The aim of the present report was t

The aim of the present report was to evaluate the effectiveness and impact of multisensory and cognitive stimulation on improving cognition in elderly persons living in long-term-care institutions (institutionalized [I]) or in communities with their families (noninstitutionalized [NI]). We compared neuropsychological performance using language and Mini-Mental State Examination (MMSE) test scores before and after 24 and 48 stimulation sessions. The two groups were matched by age and years of schooling. Small groups of ten or fewer volunteers underwent the stimulation program, twice a week, over 6 months (48 sessions in total). Sessions were based on language and memory exercises, as well as visual, olfactory, auditory, and ludic stimulation, including music, singing, and dance. Both groups were assessed at the beginning (before stimulation), in the middle (after 24 sessions), and at the end (after 48 sessions) of the stimulation program. Although the NI group showed higher performance in all tasks in all time windows compared with I subjects, both groups improved their performance after stimulation. In addition, the improvement was significantly higher in the I group than the NI group. Language tests seem to be more efficient than the MMSE to detect early changes in cognitive status. The results suggest the impoverished environment of long-term-care institutions may contribute to lower cognitive scores before stimulation and the higher improvement rate of this group after stimulation. In conclusion, language tests should be routinely adopted in the neuropsychological assessment of elderly subjects, and long-term-care institutions need to include regular sensorimotor, social, and cognitive stimulation as a public health policy for elderly persons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมายของรายงานปัจจุบันคือเพื่อ ประเมินประสิทธิผลและผลกระทบของการกระตุ้น multisensory และรับรู้ในการปรับปรุงประชานในคนสูงอายุที่อาศัยในระยะยาว-term ดูแลสถาบัน (institutionalized [I]) หรือ ในชุมชนมีครอบครัว (noninstitutionalized [NI]) เราเปรียบเทียบประสิทธิภาพการทำงาน neuropsychological ใช้ภาษาและสอบรัฐมินิจิต (MMSE) คะแนนทดสอบก่อน และ หลังช่วงกระตุ้น 24 และ 48 กลุ่มสองถูกจับคู่อายุและปีการศึกษา กลุ่มอาสาสมัครอัน หนึ่งผ่านโปรแกรมกระตุ้น สองสัปดาห์ มากกว่า 6 เดือน (48 รอบรวม) เซสชันถูกตามภาษา และฝึกจำ ตลอดจน กระตุ้นภาพ สมาน หู และ ludic รวม ทั้งเพลง ร้องเพลง เต้นรำ มีประเมินทั้งสองต้น (ก่อนกระตุ้น), กลาง (หลังจากรอบเวลา 24), และ ในตอนท้าย (หลังจากรอบเวลา 48) ของโปรแกรมกระตุ้น แม้ว่ากลุ่ม NI แสดงให้เห็นว่าประสิทธิภาพการทำงานสูงในงานทั้งหมดในหน้าต่างเวลาทั้งหมดเปรียบเทียบกับฉัน เรื่อง กลุ่มทั้งปรับปรุงประสิทธิภาพของพวกเขาหลังจากกระตุ้น พัฒนาสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในไอกลุ่มมากกว่ากลุ่ม NI ภาษาที่ดูเหมือนจะมีประสิทธิภาพมากกว่า MMSE สืบช่วงการเปลี่ยนแปลงในสถานะการรับรู้ ผลแนะนำสภาพแวดล้อมระยะยาว-term ดูแลสถาบันจนอาจนำไปสู่ลดคะแนนการรับรู้ก่อนที่จะกระตุ้นและปรับปรุงอัตราสูงกลุ่มนี้หลังจากกระตุ้น เบียดเบียน ทดสอบภาษาควรจะหมายถึงเป็นประจำในการประเมิน neuropsychological เรื่องผู้สูงอายุ และระยะยาว-term ดูแลสถาบันต้องรวมปกติ sensorimotor สังคม และการรับรู้กระตุ้นเป็นนโยบายสาธารณสุขสำหรับผู้สูงอายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมายของการรายงานในปัจจุบันคือการประเมินประสิทธิภาพและผลกระทบของการกระตุ้น multisensory และองค์ความรู้ในการปรับปรุงความรู้ความเข้าใจในผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในสถาบันการศึกษาในระยะยาวการดูแล (สถาบัน [I]) หรือในชุมชนที่มีครอบครัวของพวกเขา (noninstitutionalized [NI]) . เราเมื่อเทียบกับผลการดำเนินงานวิทยาการใช้ภาษาและมินิจิตรัฐตรวจสอบ (MMSE) คะแนนการทดสอบก่อนและหลัง 24 และ 48 การประชุมการกระตุ้น ทั้งสองกลุ่มถูกจับคู่ตามอายุและปีของการศึกษา กลุ่มเล็ก ๆ ของสิบหรือน้อยกว่าอาสาสมัครที่ได้รับการโปรแกรมการกระตุ้นที่สัปดาห์ละสองครั้งในช่วง 6 เดือน (48 ประชุมทั้งหมด) การประชุมอยู่บนพื้นฐานของภาษาและการออกกำลังกายของหน่วยความจำเช่นเดียวกับภาพการดมกลิ่นการได้ยินและการกระตุ้น Ludic รวมทั้งเพลงร้องเพลงและเต้นรำ ทั้งสองกลุ่มได้รับการประเมินที่จุดเริ่มต้น (ก่อนการกระตุ้น) อยู่ตรงกลาง (หลังจาก 24 ครั้ง) และในตอนท้าย (หลังจาก 48 ครั้ง) ของโปรแกรมการกระตุ้น แม้ว่ากลุ่ม NI แสดงให้เห็นว่ามีประสิทธิภาพสูงในการทำงานทั้งหมดในหน้าต่างตลอดเวลาเมื่อเทียบกับเรื่องที่ผมทั้งสองกลุ่มปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของพวกเขาหลังจากการกระตุ้น นอกจากนี้ยังมีการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในกลุ่มที่กว่ากลุ่ม NI ทดสอบภาษาดูเหมือนจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่า MMSE ในการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในช่วงต้นสถานะทางปัญญา ผลการวิจัยแนะนำสภาพแวดล้อมที่ยากจนของสถ​​าบันการศึกษาในระยะยาวการดูแลอาจนำไปสู่​​การลดคะแนนความรู้ความเข้าใจก่อนที่จะกระตุ้นและอัตราการปรับปรุงที่สูงขึ้นของกลุ่มนี้หลังจากการกระตุ้น สรุปการทดสอบภาษาควรจะนำมาประจำในการประเมินวิทยาของอาสาสมัครผู้สูงอายุและสถาบันการศึกษาในระยะยาวการดูแลต้องรวม sensorimotor ปกติท​​างสังคมและการกระตุ้นทางปัญญาเป็นนโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพผู้สูงอายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดมุ่งหมายของรายงาน ปัจจุบัน คือ เพื่อประเมินประสิทธิผลและผลกระทบที่หลากหลายความรู้สึกและการกระตุ้นในการปรับปรุงการรู้คิดในผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในสถาบันการดูแลระยะยาว ( institutionalized [ i ] ) หรือในชุมชนกับครอบครัว ( noninstitutionalized [ N ] )เปรียบเทียบประสิทธิภาพการทดสอบการใช้ภาษาและ มินิ สภาพจิตใจที่สอบ ( ข้อมูล ) คะแนนทดสอบก่อนและหลังการกระตุ้น 24 และ 48 ครั้ง ทั้งสองกลุ่มถูกจับคู่ตามอายุและปีของตน กลุ่มเล็ก ๆของสิบหรือน้อยกว่าอาสาสมัครที่ได้รับโปรแกรมกระตุ้น อาทิตย์ละ 2 ครั้ง อายุ 6 เดือน ( รวม 48 ครั้ง )การประชุมตามแบบฝึกหัดภาษาและความจำ รวมทั้งภาพ , กลิ่น , เสียง , และ ludic กระตุ้น ได้แก่ ดนตรี ร้องเพลง และเต้น ทั้งสองกลุ่มได้รับการประเมินในตอนต้น ( ก่อนการกระตุ้น ) , กลาง ( 24 คน ) , และในที่สุด ( หลังจาก 48 ครั้ง ) ของโปรแกรมการกระตุ้นแต่กลุ่มผมมีประสิทธิภาพสูงในงานทั้งหมดใน Windows เวลาทั้งหมดเมื่อเทียบกับหนูกลุ่มทั้งสองกลุ่มปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของพวกเขาหลังจากการกระตุ้น นอกจากนี้ การปรับปรุงสูงกว่าในหนูกลุ่มมากกว่ากลุ่ม นิ ทดสอบภาษาดูเหมือนจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าข้อมูลเพื่อตรวจหาการเปลี่ยนแปลงในสถานะก่อนการคิดชี้ให้เห็นว่าสภาพแวดล้อมของสถาบันด้านการดูแลระยะยาวอาจส่งผลให้ลดคะแนนความรู้ก่อน และสูงกว่าอัตราการเพิ่มของกลุ่มนี้หลังจากการกระตุ้น สรุป ทดสอบภาษา ควรนำมาใช้ตรวจในการประเมินการทดสอบของผู้สูงอายุ และสถาบันการดูแลระยะยาวต้องรวม sensorimotor สังคมทั่วไปและการกระตุ้นเป็นนโยบายสาธารณสุขเพื่อผู้สูงอายุ .