Signed in 1957 by the heads of gove

Signed in 1957 by the heads of government of France, Belgium, Luxembourg, West Germany, the Netherlands and Italy, the treaty was the result of eleven years of attempts to reconstruct the European continent after World War II. The European Coal and Steel Community (ECSC) laid the ground for the EEC by opening the markets for those products between several countries in continental Europe. The Treaty of Rome adopted many of the institutional structures of the ECSC but set out to have far greater reach. It tried to combine federalist and intergovernmental ideas. The idea of a United States of Europe had been posed by Sir Winston Churchill in 1946 and was driven forward by Jean Monnet during the 1950s. However, the Treaty of Rome, which set up the intergovernmental Council of Ministers, stopped far short of creating Monnet's vision of a federal Europe. Until the treaty was amended in the 1980s, it was fundamentally an economic institution. Nevertheless, the supranational model of European integration on which it was based created the foundation for the development of the European Union in the 1990s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เซ็นใน 1957 โดยมีหัวหน้ารัฐบาลของประเทศฝรั่งเศส เบลเยียม ลักเซมเบิร์ก สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี เนเธอร์แลนด์ และอิตาลี สนธิเป็นผลของความพยายามที่จะสร้างทวีปยุโรปหลังสงครามโลกครั้งที่สองสิบเอ็ดปี ถ่านหินยุโรปและชุมชนเหล็ก (ECSC) วางพื้นใน EEC ที่ โดยการเปิดตลาดสำหรับผลิตภัณฑ์ระหว่างหลายประเทศในทวีปยุโรป สนธิสัญญากรุงโรมรับรองโครงสร้างสถาบันของ ECSC มากมาย แต่ตั้งออกไปได้ไกลมากขึ้นถึง มันพยายามรวม federalist และว่าด้วยความคิด ความคิดของสหรัฐอเมริกาของยุโรปมีอิทธพล โดยเคิร์ดโซว์วินสตันเซอร์ในปี 1946 และถูกขับเคลื่อนไปข้างหน้า โดย Jean Monnet ระหว่างช่วงทศวรรษ 1950 อย่างไรก็ตาม ในสนธิสัญญากรุงโรม ที่ตั้งว่าด้วยคณะรัฐมนตรี หยุดไกลขาดการสร้างวิสัยทัศน์ของ Monnet ของยุโรปกลาง จนสนธิถูกแก้ไขในทศวรรษ 1980 ได้ความเป็นสถาบันทางเศรษฐกิจ อย่างไรก็ตาม รูปแบบองค์กรเหนือรัฐของยุโรปรวมซึ่งมันเป็นพื้นฐานสร้างรากฐานสำหรับการพัฒนาของสหภาพยุโรปในปี 1990

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลงนามในปี ถ่านหินและเหล็กยุโรปชุมชน สนธิสัญญากรุงโรมนำมาใช้หลายโครงสร้างสถาบันของ มันพยายามที่จะรวมความคิดและโชคดีระหว่างรัฐบาล ความคิดของสหรัฐยุโรปได้ถูกวางโดยเซอร์วินสตันในปี แต่สนธิสัญญากรุงโรมซึ่งจัดตั้งรัฐบาลคณะรัฐมนตรีหยุดสั้น ๆ ห่างไกลในการสร้างวิสัยทัศน์ของ จนกระทั่งสนธิสัญญาแก้ไขเพิ่มเติมในปี แต่รูปแบบที่เหนือรัฐของการรวมยุโรปซึ่งมันก็ขึ้นอยู่สร้างรากฐานสำหรับการพัฒนาของสหภาพยุโรปในปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ได้ลงนามในปี 1957 โดยหัวของรัฐบาลฝรั่งเศส เบลเยียม ลักเซมเบิร์ก ตะวันตก เยอรมนี เนเธอร์แลนด์ และอิตาลี ผลของสนธิสัญญาคือสิบเอ็ดปีของความพยายามที่จะสร้างทวีปยุโรปหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ประชาคมถ่านหินและเหล็กยุโรป ( อีซีเอสซี ) วางพื้นเพื่อ EEC โดยการเปิดตลาดสำหรับผลิตภัณฑ์เหล่านั้นระหว่างหลายประเทศในภาคพื้นยุโรปสนธิสัญญาแห่งโรมบุญธรรมมากของโครงสร้างสถาบันของประชาคมถ่านหินและเหล็กกล้ายุโรปแต่ออกไปได้ไกลมากถึง มันพยายามจะรวมค่อยๆและแนวคิดระหว่าง . ความคิดของสหรัฐอเมริกาของยุโรปได้ถูกวางโดย Sir Winston Churchill ใน 2489 และถูกขับเคลื่อนไปข้างหน้าโดยฌองมอนเน่ต์ ในช่วงปี 1950 อย่างไรก็ตามสนธิสัญญากรุงโรมซึ่งการตั้งเลขาธิการสภารัฐมนตรี หยุด ห่างไกลจากการสร้างมันเน็ท วิสัยทัศน์ของยุโรป สหรัฐ จนถึงสนธิสัญญาแก้ไขเพิ่มเติมใน 1980 , มันอาจเป็นสถาบันทางเศรษฐกิจ อย่างไรก็ตาม รูปแบบของการบูรณาการยุโรปซึ่งเกี่ยวพันกับหลายๆ ประเทศซึ่งมันขึ้นอยู่กับการสร้างรากฐานสำหรับการพัฒนาของสหภาพยุโรปในช่วงต้น 1990