Factors related to severely impaire

Factors related to severely impaired functioning in adulthood. The characteristics of the subgroup of individuals who could not be assessed directly in adulthood, all of whom were severely functionally impaired, are summarised in Table 5. Vineland standard scores for all but one individual in this group were 20 or below; the man who could not be tested due to a stroke had a standard score of 75. Two variables were significantly associated with severe impairment in adulthood: ADI-R language rating when participants were first diagnosed (rho = .39, p = .002) and ADI-R current language rating (rho = .48, p < .001; poorer language = higher probability of no formal adult IQ assessment). Age, when first diagnosed, was also marginally associated with inability to complete adult testing (rho =
.27, p = .03), perhaps because children who receive an early diagnosis are more likely to have higher levels of disturbance or impairment. There was no significant correlation between testability and other variables: i.e. with IQ in childhood (rho = .10); diagnostic ADI score (rho = .19); current age (rho =
.02); history of epilepsy (rho = .19), or gender (rho = .12); (all ps > .15). Nevertheless, five (45%) of the 11 females in the cohort could be assessed on the Vineland only in adulthood compared with 10 (20%) of males. Females also showed a marginally significant greater decrease in IQ over time (median decrease =
32.0; males 1.0; Mann–Whitney z =
2.00, p = .05) and their IQ at follow-up was lower (median IQ 43.5 vs. 78.0; z =
2.49, p = .02). Compared with the remainder of the cohort, participants with a history of epilepsy (n = 12) also showed a greater decline in IQ from childhood to adulthood (median decrease in best estimate IQ
36.0 vs. 1.0; z =
2.07, p = .03) and they had significantly lower best estimate IQ scores in adulthood (median IQ = 39.5 vs. 81.0, z =
2.88, p < .01). History of epilepsy was also more common in females than males (v2(1) = 11.7, p < .01).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการทำความรุนแรงในวัยผู้ใหญ่ได้ ลักษณะของกลุ่มย่อยของบุคคลที่ไม่สามารถประเมินได้โดยตรงในวุฒิ ทุกคนมีความรุนแรงบริเวณ ที่ summarised ในตาราง 5 มาตรฐาน Vineland คะแนน สำหรับแต่ละหนึ่งในกลุ่มนี้ได้ 20 หรือต่ำ กว่า คนที่ไม่สามารถทดสอบได้เนื่องจากสมองได้ 75 คะแนนมาตรฐาน สองตัวแปรเกี่ยวข้องอย่างมากกับผลอย่างรุนแรงในวัยผู้ใหญ่ได้: อาดิ-R ภาษาคะแนนเมื่อผู้เรียนถูกแรกวินิจฉัย (ครอ =.39, p =.002) และคะแนนภาษาปัจจุบันอาดิ-R (ครอ =.48, p <. 001 ย่อมภาษา =สูงน่าไม่ประเมิน IQ ผู้ใหญ่อย่างเป็นทางการ) อายุ เมื่อก่อน การวินิจฉัย ถูกดีเกี่ยวข้องกับการไม่สามารถเสร็จสมบูรณ์ได้ทดสอบสำหรับผู้ใหญ่ (ครอ =.27, p =.03), อาจเนื่องจากเด็กที่ได้รับการวินิจฉัยเป็นต้นมีแนวโน้มที่จะมีระดับที่สูงขึ้นรบกวนหรือผลการ มีไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่าง testability และตัวแปรอื่น ๆ: เช่น มี IQ ในเด็ก (ครอ =. 10); คะแนนอาร์ดี้วินิจฉัย (ครอ =. 19); ยุคปัจจุบัน (ครอ =. 02); ประวัติของโรคลมชัก (ครอ =.19), หรือเพศ (ครอ =. 12); (ทั้งหมด ps > .15). อย่างไรก็ตาม 5 (45%) ของหญิง 11 ใน cohort สามารถจะประเมินบน Vineland เฉพาะในวุฒิที่เทียบกับ 10 (20%) ของเพศชายได้ ฉันยังพบสำคัญดีมากลดลง IQ ช่วงเวลา (ลดมัธยฐาน = 32.0 ชาย 1.0 Mann–Whitney z = 2.00, p =.05) และ IQ ของพวกเขาที่ติดตามได้ด้านล่าง (มัธยฐาน 43.5 IQ กับ 78.0; z = 2.49, p =.02). เมื่อเทียบกับส่วนเหลือของผู้ผ่าน ร่วมกับประวัติโรคลมชัก (n = 12) ยัง พบว่าลดลงมากกว่าใน IQ จากวัยเด็กเพื่อวุฒิ (ลดลงทุนกลางสุดประเมิน IQ 36.0 เทียบกับ 1.0; z = 2.07, p =.03) และมีคะแนนประเมิน IQ ต่ำที่สุดในวัยผู้ใหญ่ได้ (มัธยฐาน IQ = 39.5 เทียบกับ 81.0, z = 2.88, p < .01). ยังมีประวัติของโรคลมชักทั่วไปในหญิงมากกว่าชาย (v2(1) = 11.7, p < .01).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความบกพร่องอย่างรุนแรงในวัยทำงาน ลักษณะของกลุ่มย่อยของบุคคลที่ไม่สามารถได้รับการประเมินโดยตรงในวัยผู้ใหญ่ทุกคนที่มีความบกพร่องอย่างรุนแรงได้รับหน้าที่ได้สรุปไว้ในตารางที่ 5 Vineland คะแนนมาตรฐานสำหรับทุกคน แต่คนใดคนหนึ่งในกลุ่มนี้มี 20 หรือต่ำกว่า; ผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่สามารถผ่านการทดสอบเนื่องจากโรคหลอดเลือดสมองมีคะแนนมาตรฐาน 75 สองตัวแปรมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญที่มีความบกพร่องอย่างรุนแรงในวัย: ADI-R คะแนนภาษาเมื่อผู้เข้าร่วมได้รับการวินิจฉัยครั้งแรก (โร = 0.39, p = 0.002) และ ADI-R คะแนนภาษาปัจจุบัน (โร = 0.48, p <0.001; ภาษายากจน = ความน่าจะเป็นที่สูงขึ้นของผู้ใหญ่อย่างเป็นทางการไม่มีการประเมิน IQ) อายุเมื่อได้รับการวินิจฉัยครั้งแรกก็ยังเกี่ยวข้องกับเล็กน้อยไม่สามารถที่จะเสร็จสิ้นการทดสอบผู้ใหญ่ (โร = 0.27, p = 0.03) บางทีอาจเป็นเพราะเด็กที่ได้รับการวินิจฉัยมีแนวโน้มที่จะมีระดับที่สูงขึ้นของความวุ่นวายหรือการด้อยค่า ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างการตรวจสอบและตัวแปรอื่น ๆ เช่นมีไอคิวในวัยเด็ก (โร = 0.10); คะแนน ADI วินิจฉัย (โร = 0.19); อายุปัจจุบัน (โร = 0.02?); ประวัติความเป็นมาของโรคลมชัก (โร = 0.19) หรือเพศ (โร = 0.12); (ทุก PS> 0.15) แต่ห้า (45%) 11 หญิงในการศึกษาจะได้รับการประเมินใน Vineland เฉพาะในวัยเมื่อเทียบกับ 10 (20%) ของเพศชาย ผู้หญิงยังแสดงให้เห็นการลดลงอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นเล็กน้อยในช่วงเวลาที่ไอคิว (ลดลงเฉลี่ย = 32.0; เพศชาย 1.0; Mann-Whitney ซี = 2.00, p = 0.05) และไอคิวของพวกเขาที่ติดตามต่ำ (ไอคิวเฉลี่ย 43.5 เมื่อเทียบกับ 78.0? Z = 2.49, p = 0.02) เมื่อเทียบกับส่วนที่เหลือของกลุ่มผู้เข้าร่วมที่มีประวัติของโรคลมชัก (n = 12) นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าการลดลงมากขึ้นในไอคิวจากวัยเด็กสู่ความเป็นผู้ใหญ่ (ลดลงเฉลี่ยใน IQ ประมาณการที่ดีที่สุดเมื่อเทียบกับ 36.0 1.0;? Z = 2.07, p = 0.03) และพวกเขาอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าประมาณการที่ดีที่สุดคะแนนไอคิวในวัย (IQ เฉลี่ย = 39.5 เทียบกับ 81.0, Z = 2.88, p <0.01) ประวัติความเป็นมาของโรคลมชักก็ยังพบมากในเพศหญิงมากกว่าเพศชาย (v2 (1) = 11.7, p <0.01)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการทำงานบกพร่องอย่างรุนแรงในผู้ใหญ่ ลักษณะของกลุ่มย่อยของบุคคลที่ไม่อาจจะประเมินได้โดยตรงในวุฒิภาวะของผู้เคยติดที่บกพร่อง , สรุปตารางที่ 5 ไวน์แลนด์มาตรฐานคะแนนทั้งหมดแต่หนึ่งบุคคลในกลุ่มนี้ ร้อยละ 20 หรือต่ำกว่า ผู้ชายที่ไม่สามารถทดสอบเนื่องจากจังหวะมีคะแนนมาตรฐาน 75สองตัวแปร มีความสัมพันธ์กับความรุนแรงในผู้ใหญ่ : adi-r ภาษาอันดับเมื่อผู้เข้าร่วมได้รับการวินิจฉัยครั้งแรก ( Rho = . 39 , p = . 002 ) และ adi-r ภาษาปัจจุบันการประเมิน ( Rho = . 48 , p < . 05 ; ด้อยภาษา = ความน่าจะเป็นสูงของไอคิวผู้ใหญ่การประเมินอย่างเป็นทางการ ) อายุเมื่อแรกวินิจฉัย ,ยังไม่เสร็จสมบูรณ์การทดสอบเล็กน้อยที่เกี่ยวข้องกับผู้ใหญ่ ( โร =
. 27 , p = . 03 ) อาจเป็นเพราะเด็กที่ได้รับการวินิจฉัยจะมีระดับที่สูงขึ้นของการรบกวน หรือเสื่อม ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่าง testability และตัวแปรอื่นๆ ได้แก่ มี IQ ในวัยเด็ก ( Rho = 10 ) ; คะแนนสูงสุดในการวินิจฉัย ( Rho = . 19 ) ; อายุปัจจุบัน ( โร =
. 02 )ประวัติของโรคลมชัก ( Rho = . 19 ) หรือเพศ ( Rho = . 12 ) ; ( PS . 15 ) อย่างไรก็ตาม ห้า ( 45% ) ของ 11 คนในหมู่คนอาจจะประเมินใน Vineland ในผู้ใหญ่เมื่อเทียบกับ 10 ( 20% ) ของผู้ชาย เพศหญิง พบเล็กน้อยอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นลดไอคิวเกินเวลา ( median =
ลดลง 32.0 ; ผู้ชาย 1.0 ; Mann Whitney
( Z = 2.00 , p = .05 ) และ IQ ที่ติดตามผลต่ำกว่าค่ามัธยฐานไอคิว 43.5 และ 78.0 ; Z =
2.49 , p = . 01 ) เมื่อเทียบกับส่วนที่เหลือของหมู่คน ผู้เข้าร่วมมีประวัติโรคลมชัก ( n = 12 ) นอกจากนี้ยังพบมากกว่าการลดลงใน IQ จากเด็กวัย ( เฉลี่ยลดประมาณการที่ดีที่สุด IQ
36.0 vs 1.0 ; Z =
2.07 , p = .03 ) และมีคะแนนไอคิวต่ำกว่าประมาณการที่ดีที่สุดในวัยผู้ใหญ่ ( median = 39.5 ไอคิว vs 81.0 , Z =
2.88 , p < . 01 ) ประวัติของโรคลมชักยังพบมากในเพศหญิงมากกว่าเพศชาย ( V2 ( 1 ) = 11.7 , p < . 01 )