•We can see that this is different

•We can see that this is different from the Chinese idea that we are fundamentally good or bad in nature. •If there is no ultimate self, as Buddhism teaches, then what can be good or bad? •According to Buddhism, we are only accretions of karma attached to the dharmas or consciousness that continually arise and disappear again. •Chinese recognized smaller units in the form of elements, but these were still fundamental constituents of reality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

•We สามารถดูว่า จะแตกต่างจากจีนความคิดว่า เรามีพื้นฐานดี หรือไม่ดีในธรรมชาติ •หากมีเป็นตัวตนไม่สุด พุทธสอน แล้วอะไรจะดี หรือไม่ดี •According กับพุทธศาสนา เรามีเพียง accretions ของกรรมกับ dharmas หรือสติที่เกิดขึ้น และหายไปอีกอย่างต่อเนื่อง •Chinese รู้จักหน่วยที่เล็กลงในรูปแบบขององค์ประกอบ แต่มี constituents ยังคงพื้นฐานของความเป็นจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

•เราจะเห็นว่าเรื่องนี้จะแตกต่างจากความคิดของจีนที่เรามีพื้นฐานที่ดีหรือไม่ดีในธรรมชาติ •หากไม่มีตัวเองที่ดีที่สุดในขณะที่พุทธศาสนาสอนแล้วสิ่งที่อาจจะดีหรือไม่ดี •ตามที่พุทธศาสนาเราเป็นเพียง accretions ของกรรมที่แนบมากับ dharmas หรือสติที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องและหายไปอีกครั้ง •จีนได้รับการยอมรับหน่วยที่เล็กลงในรูปแบบขององค์ประกอบเหล่านี้ แต่ยังมีองค์ประกอบพื้นฐานของความเป็นจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

- เราสามารถดูว่า นี้จะแตกต่างจากที่เราคิด ภาษาจีนพื้นฐาน ดี หรือ ไม่ดี ในธรรมชาติ - ถ้าไม่มี ultimate ด้วยตนเอง เป็นสิ่งที่พระพุทธศาสนาสอนไว้ แล้วจะดีหรือแย่ - ตามพุทธศาสนา เราเป็นเพียง accretions ของกรรมแนบกับ dharmas หรือสติที่ยังคงเกิดขึ้นและหายไปอีกครั้ง - จีนจำหน่วยเล็กในรูปแบบขององค์ประกอบแต่นี่ยังพื้นฐานองค์ประกอบของความจริง