbringing? His birth mom, the crack whore? My thoughts plague me into the early hours until eventually I fall into a fitful, exhausted sleep.
The day drags and drags and Jack is unusually attentive. I suspect it’s Kate’s plum dress and the black high-heeled boots I’ve stolen from her closet, but I don’t dwell on the thought. I resolve to go clothes shopping with my first paycheck. The dress is looser on me than it was, but I pretend not to notice.
Finally, it’s five thirty, and I collect my jacket and purse, trying to quell my nerves. I’m going to see him!
“Do you have a date tonight?” Jack asks as he strolls past my desk on his way out.
“Yes. No. Not really.”
He cocks an eyebrow at me, his interest clearly piqued. “Boyfriend?”
I flush. “No, a friend. An ex-boyfriend.”
“Maybe tomorrow you’d like to come for a drink after work. You’ve had a stellar first week, Ana. We should celebrate.” He smiles and some unknown emotion flits across his face, making me uneasy.
Putting his hands in his pockets, he saunters through the double doors. I frown at his retreating back. Drinks with the boss, is that a good idea?
I shake my head. I have an evening of Christian Grey to get through first. How am I going to do this? I hurry into the restroom to make last-minute adjustments.
In the large mirror on the wall, I take a long, hard look at my face. I am my usual pale self, dark circles round my too-large eyes. I look gaunt, haunted.
Jeez, I wish I knew how to use makeup. I apply some mascara and eyeliner and pinch my cheeks, hoping to bring some color their way. Tidying my hair so that it hangs artfully down my back, I take a deep breath. This will have to do.
Nervously I walk through the foyer with a smile and a wave to Claire at reception. I think she and I could become friends. Jack is talking to Elizabeth as I head for the doors. Smiling broadly, he hurries over to open them for me.
“After you, Ana,” he murmurs.
“Thank you.” I smile, embarrassed.
Outside on the curb, Taylor is waiting. He opens the rear door of the car. I glance hesitantly at Jack who has followed me out. He’s looking toward the Audi SUV in dismay.
I turn and climb into the back, and there he sits—Christian Grey—wearing his gray suit, no tie, his white shirt open at the collar. His gray eyes are glowing.
My mouth dries. He looks glorious except he’s scowling at me. Oh no!
“When did you last eat?” he snaps as Taylor closes the door behind me.
Crap. “Hello, Christian. Yes, it’s nice to see you, too.”
“I don’t want your smart mouth now. Answer me.” His eyes blaze.
Holy shit. “Um . . . I had a yogurt at lunchtime. Oh—and a banana.”
“When did you last have a proper meal?” he asks acidly.
Taylor slips into the driver’s seat, starts the car, and pulls out into the traffic.
I glance up and Jack is waving at me, though how he can see me through the dark glass, I don’t know. I wave back.
“Who’s that?” Christian snaps.
“My boss.” I peek up at the beautiful man beside me, and his mouth is pressed into a hard line.
“Well? Your last meal?”
“Christian, that really is none of your concern,” I murmur, feeling extraordinarily brave.
“Whatever you do concerns me. Tell me.”
No, it doesn’t. I groan in frustration, rolling my eyes heavenward, and Christian narrows his eyes. And for the first time in a long time, I want to laugh. I try hard to stifle the giggle that threatens to bubble up. Christian’s face softens as I struggle to keep a straight face, and I see a trace of a smile kiss his beautifully sculptured lips.
“Well?” he asks, his voice softer.
“Pasta alla vongole, last Friday,” I whisper.
He closes his eyes as fury and possibly regret, sweeps across his face. “I see,” he says, his voice expressionless. “You look like you’ve lost at least five pounds, possibly more since then. Please eat, Anastasia,” he scolds.
I stare down at the knotted fingers in my lap. Why does he always make me feel like an errant child?
He shifts and turns toward me. “How are you?” he asks, his voice still soft.
Well, I’m shit really . . . I swallow. “If I told you I was fine, I’d be lying.”
He inhales sharply. “Me, too,” he murmurs and reaches over and clasps my hand. “I miss you,” he adds.
Oh no. Skin against skin.
“Christian, I—”
“Ana, please. We need to talk.”
I’m going to cry. No. “Christian, I . . . please . . . I’ve cried so much,” I whisper, trying to keep my emotions in check
“Oh, baby, no.” He tugs my hand, and before I know it I’m on his lap. He has his arms around me, and his nose is in my hair. “I’ve missed you so much, Anastasia,” he breathes.
I want to struggle out of his hold, to maintain some distance, but his arms are wrapped around me. He’s pressing me to his chest. I melt. Oh, this is where I want to be.
I rest my head against him, and he kisses my hair repeatedly. This is home. He smells of linen, fabric softener, body wash, and my favorite smell—Christian. For a moment, I allow myself the illusion that all will be well, and it soothes my ravaged soul.
A few minutes later Taylor pulls to a stop at the curb, even though we’re still in the city.
“Come”—Christian shifts me off his lap—“we’re here.”
What?
“Helipad—on the top of this building.” Christian glances toward the building by way of explanation.
Of course. Charlie Tango. Taylor opens the door and I slide out. He gives me a warm, avuncular smile that makes me feel safe. I smile back.
“I should give you back your handkerchief.”
“Keep it, Miss Steele, with my best wishes.”
I flush as Christian comes around the car and takes my hand. He looks quizzically at Taylor who stares impassively back at him, revealing nothing.
“Nine?” Christian says to him.
“Yes, sir.”
Christian nods as he turns and leads me through the double doors into the grandiose foyer. I revel in the feel of his large hand and his long, skilled fingers curled around mine. I feel the familiar pull—I am drawn, Icarus to his sun. I have been burned already, and yet here I am again.
Reaching the elevators, he presses the call button. I peek up at him, and he’s wearing his enigmatic half smile. As the doors open, he releases my hand and ushers me in.
The doors close and I risk a second peek. He glances down at me, gray eyes alive, and it’s there in the air between us, that electricity. It’s palpable. I can almost taste it, pulsing between us, drawing us together.
“Oh my,” I gasp as I bask briefly in the intensity of this visceral, primal attraction.
“I feel it, too,” he says, his eyes clouded and intense.
Desire pools dark and deadly in my groin. He clasps my hand and grazes my knuckles with his thumb, and all my muscles clench tightly, deliciously, deep inside me.
Holy cow. How can he still do this to me?
“Please don’t bite your lip, Anastasia,” he whispers.
I gaze up at him, releasing my lip. I want him. Here, now, in the elevator. How could I not?
“You know what it does to me,” he murmurs.
Oh, I still affect him. My inner goddess stirs from her five-day sulk.
Abruptly the doors open, breaking the spell, and we’re on the roof. It’s windy, and despite my
From: Anastasia Steele
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:25
To: Christian Grey
Hi Christian
Thank you for the flowers; they are lovely.
Yes, I would appreciate a lift.
Thank you.
Anastasia Steele
Assistant to Jack Hyde, Commissioning Editor, SIP
Checking my phone, I find that it is still switched to divert. Jack is in a meeting, so I quickly call José.
“Hi, José. It’s Ana.”
“Hello, stranger.” His tone is so warm and welcoming it’s almost enough to push me over the edge again.
“I can’t talk long. What time should I be there tomorrow for your show?”
“You’re still coming?” He sounds excited.
“Yes, of course.” I smile my first genuine smile in five days as I picture his broad grin.
“Seven thirty.”
“See you then. Good-bye, José.”
“Bye, Ana.”
From: Christian Grey
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:27
To: Anastasia Steele
Dear Anastasia
What time shall I collect you?
Christian Grey
CEO, Grey Enterprises Holdings Inc.
From: Anastasia Steele
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:32
To: Christian Grey
José’s show starts at 7:30. What time would you suggest?
Anastasia Steele
Assistant to Jack Hyde, Commissioning Editor, SIP
From: Christian Grey
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:34
To: Anastasia Steele
Dear Anastasia
Portland is some distance away. I shall collect you at 5:45.
I look forward to seeing you.
Christian Grey
CEO, Grey Enterprises Holdings Inc.
From: Anastasia Steele
Subject: Tomorrow
Date: June 8, 2011 14:38
To: Christian Grey
See you then.
Anastasia Steele
Assistant to Jack Hyde, Commissioning Editor, SIP
Oh my. I’m going to see Christian, and for the first time in five days, my spirits lift a fraction and I allow myself to wonder how he’s been.
Has he missed me? Probably not like I’ve missed him. Has he found a new submissive from wherever they come from? The thought is so painful that I dismiss it immediately. I look at the pile of correspondence I need to sort for Jack and tackle it as I try to push Christian out of my mind once more.
That night in bed, I toss and turn, trying to sleep. It is the first time in a while I haven’t cried myself to sleep.
In my mind’s eye, I visualize Christian’s face the last time I saw him as I left his apartment. His tortured expression haunts me. I remember he didn’t want me to go, which was odd. Why would I stay when things had reached such an impasse? We were each skirting around our own issues—my fear of punishment, his fear of . . . what? Love?
Turning on my side, I hug my pillow, filled with an overwhelming sadness. He thinks he doesn’t deserve to be loved. Why does he feel that way? Is it something to do with his upbringing? His birth mom, the crack whore? My thoughts plague me into the early hours until eventually I fall into a fitful, exhausted sleep.
The day drags and drags and Jack is unusually attentive. I suspect it’s Kate’s plum dress and the black high-heeled boots I’ve stolen from her closet, but I don’t dwell on the thought. I resolve to go clothes shopping with my first paycheck. The dress is looser on me than it was, but I pretend not to notice.
Finally, it’s five thirty, and I collect my jacket and purse, trying to quell my nerves. I’m going to see him!
“Do you have a date tonight?” Jack asks as he strolls past my desk on his way out.
“Yes. No. Not really.”
He cocks an eyebrow at me, his interest clearly piqued. “Boyfriend?”
I flush. “No, a friend. An ex-boyfriend.”
“Maybe tomorrow you’d like to come for a drink after work. You’ve had a stellar first week, Ana. We should celebrate.” He smiles and some unknown emotion flits across his face, making me uneasy.
Putting his hands in his pockets, he saunters through the double doors. I frown at his retreating back. Drinks with the boss, is that a good idea?
I shake my head. I have an evening of Christian Grey to get through first. How am I going to do this? I hurry into the restroom to make last-minute adjustments.
In the large mirror on the wall, I take a long, hard look at my face. I am my usual pale self, dark circles round my too-large eyes. I look gaunt, haunted.
Jeez, I wish I knew how to use makeup. I apply some mascara and eyeliner and pinch my cheeks, hoping to bring some color their way. Tidying my hair so that it hangs artfully down my back, I take a deep breath. This will have to do.
Nervously I walk through the foyer with a smile and a wave to Claire at reception. I think she and I could become friends. Jack is talking to Elizabeth as I head for the doors. Smiling broadly, he hurries over to open them for me.
“After you, Ana,” he murmurs.
“Thank you.” I smile, embarrassed.
Outside on the curb, Taylor is waiting. He opens the rear door of the car. I glance hesitantly at Jack who has followed me out. He’s looking toward the Audi SUV in dismay.
I turn and climb into the back, and there he sits—Christian Grey—wearing his gray suit, no tie, his white shirt open at the collar. His gray eyes are glowing.
My mouth dries. He looks glorious except he’s scowling at me. Oh no!
“When did you last eat?” he snaps as Taylor closes the door behind me.
Crap. “Hello, Christian. Yes, it’s nice to see you, too.”
“I don’t want your smart mouth now. Answer me.” His eyes blaze.
Holy shit. “Um . . . I had a yogurt at lunchtime. Oh—and a banana.”
“When did you last have a proper meal?” he asks acidly.
Taylor slips into the driver’s seat, starts the car, and pulls out into the traffic.
I glance up and Jack is waving at me, though how he can see me through the dark glass, I don’t know. I wave back.
“Who’s that?” Christian snaps.
“My boss.” I peek up at the beautiful man beside me, and his mouth is pressed into a hard line.
“Well? Your last meal?”
“Christian, that really is none of your concern,” I murmur, feeling extraordinarily brave.
“Whatever you do concerns me. Tell me.”
No, it doesn’t. I groan in frustration, rolling my eyes heavenward, and Christian narrows his eyes. And for the first time in a long time, I want to laugh. I try hard to stifle the giggle that threatens to bubble up. Christian’s face softens as I struggle to keep a straight face, and I see a trace of a smile kiss his beautifully sculptured lips.
“Well?” he asks, his voice softer.
“Pasta alla vongole, last Friday,” I whisper.
He closes his eyes as fury and possibly regret, sweeps across his face. “I see,” he says, his voice expressionless. “You look like you’ve lost at least five pounds, possibly more since then. Please eat, Anastasia,” he scolds.
I stare down at the knotted fingers in my lap. Why does he always make me feel like an errant child?
He shifts and turns toward me. “How are you?” he asks, his voice still soft.
Well, I’m shit really . . . I swallow. “If I told you I was fine, I’d be lying.”
He inhales sharply. “Me, too,” he murmurs and reaches over and clasps my hand. “I miss you,” he adds.
Oh no. Skin against skin.
“Christian, I—”
“Ana, please. We need to talk.”
I’m going to cry. No. “Christian, I . . . please . . . I’ve cried so much,” I whisper, trying to keep my emotions in check
“Oh, baby, no.” He tugs my hand, and before I know it I’m on his lap. He has his arms around me, and his nose is in my hair. “I’ve missed you so much, Anastasia,” he breathes.
I want to struggle out of his hold, to maintain some distance, but his arms are wrapped around me. He’s pressing me to his chest. I melt. Oh, this is where I want to be.
I rest my head against him, and he kisses my hair repeatedly. This is home. He smells of linen, fabric softener, body wash, and my favorite smell—Christian. For a moment, I allow myself the illusion that all will be well, and it soothes my ravaged soul.
A few minutes later Taylor pulls to a stop at the curb, even though we’re still in the city.
“Come”—Christian shifts me off his lap—“we’re here.”
What?
“Helipad—on the top of this building.” Christian glances toward the building by way of explanation.
Of course. Charlie Tango. Taylor opens the door and I slide out. He gives me a warm, avuncular smile that makes me feel safe. I smile back.
“I should give you back your handkerchief.”
“Keep it, Miss Steele, with my best wishes.”
I flush as Christian comes around the car and takes my hand. He looks quizzically at Taylor who stares impassively back at him, revealing nothing.
“Nine?” Christian says to him.
“Yes, sir.”
Christian nods as he turns and leads me through the double doors into the grandiose foyer. I revel in the feel of his large hand and his long, skilled fingers curled around mine. I feel the familiar pull—I am drawn, Icarus to his sun. I have been burned already, and yet here I am again.
Reaching the elevators, he presses the call button. I peek up at him, and he’s wearing his enigmatic half smile. As the doors open, he releases my hand and ushers me in.
The doors close and I risk a second peek. He glances down at me, gray eyes alive, and it’s there in the air between us, that electricity. It’s palpable. I can almost taste it, pulsing between us, drawing us together.
“Oh my,” I gasp as I bask briefly in the intensity of this visceral, primal attraction.
“I feel it, too,” he says, his eyes clouded and intense.
Desire pools dark and deadly in my groin. He clasps my hand and grazes my knuckles with his thumb, and all my muscles clench tightly, deliciously, deep inside me.
Holy cow. How can he still do this to me?
“Please don’t bite your lip, Anastasia,” he whispers.
I gaze up at him, releasing my lip. I want him. Here, now, in the elevator. How could I not?
“You know what it does to me,” he murmurs.
Oh, I still affect him. My inner goddess stirs from her five-day sulk.
Abruptly the doors open, breaking the spell, and we’re on the roof. It’s windy, and despite my
0/5000
อนาสตาเซีย Steele คุณอยู่ที่ทำงาน ฉันต้องแข็งแกร่ง แต่อยากไปดูของ José และลึก masochist ในผมอยากให้คริสเตียน การหายใจลึก ๆ ฉันใหญ่กลับมาโต๊ะของฉันจาก: อนาสตาเซีย Steeleหัวข้อ: พรุ่งนี้วัน: 8 june, 2011 14:25ถึง: คริสเตียนสีเทาสวัสดี คริสเตียนขอบคุณสำหรับดอกไม้ พวกเขาจะน่ารักใช่ ฉันจะขอบคุณลิฟท์ขอบคุณอนาสตาเซีย Steeleผู้ช่วยสิบแจ็คไฮด์ แก้ไข Commissioningตรวจสอบโทรศัพท์ของฉัน ฉันค้นหาว่า มันเป็นยังสลับสำราญ แจ็คคือการประชุม เพื่อรวดเร็วโทร José"สวัสดี José มันคืออานา""มึน " เสียงของเขาจะอบอุ่นมาก และต้อนรับมันเป็นเกือบเพียงพอที่จะผลักดันฉันเหนือขอบอีกครั้ง"ฉันไม่สามารถพูดคุยยาว เวลาฉันควรจะมีวันพรุ่งนี้สำหรับการแสดงของคุณ""คุณจะยังมา" เสียงเขาตื่นเต้น"ใช่ หลักสูตรการ" ฉันยิ้มยิ้มของแท้ของฉันแรกในห้าวันฉันรูปรอบ ๆ ไร้ของเขากว้าง"สามสิบเจ็ด""ดูคุณแล้ว ลา José ""ลาก่อน Ana"จาก: คริสเตียนสีเทาหัวข้อ: พรุ่งนี้วัน: 8 june, 2011 14:27ถึง: อนาสตาเซีย Steeleอนาสตาเซียรักเวลาจะฉันเก็บคุณหรือไม่สีเทาของคริสเตียนCEO เทาวิสาหกิจโฮลดิ้ง อิงค์จาก: อนาสตาเซีย Steeleหัวข้อ: พรุ่งนี้วัน: 8 june, 2011 14:32ถึง: คริสเตียนสีเทาดูของ José เริ่มเวลา 7:30 เวลาคุณแนะนำอนาสตาเซีย Steeleผู้ช่วยสิบแจ็คไฮด์ แก้ไข Commissioningจาก: คริสเตียนสีเทาหัวข้อ: พรุ่งนี้วัน: 8 june, 2011 14:34ถึง: อนาสตาเซีย Steeleอนาสตาเซียรักพอร์ตแลนด์เป็นบางห่าง ฉันจะเก็บคุณที่ 5:45ฉันหวังว่าจะเห็นคุณสีเทาของคริสเตียนCEO เทาวิสาหกิจโฮลดิ้ง อิงค์จาก: อนาสตาเซีย Steeleหัวข้อ: พรุ่งนี้วัน: 8 june, 2011 14:38ถึง: คริสเตียนสีเทาเจอแล้วอนาสตาเซีย Steeleผู้ช่วยสิบแจ็คไฮด์ แก้ไข Commissioningโอ้ ของฉัน ฉันจะดูคริสเตียน และเป็นครั้งแรกในวันที่ห้า วิญญาณของฉันยกเศษ และอนุญาตให้ตัวเองคิดว่าเขาได้รับเขาได้พลาดฉัน คงไม่ต้องฉันได้พลาดเขา เขาได้พบใหม่ยอมจากที่ใดก็ตามพวกเขามาจาก คิดได้ดังนั้นความเจ็บปวดที่ฉันบอกเลิกได้ทันที ฉันมองไปที่กองของการสื่อสารที่ต้องการเรียงลำดับสำหรับแจ็ค และเล่นงานพยายามผลักดันคริสเตียนออกจากใจฉันอีกครั้งคืนเตียง ฉันโยน และ เปิด พยายามนอนหลับ ครั้งแรกในขณะยังไม่ข้าเองนอนหลับได้ในตาของฉันจิตใจ ฉันเห็นภาพของคริสเตียนหน้าครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นเขาทันทีอพาร์ทเมนท์ของเขา นิพจน์ของเขาทรมานสู่ haunts ฉัน จำเขาไม่ได้ต้องให้ฉันไป ซึ่งเป็นคี่ ทำไมจะเข้าพักเมื่อสิ่งที่มาถึงตาจน เราได้แต่ละรอบรอบปัญหาของเราเองคือฉันกลัวการลงโทษ ความกลัวของเขา...อะไร ความรักTurning on my side, I hug my pillow, filled with an overwhelming sadness. He thinks he doesn’t deserve to be loved. Why does he feel that way? Is it something to do with his upbringing? His birth mom, the crack whore? My thoughts plague me into the early hours until eventually I fall into a fitful, exhausted sleep.The day drags and drags and Jack is unusually attentive. I suspect it’s Kate’s plum dress and the black high-heeled boots I’ve stolen from her closet, but I don’t dwell on the thought. I resolve to go clothes shopping with my first paycheck. The dress is looser on me than it was, but I pretend not to notice.Finally, it’s five thirty, and I collect my jacket and purse, trying to quell my nerves. I’m going to see him!“Do you have a date tonight?” Jack asks as he strolls past my desk on his way out.“Yes. No. Not really.”He cocks an eyebrow at me, his interest clearly piqued. “Boyfriend?”I flush. “No, a friend. An ex-boyfriend.”“Maybe tomorrow you’d like to come for a drink after work. You’ve had a stellar first week, Ana. We should celebrate.” He smiles and some unknown emotion flits across his face, making me uneasy.Putting his hands in his pockets, he saunters through the double doors. I frown at his retreating back. Drinks with the boss, is that a good idea?I shake my head. I have an evening of Christian Grey to get through first. How am I going to do this? I hurry into the restroom to make last-minute adjustments.In the large mirror on the wall, I take a long, hard look at my face. I am my usual pale self, dark circles round my too-large eyes. I look gaunt, haunted.Jeez, I wish I knew how to use makeup. I apply some mascara and eyeliner and pinch my cheeks, hoping to bring some color their way. Tidying my hair so that it hangs artfully down my back, I take a deep breath. This will have to do.Nervously I walk through the foyer with a smile and a wave to Claire at reception. I think she and I could become friends. Jack is talking to Elizabeth as I head for the doors. Smiling broadly, he hurries over to open them for me.“After you, Ana,” he murmurs.“Thank you.” I smile, embarrassed.Outside on the curb, Taylor is waiting. He opens the rear door of the car. I glance hesitantly at Jack who has followed me out. He’s looking toward the Audi SUV in dismay.I turn and climb into the back, and there he sits—Christian Grey—wearing his gray suit, no tie, his white shirt open at the collar. His gray eyes are glowing.My mouth dries. He looks glorious except he’s scowling at me. Oh no!“When did you last eat?” he snaps as Taylor closes the door behind me.Crap. “Hello, Christian. Yes, it’s nice to see you, too.”“I don’t want your smart mouth now. Answer me.” His eyes blaze.Holy shit. “Um . . . I had a yogurt at lunchtime. Oh—and a banana.”“When did you last have a proper meal?” he asks acidly.Taylor slips into the driver’s seat, starts the car, and pulls out into the traffic.I glance up and Jack is waving at me, though how he can see me through the dark glass, I don’t know. I wave back.“Who’s that?” Christian snaps.“My boss.” I peek up at the beautiful man beside me, and his mouth is pressed into a hard line.“Well? Your last meal?”“Christian, that really is none of your concern,” I murmur, feeling extraordinarily brave.“Whatever you do concerns me. Tell me.”No, it doesn’t. I groan in frustration, rolling my eyes heavenward, and Christian narrows his eyes. And for the first time in a long time, I want to laugh. I try hard to stifle the giggle that threatens to bubble up. Christian’s face softens as I struggle to keep a straight face, and I see a trace of a smile kiss his beautifully sculptured lips.“Well?” he asks, his voice softer.“Pasta alla vongole, last Friday,” I whisper.He closes his eyes as fury and possibly regret, sweeps across his face. “I see,” he says, his voice expressionless. “You look like you’ve lost at least five pounds, possibly more since then. Please eat, Anastasia,” he scolds.I stare down at the knotted fingers in my lap. Why does he always make me feel like an errant child?He shifts and turns toward me. “How are you?” he asks, his voice still soft.Well, I’m shit really . . . I swallow. “If I told you I was fine, I’d be lying.”He inhales sharply. “Me, too,” he murmurs and reaches over and clasps my hand. “I miss you,” he adds.Oh no. Skin against skin.“Christian, I—”“Ana, please. We need to talk.”I’m going to cry. No. “Christian, I . . . please . . . I’ve cried so much,” I whisper, trying to keep my emotions in check“Oh, baby, no.” He tugs my hand, and before I know it I’m on his lap. He has his arms around me, and his nose is in my hair. “I’ve missed you so much, Anastasia,” he breathes.I want to struggle out of his hold, to maintain some distance, but his arms are wrapped around me. He’s pressing me to his chest. I melt. Oh, this is where I want to be.I rest my head against him, and he kisses my hair repeatedly. This is home. He smells of linen, fabric softener, body wash, and my favorite smell—Christian. For a moment, I allow myself the illusion that all will be well, and it soothes my ravaged soul.A few minutes later Taylor pulls to a stop at the curb, even though we’re still in the city.“Come”—Christian shifts me off his lap—“we’re here.”What?“Helipad—on the top of this building.” Christian glances toward the building by way of explanation.Of course. Charlie Tango. Taylor opens the door and I slide out. He gives me a warm, avuncular smile that makes me feel safe. I smile back.“I should give you back your handkerchief.”“Keep it, Miss Steele, with my best wishes.”I flush as Christian comes around the car and takes my hand. He looks quizzically at Taylor who stares impassively back at him, revealing nothing.
“Nine?” Christian says to him.
“Yes, sir.”
Christian nods as he turns and leads me through the double doors into the grandiose foyer. I revel in the feel of his large hand and his long, skilled fingers curled around mine. I feel the familiar pull—I am drawn, Icarus to his sun. I have been burned already, and yet here I am again.
Reaching the elevators, he presses the call button. I peek up at him, and he’s wearing his enigmatic half smile. As the doors open, he releases my hand and ushers me in.
The doors close and I risk a second peek. He glances down at me, gray eyes alive, and it’s there in the air between us, that electricity. It’s palpable. I can almost taste it, pulsing between us, drawing us together.
“Oh my,” I gasp as I bask briefly in the intensity of this visceral, primal attraction.
“I feel it, too,” he says, his eyes clouded and intense.
Desire pools dark and deadly in my groin. He clasps my hand and grazes my knuckles with his thumb, and all my muscles clench tightly, deliciously, deep inside me.
Holy cow. How can he still do this to me?
“Please don’t bite your lip, Anastasia,” he whispers.
I gaze up at him, releasing my lip. I want him. Here, now, in the elevator. How could I not?
“You know what it does to me,” he murmurs.
Oh, I still affect him. My inner goddess stirs from her five-day sulk.
Abruptly the doors open, breaking the spell, and we’re on the roof. It’s windy, and despite my
“Nine?” Christian says to him.
“Yes, sir.”
Christian nods as he turns and leads me through the double doors into the grandiose foyer. I revel in the feel of his large hand and his long, skilled fingers curled around mine. I feel the familiar pull—I am drawn, Icarus to his sun. I have been burned already, and yet here I am again.
Reaching the elevators, he presses the call button. I peek up at him, and he’s wearing his enigmatic half smile. As the doors open, he releases my hand and ushers me in.
The doors close and I risk a second peek. He glances down at me, gray eyes alive, and it’s there in the air between us, that electricity. It’s palpable. I can almost taste it, pulsing between us, drawing us together.
“Oh my,” I gasp as I bask briefly in the intensity of this visceral, primal attraction.
“I feel it, too,” he says, his eyes clouded and intense.
Desire pools dark and deadly in my groin. He clasps my hand and grazes my knuckles with his thumb, and all my muscles clench tightly, deliciously, deep inside me.
Holy cow. How can he still do this to me?
“Please don’t bite your lip, Anastasia,” he whispers.
I gaze up at him, releasing my lip. I want him. Here, now, in the elevator. How could I not?
“You know what it does to me,” he murmurs.
Oh, I still affect him. My inner goddess stirs from her five-day sulk.
Abruptly the doors open, breaking the spell, and we’re on the roof. It’s windy, and despite my
การแปล กรุณารอสักครู่..
Anastasia สตีลคุณอยู่ในที่ทำงาน! ฉันจะต้องแข็งแกร่ง แต่ผมต้องการที่จะไปแสดงJoséและลงลึกทำโทษในตัวผมต้องการที่จะเห็นคริสเตียน การหายใจเข้าลึก ๆ ผมหันหลังเดินกลับไปที่โต๊ะทำงานของฉัน.
เริ่มต้นที่: Anastasia Steele
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:25
เรียนคริสเตียนสีเทา
Hi คริสเตียน
ขอบคุณสำหรับดอกไม้; พวกเขาจะน่ารัก.
ใช่ฉันอยากจะขอบคุณยก.
ขอบคุณ.
Anastasia สตีล
ผู้ช่วยแจ็คไฮด์ว่าจ้างบรรณาธิการ SIP
การตรวจสอบโทรศัพท์มือถือของฉันฉันพบว่ามันยังคงเปลี่ยนไปเบี่ยงเบนความสนใจ แจ็คในการประชุมเพื่อให้ฉันได้อย่างรวดเร็วเรียกJosé.
"สวัสดี, José มัน Ana. "
"สวัสดีคนแปลกหน้า." น้ำเสียงของเขาเพื่อให้ความอบอุ่นและยินดีต้อนรับก็เกือบจะมากพอที่จะผลักดันให้ฉันอยู่เหนือขอบอีกครั้ง.
"ผมไม่สามารถพูดคุยนาน เวลาสิ่งที่ฉันควรจะมีในวันพรุ่งนี้สำหรับการแสดงของคุณ? "
"คุณยังคงมา?" เขาเสียงตื่นเต้น.
"ใช่แน่นอน." ฉันยิ้มฉันยิ้มของแท้ครั้งแรกในห้าวันตามที่ผมถ่ายภาพรอยยิ้มกว้างของเขา.
"เจ็ดสามสิบ . "
"เห็นคุณแล้ว ดีลาก่อน, José ".
"ลาเอ."
เริ่มต้นที่: คริสเตียนสีเทา
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:27
เรียน Anastasia Steele
เรียน Anastasia
? เวลาสิ่งที่ฉันจะเก็บคุณ
คริสเตียนสีเทา
ซีอีโอสีเทา Enterprises Holdings Inc .
เริ่มต้นที่: Anastasia Steele
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:32
เรียนคริสเตียนสีเทา
แสดงJoséเริ่มเวลา 7:30 เวลาอะไรที่คุณจะแนะนำ?
Anastasia สตีล
ผู้ช่วยแจ็คไฮด์ว่าจ้างบรรณาธิการ SIP
จาก: คริสเตียนสีเทา
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:34
เรียน Anastasia Steele
เรียน Anastasia
พอร์ตแลนด์เป็นระยะทางบางส่วนออกไป ฉันจะเก็บคุณที่ 05:45.
ฉันหวังว่าจะได้เห็นคุณ.
คริสเตียนสีเทา
ซีอีโอสีเทา Enterprises Holdings Inc.
จาก: Anastasia Steele
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:38
เรียนคริสเตียนสีเทา
ดูแล้วคุณ.
Anastasia สตีล
ผู้ช่วยแจ็คไฮด์ว่าจ้างบรรณาธิการ SIP
โอ้ ผมจะไปดูที่นับถือศาสนาคริสต์และเป็นครั้งแรกในรอบห้าวันวิญญาณของฉันยกส่วนและผมให้ตัวเองสงสัยว่าที่เขาได้รับ.
มีเขาคิดถึงฉัน? อาจจะไม่ชอบฉันคิดถึงเขา มีเขาพบใหม่อ่อนน้อมจากที่ใดก็ตามที่พวกเขามาจากไหน? คิดเป็นความเจ็บปวดเพื่อที่ฉันยกเลิกทันที ฉันมองไปที่กองจดหมายที่ผมจำเป็นต้องเรียงลำดับสำหรับแจ็คและรับมือกับมันเท่าที่ฉันพยายามที่จะผลักดันคริสเตียนออกมาจากใจของฉันอีกครั้ง.
คืนนั้นนอนอยู่บนเตียงผมพลิกพยายามที่จะนอนหลับ มันเป็นครั้งแรกในขณะที่ผมยังไม่ได้ร้องไห้ตัวเองไปนอน.
ในความคิดของฉันฉันเห็นภาพใบหน้าของคริสเตียนครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นเขาในฐานะที่ผมออกจากอพาร์ตเมนต์ของเขา การแสดงออกของเขาถูกทรมานหลอกหลอนฉัน ผมจำได้ว่าเขาไม่อยากให้ผมไปซึ่งเป็นที่แปลก ทำไมฉันจะอยู่ที่เมื่อสิ่งที่ได้มาถึงทางตันดังกล่าว? เราได้รับในแต่ละรอบรอบปัญหาของฉันของเราเองกลัวการลงโทษ, ความกลัวของเขา . . อะไร? รัก?
เลี้ยวด้านข้างของฉันฉันกอดหมอนของฉันเต็มไปด้วยความโศกเศร้าอย่างท่วมท้น เขาคิดว่าเขาไม่สมควรที่จะได้รับความรัก ทำไมเขาไม่รู้สึกอย่างนั้น? มันเป็นบางสิ่งบางอย่างจะทำอย่างไรกับการศึกษาของเขา? แม่ของเขาเกิดโสเภณีแตก? ความคิดของฉันเกิดภัยพิบัติฉันเป็นชั่วโมงแรกจนในที่สุดผมตกอยู่ในสม่ำเสมอนอนหลับหมด.
วันลากและลากและแจ็คเป็นใส่ใจผิดปกติ ฉันสงสัยว่ามันเป็นชุดของเคทพลัมและรองเท้าส้นสูงสีดำผมเคยถูกขโมยมาจากตู้เสื้อผ้าของเธอ แต่ฉันไม่ได้อาศัยอยู่ในความคิด ผมแก้ปัญหาที่จะไปช้อปปิ้งเสื้อผ้ากับ paycheck ครั้งแรกของฉัน การแต่งกายเป็นโยกกับฉันกว่าที่มันเป็น แต่ฉันแกล้งทำเป็นไม่เห็น.
สุดท้ายก็สามสิบห้าและฉันเก็บแจ็คเก็ตและกระเป๋าเงินของฉันพยายามที่จะระงับประสาทของฉัน ฉันจะไปดูเขา!
"คุณมีวันคืนนี้?" แจ็คถามว่าในขณะที่เขาเดินเล่นผ่านโต๊ะของฉันในทางของเขาออก.
"ใช่ ที่ไม่ได้จริงๆ. "
เขา cocks คิ้วที่ผมสนใจเขาป่องๆอย่างชัดเจน "แฟน?"
ฉันล้าง "ไม่มีเพื่อน อดีตแฟน ".
"บางทีวันพรุ่งนี้คุณต้องการที่จะมาสำหรับเครื่องดื่มหลังเลิกงาน คุณมีสัปดาห์แรกตัวเอก, Ana เราควรที่จะเฉลิมฉลอง. "เขายิ้มและบางอารมณ์ที่ไม่รู้จักผละไปทั่วใบหน้าของเขาทำให้ฉันไม่สบายใจ.
ใส่มือของเขาในกระเป๋าของเขาเขา saunters ผ่านประตูสองครั้ง ผมขมวดคิ้วที่ถอยของเขากลับมา เครื่องดื่มที่มีเจ้านายเป็นว่าเป็นความคิดที่ดีหรือไม่?
ผมสั่นหัวของฉัน ฉันมีตอนเย็นของคริสเตียนสีเทาจะได้รับผ่านครั้งแรก ฉันจะทำเช่นนี้ได้อย่างไร? ฉันรีบเข้าไปในห้องน้ำเพื่อให้การปรับนาทีสุดท้าย.
ในกระจกบานใหญ่บนผนังที่ผมใช้เวลานานดูยากที่ใบหน้าของฉัน ผมตัวเองอ่อนของฉันปกติรอยคล้ำรอบดวงตาขนาดใหญ่เกินไปของฉัน ผมมองผอมแห้งผีสิง.
Jeez, ฉันหวังว่าฉันรู้วิธีที่จะใช้แต่งหน้า ผมใช้มาสคาร่าบางและอายไลเนอร์และหยิกแก้มของฉันหวังว่าจะนำสีบางวิธีของพวกเขา การจัดเก็บผมเพื่อให้มันแฮงค์สวยลงด้านหลังของฉันฉันจะหายใจลึก นี้จะต้องทำ.
ประหม่าผมเดินผ่านห้องโถงด้วยรอยยิ้มและคลื่นแคลร์ได้ที่แผนกต้อนรับ ฉันคิดว่าเธอและฉันจะกลายเป็นเพื่อนกัน แจ็คกำลังพูดคุยกับลิซาเบ ธ เป็นฉันมุ่งหน้าประตู ยิ้มกว้างเขารีบไปเปิดพวกเขาสำหรับฉัน.
"หลังจากที่คุณเอ" เขาร่าย.
"ขอบคุณ." ผมยิ้มอาย.
นอกบนขอบ, เทย์เลอร์กำลังรอ เขาเปิดประตูด้านหลังของรถ ผมเหลือบมองลังเลที่แจ็คที่ได้ดำเนินการตามฉันออก เขามองไปออดี้เอสยูวีในความกลัว.
ผมเปิดและปีนเข้าด้านหลังและมีเขานั่งคริสเตียนสีเทาสวมสูทสีเทาของเขาผูกไม่มีเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาเปิดที่คอ ดวงตาสีเทาของเขาจะเรืองแสง.
แห้งปากของฉัน เขามองรุ่งโรจน์ยกเว้นเขาหน้าบึ้งมาที่ฉัน โอ้ไม่!
"เมื่อไหร่ที่คุณมีอายุการกินหรือ?" เขายึดเป็นเทย์เลอร์ปิดประตูอยู่ข้างหลังผม.
ไร้สาระ "สวัสดีคริสเตียน ใช่มันเป็นเรื่องดีที่จะเห็นคุณเกินไป. "
"ฉันไม่ต้องการสมาร์ทปากของคุณตอนนี้ ตอบฉัน. "ดวงตาของเขาลุกโชน.
อึศักดิ์สิทธิ์ "อืม . . ผมมีโยเกิร์ตในเวลาอาหารกลางวัน โอ้และกล้วย. "
"เมื่อคุณไม่ล่าสุดมีอาหารที่เหมาะสม?" เขาถาม acidly.
เทย์เลอร์หลุดเข้าไปในที่นั่งคนขับเริ่มต้นรถและดึงออกไปในการเข้าชม.
ผมเหลือบมองขึ้นและแจ็คโบกที่ผม แต่วิธีการที่เขาสามารถมองเห็นฉันผ่านกระจกสีเข้มผมไม่ทราบ ฉันคลื่นกลับมา.
"ใครที่?" คริสเตียน snaps.
"เจ้านายของฉัน." ผมมองขึ้นที่สวยงามมนุษย์ข้างเราและปากของเขาถูกกดลงไปในสายแข็ง.
"ดี? อาหารมื้อสุดท้ายของคุณ? "
"คริสเตียนที่เป็นจริงไม่มีความกังวลของคุณ" ฉันบ่นรู้สึกกล้าหาญเป็นพิเศษ.
"สิ่งที่คุณทำฉันกังวล บอกฉัน. "
ไม่มีก็ไม่ได้ ฉันคร่ำครวญในแห้วกลิ้งตาของฉันสวรรค์และคริสเตียนแคบสายตาของเขา และเป็นครั้งแรกในเวลานานฉันต้องการที่จะหัวเราะ ผมพยายามอย่างหนักที่จะยับยั้งขำที่ขู่ว่าจะฟองขึ้น ใบหน้าของคริสเตียนนุ่มขณะที่ผมต่อสู้เพื่อให้ใบหน้าตรงและผมเห็นร่องรอยของรอยยิ้มจูบริมฝีปากที่สวยงามของเขา.
"ดี?" เขาถามว่าเสียงของเขานุ่ม.
"พาสต้า alla vongole, เมื่อวันศุกร์" ผมกระซิบ.
เขา ปิดตาของเขาเป็นความโกรธและอาจจะเสียใจกวาดทั่วใบหน้าของเขา "ผมเห็น" เขาบอกว่าเสียงของเขาอารมณ์ "คุณมีลักษณะเหมือนคุณได้สูญเสียอย่างน้อยห้าปอนด์อาจจะมากขึ้นตั้งแต่นั้นมา กรุณากิน Anastasia "เขาดุ.
ฉันจ้องมองลงที่นิ้วมือที่ผูกปมในตักของฉัน ทำไมเขามักจะทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเด็กหลงทาง?
เขากะและเปิดตรงมาที่ผม "คุณเป็นอย่างไร?" เขาถามว่าเสียงของเขายังคงอ่อน.
ดีฉันอึจริงๆ . . ผมกลืน "ถ้าฉันบอกคุณฉันไม่เป็นไรฉันจะโกหก."
เขาสูดลมหายใจอย่างรวดเร็ว "ฉันมากเกินไป" เขาร่ายและถึงกว่าและทาบมือของฉัน "ผมคิดถึงคุณ" เขากล่าวเสริม.
โอ้ไม่ ผิวกับผิว.
"คริสเตียน I-"
"Ana โปรด เราต้องการที่จะพูดคุย. "
ฉันจะร้องไห้ ไม่ใช่ "คริสเตียนผม . . กรุณา . . ผมเคยร้องไห้มาก "ผมกระซิบพยายามที่จะทำให้อารมณ์ของฉันในการตรวจสอบ
"โอ้ทารกไม่." เขา tugs มือของฉันและก่อนที่ฉันรู้ว่ามันฉันอยู่บนตักของเขา เขามีแขนของเขารอบ ๆ ตัวผมและจมูกของเขาอยู่ในผมของฉัน "ฉันคิดถึงเธอมาก Anastasia" เขาหายใจ.
ฉันต้องการที่จะต่อสู้ออกจากการถือของเขาเพื่อรักษาระยะห่างบาง แต่อ้อมแขนของเขาถูกห่อรอบ ๆ ตัวผม เขากดให้ฉันไปที่หน้าอกของเขา ฉันละลาย โอ้นี่เป็นที่ที่ฉันอยากจะเป็น.
ผมส่วนที่เหลือหัวของฉันกับเขาและเขาจูบผมซ้ำแล้วซ้ำอีก ที่นี่คือบ้าน เขามีกลิ่นของผ้าลินิน, น้ำยาปรับผ้านุ่มล้างร่างกายและกลิ่นคริสเตียนที่ชื่นชอบ สำหรับช่วงเวลาที่ผมให้ตัวเองภาพลวงตาว่าทั้งหมดจะดีและมันบรรเทาจิตวิญญาณซากของฉัน.
ไม่กี่นาทีต่อมาเทย์เลอร์ดึงไปหยุดที่ขอบแม้ว่าเรายังคงอยู่ในเมือง.
"มา" -Christian กะฉันออก lap- ของเขา "เราอยู่ที่นี่."
อะไร?
"ลานจอดเฮลิคอปเตอร์บนชั้นบนสุดของอาคารหลังนี้." คริสเตียนสายตาไปสู่อาคารโดยวิธีการคำอธิบาย.
แน่นอน ชาร์ลี Tango เทย์เลอร์เปิดประตูและผมก็เลื่อนออก เขาทำให้ผมอบอุ่นรอยยิ้มหนุ่มจุดเด่นที่ทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัย ฉันยิ้มกลับมา.
"ฉันควรจะให้คุณกลับผ้าเช็ดหน้าของคุณ."
"ให้มันมิสสตีลที่มีความปรารถนาดีของฉัน."
ฉันล้างเป็นคริสเตียนมารอบรถและใช้มือของฉัน เขามองอย่างแปลกที่เทย์เลอร์ที่ไม่ยินดียินร้ายจ้องกลับมาที่เขาเผยให้เห็นอะไร.
"เก้า" คริสเตียนพูดกับเขา.
"ใช่ครับ."
คริสเตียนพยักหน้าในขณะที่เขาหันมาทำให้ฉันผ่านประตูบานคู่เข้าไปในห้องโถงที่ยิ่งใหญ่ ฉันมีความสุขมากในความรู้สึกของมือของเขามีขนาดใหญ่และยาวของเขานิ้วมือที่มีทักษะขดรอบเหมือง ผมรู้สึกคุ้นเคยดึงฉันกำลังวาดอิคารัสกับดวงอาทิตย์ของเขา ฉันได้รับการเผาแล้วและยังนี่ฉันอีกครั้ง.
ถึงลิฟท์เขากดปุ่มโทรออก ผมมองขึ้นไปที่เขาและเขาก็สวมใส่ครึ่งลึกลับของเขารอยยิ้ม ในฐานะที่เป็นประตูเปิดเขาออกมือของฉันและพาฉันใน.
ประตูใกล้ชิดและมีความเสี่ยงผมมองที่สอง เขาสายตาลงที่ฉัน, ดวงตาสีเทามีชีวิตอยู่และก็มีอยู่ในอากาศระหว่างเราที่กระแสไฟฟ้า มันเห็นได้ชัด ฉันเกือบจะสามารถลิ้มรสมันเต้นระหว่างเราวาดเราเข้าด้วยกัน.
"โอ้" ผมอ้าปากค้างในขณะที่ฉันได้รับความสุขในเวลาสั้น ๆ ความรุนแรงของอวัยวะภายในนี้สถานที่แรก.
"ผมรู้สึกว่ามันมากเกินไป" เขากล่าวว่าดวงตาของเขาและลายเมฆ รุนแรง.
สระว่ายน้ำความปรารถนาที่มืดและร้ายแรงในขาหนีบของฉัน เขาทาบมือของฉันและ grazes นิ้วของฉันด้วยนิ้วหัวแม่มือของเขาและกล้ามเนื้อของฉันกำแน่นโอชะลึกภายในฉัน.
วัวศักดิ์สิทธิ์ วิธีการที่เขายังคงทำเช่นนี้กับผมหรือเปล่า
"กรุณาอย่ากัดริมฝีปากของคุณ Anastasia" เขากระซิบ.
ฉันจ้องมองขึ้นไปที่เขาปล่อยริมฝีปากของฉัน ผมต้องการให้เขา ที่นี่ตอนนี้อยู่ในลิฟท์ ฉันจะไม่ได้?
"คุณรู้ว่าสิ่งที่มันไม่ให้ผม" เขาร่าย.
โอ้ฉันยังคงส่งผลกระทบต่อเขา เทพธิดาภายในของฉันขยับจากเคืองใจห้าวันของเธอ.
ทันทีเปิดประตูทำลายสะกดและเรากำลังอยู่บนหลังคา มันมีลมแรงและแม้จะมีของฉัน
เริ่มต้นที่: Anastasia Steele
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:25
เรียนคริสเตียนสีเทา
Hi คริสเตียน
ขอบคุณสำหรับดอกไม้; พวกเขาจะน่ารัก.
ใช่ฉันอยากจะขอบคุณยก.
ขอบคุณ.
Anastasia สตีล
ผู้ช่วยแจ็คไฮด์ว่าจ้างบรรณาธิการ SIP
การตรวจสอบโทรศัพท์มือถือของฉันฉันพบว่ามันยังคงเปลี่ยนไปเบี่ยงเบนความสนใจ แจ็คในการประชุมเพื่อให้ฉันได้อย่างรวดเร็วเรียกJosé.
"สวัสดี, José มัน Ana. "
"สวัสดีคนแปลกหน้า." น้ำเสียงของเขาเพื่อให้ความอบอุ่นและยินดีต้อนรับก็เกือบจะมากพอที่จะผลักดันให้ฉันอยู่เหนือขอบอีกครั้ง.
"ผมไม่สามารถพูดคุยนาน เวลาสิ่งที่ฉันควรจะมีในวันพรุ่งนี้สำหรับการแสดงของคุณ? "
"คุณยังคงมา?" เขาเสียงตื่นเต้น.
"ใช่แน่นอน." ฉันยิ้มฉันยิ้มของแท้ครั้งแรกในห้าวันตามที่ผมถ่ายภาพรอยยิ้มกว้างของเขา.
"เจ็ดสามสิบ . "
"เห็นคุณแล้ว ดีลาก่อน, José ".
"ลาเอ."
เริ่มต้นที่: คริสเตียนสีเทา
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:27
เรียน Anastasia Steele
เรียน Anastasia
? เวลาสิ่งที่ฉันจะเก็บคุณ
คริสเตียนสีเทา
ซีอีโอสีเทา Enterprises Holdings Inc .
เริ่มต้นที่: Anastasia Steele
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:32
เรียนคริสเตียนสีเทา
แสดงJoséเริ่มเวลา 7:30 เวลาอะไรที่คุณจะแนะนำ?
Anastasia สตีล
ผู้ช่วยแจ็คไฮด์ว่าจ้างบรรณาธิการ SIP
จาก: คริสเตียนสีเทา
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:34
เรียน Anastasia Steele
เรียน Anastasia
พอร์ตแลนด์เป็นระยะทางบางส่วนออกไป ฉันจะเก็บคุณที่ 05:45.
ฉันหวังว่าจะได้เห็นคุณ.
คริสเตียนสีเทา
ซีอีโอสีเทา Enterprises Holdings Inc.
จาก: Anastasia Steele
เรื่อง: วันพรุ่งนี้
วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:38
เรียนคริสเตียนสีเทา
ดูแล้วคุณ.
Anastasia สตีล
ผู้ช่วยแจ็คไฮด์ว่าจ้างบรรณาธิการ SIP
โอ้ ผมจะไปดูที่นับถือศาสนาคริสต์และเป็นครั้งแรกในรอบห้าวันวิญญาณของฉันยกส่วนและผมให้ตัวเองสงสัยว่าที่เขาได้รับ.
มีเขาคิดถึงฉัน? อาจจะไม่ชอบฉันคิดถึงเขา มีเขาพบใหม่อ่อนน้อมจากที่ใดก็ตามที่พวกเขามาจากไหน? คิดเป็นความเจ็บปวดเพื่อที่ฉันยกเลิกทันที ฉันมองไปที่กองจดหมายที่ผมจำเป็นต้องเรียงลำดับสำหรับแจ็คและรับมือกับมันเท่าที่ฉันพยายามที่จะผลักดันคริสเตียนออกมาจากใจของฉันอีกครั้ง.
คืนนั้นนอนอยู่บนเตียงผมพลิกพยายามที่จะนอนหลับ มันเป็นครั้งแรกในขณะที่ผมยังไม่ได้ร้องไห้ตัวเองไปนอน.
ในความคิดของฉันฉันเห็นภาพใบหน้าของคริสเตียนครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นเขาในฐานะที่ผมออกจากอพาร์ตเมนต์ของเขา การแสดงออกของเขาถูกทรมานหลอกหลอนฉัน ผมจำได้ว่าเขาไม่อยากให้ผมไปซึ่งเป็นที่แปลก ทำไมฉันจะอยู่ที่เมื่อสิ่งที่ได้มาถึงทางตันดังกล่าว? เราได้รับในแต่ละรอบรอบปัญหาของฉันของเราเองกลัวการลงโทษ, ความกลัวของเขา . . อะไร? รัก?
เลี้ยวด้านข้างของฉันฉันกอดหมอนของฉันเต็มไปด้วยความโศกเศร้าอย่างท่วมท้น เขาคิดว่าเขาไม่สมควรที่จะได้รับความรัก ทำไมเขาไม่รู้สึกอย่างนั้น? มันเป็นบางสิ่งบางอย่างจะทำอย่างไรกับการศึกษาของเขา? แม่ของเขาเกิดโสเภณีแตก? ความคิดของฉันเกิดภัยพิบัติฉันเป็นชั่วโมงแรกจนในที่สุดผมตกอยู่ในสม่ำเสมอนอนหลับหมด.
วันลากและลากและแจ็คเป็นใส่ใจผิดปกติ ฉันสงสัยว่ามันเป็นชุดของเคทพลัมและรองเท้าส้นสูงสีดำผมเคยถูกขโมยมาจากตู้เสื้อผ้าของเธอ แต่ฉันไม่ได้อาศัยอยู่ในความคิด ผมแก้ปัญหาที่จะไปช้อปปิ้งเสื้อผ้ากับ paycheck ครั้งแรกของฉัน การแต่งกายเป็นโยกกับฉันกว่าที่มันเป็น แต่ฉันแกล้งทำเป็นไม่เห็น.
สุดท้ายก็สามสิบห้าและฉันเก็บแจ็คเก็ตและกระเป๋าเงินของฉันพยายามที่จะระงับประสาทของฉัน ฉันจะไปดูเขา!
"คุณมีวันคืนนี้?" แจ็คถามว่าในขณะที่เขาเดินเล่นผ่านโต๊ะของฉันในทางของเขาออก.
"ใช่ ที่ไม่ได้จริงๆ. "
เขา cocks คิ้วที่ผมสนใจเขาป่องๆอย่างชัดเจน "แฟน?"
ฉันล้าง "ไม่มีเพื่อน อดีตแฟน ".
"บางทีวันพรุ่งนี้คุณต้องการที่จะมาสำหรับเครื่องดื่มหลังเลิกงาน คุณมีสัปดาห์แรกตัวเอก, Ana เราควรที่จะเฉลิมฉลอง. "เขายิ้มและบางอารมณ์ที่ไม่รู้จักผละไปทั่วใบหน้าของเขาทำให้ฉันไม่สบายใจ.
ใส่มือของเขาในกระเป๋าของเขาเขา saunters ผ่านประตูสองครั้ง ผมขมวดคิ้วที่ถอยของเขากลับมา เครื่องดื่มที่มีเจ้านายเป็นว่าเป็นความคิดที่ดีหรือไม่?
ผมสั่นหัวของฉัน ฉันมีตอนเย็นของคริสเตียนสีเทาจะได้รับผ่านครั้งแรก ฉันจะทำเช่นนี้ได้อย่างไร? ฉันรีบเข้าไปในห้องน้ำเพื่อให้การปรับนาทีสุดท้าย.
ในกระจกบานใหญ่บนผนังที่ผมใช้เวลานานดูยากที่ใบหน้าของฉัน ผมตัวเองอ่อนของฉันปกติรอยคล้ำรอบดวงตาขนาดใหญ่เกินไปของฉัน ผมมองผอมแห้งผีสิง.
Jeez, ฉันหวังว่าฉันรู้วิธีที่จะใช้แต่งหน้า ผมใช้มาสคาร่าบางและอายไลเนอร์และหยิกแก้มของฉันหวังว่าจะนำสีบางวิธีของพวกเขา การจัดเก็บผมเพื่อให้มันแฮงค์สวยลงด้านหลังของฉันฉันจะหายใจลึก นี้จะต้องทำ.
ประหม่าผมเดินผ่านห้องโถงด้วยรอยยิ้มและคลื่นแคลร์ได้ที่แผนกต้อนรับ ฉันคิดว่าเธอและฉันจะกลายเป็นเพื่อนกัน แจ็คกำลังพูดคุยกับลิซาเบ ธ เป็นฉันมุ่งหน้าประตู ยิ้มกว้างเขารีบไปเปิดพวกเขาสำหรับฉัน.
"หลังจากที่คุณเอ" เขาร่าย.
"ขอบคุณ." ผมยิ้มอาย.
นอกบนขอบ, เทย์เลอร์กำลังรอ เขาเปิดประตูด้านหลังของรถ ผมเหลือบมองลังเลที่แจ็คที่ได้ดำเนินการตามฉันออก เขามองไปออดี้เอสยูวีในความกลัว.
ผมเปิดและปีนเข้าด้านหลังและมีเขานั่งคริสเตียนสีเทาสวมสูทสีเทาของเขาผูกไม่มีเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาเปิดที่คอ ดวงตาสีเทาของเขาจะเรืองแสง.
แห้งปากของฉัน เขามองรุ่งโรจน์ยกเว้นเขาหน้าบึ้งมาที่ฉัน โอ้ไม่!
"เมื่อไหร่ที่คุณมีอายุการกินหรือ?" เขายึดเป็นเทย์เลอร์ปิดประตูอยู่ข้างหลังผม.
ไร้สาระ "สวัสดีคริสเตียน ใช่มันเป็นเรื่องดีที่จะเห็นคุณเกินไป. "
"ฉันไม่ต้องการสมาร์ทปากของคุณตอนนี้ ตอบฉัน. "ดวงตาของเขาลุกโชน.
อึศักดิ์สิทธิ์ "อืม . . ผมมีโยเกิร์ตในเวลาอาหารกลางวัน โอ้และกล้วย. "
"เมื่อคุณไม่ล่าสุดมีอาหารที่เหมาะสม?" เขาถาม acidly.
เทย์เลอร์หลุดเข้าไปในที่นั่งคนขับเริ่มต้นรถและดึงออกไปในการเข้าชม.
ผมเหลือบมองขึ้นและแจ็คโบกที่ผม แต่วิธีการที่เขาสามารถมองเห็นฉันผ่านกระจกสีเข้มผมไม่ทราบ ฉันคลื่นกลับมา.
"ใครที่?" คริสเตียน snaps.
"เจ้านายของฉัน." ผมมองขึ้นที่สวยงามมนุษย์ข้างเราและปากของเขาถูกกดลงไปในสายแข็ง.
"ดี? อาหารมื้อสุดท้ายของคุณ? "
"คริสเตียนที่เป็นจริงไม่มีความกังวลของคุณ" ฉันบ่นรู้สึกกล้าหาญเป็นพิเศษ.
"สิ่งที่คุณทำฉันกังวล บอกฉัน. "
ไม่มีก็ไม่ได้ ฉันคร่ำครวญในแห้วกลิ้งตาของฉันสวรรค์และคริสเตียนแคบสายตาของเขา และเป็นครั้งแรกในเวลานานฉันต้องการที่จะหัวเราะ ผมพยายามอย่างหนักที่จะยับยั้งขำที่ขู่ว่าจะฟองขึ้น ใบหน้าของคริสเตียนนุ่มขณะที่ผมต่อสู้เพื่อให้ใบหน้าตรงและผมเห็นร่องรอยของรอยยิ้มจูบริมฝีปากที่สวยงามของเขา.
"ดี?" เขาถามว่าเสียงของเขานุ่ม.
"พาสต้า alla vongole, เมื่อวันศุกร์" ผมกระซิบ.
เขา ปิดตาของเขาเป็นความโกรธและอาจจะเสียใจกวาดทั่วใบหน้าของเขา "ผมเห็น" เขาบอกว่าเสียงของเขาอารมณ์ "คุณมีลักษณะเหมือนคุณได้สูญเสียอย่างน้อยห้าปอนด์อาจจะมากขึ้นตั้งแต่นั้นมา กรุณากิน Anastasia "เขาดุ.
ฉันจ้องมองลงที่นิ้วมือที่ผูกปมในตักของฉัน ทำไมเขามักจะทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเด็กหลงทาง?
เขากะและเปิดตรงมาที่ผม "คุณเป็นอย่างไร?" เขาถามว่าเสียงของเขายังคงอ่อน.
ดีฉันอึจริงๆ . . ผมกลืน "ถ้าฉันบอกคุณฉันไม่เป็นไรฉันจะโกหก."
เขาสูดลมหายใจอย่างรวดเร็ว "ฉันมากเกินไป" เขาร่ายและถึงกว่าและทาบมือของฉัน "ผมคิดถึงคุณ" เขากล่าวเสริม.
โอ้ไม่ ผิวกับผิว.
"คริสเตียน I-"
"Ana โปรด เราต้องการที่จะพูดคุย. "
ฉันจะร้องไห้ ไม่ใช่ "คริสเตียนผม . . กรุณา . . ผมเคยร้องไห้มาก "ผมกระซิบพยายามที่จะทำให้อารมณ์ของฉันในการตรวจสอบ
"โอ้ทารกไม่." เขา tugs มือของฉันและก่อนที่ฉันรู้ว่ามันฉันอยู่บนตักของเขา เขามีแขนของเขารอบ ๆ ตัวผมและจมูกของเขาอยู่ในผมของฉัน "ฉันคิดถึงเธอมาก Anastasia" เขาหายใจ.
ฉันต้องการที่จะต่อสู้ออกจากการถือของเขาเพื่อรักษาระยะห่างบาง แต่อ้อมแขนของเขาถูกห่อรอบ ๆ ตัวผม เขากดให้ฉันไปที่หน้าอกของเขา ฉันละลาย โอ้นี่เป็นที่ที่ฉันอยากจะเป็น.
ผมส่วนที่เหลือหัวของฉันกับเขาและเขาจูบผมซ้ำแล้วซ้ำอีก ที่นี่คือบ้าน เขามีกลิ่นของผ้าลินิน, น้ำยาปรับผ้านุ่มล้างร่างกายและกลิ่นคริสเตียนที่ชื่นชอบ สำหรับช่วงเวลาที่ผมให้ตัวเองภาพลวงตาว่าทั้งหมดจะดีและมันบรรเทาจิตวิญญาณซากของฉัน.
ไม่กี่นาทีต่อมาเทย์เลอร์ดึงไปหยุดที่ขอบแม้ว่าเรายังคงอยู่ในเมือง.
"มา" -Christian กะฉันออก lap- ของเขา "เราอยู่ที่นี่."
อะไร?
"ลานจอดเฮลิคอปเตอร์บนชั้นบนสุดของอาคารหลังนี้." คริสเตียนสายตาไปสู่อาคารโดยวิธีการคำอธิบาย.
แน่นอน ชาร์ลี Tango เทย์เลอร์เปิดประตูและผมก็เลื่อนออก เขาทำให้ผมอบอุ่นรอยยิ้มหนุ่มจุดเด่นที่ทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัย ฉันยิ้มกลับมา.
"ฉันควรจะให้คุณกลับผ้าเช็ดหน้าของคุณ."
"ให้มันมิสสตีลที่มีความปรารถนาดีของฉัน."
ฉันล้างเป็นคริสเตียนมารอบรถและใช้มือของฉัน เขามองอย่างแปลกที่เทย์เลอร์ที่ไม่ยินดียินร้ายจ้องกลับมาที่เขาเผยให้เห็นอะไร.
"เก้า" คริสเตียนพูดกับเขา.
"ใช่ครับ."
คริสเตียนพยักหน้าในขณะที่เขาหันมาทำให้ฉันผ่านประตูบานคู่เข้าไปในห้องโถงที่ยิ่งใหญ่ ฉันมีความสุขมากในความรู้สึกของมือของเขามีขนาดใหญ่และยาวของเขานิ้วมือที่มีทักษะขดรอบเหมือง ผมรู้สึกคุ้นเคยดึงฉันกำลังวาดอิคารัสกับดวงอาทิตย์ของเขา ฉันได้รับการเผาแล้วและยังนี่ฉันอีกครั้ง.
ถึงลิฟท์เขากดปุ่มโทรออก ผมมองขึ้นไปที่เขาและเขาก็สวมใส่ครึ่งลึกลับของเขารอยยิ้ม ในฐานะที่เป็นประตูเปิดเขาออกมือของฉันและพาฉันใน.
ประตูใกล้ชิดและมีความเสี่ยงผมมองที่สอง เขาสายตาลงที่ฉัน, ดวงตาสีเทามีชีวิตอยู่และก็มีอยู่ในอากาศระหว่างเราที่กระแสไฟฟ้า มันเห็นได้ชัด ฉันเกือบจะสามารถลิ้มรสมันเต้นระหว่างเราวาดเราเข้าด้วยกัน.
"โอ้" ผมอ้าปากค้างในขณะที่ฉันได้รับความสุขในเวลาสั้น ๆ ความรุนแรงของอวัยวะภายในนี้สถานที่แรก.
"ผมรู้สึกว่ามันมากเกินไป" เขากล่าวว่าดวงตาของเขาและลายเมฆ รุนแรง.
สระว่ายน้ำความปรารถนาที่มืดและร้ายแรงในขาหนีบของฉัน เขาทาบมือของฉันและ grazes นิ้วของฉันด้วยนิ้วหัวแม่มือของเขาและกล้ามเนื้อของฉันกำแน่นโอชะลึกภายในฉัน.
วัวศักดิ์สิทธิ์ วิธีการที่เขายังคงทำเช่นนี้กับผมหรือเปล่า
"กรุณาอย่ากัดริมฝีปากของคุณ Anastasia" เขากระซิบ.
ฉันจ้องมองขึ้นไปที่เขาปล่อยริมฝีปากของฉัน ผมต้องการให้เขา ที่นี่ตอนนี้อยู่ในลิฟท์ ฉันจะไม่ได้?
"คุณรู้ว่าสิ่งที่มันไม่ให้ผม" เขาร่าย.
โอ้ฉันยังคงส่งผลกระทบต่อเขา เทพธิดาภายในของฉันขยับจากเคืองใจห้าวันของเธอ.
ทันทีเปิดประตูทำลายสะกดและเรากำลังอยู่บนหลังคา มันมีลมแรงและแม้จะมีของฉัน
การแปล กรุณารอสักครู่..
อนา อิวาโนวิช สตีล คุณทำงาน ! ฉันต้องเข้มแข็ง แต่ฉันต้องการไปที่โฮเซ การแสดง และลึกลง มาโซคิสต์ในฉันต้องการเห็นคริสเตียน สูดหายใจเข้าลึกๆ ผมกลับไปที่โต๊ะของฉัน .
: Anastasia Steele
เรื่อง : พรุ่งนี้วันที่ 8 มิถุนายน 2554 14 : 25 :
:
สวัสดีคริสเตียนคริสเตียน เกรย์ ขอบคุณสำหรับดอกไม้ เขาน่ารัก
ครับ ผมจะยินดียก .
ขอบคุณค่ะ
Anastasia สตีล
ผู้ช่วยแจ๊ค ไฮด์ , บรรณาธิการมอบหมาย จิบ
ตรวจสอบโทรศัพท์ของฉัน ฉันพบว่า มันยังเปลี่ยนผัน . แจ็คกำลังประชุมอยู่ ฉันรีบโทรหาโฮเซ .
" สวัสดี โฮเซ . มันน่า . . . "
" สวัสดีคนแปลกหน้า น้ำเสียงของเขาดูอบอุ่นและน่า มันเกือบจะเพียงพอที่จะผลักดันฉันมากกว่าขอบอีกครั้ง .
" ผมพูดนานไม่ได้ แล้วเวลาที่ฉันควรจะมีพรุ่งนี้สำหรับการแสดงของคุณ "
" จะมาไหม ?" เขาทำเสียงตื่นเต้น .
" ใช่แน่นอน " ผมยิ้ม รอยยิ้มที่แท้จริงครั้งแรกของฉันใน 5 วันเป็นรูปยิ้มกว้างของเขา .
" เจ็ดสามสิบ "
" แล้วเจอกัน ลาก่อน โฮเซ "
" บาย แอนนา "
: คริสเตียน เรื่องสีเทา
: : พรุ่งนี้วันที่ 8 มิถุนายน 2554 14 : 27 : Anastasia Steele
แล้วเวลาที่รักอนาสตาเซียจะเก็บเธอ
คริสเตียนสีเทา ( เกรย์วิสาหกิจ Holdings Inc .
เรื่อง : จาก : Anastasia สตีลพรุ่งนี้วันที่ 8 มิถุนายน 2554 14 : 32 :
:
คริสเตียนสีเทาของโฮเซ การแสดงเริ่มตอนเจ็ดโมงครึ่ง . เวลาที่คุณจะแนะนำ ?
อนาสตาเซีย Steele
ผู้ช่วยแจ๊ค ไฮด์ , บรรณาธิการมอบหมาย จิบ
จากคริสเตียนเรื่องสีเทา
: : พรุ่งนี้วันที่ 8 มิถุนายน 2554 14 : 34 : Anastasia Steele
ที่รัก Anastasia
พอร์ตแลนด์เป็นบางระยะห่าง ผมจะเก็บคุณที่ 5 : 45 .
ฉันหวังว่าจะเห็นคุณ .
คริสเตียน เกรย์ ซีอีโอ
: Anastasia Steele
เรื่อง : พรุ่งนี้วันที่ 8 มิถุนายน 2554 14 : 25 :
:
สวัสดีคริสเตียนคริสเตียน เกรย์ ขอบคุณสำหรับดอกไม้ เขาน่ารัก
ครับ ผมจะยินดียก .
ขอบคุณค่ะ
Anastasia สตีล
ผู้ช่วยแจ๊ค ไฮด์ , บรรณาธิการมอบหมาย จิบ
ตรวจสอบโทรศัพท์ของฉัน ฉันพบว่า มันยังเปลี่ยนผัน . แจ็คกำลังประชุมอยู่ ฉันรีบโทรหาโฮเซ .
" สวัสดี โฮเซ . มันน่า . . . "
" สวัสดีคนแปลกหน้า น้ำเสียงของเขาดูอบอุ่นและน่า มันเกือบจะเพียงพอที่จะผลักดันฉันมากกว่าขอบอีกครั้ง .
" ผมพูดนานไม่ได้ แล้วเวลาที่ฉันควรจะมีพรุ่งนี้สำหรับการแสดงของคุณ "
" จะมาไหม ?" เขาทำเสียงตื่นเต้น .
" ใช่แน่นอน " ผมยิ้ม รอยยิ้มที่แท้จริงครั้งแรกของฉันใน 5 วันเป็นรูปยิ้มกว้างของเขา .
" เจ็ดสามสิบ "
" แล้วเจอกัน ลาก่อน โฮเซ "
" บาย แอนนา "
: คริสเตียน เรื่องสีเทา
: : พรุ่งนี้วันที่ 8 มิถุนายน 2554 14 : 27 : Anastasia Steele
แล้วเวลาที่รักอนาสตาเซียจะเก็บเธอ
คริสเตียนสีเทา ( เกรย์วิสาหกิจ Holdings Inc .
เรื่อง : จาก : Anastasia สตีลพรุ่งนี้วันที่ 8 มิถุนายน 2554 14 : 32 :
:
คริสเตียนสีเทาของโฮเซ การแสดงเริ่มตอนเจ็ดโมงครึ่ง . เวลาที่คุณจะแนะนำ ?
อนาสตาเซีย Steele
ผู้ช่วยแจ๊ค ไฮด์ , บรรณาธิการมอบหมาย จิบ
จากคริสเตียนเรื่องสีเทา
: : พรุ่งนี้วันที่ 8 มิถุนายน 2554 14 : 34 : Anastasia Steele
ที่รัก Anastasia
พอร์ตแลนด์เป็นบางระยะห่าง ผมจะเก็บคุณที่ 5 : 45 .
ฉันหวังว่าจะเห็นคุณ .
คริสเตียน เกรย์ ซีอีโอ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Each of these subsystems was further
- I shouldn't lazy now ?
- ไม่คอยสบาย
- Someone got caught taking photos during
- บุ๊กกิ้งพรุ่งนี้
- ฉันเรียนรู้งานจากพวกเขา
- กลัวไม่เสร็จ
- ฉันเรียนรู้งานจากพวกเขา
- บุ๊กกิ้งพรุ่งนี้
- บางสิ่งบางอย่าง
- คุณเป็นผู้ชายที่โชคดี
- raised concerning how to locate manufact
- benefit
- ฉันเรียนรู้งานจากพวกเขา
- sustainable way,
- While I was working with Asiasoft Corpor
- คุณไม่ออกไปเที่ยวไหนหรอ
- และที่ประชุมตกลงดำเนินการจัดตั้งคณะผู้ก่
- แกล้งฉันทำไม
- Hope I'm not bother u
- ขอโทษ, ฉันเพิ่งถึงห้อง
- และที่ประชุมตกลงดำเนินการจัดตั้งคณะผู้ก่
- บุ๊กกิ้งพรุ่งนี้
- sustainable way
