The prose consists of writing that

The prose consists of writing that does not adhere to any particular formal structures other than simple grammar "non-poetic writing,perhaps. The term sometimes appears pejoratively, but prosaic writing simply says something without necessarily trying to say it in a beautiful way, or using beautiful words. Prose writing can of course take beautiful form, but less by virtue of the formal features of words, rhymes, alliteration, metre, but rather by style, placement, or inclusion of graphics. But one need not mark the distinction precisely, and perhaps cannot do so. One area of overlap is "prose poetry", which attempts to convey using only prose, the aesthetic richness typical of poetry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร้อยแก้วประกอบด้วยการเขียนที่ไม่ได้ยึดติดกับโครงสร้างอย่างเป็นทางการใด ๆ เฉพาะไม่ใช่ไวยากรณ์ง่าย ๆ "ไม่ใช่บทกวีเขียน ที คำว่าบางครั้งปรากฏ pejoratively แต่เขียนธรรมดาก็กล่าวว่า บางสิ่งบางอย่างโดยไม่จำเป็นต้องพยายามพูดในแบบที่สวยงาม หรือใช้คำที่สวยงาม การเขียนร้อยแก้วของหลักสูตรจะฟอร์มสวย แต่น้อยอาศัยคุณลักษณะทางคำ ตาไรมส์ alliteration เมตร แต่ โดยสไตล์ ตำแหน่ง หรือรวมกราฟิกได้ แต่ต้องไม่ทำเครื่องหมายแตกแม่นยำ และอาจจะไม่สามารถทำ หนึ่งพื้นที่ทับซ้อนเป็น "กวีนิพนธ์ร้อยแก้ว" ซึ่งพยายามถ่ายทอดใช้เฉพาะร้อยแก้ว ร่ำรวยในความงามของบทกวี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร้อยแก้วประกอบด้วยการเขียนที่ไม่เป็นไปตามโครงสร้างที่เป็นทางการใด ๆ อื่น ๆ นอกเหนือจากไวยากรณ์ง่าย "การเขียนที่ไม่ใช่บทกวีบางที. คำบางครั้งจะปรากฏดูถูก แต่เขียนธรรมดาก็พูดอะไรบางอย่างโดยไม่จำเป็นต้องพยายามที่จะพูดในทางที่สวยงามหรือ ใช้คำพูดที่สวยงาม. การเขียนร้อยแก้วของหลักสูตรสามารถใช้รูปแบบที่สวยงาม แต่น้อยโดยอาศัยอำนาจตามคุณสมบัติอย่างเป็นทางการของคำบ๊อง, สัมผัสอักษรเมตร แต่โดยรูปแบบการจัดวางหรือการรวมของกราฟิก. แต่หนึ่งไม่จำเป็นต้องทำเครื่องหมายความแตกต่างได้อย่างแม่นยำ และบางทีอาจจะไม่สามารถทำเช่นนั้น. หนึ่งในพื้นที่ของการทับซ้อนคือ "บทกวีร้อยแก้ว" ซึ่งเป็นความพยายามที่จะถ่ายทอดออกมาเป็นร้อยแก้วโดยใช้เพียงความร่ำรวยความงามตามแบบฉบับของบทกวี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร้อยแก้วประกอบด้วยการเขียนที่ไม่ยึดติดกับโครงสร้างอื่น ๆใด ๆที่เป็นทางการมากกว่าไวยากรณ์ง่ายๆ " ไม่เขียนบทกวี บางที คำว่าบางครั้งปรากฏ pejoratively แต่การเขียนธรรมดาๆเพียงแค่บอกว่าบางอย่างโดยไม่ต้องพยายามพูดในทางที่สวยงาม หรือใช้คำพูดที่สวยงาม การเขียนร้อยแก้วสามารถแน่นอน เอาแบบสวยๆแต่น้อย โดยอาศัยคุณสมบัติอย่างเป็นทางการของคําคล้องจองเลี้ยงเมตร แต่โดยลักษณะการจัดวาง หรือรวมกราฟิก แต่ไม่ต้องทำเครื่องหมายความแตกต่างแน่นอน และอาจจะทำอย่างนั้นไม่ได้ หนึ่งพื้นที่ที่ทับซ้อนกัน คือ " บทกวี " ร้อยแก้ว ซึ่งพยายามที่จะถ่ายทอดการใช้ร้อยแก้วเท่านั้น ความงาม ความปกติของบทกวี