Agri-environmental indicators (AEI)

Agri-environmental indicators (AEI) are indicators able to describe and assess state and trends in the environmental performance of agriculture to furnish useful indications to scientists and policymakers about the state of the environment, about the effects of different policies, as well as about the efficiency in the use of budgets in terms of environmental outcomes.

AEIs have ideally to be robust, timely, simple, and relevant to the different stakeholders involved in agriculture. The most used indicator framework subdivides AEIs according to five categories within the Driving force-Pressure-State-Impact-Response (DPSIR) model developed by the European Environment Agency (EEA 1999) and built upon the PSR model (OECD 1993).

The Agri-Environmental Indicators dataset available within FAOSTAT has been produced in line with the Agri-Environmental Indicators frameworks developed by OECD and EUROSTAT in the last 20 years. Each indicator is described by different data series.

The following table outlines the Agri-Environmental Indicators available within FAOSTAT

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวชี้วัดสิ่งแวดล้อม Agri (คำอ้าย) เป็นตัวบ่งชี้ที่สามารถอธิบาย และประเมินสถานะและแนวโน้มในการทำงานด้านสิ่งแวดล้อมของเกษตรให้บ่งชี้ประโยชน์นักวิทยาศาสตร์และผู้กำหนดนโยบาย เกี่ยวกับสถานะของสิ่งแวดล้อม เกี่ยวกับผลกระทบของนโยบายต่าง ๆ รวม ทั้ง เกี่ยวกับประสิทธิภาพในการใช้งบประมาณในด้านสิ่งแวดล้อมผล

AEIs ได้เชิญให้แข็งแรง รวดเร็ว ง่าย และที่เกี่ยวข้องกับเสียต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเกษตร กรอบตัวบ่งชี้ที่ใช้มากที่สุด subdivides AEIs ตามประเภทที่ 5 ในแบบจำลอง (DPSIR) แรงดันรัฐผลกระทบตอบขับขี่ที่พัฒนา โดยสำนักงานสิ่งแวดล้อมยุโรป (พลเมือง 1999) และสร้างตามแบบ PSR (OECD 1993)

ชุดข้อมูลตัวชี้วัดสิ่งแวดล้อม Agri กัง FAOSTAT ได้ถูกผลิตตามกรอบตัวชี้วัดสิ่งแวดล้อม Agri พัฒนา โดย OECD และ EUROSTAT ในช่วง 20 ปี มีอธิบายแต่ละตัวบ่งชี้ โดยชุดข้อมูลที่แตกต่างกัน

ตัวอย่างสรุปตัวบ่งชี้ Agri สิ่งแวดล้อมที่ว่างภายใน FAOSTAT

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวชี้วัดเกษตรสิ่งแวดล้อม (AEI) เป็นตัวชี้วัดความสามารถในการอธิบายและประเมินสถานะและแนวโน้มในการดำเนินงานด้านสิ่งแวดล้อมของภาคเกษตรเพื่อให้ตัวชี้วัดที่เป็นประโยชน์ต่อนักวิทยาศาสตร์และผู้กำหนดนโยบายเกี่ยวกับสถานะของสภาพแวดล้อมที่เกี่ยวกับผลกระทบของนโยบายที่แตกต่างกันเช่นเดียวกับที่เกี่ยวกับ ประสิทธิภาพในการใช้งบประมาณในแง่ของผลลัพธ์ด้านสิ่งแวดล้อมAEIs มีความนึกคิดที่จะมีประสิทธิภาพทันเวลาง่ายและมีความเกี่ยวข้องกับผู้มีส่วนได้เสียที่แตกต่างกันมีส่วนร่วมในการเกษตร กรอบตัวบ่งชี้ที่ใช้มากที่สุดแบ่ง AEIs ตามห้าประเภทภายในแรงดันรัฐผลกระทบ-ตอบสนอง (DPSIR) รูปแบบการขับรถที่พัฒนาโดยสำนักสิ่งแวดล้อมยุโรป (EEA 1999) และสร้างขึ้นอยู่กับรุ่น PSR (OECD 1993) เกษตร ชุดตัวชี้วัดสิ่งแวดล้อมสามารถใช้ได้ภายใน FAOSTAT ได้รับการผลิตให้สอดคล้องกับกรอบตัวชี้วัดเกษตรสิ่งแวดล้อมที่พัฒนาโดยโออีซีดีและ Eurostat ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา ตัวบ่งชี้แต่ละครั้งจะถูกอธิบายโดยชุดข้อมูลที่แตกต่างกันตารางต่อไปนี้แสดงตัวชี้วัดเกษตรสิ่งแวดล้อมสามารถใช้ได้ภายใน FAOSTAT

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวชี้วัดสิ่งแวดล้อมเกษตร ( AEI ) เป็นตัวชี้วัดที่สามารถอธิบายและประเมินแนวโน้มสภาพการปฏิบัติงานในด้านการเกษตร เพื่อให้ใช้ประโยชน์เพื่อนักวิทยาศาสตร์และนโยบายเกี่ยวกับสถานะของสภาพแวดล้อมเกี่ยวกับผลกระทบของนโยบายต่างๆ รวมทั้งเรื่องประสิทธิภาพในการใช้งบประมาณ ในแง่ของผลทางสิ่งแวดล้อม

aeis มีความนึกคิดที่จะมีประสิทธิภาพ รวดเร็ว ง่าย และที่เกี่ยวข้องกับผู้มีส่วนได้เสียต่างๆ เกี่ยวข้องกับการเกษตร การใช้ตัวบ่งชี้ตามกรอบ subdivides aeis ห้าหมวดหมู่ภายในแรงขับแรงดันสภาพผลกระทบการตอบสนอง ( dpsir ) รุ่นที่พัฒนาโดยสำนักงานสิ่งแวดล้อมยุโรป ( EEA 1999 ) และสร้างขึ้นบน PSR รุ่น ( OECD 1993 )

โดยตัวชี้วัดสิ่งแวดล้อมเกษตรข้อมูลที่มีอยู่ภายใน faostat ได้รับการผลิตให้สอดคล้องกับตัวชี้วัดสิ่งแวดล้อมเกษตรของ OECD และกรอบการพัฒนาโดยในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา แต่ละตัวบ่งชี้ที่อธิบายไว้โดยชุดข้อมูลที่แตกต่างกัน

ตารางต่อไปนี้สรุปตัวชี้วัดสิ่งแวดล้อมเกษตรที่มีอยู่ภายใน faostat