It can be argued that the very act

It can be argued that the very act of selecting indicators of any kind is biased by the observer’s perspective[34] but separation of goals from descriptions has been advocated as a step toward transparency: “A separation of descriptive and normative indicators is essential from the perspective of the philosophy of science … Goals and values cannot be deduced directly from descriptions … a fact that is emphasized repeatedly in the literature of environmental ethics … Hence, we advise always specifying the definition of indicators and propose clearly distinguishing ecological indicators in science from policy indicators used for decision-making processes.”[31]

And integration of multiple, possibly conflicting, normative indicators into a single measure of “ecosystem health” is problematic. Using 56 indicators, “determining environmental status and assessing marine ecosystems health in an integrative way is still one of the grand challenges in marine ecosystems ecology, research and management”[35]

Another issue with indicators is validity. Good indicators must have an independently validated high predictive value, that is high sensitivity (high probability of indicating a significant change in the indicandum) and high specificity (low probability of wrongly indicating a change). The reliability of various health metrics has been questioned[36] and “what combination of measurements should be used to evaluate ecosystems is a matter of current scientific debate.”[3] Most attempts to identify ecological indicators have been correlative rather than derived from prospective testing of their predictive value[37] and the selection process for many indicators has been based upon weak evidence or has been lacking in evidence.[38]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถโต้เถียงว่า กระทำมากเลือกตัวชี้วัดใด ๆ จะลำเอียง โดยมุมมองของผู้สังเกตการณ์ [34] แต่ได้รับการสนับสนุนแยกเป้าหมายจากคำอธิบายเป็นขั้นตอนความโปร่งใส: "แยกกฎเกณฑ์ และคำอธิบายตัวชี้วัดเป็นสิ่งจำเป็นจากมุมมองของปรัชญาของวิทยาศาสตร์... เป้าหมายและค่านิยมไม่สามารถ deduced จากคำอธิบาย...ความจริงที่ว่าเน้นซ้ำ ๆ ในวรรณกรรมของจริยธรรมสิ่งแวดล้อม ... ดังนั้น เราแนะนำมักระบุคำนิยามตัวชี้วัด และนำเสนออย่างชัดเจนแยกแยะตัวบ่งชี้ระบบนิเวศวิทยาศาสตร์จากนโยบายตัวชี้วัดที่ใช้สำหรับกระบวนการตัดสินใจ" [31]และการบูรณาการของหลาย อาจจะขัดแย้งกัน กฎเกณฑ์ตัวชี้วัดเป็นวัดเดียวของ "ระบบนิเวศสุขภาพเป็นปัญหา โดยใช้ตัวบ่งชี้ที่ 56 "กำหนดสถานะสิ่งแวดล้อม และการประเมินสุขภาพของระบบนิเวศทางทะเลในแบบบูรณาการยังคงเป็นหนึ่งในความท้าทายที่แกรนด์ในนิเวศวิทยาระบบนิเวศทางทะเล การวิจัย และการจัดการ" [35]กับตัวบ่งชี้มีผลบังคับใช้ ตัวชี้วัดที่ดีต้องมีการตรวจสอบอย่างอิสระสูงทำนายค่า ที่สูง (สูงน่าแสดงการเปลี่ยนแปลง indicandum) ความไวและความจำเพาะสูง (ต่ำน่าแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงผิด) ความน่าเชื่อถือต่าง ๆ สุขภาพวัดได้สอบสวน [36] และ "ควรใช้ชุดสิ่งของการวัดการประเมินระบบนิเวศเป็นเรื่องของการอภิปรายทางวิทยาศาสตร์ปัจจุบัน" [3] ส่วนใหญ่พยายามระบุตัวบ่งชี้ระบบนิเวศการ correlative มากกว่ามาจากการทดสอบมีแนวโน้มของค่าคาดการณ์ของพวกเขา [37] และกระบวนการเลือกสำหรับตัวชี้วัดต่าง ๆ ได้รับตามหลักฐานอ่อน หรือการขาดหลักฐาน [38]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันสามารถจะแย้งว่าการกระทำมากของตัวชี้วัดการเลือกชนิดใดจะลำเอียงโดยมุมมองของผู้สังเกตการณ์ [34] แต่การแยกเป้าหมายจากรายละเอียดที่ได้รับการสนับสนุนเป็นขั้นตอนไปสู่ความโปร่งใส: "แยกของตัวชี้วัดเชิงพรรณนาและเชิงบรรทัดฐานเป็นสิ่งจำเป็นจาก มุมมองของปรัชญาวิทยาศาสตร์ ... เป้าหมายและค่าที่ไม่สามารถสรุปได้โดยตรงจากรายละเอียด ... ความจริงที่ว่ามีการเน้นซ้ำในวรรณคดีของจริยธรรมสิ่งแวดล้อม ... ดังนั้นเราขอแนะนำให้เสมอระบุความหมายของตัวชี้วัดและนำเสนออย่างชัดเจนแตกต่างตัวชี้วัดของระบบนิเวศในด้านวิทยาศาสตร์จากนโยบาย ตัวชี้วัดที่ใช้สำหรับกระบวนการตัดสินใจ. "[31]

และบูรณาการหลาย ๆ อาจจะขัดแย้งกันตัวชี้วัดเชิงบรรทัดฐานเป็นวัดเดียวกับ" ระบบนิเวศสุขภาพ "เป็นปัญหา โดยใช้ตัวชี้วัดที่ 56 "การกำหนดสถานะด้านสิ่งแวดล้อมและการประเมินระบบนิเวศทางทะเลสุขภาพในลักษณะบูรณาการยังคงเป็นหนึ่งในความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ในระบบนิเวศทางทะเลนิเวศวิทยาการวิจัยและการจัดการ" [35]

ปัญหากับตัวชี้วัดก็คือความถูกต้อง ตัวชี้วัดที่ดีจะต้องมีการตรวจสอบอย่างอิสระสูงค่าพยากรณ์ที่เป็นความไวสูง (โอกาสสูงในการแสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญใน indicandum) และความจำเพาะสูง (น่าจะต่ำของผิดแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลง) ความน่าเชื่อถือของตัวชี้วัดสุขภาพต่างๆได้รับการสอบสวน [36] และ "สิ่งที่รวมกันของการวัดควรจะใช้ในการประเมินระบบนิเวศเป็นเรื่องของการอภิปรายทางวิทยาศาสตร์ในปัจจุบัน." [3] ความพยายามส่วนใหญ่จะระบุตัวชี้วัดระบบนิเวศได้รับคู่กันมากกว่าที่ได้มาจากที่คาดหวัง การทดสอบค่าของพวกเขาทำนาย [37] และขั้นตอนการคัดเลือกสำหรับตัวชี้วัดจำนวนมากได้รับการขึ้นอยู่กับหลักฐานที่อ่อนแอหรือได้รับการขาดหลักฐาน. [38]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันสามารถจะแย้งว่า การกระทำของการเลือกตัวชี้วัดใด ๆลำเอียง โดยผู้สังเกตการณ์มุมมอง [ 34 ] แต่การแยกเป้าหมายจากคำอธิบายที่ได้รับการสนับสนุนเป็นขั้นตอนต่อความโปร่งใส " การแยกเชิงพรรณนา และเชิงบรรทัดฐานคือตัวชี้วัดที่จำเป็นจากมุมมองของปรัชญาวิทยาศาสตร์ . . . . . . . เป้าหมายและค่านิยมที่ไม่สามารถแปลรหัสโดยตรงจากคำอธิบาย . . . . . . . ความจริงที่เน้นซ้ำ ๆในวรรณกรรมของจริยธรรมสิ่งแวดล้อม . . . . . . . ดังนั้น เราแนะนำให้มักจะระบุนิยามของตัวชี้วัด และตัวชี้วัดทางนิเวศวิทยาวิทยาศาสตร์เสนออย่างชัดเจน แตกต่างจากนโยบายตัวชี้วัดที่ใช้ในกระบวนการตัดสินใจ . " [ 31 ]และบูรณาการหลายอาจจะขัดแย้งกัน ตัวชี้วัด มาตรฐาน เป็นวัดเดียวของ " สุขภาพ " ระบบนิเวศเป็นปัญหา ใช้ 56 ตัวบ่งชี้ " กำหนดสถานภาพสิ่งแวดล้อมและการประเมินสุขภาพระบบนิเวศทางทะเล ในลักษณะบูรณาการยังคงเป็นหนึ่งในความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ในระบบนิเวศระบบนิเวศทางทะเล การวิจัย และการจัดการ " [ 35 ]ปัญหาอื่นกับตัวชี้วัด คือ ความถูกต้อง ตัวชี้วัดที่ดี จะต้องมีการตรวจสอบอย่างอิสระสูง ค่าพยากรณ์ นั่นคือ ความไวสูง ( ระบุความน่าจะเป็นของการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญใน indicandum สูง ) และความจำเพาะสูง ( ความน่าจะเป็นต่ำผิด ระบุการเปลี่ยนแปลง ) ความน่าเชื่อถือของการวัดสุขภาพต่าง ๆได้ถูกสอบสวน [ 36 ] และ " สิ่งที่รวมกันของการวัดควรจะใช้เพื่อประเมินระบบนิเวศเป็นเรื่องของการอภิปรายทางวิทยาศาสตร์ในปัจจุบัน . " [ 3 ] ส่วนใหญ่พยายามที่จะระบุตัวชี้วัดในระบบนิเวศมีความสัมพันธ์มากกว่าที่ได้จากการทดสอบที่คาดหวังของค่าพยากรณ์ [ 37 ] และกระบวนการคัดเลือกตัว หลายคนได้รับขึ้นอยู่กับหลักฐานที่อ่อนแอหรือได้รับการขาดหลักฐาน [ 38 ]