near the receptionist table that he would like to meet her boss. She t การแปล - near the receptionist table that he would like to meet her boss. She t ไทย วิธีการพูด

near the receptionist table that he

near the receptionist table that he would like to meet her boss. She told him to wait a few minutes before she called Mr. Smith through the phone and said that Akashi Seijurou was here.

Seijurou waited for her until he saw an old man who was dragged by the bouncers and they entered a room at the corner of the corridor. He blinked at the woman who still talked through the phone and he decided to find out what happened in that room. Every step he took as he was closer to the room made him could hear the sound of blows and also the moan for mercy which he guessed was the sound of the old man's.

He peeked from the door that was not closed tightly. His eyes widened when he saw the bouncers tortured the old man by hitting his face for countless times.

"Please, I-I beg you to let me—"

"Save your lies, old man! We don't need your words! Say something if you pay off your debt this time!" the leader of the bouncers interrupted him. He was going to hit the old man's face again until someone opened the door.

"Stop it."

All of them turned their head and they faced Seijurou who was standing in front of the door. His right hand was in his pocket while the other one was holding the door's handle. He took a few steps closer until he was in front of the bouncers.

"A-Akashi-san."

"What do you mean, Akashi-san?" the leader asked him. Of course they knew who was talking with them now. He was an Akashi, the only heir of the richest business man they ever knew. And they knew that this company had a good relation with Akashi's.

"I said to stop it and keep your hands off of him. I don't like any violence here, moreover if the victim is an old man."

"But he had debt of this company since half years ago and he can't pay off of it until now."

"Then I will do it," Seijurou words made them in surprised, "I will meet your boss and tell him that I will pay all of his debt. So, just go away from my sight now."

Finally, the bouncers decided to do what was Seijurou said. After they left, he came to the old man and helped him to stand up.

"Thank you so much for your help, Akashi-san. I really appreciate it."

"You're welcome, Sir. I will accompany you to the nearest hospital so your wound can be handled by the doctor. Can you wait here for a moment? Like I said before, I will meet Mr. Smith and tell him about your debt."

He didn't wait for the old man's respond because he left immediately to meet Smith. It just took 15 minutes until Seijurou came back and handed him the proof of payment. The old man looked at him and said thank you again to Seijurou. Seijurou himself also didn't know why he did something like that. He even didn't recognize the man but he felt what he did was right.

After that, they were going to the hospital where Akashi senior was hospitalized there. As he waited for the man and the doctor, he tried to find the room where his father was. He saw Shigure was in the room with the nurse.

"Seijurou," he heard his father called his name. Seijurou felt relieved to see he was alright. At least, for this time he was really okay.

"It's good to see you wake up, father."

"Thanks. I just talked to Kawamura about the company. And it's good since you are here and everything will be perfect to be talked now."

"What do you mean?" Seijurou asked him.

"You know, I'm too old to come back to office and handle everything. Even it's so difficult for me to stand without any help. So, I just called my notary to progress everything about inheritance rights from me," he looked to Seijurou and Shigure, "For you both."

"What?" he let out his control now, "What do you mean with him too, father?"

"Seijurou, I have said it this morning, right? I believe in him, of course I believe you can take control for everything in my company. But it's not enough. I need someone who's established enough to take this job and I know Kawamura is the best choice. When you're married and older than now, I will give you the right to take the place."

Seijurou refrained himself to not to say anything of his protest.

"I have to go now."

And without waited for the respond, he just left the room.

.

.

.

That most expensive and limited edition car was drove off in front of the familiar house. Seijurou starred at the front house, it seemed that he had come here before. But he really didn't remember it now. When he helped the old man to enter his house, the old man turned his head to him.

"I don't know how to say thank you for all of what you've done to me."

"Just say 'thanks' is enough, Sir. Moreover, you're like my father too and I don't like violence anyway," he said politely. When he tried to open the door in front of him, it was opened by a girl. And Seijurou knew her.

"Dad!" she cried out when she saw so many wounds on her father's face, "What happened to you?!"

"It's better if you let your father to come in, Satsuki."

She looked at Seijurou now. Her eyes widened, showed him enough that she was surprised of his appearance here.

"Akashi-kun?"

"You both know each other?" the old man asked, "Satsuki, help me, dear."

She put his arms around her shoulder with Seijurou helped her too. They helped him to lay on the bed in his room and after that Mrs. Momoi was surprised enough to see her husband came back from Smith's company with this condition. Satsuki and Seijurou decided to leave the room and let Mrs. Momoi talked to her husband.

They walked towards the parlor together. It had been so long since the last time they met in the last match of their university. Yes, they were in the same university and same faculty. They took business but they were rarely getting along together since she was with her friends and he was with the shogi. They just talked about the strategy on the court or everything about basket. And it was 5 years ago and now it was the first time they met again.

"How have you been, Akashi-kun?" she asked to crack the silent.

"Fine and I think you too, right?" he asked her back.

She smiled. "Of course you know it. By the way, do you want drink a cup of tea with me?"

"Well, I don't know," his act was weird. Of course, he didn't forget how horrible her skill in the kitchen. Well, he knew she just wanted to make a tea. But, he was absolute, right? And he felt it was a bad idea to let her made him a tea.

"Oh, please. I beg you, seriously. At least, we can talk anything after I say thank you to you for your help to my father," she said.

"Um, okay. But, let me do it by myself, okay?"

"Err, okay."

They walked towards the kitchen. She prepared everything while Seijurou tried to make two cups of tea for them—he let her to help him, at least. When she poured the hot water to each cups, her left hand accidentally got the splashes of hot water. He turned his head to her and suddenly he grabbed her left hand to make sure that it was fine.

"Is your hand fine?" he asked her. She nodded while muttered thanks to him. After that, they came back to the parlor and sat on the sofa.

"So, you're really busy with your work now?" she asked him. Seijurou sipped his tea for a while.

"Well, yeah."

"What is it? Is everything fine?" she gave him a curious look.

"What do you mean?" he asked her back. Seriously, he didn't really understand about her question.

"No, it seems that you have a big problem in your life. I can see it from your eyes."

Seijurou looked at her. Honestly, sometimes her attitude really made him impressed of her. He knew that she was smart, kind, lovable and even she was beautiful, he acknowledge it of course. She always succeeded to impress him, especially with her ability to analyze the weakness of their opponent while they were still in Teiko and in university. Yeah, he knew, she was almost perfect—wait, suddenly he got an idea.

"Sat-chan," they heard a woman voice called her. She muttered him to wait for a moment while she came to her mom. After that, she came back and told him that her father wanted to meet him and said something. Satsuki leave the room with her mom as Seijurou sat on the chair next to the bed.

"Thank you so much for your help, really I don't know how to reply your kindness, Akashi-san."

He smiled politely to him. "I just do what I think is the right choice, Sir."

"But I'm deeply indebted to you, son. Please, say something."

He kept silent for a while. Honestly, he didn't really think if it was a good idea.

"If so, um, can you give me permission to take your daughter to meet my father tomorrow morning?" he asked him. And, of course, it made him a little bit surprised with his question.

"But…, for what?"

"Well, um, I'm planning to introduce her to my father…"

"…"

He breathed in and out before continued his words. "… as my future wife.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ใกล้ตารางพนักงานต้อนรับที่เขาอยากจะพบเจ้านายของเธอ เธอบอกให้รอกี่นาทีก่อนที่เธอเรียกว่าคุณสมิธผ่านโทรศัพท์ และบอกว่า Akashi Seijurou นี่

Seijurou รอเธอจนกระทั่งเขาเห็นชายชราที่ถูกลากตาม bouncers ที่ และเข้าห้องพักที่มุมของทางการ เขาคันนั้นกะพริบที่ผู้หญิงที่ยัง คุยกันผ่านโทรศัพท์ และเขาตัดสินใจที่จะค้นหาว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องนั้น ทุกขั้นตอนเขาเอา ตามที่เขาต้องการห้องพักที่ทำให้เขาสามารถได้ยินเสียงของพัด และคร่ำความเมตตาซึ่งเขาเดาเป็นเสียงของชายชรา

เขา peeked จากประตูที่ไม่ปิดคับ ตา widened เมื่อเขาเห็น bouncers ที่ทรมานคน โดยตีใบหน้าของเขาสำหรับครั้งนับไม่ถ้วน

"โปรด ฉัน-เถอะคุณผม — "

"บันทึกอยู่ของคุณ เฒ่า เราไม่ต้องการคำของคุณ พูดอะไรบางอย่างถ้าคุณจ่ายหนี้ของคุณขณะนี้ "ผู้นำของ bouncers ที่หยุดเขา เขากำลังจะตีใบหน้าของชายชราอีกจนมีคนเปิดประตู

"หยุดงาน"

ทั้งหมดเปิดหัวของพวกเขา และพวกเขาต้องเผชิญกับ Seijurou ที่ยืนอยู่หน้าประตู พระหัตถ์ขวาอยู่ในกระเป๋าของเขาขณะที่อีกหนึ่งได้จับมือจับของประตู เขาเอากี่ใกล้จนหน้า bouncers ที่

"A Akashi-ซัง"

ผู้นำ "ไม่คุณหมายความ อะไร Akashi ซัง" ถามเขา แน่นอนว่าพวกเขารู้ที่พูดกับพวกเขาตอนนี้ เขา Akashi เป็นผู้สืบต่อเฉพาะของธุรกิจคนรวยที่สุดพวกเขาเคยรู้ และพวกเขารู้ว่า บริษัทนี้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับของ Akashi

"ผมพูดเพื่อหยุดมัน และทำให้มือของคุณออกจากเขา ไม่ชอบความรุนแรงใด ๆ ที่นี่ นอกจากนี้หากเหยื่อเป็นชายชรา"

"แต่เขามีหนี้ของบริษัทนี้ตั้งแต่ครึ่งปีที่ผ่านมา และเขาไม่สามารถจ่ายออกก็จนถึงขณะนี้"

"แล้วฉันจะทำมัน"คำ Seijurou ทำให้พวกเขาประหลาดใจ "ฉันจะไปตามเจ้านายของคุณ และบอกว่า จะจ่ายหนี้ของเขาทั้งหมด ดังนั้น เพียงไปจากสายตาของฉันเดี๋ยวนี้"

ในที่สุด bouncers ที่ตัดสินใจทำอะไรไม่ Seijurou กล่าวว่า หลังจากที่พวกเขาซ้าย เขามาคน และช่วยให้เขายืน up.

"ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือ Akashi ซัง ผมชื่นชมมัน"

"คุณยินดีต้อนรับ ที่รัก ฉันจะมากับคุณไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดเพื่อสามารถจัดการกับแผลของคุณหมอ สามารถคุณรอที่นี่ครู่ เช่นฉันกล่าวก่อนที่จะ ฉันจะตรงกับนายสมิธ และบอกเกี่ยวกับหนี้ของคุณ"

เขาไม่รอสำหรับการตอบสนองของคนเก่า เพราะเขาทิ้งทันทีเพื่อให้ตรงกับสมิธ เพียงใช้เวลา 15 นาทีจนกว่า Seijurou กลับมา และเขามอบหลักฐานการชำระเงิน คนมองเขา และกล่าวขอบคุณอีกครั้ง Seijurou Seijurou ตัวเองยังไม่รู้ว่าทำไมเขาไม่ได้สิ่งที่ต้องการ เขายังไม่รู้จักชายคนนั้น แต่เขารู้สึกว่าสิ่งที่เขาได้ขวาได้

หลังจากนั้น พวกเขาจะไปโรงพยาบาลที่อาวุโส Akashi ที่พักมี เขารอคนและแพทย์ เขาพยายามหาห้องที่พ่อของเขาได้ เขาเห็น Shigure อยู่ในห้องกับพยาบาล

"Seijurou เขาได้ยินพ่อของเขาเรียกชื่อของเขา Seijurou รู้สึกเบาดูเขาครับ น้อย ในเวลานี้เขาเป็นไรจริง ๆ .

"ได้ดีที่จะเห็นคุณปลุก พ่อ"

"ขอบคุณ ฉันแค่พูดคุยกับ Kawamura เกี่ยวกับบริษัท และเป็นสิ่งที่ดีเนื่องจากคุณอยู่ที่นี่ และทุกอย่างจะให้พูดตอนนี้"

"ไม่คุณหมายถึงอะไร" Seijurou ถามเขา

" คุณรู้ว่า ฉันชราเกินกว่าจะกลับมาที่สำนักงาน และจัดการทุกอย่าง แม้มันจะยากดังนั้นฉันยืน โดยความช่วยเหลือใด ๆ ดังนั้น ฉันเพียงแค่เรียกฉันให้ทนายดำเนินการทุกอย่างเกี่ยวกับการสืบทอดสิทธิ์จาก เขาดู Seijurou และ Shigure "สำหรับคุณทั้งสอง"

"อะไร" เขาให้ออกควบคุมของเขาตอนนี้ "ไม่คุณหมายถึง อะไรกับเขามากเกินไป พ่อ"

"Seijurou ฉันได้กล่าวว่า เช้านี้ ขวา ผมเชื่อในพระองค์ แน่นอนผมเชื่อว่า คุณสามารถใช้การควบคุมทุกอย่างในบริษัทของฉัน แต่ไม่เพียงพอ ต้องคนที่มีการก่อตั้งพอที่จะใช้งานนี้ และทราบ Kawamura เป็นตัวเลือกดีที่สุด เมื่อคุณแต่งงาน และเก่ากว่านี้ จะให้คุณด้านขวาที่"

Seijurou refrained ตัวเองเพื่อไม่ต้องพูดอะไรเขาประท้วงกัน

"แล้วจะไปเดี๋ยวนี้"

และไม่มีรอการตอบสนอง เขาเหลือเพียงห้อง.

.

.

.

รถรุ่นที่จำกัด และมีราคาแพงที่สุดได้ขับรถออกจากหน้าบ้านคุ้นเคย Seijurou starred เฮ้าส์หน้า มันดูเหมือนว่า เขาได้มาที่นี่ก่อน แต่เขาจริง ๆ ไม่ได้จำตอนนี้ เมื่อเขาช่วยคนใส่บ้านของเขา คนเปิดศีรษะเขา

"ฉันไม่รู้วิธีการพูดขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่คุณได้ทำกับฉัน"

"ว่า 'ขอบคุณ' เป็นเพียงพอ ที่รัก นอกจากนี้ คุณเหมือนพ่อมากเกินไป และไม่ชอบความรุนแรงอย่างไรก็ตาม เขากล่าวว่า สุภาพ เมื่อเขาพยายามเปิดประตูด้านหน้าของเขา ก็ถูกเปิด โดยผู้หญิง และ Seijurou รู้ her.

"พ่อ" ร่ำไห้เมื่อเธอเห็นหลายแผลบนใบหน้าของพ่อของเธอ "เกิดอะไรขึ้นกับคุณ!"

"จะดีกว่าถ้าคุณให้ของคุณพ่อมาใน ซัตสึกิ"

เธอมองที่ Seijurou ตอนนี้ ตาของเธอ widened แสดงให้เห็นว่าเขาพอว่า เธอประหลาดใจของลักษณะของเขา.

"Akashi-kun "

"คุณทั้งสองรู้กัน" คนถาม, "ซัตสึกิ ช่วย ฉันรัก"

เธอใส่เขาแขนรอบไหล่ของเธอกับ Seijurou ช่วยเธอเกินไป พวกเขาช่วยให้เขาวางบนเตียงนอน ในห้องของเขา และหลัง จากที่นาง โมะโมะอิมากพอเห็นสามีกลับมาจากบริษัทของสมิธกับเงื่อนไขนี้ ซัตสึกิและตัดสินใจออกจากห้อง และให้โมะโมะอินาง Seijurou พูดคุยกับสามีของเธอ

เดินไปห้องนั่งเล่นร่วมกัน มันได้นาน ตั้งแต่ครั้งที่พวกเขาได้พบในแมทช์สุดท้ายของมหาวิทยาลัยของพวกเขา ใช่ พวกเขาอยู่ในมหาวิทยาลัยเดียวกันและคณะเดียวกัน ธุรกิจที่พวกเขาเอา แต่พวกเขาได้ไม่ค่อยถูกคอกันตั้งแต่เธอกับเพื่อนของเธอ และเขา มี shogi แค่พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับกลยุทธ์ในศาลหรือทุกอย่างเกี่ยวกับตะกร้าสินค้า ก็ 5 ปีที่ผ่านมา และตอนนี้ ก็เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้พบอีก

"ว่าคุณได้ Akashi-kun " เธอต้องถอดเงียบ

"ปรับและฉันคิดว่า คุณเกินไป ขวา" เขาถามเธอกลับ

เธอยิ้ม "แน่นอนคุณรู้ว่า โดยวิธีการ คุณต้องดื่มชาหนึ่งถ้วยกับฉันหรือ"

"ดี อย่า พระราชบัญญัติของพระองค์ไม่แปลก แน่นอน เขาไม่ได้ลืมวิธีน่ากลัวของเธออยู่ในครัว ดี เขารู้ว่า เธอแค่ต้องการให้เครื่อง แต่ คงสมบูรณ์ ขวา และเขารู้สึกว่า มันเป็นความคิดที่ดีเพื่อให้เธอทำให้เขาเป็นชา

"โอ้ กรุณา ผมขอคุณ อย่างจริงจัง น้อย เราสามารถพูดอะไรหลังจากที่ผมกล่าวคำขอบคุณให้คุณขอความช่วยเหลือของคุณพ่อ เธอกล่าว

" Um ไร แต่ ผมทำมัน ด้วยตัวเอง เอาล่ะ"

"ผิดพลาด ล่ะกัน"

เดินไปทางห้องครัว เธอเตรียมทุกสิ่งทุกอย่างในขณะที่ Seijurou พยายามทำให้สองถ้วยชาสำหรับพวกเขาซึ่งเขาให้เธอช่วยเขา น้อย เมื่อเธอเนอร์ร้อนให้แต่ละถ้วย มือซ้ายของเธอโดยไม่ตั้งใจได้เช่นน้ำร้อน เขาก็หันหัวของเขากับเธอ และทันใดนั้นเขาคว้ามือซ้ายของเธอเพื่อให้แน่ใจว่า มันดี

"คือมือดีเขาถามเธอ เธอพยักหน้าในขณะที่ muttered ขอขอบคุณ หลังจากนั้น พวกเขากลับมาห้องนั่งเล่น และนั่งบนโซฟา

"เพื่อ คุณว่างจริง ๆ กับงานของคุณตอนนี้" เธอถามเขา Seijurou sipped ชาของเขาในขณะนั้น

"ดี ใช่"

"มันคืออะไร คือทุกอย่างดีเธอให้ดูอยากรู้อยากเห็นเขา

"ไม่คุณหมายถึงอะไร" เขาถามเธอกลับ อย่างจริงจัง เขาไม่ได้จริง ๆ เข้าใจเกี่ยวกับคำถามของเธอ

"ไม่ ดูเหมือนว่า คุณมีปัญหาใหญ่ในชีวิตของคุณ ฉันสามารถดูได้จากตา"

Seijurou มองเธอ สุจริตอย่าง บางครั้งทัศนคติของเธอจริง ๆ ทำให้เขาประทับใจของเธอ เขารู้ว่า เธอถูกสมาร์ท ชนิด น่ารักแม้เธอสวย เขายืนยันได้แน่นอน เธอเสมอสำเร็จให้เขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับความสามารถในการวิเคราะห์จุดอ่อนของฝ่ายตรงข้ามในขณะที่พวกเขายังคงอยู่ ใน Teiko และ ในมหาวิทยาลัยของเธอ ใช่ เขารู้ เธอเกือบสมบูรณ์แบบ — รอ ทันใดนั้นเขาได้คิด

"เสาร์จันทร์ พวกเขาได้ยินผู้หญิงเสียงเรียกของเธอ นาง muttered เขารอครู่เธอมากับแม่ของเธอ หลังจากนั้น เขากลับมา และบอกว่า พ่อของเธอต้องการพบเขา และกล่าวว่า สิ่งที่ ซัตสึกิออกจากห้องพักกับคุณแม่ของเธอเป็น Seijurou นั่งบนเก้าอี้ข้างเตียง

"ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือ จริง ๆ ฉันไม่ทราบวิธีการตอบของคุณเมตตา Akashi-ซาน"

ยิ้มสุภาพกับเขา "ฉันแค่ทำสิ่งที่ผมคิดว่า เป็นเลือก รัก"

" แต่ผมเป็นหนี้ลึก คุณบุตร กรุณา พูดอะไร"

เขาเก็บเงียบในขณะนั้น สุจริตอย่าง เขาไม่ได้คิดว่า ถ้า มันเป็นความคิดที่ดี

"ถ้าดังนั้น อุ่ม คุณสามารถให้ฉันเพื่อนำลูกสาวไปพบพ่อพรุ่งนี้เช้า" เขาถามเขา และ แน่นอน มันทำให้เขาประหลาดใจเล็กน้อยกับคำถามของเขา

"แต่..., สำหรับอะไรบ้าง"

"ดี อุ่ม ฉันวางแผนที่จะแนะนำเธอให้พ่อ..."

"..."

เขาหายใจใน และออกก่อนต่อคำพูดของเขา "...เป็นภรรยาในอนาคต
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
ใกล้โต๊ะพนักงานต้อนรับที่เขาอยากจะพบเจ้านายของเธอ เธอบอกให้เขารอไม่กี่นาทีก่อนที่เธอเรียกว่านายสมิทผ่านทางโทรศัพท์และบอกว่า Akashi Seijurou ที่นี่Seijurou รอเธอจนกระทั่งเขาเห็นชายชราคนหนึ่งที่ถูกลากโดยกระเด้งและพวกเขาเข้ามาในห้องที่มุมหนึ่งของ ทางเดิน เขากระพริบตาที่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยังคงพูดคุยกันผ่านทางโทรศัพท์และเขาตัดสินใจที่จะหาสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องนั้น ขั้นตอนที่เขาเข้ามาในขณะที่เขาอยู่ใกล้กับห้องพักทุกทำให้เขาสามารถได้ยินเสียงของพัดและครางขอความเมตตาที่เขาคาดเดาเป็นเสียงของคนเก่าของเขาแอบมองจากประตูที่ไม่ได้ปิดฝาให้แน่น ดวงตาของเขาเบิกกว้างเมื่อเขาเห็นกระเด้งทรมานคนเก่าโดยการกดปุ่มใบหน้าของเขานับครั้งไม่ถ้วน"กรุณา II ขอให้คุณให้ฉัน" "บันทึกการโกหกคนเก่าของคุณ! เราไม่จำเป็นต้องมีคำของคุณพูดอะไรบางอย่างถ้า คุณชำระหนี้ของคุณในเวลานี้ " ผู้นำของกระเด้งขัดจังหวะเขา เขากำลังจะตีใบหน้าของชายชราอีกครั้งจนกว่าจะมีคนเปิดประตู"หยุดมัน." ทั้งหมดของพวกเขาหันหัวของพวกเขาและพวกเขาต้องเผชิญกับการ Seijurou ที่ยืนอยู่หน้าประตู มือข้างขวาของเขาอยู่ในกระเป๋าของเขาในขณะที่อีกคนหนึ่งกำลังถือมือจับประตูของ เขาเอาไม่กี่ขั้นตอนที่ใกล้ชิดจนกว่าเขาจะได้อยู่หน้ากระเด้ง"A-Akashi-san." "คุณหมายถึงอะไร, Akashi-san" ผู้นำถามเขา แน่นอนพวกเขารู้ว่าผู้ที่ได้รับการพูดคุยกับพวกเขาในขณะนี้ เขาเป็น Akashi, ทายาทคนเดียวของนักธุรกิจที่ร่ำรวยที่สุดที่พวกเขาเคยรู้จัก และพวกเขารู้ว่า บริษัท นี้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับ Akashi ของ"ผมพูดว่าจะหยุดมันและให้มือของคุณออกจากเขา. ฉันไม่ชอบความรุนแรงใด ๆ ที่นี่ยิ่งกว่านั้นหากผู้ป่วยเป็นชายชรา." "แต่เขามี หนี้ของ บริษัท นี้มาตั้งแต่ปีที่ผ่านมาครึ่งหนึ่งและเขาไม่สามารถจ่ายเงินออกจากมันจนถึงตอนนี้. " "แล้วฉันจะทำมัน" คำ Seijurou ทำให้พวกเขาประหลาดใจใน "ฉันจะได้พบกับเจ้านายของคุณและบอกเขาว่าเราจะจ่ายทั้งหมด หนี้ของเขา. ดังนั้นเพียงแค่หายไปจากสายตาของฉันตอนนี้. " สุดท้ายกระเด้งตัดสินใจที่จะทำสิ่งที่ถูกกล่าวว่า Seijurou หลังจากที่พวกเขาออกจากเขามาถึงชายชราและช่วยให้เขายืนขึ้น"ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือของคุณ Akashi-san. ฉันจริงๆขอบคุณมัน." "ไม่เป็นไรครับ. ผมจะติดตามคุณไป โรงพยาบาลที่ใกล้เพื่อให้แผลของคุณสามารถได้รับการจัดการโดยแพทย์. คุณสามารถรอที่นี่สักครู่? เช่นฉันกล่าวก่อนที่ผมจะได้พบกับนายสมิ ธ และบอกเขาเกี่ยวกับหนี้ของคุณ. " เขาไม่ได้รอให้การตอบสนองของชายชราเพราะ เขาออกทันทีเพื่อตอบสนองสมิ ธ มันก็เอา 15 นาทีจน Seijurou กลับมาและมือเขาหลักฐานการชำระเงิน ชายชรามองไปที่เขาและกล่าวว่าขอขอบคุณอีกครั้งเพื่อ Seijurou Seijurou ตัวเองยังไม่ทราบว่าทำไมเขาไม่ได้ทำสิ่งที่ต้องการที่ เขายังไม่รู้จักผู้ชายคนนั้น แต่เขารู้สึกว่าสิ่งที่เขาทำถูกต้องหลังจากนั้นพวกเขากำลังจะไปที่โรงพยาบาลที่ Akashi อาวุโสได้รับการรักษาในโรงพยาบาลมี ในขณะที่เขารอคนและแพทย์เขาพยายามที่จะหาห้องที่พ่อของเขาเป็น เขาเห็น Shigure อยู่ในห้องกับพยาบาล"Seijurou" เขาได้ยินพ่อของเขาเรียกชื่อของเขา รู้สึกโล่งใจ Seijurou ที่จะเห็นเขาไม่เป็นไร อย่างน้อยในช่วงเวลานี้เขาก็โอเคจริงๆ"มันเป็นเรื่องดีที่จะเห็นคุณตื่นขึ้นมาพ่อ." "ขอบคุณ. ฉันเพียงแค่พูดคุยกับ Kawamura เกี่ยวกับ บริษัท . และมันเป็นเรื่องดีเมื่อคุณอยู่ที่นี่และทุกอย่างจะสมบูรณ์แบบที่จะพูดคุย ตอนนี้. " "สิ่งที่คุณหมายถึงอะไร" Seijurou ถามเขาว่า"คุณรู้ว่าผมเก่าเกินไปที่จะกลับไปที่สำนักงานมาและจัดการทุกอย่าง. แม้จะเป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะยืนอยู่โดยไม่มีความช่วยเหลือใด ๆ . ดังนั้นฉันเพียงแค่เรียกว่าทนายความของผมที่จะมีความคืบหน้าทุกอย่างที่เกี่ยวกับสิทธิได้รับมรดกจากฉัน "เขามองไป Seijurou และ Shigure" สำหรับคุณทั้งสอง. " "อะไร" เขาให้ออกการควบคุมของเขาตอนนี้ "คุณหมายถึงอะไรกับเขาเกินไปพ่อ" "Seijurou ฉันได้กล่าวว่าเช้านี้ใช่มั้ย? ผมเชื่อในตัวเขาแน่นอนผมเชื่อว่าคุณสามารถใช้ควบคุมทุกอย่างใน บริษัท ของฉัน แต่มันก็ไม่เพียงพอ. ฉันต้องการคนที่มีการจัดตั้งขึ้นพอที่จะใช้งานนี้และฉันรู้ว่า Kawamura เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด. เมื่อคุณแต่งงานและอายุมากกว่าตอนนี้ฉันจะทำให้คุณมีสิทธิที่จะใช้สถานที่. " Seijurou งดเว้นตัวเองเพื่อ ไม่ได้ที่จะพูดอะไรของการประท้วงของเขา"ฉันต้องไปตอนนี้." และโดยไม่ต้องรอการตอบสนองเขาก็ออกจากห้อง. . . รถรุ่นที่แพงที่สุดและถูก จำกัด ขับรถออกไปหน้าบ้านที่คุ้นเคย Seijurou มงคลที่บ้านด้านหน้าดูเหมือนว่าเขามาที่นี่ก่อน แต่จริงๆแล้วเขาจำไม่ได้ว่าตอนนี้ ตอนที่เขาช่วยชายชราคนหนึ่งที่จะเข้าสู่บ้านของชายชราหันหัวของเขากับเขาว่า "ผมไม่ทราบวิธีที่จะบอกว่าขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่คุณทำกับฉัน." "แค่บอกว่า 'ขอบคุณ' เป็น พอเซอร์. นอกจากนี้คุณเป็นเหมือนพ่อของฉันมากเกินไปและฉันไม่ชอบความรุนแรงอยู่แล้ว "เขากล่าวอย่างสุภาพ เมื่อเขาพยายามที่จะเปิดประตูในหน้าของเขาก็ถูกเปิดออกโดยหญิงสาวคนหนึ่ง และ Seijurou รู้จักเธอ"พ่อ" เธอร้องไห้ออกมาเมื่อเธอเห็นบาดแผลมากมายบนใบหน้าของพ่อของเธอ "เกิดอะไรขึ้นกับคุณหรือไม่" "มันเป็นเรื่องที่ดีกว่าถ้าคุณปล่อยให้พ่อของคุณมาใน Satsuki." เธอมองที่ Seijurou ตอนนี้ ดวงตาของเธอกว้างขึ้นแสดงให้เห็นว่าเขาพอที่จะทำให้เธอรู้สึกประหลาดใจของการปรากฏตัวของเขาที่นี่"Akashi คุง" "คุณทั้งสองรู้ว่าแต่ละอื่น ๆ " ชายชราคนหนึ่งถามว่า "Satsuki, ช่วยให้ฉันรัก." เธอวางแขนของเขารอบไหล่ของเธอกับ Seijurou ช่วยให้เธอเกินไป พวกเขาช่วยให้เขานอนอยู่บนเตียงในห้องของเขาและหลังจากนั้นนาง Momoi รู้สึกประหลาดใจพอที่จะเห็นสามีของเธอกลับมาจาก บริษัท สมิ ธ มาพร้อมกับเงื่อนไขนี้ Satsuki Seijurou และตัดสินใจที่จะออกจากห้องและปล่อยให้นาง Momoi พูดคุยกับสามีของเธอพวกเขาเดินไปทางห้องนั่งเล่นด้วยกัน ที่เคยเป็นมานานตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาพบกันในนัดสุดท้ายของมหาวิทยาลัยของพวกเขา ใช่พวกเขาอยู่ในมหาวิทยาลัยเดียวกันและคณะเดียวกัน พวกเขาเอาธุรกิจ แต่พวกเขาก็ไม่ค่อยมีการเดินทางพร้อมกันตั้งแต่เธออยู่กับเพื่อนของเธอและเขาอยู่กับ Shogi พวกเขาเพียงแค่พูดคุยเกี่ยวกับกลยุทธ์ในศาลหรือทุกอย่างเกี่ยวกับตะกร้า และมันก็เป็น 5 ปีที่ผ่านมาและตอนนี้ก็เป็นครั้งแรกที่พวกเขาพบกันอีกครั้ง"วิธีการที่คุณได้รับ Akashi คุง?" เธอถามจะแตกเงียบ"Fine และฉันคิดว่าคุณมากเกินไปใช่มั้ย" เขาถามเธอกลับเธอยิ้ม "แน่นอนคุณจะรู้ว่า. โดยวิธีการที่คุณต้องการดื่มถ้วยชากับฉัน" "ดีผมไม่ทราบว่า" การกระทำของเขาแปลก แน่นอนเขาไม่ได้ลืมวิธีที่น่ากลัวทักษะของเธอในห้องครัว ดีเขารู้ว่าเธออยากจะให้ชา แต่เขาเป็นที่แน่นอนใช่ไหม และเขารู้สึกว่ามันเป็นความคิดที่ดีที่จะปล่อยให้เธอทำให้เขาชา"โอ้โปรด. ฉันขอให้คุณอย่างจริงจัง. อย่างน้อยเราสามารถพูดคุยอะไรหลังจากที่ฉันบอกว่าขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณพ่อของฉัน" เธอ กล่าวว่า"อืมโอเค. แต่ให้ฉันทำมันด้วยตัวเองนะ" "เอ่อโอเค." พวกเขาเดินไปที่ห้องครัว เธอเตรียมทุกอย่างในขณะที่ Seijurou พยายามที่จะทำให้สองถ้วยชาสำหรับพวกเขาที่เขาปล่อยให้เธอไปช่วยเขาอย่างน้อย เมื่อเธอเทน้ำร้อนให้กับแต่ละถ้วยมือซ้ายของเธอโดยไม่ตั้งใจได้กระเด็นของน้ำร้อน เขาหันหัวของเขากับเธอและก็เขาคว้ามือซ้ายของเธอเพื่อให้แน่ใจว่ามันจะดี"เป็นมือดีของคุณหรือไม่" เขาถามเธอ เธอพยักหน้าในขณะที่พึมพำขอบคุณเขา หลังจากนั้นพวกเขากลับไปที่ห้องนั่งเล่นมานั่งอยู่บนโซฟา"ดังนั้นคุณจริงๆยุ่งอยู่กับการทำงานของคุณตอนนี้" เธอถามเขา Seijurou จิบชาของเขาในขณะที่"ดีจ้ะ." "มันคืออะไร? คือทุกอย่างดี" เธอให้เขาดูอยากรู้อยากเห็น"สิ่งที่คุณหมายถึงอะไร" เขาขอให้เธอกลับมา อย่างจริงจังที่เขาไม่เข้าใจจริงๆเกี่ยวกับคำถามของเธอ"ไม่มันดูเหมือนว่าคุณมีปัญหาใหญ่ในชีวิตของคุณ. ฉันสามารถดูได้จากดวงตาของคุณ." Seijurou มองไปที่เธอ ตรงไปตรงมาบางครั้งทัศนคติของเธอทำจริงๆเขาประทับใจในตัวเธอ เขารู้ว่าเธอเป็นสมาร์ทชนิดที่น่ารักและแม้เธอเป็นคนที่สวยงามเขายอมรับมันแน่นอน เธอมักจะประสบความสำเร็จในการสร้างความประทับใจให้เขาโดยเฉพาะกับความสามารถของเธอในการวิเคราะห์จุดอ่อนของฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาขณะที่พวกเขายังคงอยู่ใน Teiko และในมหาวิทยาลัย ใช่เขารู้ว่าเธอก็เกือบจะสมบูรณ์แบบรอก็เขามีความคิด"สจัง" พวกเขาได้ยินเสียงของผู้หญิงที่เรียกว่าเธอ เธอพึมพำให้เขารอสักครู่ในขณะที่เธอมาถึงแม่ของเธอ หลังจากนั้นเธอก็กลับมาและบอกเขาว่าพ่อของเธอต้องการที่จะพบเขาและพูดอะไรบางอย่าง Satsuki ออกจากห้องพักกับแม่ของเธอเป็น Seijurou นั่งอยู่บนเก้าอี้ถัดจากเตียง"ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือของคุณจริงๆผมไม่ทราบวิธีที่จะตอบความเมตตา Akashi-san ของคุณ." เขายิ้มอย่างสุภาพกับเขา "ฉันแค่ทำในสิ่งที่ฉันคิดว่าเป็นทางเลือกที่เหมาะสมเซอร์." "แต่ฉันเป็นหนี้บุญคุณอย่างลึกซึ้งให้กับลูกชาย. กรุณาพูดอะไรบางอย่าง." เขายังคงเงียบในขณะที่ สุจริตเขาไม่ได้จริงๆคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดี"ถ้าเป็นเช่นนั้นหนอคุณสามารถให้ได้รับอนุญาตที่จะใช้ลูกสาวของคุณเพื่อให้ตรงกับพ่อของฉันพรุ่งนี้เช้าฉัน" เขาถามเขา และแน่นอนมันทำให้เขานิด ๆ หน่อย ๆ ประหลาดใจกับคำถามของเขา"แต่ ... สำหรับอะไร" "ดีหนอฉันวางแผนที่จะแนะนำเธอกับพ่อของฉัน ... " "... " เขาสูดลมหายใจเข้าและออกก่อน คำพูดของเขาอย่างต่อเนื่อง "... เป็นภรรยาในอนาคตของฉัน































































































































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
ใกล้โรงแรมโต๊ะที่เขาต้องการพบเจ้านายของเธอ หล่อนบอกให้เขารอไม่กี่นาทีก่อนที่เธอจะเรียกว่า นายสมิธ ผ่านโทรศัพท์ และกล่าวว่า คาชิ seijurou อยู่ตรงนี้ . . . .

seijurou รอเธอจนกว่าเขาเห็นชายชราคนหนึ่งที่ถูกลากโดย bouncers และพวกเขาป้อนห้องหัวมุมทางเดินเขากระพริบตาในผู้หญิงที่ยังคุยกันผ่านทางโทรศัพท์ และเขาตัดสินใจที่จะหาสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องนั้น ทุกก้าวที่เขาเป็นเขาเข้ามาในห้อง ทำให้เขาสามารถได้ยินเสียงระเบิด และยังครางขอความเมตตาที่เขาเดาว่าเป็นเสียงของชายชรา . . .

เขาแอบดูจากประตูที่ปิดไม่สนิทแน่นดวงตาของเขาเบิกกว้างเมื่อเขาเห็นฮือฮาทรมานคนแก่ โดยตีใบหน้าของเขานับครั้งไม่ถ้วน

" ได้โปรดเถอะ ผมขอร้อง ให้ฉัน - - "

" บันทึกของคุณอยู่ ตาแก่ ! เราไม่ต้องการคำพูดของคุณ ! พูดบางอย่างถ้าคุณจ่ายปิดหนี้ของคุณตอนนี้ ! ผู้นำของ bouncers ขัดจังหวะเขา เขาจะต่อยใบหน้าของชายชราอีกครั้ง จนกระทั่งใครบางคนเปิดประตู .



" หยุด "ทั้งหมดของพวกเขาหันศีรษะของพวกเขาและพวกเขาจะต้องเผชิญกับ seijurou ที่ยืนอยู่หน้าประตู มือขวาของเขาในกระเป๋าของเขาในขณะที่อีกคนจับประตูมือจับ เขาไปไม่กี่ก้าวเข้ามาใกล้ จนกระทั่งเขาในด้านหน้าของ bouncers

" a-akashi-san "

" หมายความว่าไง คาชิซัง ? " หัวหน้าถามเขา แน่นอน พวกเขารู้ว่าใครกำลังพูดกับพวกเขาแล้ว เขา Akashi ,ทายาทคนเดียวของนักธุรกิจที่ร่ำรวยที่สุดที่พวกเขาเคยรู้จัก และพวกเขารู้ว่า บริษัทนี้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับ คาชิ . .

" ฉันบอกให้หยุด และให้มือของคุณออกจากเขา ฉันไม่ชอบความรุนแรงใด ๆที่นี่ นอกจากนี้หากเหยื่อเป็นคนแก่ "

" แต่เขาก็มีหนี้ของบริษัทนี้ตั้งแต่ปีครึ่งที่ผ่านมา และเขาจะไม่จ่าย จนตอนนี้ "

" แล้วฉันก็จะทำมัน" seijurou คำทำให้พวกเขาแปลกใจ " ผมจะเจอเจ้านายของคุณ และบอกเขาว่าผมจะจ่ายทั้งหมดของหนี้ของเขา ดังนั้น แค่หายไปจากสายตาของฉันแล้ว "

ในที่สุด ฮือฮา ตัดสินใจที่จะทำในสิ่งที่ seijurou กล่าว หลังจากที่พวกเขาซ้าย เขาก็มา ชายชรา และช่วยเขาให้ลุกขึ้นยืน . .

" ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณคาชิซัง ฉันจริงๆขอบคุณมัน . "

" ครับท่านผมจะพาคุณไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดเพื่อให้แผลของคุณสามารถจัดการได้ โดยหมอ คุณรอที่นี่สักครู่ได้มั้ย ? เช่นฉันกล่าวก่อนที่ผมจะเจอคุณสมิธและบอกเขาเกี่ยวกับหนี้ของคุณ . "

เขาไม่ได้รอคนแก่ตอบได้ เพราะเขาไปทันทีเพื่อตอบสนอง สมิธ มันแค่ใช้เวลา 15 นาทีจนเขา seijurou กลับมาและยื่นหลักฐานการชําระเงินชายชรามองที่เขาและกล่าวขอบคุณอีก seijurou . seijurou เองก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมเขาถึงทำแบบนั้น แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักผู้ชายคนนั้นแต่เขารู้สึกว่าสิ่งที่เขาทำมันขวา

หลังจากนั้น พวกเขาไปที่โรงพยาบาลที่คาชิ รุ่นพี่เข้าโรงพยาบาลที่นั่น ขณะที่เขารอเพื่อนและหมอ เขาพยายามหาห้องที่พ่อของเขาเขาเห็นชิงุเระอยู่ในห้องกับพยาบาล .

" seijurou " เขาได้ยินเสียงพ่อเรียกชื่อของเขา seijurou รู้สึกโล่งใจ ที่เห็นเขาก็ได้ อย่างน้อยเวลานี้เขาไม่เป็นไรจริงๆค่ะ

" มันที่ดีที่จะเห็นคุณตื่นขึ้นมา พ่อ . . . "

" ขอบคุณ ผมเพิ่งคุยกับ คาวามูระ เกี่ยวกับบริษัท และจะดีเมื่อคุณอยู่ที่นี่และทุกอย่างจะสมบูรณ์แบบ ต้องคุยกันแล้ว "

" คุณหมายถึงอะไร ?" seijurou ถาม

" คุณจะรู้ว่าผมแก่เกินไปที่จะกลับมาที่สำนักงาน และจัดการทุกอย่าง แม้ว่ามันจะยากสำหรับผมที่จะอยู่โดยไม่มีความช่วยเหลือใด ๆ ผมแค่เรียกทนายความเพื่อความคืบหน้าเรื่องมรดกสิทธิจากฉัน " เขาดู seijurou และชิงุเระ " สำหรับคุณ "

" อะไร " เขาปล่อยออกจากการควบคุมของเขาตอนนี้ " คุณหมายถึงอะไรกับเขาด้วย ท่านพ่อ ? seijurou

" ,ฉันต้องพูดมันในตอนเช้า ฉันเชื่อในตัวเขา แน่นอน ผมเชื่อว่า คุณสามารถควบคุมทุกอย่างในบริษัท แต่มันไม่เพียงพอ ฉันต้องการใครบางคนสร้างเพียงพอที่จะรับงานนี้ และผมรู้ว่า คาวามูระ เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด เมื่อคุณแต่งงานและอายุมากกว่าผมจะให้สิทธิในการใช้สถานที่ "

seijurou ข่มใจตัวเองไม่ให้พูดอะไรของเขาประท้วง

" ฉันต้องไปแล้ว "

และโดยไม่รอให้ตอบรับ เขาเพิ่งออกไปจากห้อง







ที่ แพงที่สุด และรถรุ่นลิมิเต็ดก็ขับรถออกในด้านหน้าของบ้านที่คุ้นเคย seijurou starred ในบ้านด้านหน้า เหมือนกับว่าเขาเคยมาที่นี่มาก่อน แต่เขาก็จำมันไม่ได้ตอนนี้ เมื่อเขาช่วยคนแก่เข้าบ้านเขา ชายชราหันศีรษะของเขาเขา

" ไม่รู้จะพูดยังไง ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่คุณทำเพื่อผม "

" พูด " ขอบคุณ " ก็พอแล้วครับ นอกจากนี้ นายเหมือนพ่อเกินไปและฉันไม่ชอบความรุนแรงต่อไป " เขากล่าวอย่างสุภาพ เมื่อเขาพยายามจะเปิดประตูตรงหน้าก็ถูกเปิดออกโดยหญิงสาว และ seijurou รู้จักเธอ

" พ่อ ! " เธอร้องออกมาเมื่อเธอเห็นรอยแผลมากมายบนใบหน้าของพ่อของเธอ " เกิดอะไรขึ้นกับคุณ ? "

!" มันคงจะดีกว่าถ้าเธอให้พ่อของเธอเข้ามารับตำแหน่ง "

เธอมอง seijurou ตอนนี้ เธอเบิกตากว้าง แสดงให้เห็นว่าเขามากพอที่เธอตกใจในการปรากฏตัวของเขา

" คาชิคุง ? "

" คุณสองคนรู้จักกันเหรอ ? " ชายชราถาม " ซัตสึกิ ช่วยฉันด้วย ที่รัก "

เธอใส่แขนรอบไหล่ของเธอ กับ seijurou ช่วยเธอด้วย พวกเขาช่วยให้เขานอนลงบนเตียงในห้องของเขา และหลังจากนั้น นางโมโมอิ ก็แปลกใจ พอเห็นสามีกลับมาจากบริษัท สมิท กับสภาพนี้ ซัทซึกิ seijurou และตัดสินใจที่จะออกจากห้อง และให้คุณ โมโมอิ คุยกับสามีของเธอ

พวกเขาเดินไปที่ร้านด้วยกัน มันก็นานมาแล้วตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาพบกันในแมตช์สุดท้ายของมหาวิทยาลัยของพวกเขา ใช่ พวกเขาอยู่ในมหาวิทยาลัยเดียวกัน คณะเดียวกันด้วย .เรียนธุรกิจ แต่พวกเขาไม่ค่อยเข้าขากัน ตั้งแต่เธอกับเพื่อนของเธอและเขา กับโชกิ พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับกลยุทธ์ในศาล หรือทุกอย่างที่เกี่ยวกับตะกร้า และก็เมื่อ 5 ปีก่อน และตอนนี้มันเป็นครั้งแรกที่พวกเขาพบกันอีกครั้ง

" เป็นยังไงบ้าง คาชิคุง ? " เธอขอให้แตกเงียบ

" ดีและฉันคิดว่าคุณได้ใช่ไหม ? เขาถามเธอกลับ

" เธอยิ้ม แน่นอนคุณรู้ ว่าแต่ คุณอยากดื่มชากับฉัน ? "

" เอ่อ ไม่รู้สิ " การกระทำของเขามันแปลก ๆ แน่นอน เขาไม่ได้ลืมทักษะของเธอวิธีที่น่ากลัวในครัว เขารู้ว่าเธอต้องการให้ชา . แต่เขาแน่นอน ใช่มั้ย ? และเขารู้สึกว่ามันเป็นความคิดที่ดีที่จะปล่อยให้เธอทำให้เขาชา

" โอ้ ได้โปรด ผมขอร้อง จริงๆ นะ อย่างน้อยเราคุยอะไร หลังจากฉันพูดขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณพ่อ " เธอกล่าว

" เอ่อ โอเค แต่ ให้ฉันจัดการมันเอง โอเค ?

" เอ่อ ครับ "

เขาเดินไปที่ครัว เธอเตรียมทุกอย่างในขณะที่ seijurou พยายามทำให้ชาที่เขาให้เธอไปช่วยเขา อย่างน้อยสองแก้ว เมื่อเธอเทน้ำร้อนในถ้วยมือซ้ายของเธอโดยบังเอิญ มีการกระเด็นของน้ำอุ่น เขาหันศีรษะของเขาไป และเขาก็คว้ามือซ้ายของเธอเพื่อให้แน่ใจว่ามันถูกดี

" มือดี " ? เขาถามเธอ เธอพยักหน้าขณะพึมพำขอบคุณเขา หลังจากนั้นก็กลับมาที่ห้องและนั่งที่โซฟา

" ดังนั้นคุณจะยุ่งกับงานของคุณตอนนี้ เธอถามเขา seijurou จิบชาของเขาสักพัก

" เอ่อใช่ . . . "

" มันคืออะไร ? ทุกอย่างโอเคใช่มั้ย ? " เธอให้เขาดู อยากรู้

" คุณหมายถึงอะไร ? เขาถามเธอกลับ จริงๆแล้วเขายังไม่เข้าใจเกี่ยวกับคำถามของเธอ

" ไม่ ดูเหมือนว่าคุณมีปัญหาใหญ่ในชีวิตของคุณ ฉันสามารถเห็นมันได้จากดวงตาของคุณ . "

seijurou มองเธอ ที่จริงแล้ว บางครั้ง ท่าทีของเธอทำให้เขาประทับใจเธอ เขารู้ว่าเธอฉลาด ใจดีน่ารัก และแม้ว่าเธอจะสวย เขายอมรับว่ามันแน่นอน เธอมักจะทำสำเร็จจะทำให้เขาประทับใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับความสามารถของเธอเพื่อวิเคราะห์จุดอ่อนของฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาขณะที่พวกเขายังคงอยู่ใน teiko และในมหาวิทยาลัย ใช่ เขารู้ เธอรอเกือบสมบูรณ์แบบ เขาก็มีความคิดดีๆ

" นั่งอยู่ชาน " พวกเขาได้ยินเสียงผู้หญิง เสียงเรียกของเธอเธอพึมพำเขารอสักครู่ในขณะที่เธอมาหาแม่ของเธอ หลังจากนั้น เธอก็กลับมา และบอกว่าพ่อของเธออยากพบเขาและพูดบางอย่าง ซัตสึกิ ออกจากห้องกับแม่ของเธอเป็น seijurou นั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างๆเตียง

" ขอบพระคุณมากสำหรับความช่วยเหลือของคุณ จริง ๆ ฉันไม่รู้ว่าจะตอบความเมตตาของคุณคาชิซัง "

เขายิ้มอย่างสุภาพกับเขา" ฉันแค่ทำในสิ่งที่ฉันคิดว่าเป็นทางเลือกที่เหมาะสมครับ "

" แต่ผมรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณ คุณ ลูก ได้โปรดพูดอะไรบ้าง "

เขาก็เงียบไปสักพัก จริงๆแล้ว เขาไม่คิดว่าถ้ามันเป็นความคิดที่ดี

" ถ้าคุณอนุญาตให้ผมพาลูกสาวไปพบพรุ่งนี้พ่อ ? เขาถามเขา และแน่นอน มันทำให้เขาแปลกใจเล็กน้อยกับคำถามของเขา . . . . . .

" แต่ . . . . .สำหรับอะไร ?

" เอ่อ ฉันวางแผนที่จะแนะนำเธอให้พ่อ . . . . . . . "

" . . . . . . . "

เขาเข้าและออกก่อนที่จะกล่าวคำพูดของเขา " . . . . . . . เป็นภรรยาในอนาคตของฉัน
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2025 I Love Translation. All reserved.

E-mail: