Militarism is a philosophy or syste

Militarism is a philosophy or system that places great importance on military power. Alfred Vagts, a German historian who served in World War I, defined militarism as the “domination of the military man over the civilian, an undue preponderance of military demands, an emphasis on military considerations”. Militarism was a significant force in several European nations in the years prior to World War I. Their governments were strongly influenced, if not dominated, by military leaders, their interests and priorities. Generals and admirals sometimes acted as de facto government ministers, advising political leaders, influencing domestic policy and demanding increases in defence and arms spending. This militarism fathered a dangerous child, the arms race, which gave rise to new military technologies and increased defence spending. Militarism affected more than policy; it also shaped culture, the media and public opinion. The press held up military leaders as heroes, painted rival nations as aggressive and regularly engaged in ‘war talk’. Militarism alone did not start World War I – that first required a flashpoint and a political crisis – but it created an environment where war, rather than negotiation or diplomacy, was considered the best way of resolving international disputes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทหารคือ ปรัชญาหรือระบบที่สำคัญในอำนาจทางทหาร อัลเฟรด Vagts นักประวัติศาสตร์เยอรมันในสงครามโลก กำหนดทหารเป็น "ปกครองคนทหารมากกว่าพลเรือน ความต้องการทางทหาร ทหารพิจารณาเน้นหน่วยที่เกินควร" ทหารเป็นแรงสำคัญในหลายประเทศในยุโรปในปีก่อนสงครามโลก รัฐบาลของตนถูกอิทธิพล ถ้าไม่ครอบงำ โดยผู้นำทางทหาร ความสนใจ และความสำคัญ นายพลและค่าทำหน้าที่เป็นรัฐมนตรีพฤตินัย ต่อให้คำปรึกษาผู้นำทางการเมือง มีอิทธิพลต่อนโยบายภายในประเทศ และเรียกร้องเพิ่มขึ้นกลาโหมและแขนที่ใช้บางครั้ง ห้องนี้ระบุเด็กอันตราย การแข่งขันแขน ซึ่งทำให้เกิดเทคโนโลยีทางทหารและการใช้จ่ายเพิ่มขึ้นกลาโหม ทหารที่ได้รับผลกระทบมากกว่านโยบาย นอกจากนี้มันยังรูปวัฒนธรรม สื่อ และความคิดเห็นสาธารณะ กดจัดขึ้นผู้นำทหารเป็นวีรบุรุษ ทาสีประเทศคู่แข่งเป็นก้าวร้าว และมีส่วนร่วมใน' สงคราม' เป็นประจำ ทหารเพียงอย่างเดียวไม่ได้เริ่มสงครามโลกที่แรก ต้องการแฟลชพอยต์และวิกฤตทางการเมือง – แต่มันสร้างสภาพแวดล้อมที่ สงคราม มากกว่าการเจรจาต่อรอง หรือเจรจาต่อ รอง เป็นวิธีที่ดีที่สุดของการแก้ไขข้อพิพาทระหว่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทหารเป็นปรัชญาหรือระบบที่ให้ความสำคัญกับอำนาจทางทหาร อัลเฟรด Vagts นักประวัติศาสตร์ชาวเยอรมันที่ทำหน้าที่ในสงครามโลกครั้งที่กำหนดเข้มแข็งเป็น "การปกครองของนายทหารมากกว่าพลเรือนการครอบงำเกินควรของความต้องการทางทหารให้ความสำคัญกับการพิจารณาของทหาร" ทหารเป็นกำลังสำคัญในประเทศยุโรปในหลายปีที่ผ่านมาก่อนที่จะมีสงครามโลกครั้งที่รัฐบาลของพวกเขาได้รับอิทธิพลอย่างยิ่งถ้าไม่ได้ครอบงำโดยผู้นำทางทหารของผลประโยชน์ของตนและลำดับความสำคัญ นายพลและนายพลบางครั้งทำหน้าที่เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพฤตินัยรัฐบาลให้คำปรึกษาแก่ผู้นำทางการเมืองที่มีอิทธิพลต่อนโยบายในประเทศและความต้องการที่เพิ่มขึ้นในการป้องกันและแขนใช้จ่าย เข้มแข็งนี้พระสันตะปาปาเด็กอันตรายการแข่งขันอาวุธซึ่งก่อให้เกิดเทคโนโลยีทางทหารใหม่และเพิ่มการใช้จ่ายการป้องกัน ทหารได้รับผลกระทบมากกว่านโยบาย นอกจากนี้ยังมีรูปทรงวัฒนธรรมสื่อและความคิดเห็นของประชาชน กดจัดขึ้นผู้นำทางทหารเป็นวีรบุรุษทาสีประเทศคู่แข่งเป็นก้าวร้าวและมีส่วนร่วมอย่างสม่ำเสมอใน 'สงครามพูดคุย' ทหารเพียงอย่างเดียวไม่ได้เริ่มต้นสงครามโลกครั้ง - ครั้งแรกที่ต้องมีจุดวาบไฟและวิกฤตทางการเมือง - แต่มันสร้างสภาพแวดล้อมที่สงครามมากกว่าการเจรจาต่อรองหรือเจรจาต่อรองได้รับการพิจารณาวิธีที่ดีที่สุดในการแก้ไขข้อพิพาทระหว่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทหารเป็นปรัชญาหรือระบบที่สถานที่สำคัญในอำนาจทหาร อัลเฟรด vagts เยอรมัน นักประวัติศาสตร์ที่เสิร์ฟในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง นิยามความเป็นทหาร เป็น " การปกครองของทหารมากกว่าฝ่ายพลเรือน มีความเหนือกว่า เกินควร ความต้องการของทหาร เน้นการพิจารณา " ทหาร ทหารถูกทดสอบแรงในหลายประเทศในยุโรปในปีก่อนสงครามโลกครั้งที่ รัฐบาลของพวกเขาถูกขออิทธิพล ถ้าไม่ถูกครอบงำโดยผู้นำทหาร ความสนใจ และความสำคัญของพวกเขา นายพลบางครั้งทำตัวเป็นพฤตินัยรัฐบาลแนะนำผู้นำการเมืองมีอิทธิพลต่อนโยบายในประเทศและความต้องการเพิ่มขึ้นในการป้องกัน และใช้แขน ทหารนี้พ่ออันตรายแข่งแขนซึ่งให้สูงขึ้นเพื่อเทคโนโลยีทางทหารใหม่และเพิ่มการป้องกันการใช้จ่าย ทหารได้รับผลกระทบมากกว่านโยบาย นอกจากนี้ยังมีวัฒนธรรม สื่อ และความคิดเห็นของประชาชน งานจัดขึ้นที่ผู้นำทหารเป็นวีรบุรุษ , ทาสีคู่แข่งประเทศที่เป็นเชิงรุกและการมีส่วนร่วมในสงครามอย่าง ' คุย ' ทหารคนเดียวไม่ได้เริ่มสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง–ก่อนต้องเป็นพื้นที่รองรับวิกฤตทางการเมือง–แต่มันสร้างสภาพแวดล้อมที่สงครามมากกว่าการเจรจา หรือทูต เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการแก้ไขข้อพิพาทระหว่างประเทศ