Hydrogels are macromolecular networ

Hydrogels are macromolecular networks formed from natural or synthetic hydrophilic polymers that can absorb and retainอa significant amount of water without dissolving (Lefnaoui & Moulai-Mostefa, 2014; Ahmed, 2013). The hydrogel resistance to dissolution arises from cross-links between network chains, while their ability to absorb water arises from hydrophilic functional groups distributed along the polymeric backbone (Ahmed, 2013). Due to the combination of solid-like properties from the macromolecular network and liquid-like properties from the absorbed water, hydrogels exhibit viscoelasticity resembling that of biological tissue. In addition to these rheological properties, their high biocompatibility have attracted attention in drug delivery applications (Da-Lozzo et al., 2013), pharmaceuticals (Laurén et al., 2014), biomedical applications (Kenawy, Kamoun, Mohy Eldin, & El-Meligy, 2014), tissue engineering and regenerative medicine (Huang, He, & Wang, 2013), diagnostics (Feyzkhanova et al., 2014), wound dressing (De Cicco et al., 2014), separation of biomolecules or cells (Ahmad et al., 2014), barrier materials to regulate biological adhesions (Zhang et al., 2011), and biosensors (Liu et al., 2015).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hydrogels เป็น macromolecular เครือข่ายที่เกิดจากธรรมชาติ หรือสังเคราะห์น้ำโพลิเมอร์ที่สามารถดูดซับและ retainอa สำคัญของน้ำโดยไม่ยุบ (Lefnaoui & ริฐของ Mostefa, 2014 อาเหม็ด 2013) ความต้านทานต่อ hydrogel สลายตัวที่เกิดขึ้นจากการเชื่อมโยงข้ามระหว่างเครือข่ายห่วงโซ่ ในขณะที่ความสามารถในการดูดซึมน้ำที่เกิดจากกลุ่ม functional น้ำกระจายตามแกนหลักเมอร์ (Ahmed, 2013) เนื่องจากการรวมกันของแข็งเช่นจากเครือข่าย macromolecular และของเหลวเหมือนน้ำดูดซึม hydrogels แสดงวิเนื้อเยื่อชีวภาพ นอกจากนี้คุณสมบัติการไหล biocompatibility สูงของพวกเขามีความสนใจในงานจัดส่งยาเสพติด (ดา Lozzo et al. 2013), ยา (Laurén et al. 2014), การใช้งานชีวการแพทย์ (Kenawy, Kamoun, Mohy Eldin และ El Meligy, 2014), วิศวกรรมเนื้อเยื่อและการฟื้นฟู (Huang เขา และ วัง 2013), (Feyzkhanova et al. 2014), การวินิจฉัยแผล (De Cicco et al. 2014), การแบ่งแยกชื่อโมเลกุลชีวภาพหรือเซลล์ (อะหมัด et al , 2014), วัสดุกั้นเพื่อควบคุมทางชีวภาพ adhesions (Zhang et al. 2011), และ biosensors (Liu et al. 2015)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไฮโดรเจลมีเครือข่ายที่เกิดจากโมเลกุลโพลิเมอร์ชอบน้ำธรรมชาติหรือสังเคราะห์ที่สามารถดูดซับและเก็บอเป็นจำนวนมากของน้ำโดยไม่ละลาย (Lefnaoui & Moulai-Mostefa 2014; อาเหม็ด 2013) ความต้านทานไฮโดรเจลที่จะเกิดขึ้นจากการสลายตัวข้ามการเชื่อมโยงระหว่างเครือข่ายเครือข่ายในขณะที่ความสามารถในการดูดซับน้ำได้เกิดขึ้นจากการทำงานเป็นกลุ่มที่ชอบน้ำกระจายไปตามกระดูกสันหลังพอลิเมอ (อาเหม็ด 2013) เนื่องจากการรวมกันของคุณสมบัติที่เป็นของแข็งเช่นจากเครือข่ายโมเลกุลและคุณสมบัติของเหลวเช่นจากน้ำดูดซึมที่ไฮโดรเจลจัดแสดง viscoelasticity ที่คล้ายของเนื้อเยื่อชีวภาพ นอกเหนือไปจากคุณสมบัติการไหลเหล่านี้กันได้ทางชีวภาพสูงของพวกเขาได้ดึงดูดความสนใจในการใช้งานการส่งมอบยาเสพติด (Da-Lozzo et al., 2013), ยา (ลอเรน et al., 2014) การใช้งานชีวการแพทย์ (Kenawy, Kamoun, Mohy Eldin และเอล -Meligy 2014) วิศวกรรมเนื้อเยื่อและการปฏิรูปการแพทย์ (Huang เขาและวัง 2013) การวินิจฉัย (Feyzkhanova et al., 2014), รวมทั้งการตกแต่งแผล (De Cicco et al., 2014) การแยกสารชีวโมเลกุลหรือเซลล์ ( อาห์หมัด et al., 2014), วัสดุอุปสรรคต่อการควบคุม adhesions ทางชีวภาพ (Zhang et al., 2011) และไบโอเซนเซอร์ (Liu et al., 2015)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไฮโดรเจลเป็น macromolecular เครือข่ายเกิดขึ้นจากธรรมชาติหรือสังเคราะห์พอลิเมอร์ที่ชอบน้ำที่สามารถดูดซับและเก็บต ปริมาณน้ำไม่ละลาย ( lefnaoui & moulai mostefa 2014 ; อาเหม็ด , 2013 ) ส่วนเจลต่อต้านการสลายตัวที่เกิดจากการเชื่อมโยงระหว่างเครือข่ายข้ามเครือข่าย ในขณะที่ความสามารถในการดูดน้ำที่เกิดจากน้ำหมู่ฟังก์ชันกระจายตามกระดูกสันหลังพอลิเมอร์ ( Ahmed , 2013 ) เนื่องจากการรวมกันของของแข็ง เช่น คุณสมบัติจาก macromolecular เครือข่ายและคุณสมบัติจากของเหลว เช่น ดูดซึมน้ำ เจล viscoelasticity จัดแสดงคล้ายเนื้อเยื่อชีวภาพ นอกจากสมบัติการไหลเหล่านี้ biocompatibility สูงของพวกเขามีความสนใจในการส่งยา ( ดา lozzo et al . , 2013 ) , ยา ( laur é n et al . , 2010 ) , การประยุกต์ใช้ชีวการแพทย์ ( kenawy kamoun mohy , , เ ดิน และ เอล meligy 2014 ) , วิศวกรรมและเวชศาสตร์เนื้อเยื่อ ( ฮวง เขา และ วัง , 2013 ) การวินิจฉัย ( feyzkhanova et al . , 2010 ) , Dressing แผล ( เด ซิกโก et al . , 2010 ) , การแยกสารชีวโมเลกุลหรือเซลล์ ( Ahmad et al . , 2010 ) , วัสดุเพื่อควบคุมการยึดเกาะกั้นทางชีวภาพ ( Zhang et al . , 2011 ) และไบโอเซนเซอร์ ( หลิว และ al . , 2015 )