Hee-Ouk KimHee-Ouk Kim’s first stat

Hee-Ouk Kim

Hee-Ouk Kim’s first statement about her lively paintings filled with figures, whole fields of faces, is to admit an absolute curiosity regarding strangers. On one hand, the painter describes first drawing the canvas of figures as a way of coping with culture shock. Relocating to the vast urban sprawl of outer Los Angeles made every journey, even in its transportation, into an extraordinary display of the sheer scale of people she experiences living among. As a painter with a personal preference for privacy, she made a practice of absorbing the spectacle and then harnessing a sense of fellowship with them, bringing the scale of the experience into a workable medium in her studio.



Starting with ink drawings on pale colored grounds, she works to deliver the individual and personal and produces results that are life positive, concentrated and unimposing, a magic sweep of converting shock into egalitarian physical presence. The groupings are not the natural scattering patterns of social interaction, but rather a visual dispersion of social mapping into individualistic figures outlined by the space of their own characters, transforming an otherwise dense grouping of people into a survey of spaciousness among personal lives. The effect invokes a fearlessness and affection, making the paintings delightful and reassuring.



Working indoors the artist habitually listens to talk radio, and describes the moment when the steady music of language, at first in Korean and eventually English, began to slip into the paintings as tonal textures. Throughout the paintings, one will notice the shading of a shirt or jacket is a fill of fine handwriting. Further interest is introduced with a handful of favorite symbols, reduced to human size, of umbrellas or houses. She intermingles with her fascination for the people of her world with symbols of safety, security and communication.



Hee-Ouk described making a trip to Seoul after a number of years, after working through her art to understand the density of the city she was living in, and saw that the Korean city had a similar extraordinary range of people. It was relief, and a milestone for her heart. When asked about individual identities in her paintings, friends and family, she suggested we find ourselves. After a period af amusement looking closely, we did indeed find each other among the faces in her work, all present and accounted for. Through her art, the painter found a channel to take in the wonder of being a human among humans.



Whi-Boo Kim

Whi-Boo Kim is closely tied to the rise of art in his native South Korea, but a conversation with the 25 year resident of Northridge, CA reveals him to be a consummate Angelino. A home loving man, he considers himself the neighborhood watchman, spending time in his garden and keeping an eye out for his neighbors.



All of his paintings are conducted outside, working flat, and are periodically brought indoors to check the colors. Building up and reducing layers, concentrating, sanding, scratching , creating tonal borderlines and adding fields of color, he balances shape, development, stability and erosion to create primarily abstract paintings that are hard to ignore for their architectonic affinity. Blink and you might be viewing an aerial photo of an archeological excavation. I mentioned reading this reference a number of times, and he embraced it. Pointing out the recent use of pyramids and their cast shadows, I mentioned some of the paintings appeared to resemble Ancient Egyptian temple complexes. “Not temples,” he responded quickly, “Tombs.” His work surrounds the interest produced by the confluence of society’s collective works and the transformative affect of time’s accrual.



While not the objective, the results are his painterly process and his response to life as an immigrant, long time Los Angeles resident, and witness to the aftermath of the 1994 Northridge earthquake. He builds up color and form as we do in life, he cuts them back down again using numerous techniques of attrition and delivers a taste of life as it has progressed, matured, grown more complicated and yet gradually collapsed – just like ancient ruins. In philosophical reflection, and a close look into his own experiences he has found an approach to painting that closely relates his feelings about the world, a real triumph.



Other paintings include more readily identifiable elements, which frequently introduce stark and symbolic American iconography – a cowboy or a Coca Cola bottle. Against an analogy of deeply processed compositions, heavily worked and cumulative, these symbols seem to hover like tremendous shadows. They seem a grand imposition on a painterly accretion that is strangely beautiful, integrated and digested, in harmony with the march of time. Against this the symbols almost appear as freshly postered billboards juxtaposed against a stark wilderness landscape. Perhaps this mirrors the time he spent following the earthquake picking through the rubble, seeking after found objects, and following the footsteps of countless artists before him. In the trash there lies treasure, made valuable by distinction or placement, or by right of being made prominent as remains.



The artist feels that his work is difficult to understand, even by critics, and recounts demanding writers to revisit his studio when they don’t get it right. He strongly identifies with his profession as an artist, one that influences the entire family, having lived during a transition between being among a handful of pioneering youth gathered around the very few contemporary artists in his native country to watching the arts there bloom in the wake of growing public wealth and support. From afar, living in the peaceful base and counting his blessings for the life that art provides him and which so closely matches his own temperament, he has watched approvingly as the seeds he planted have bloomed into a garden.



Edmond Kim

At the time of this article Edmond was exhibiting his photographs for the first time, and one couldn’t help but be curious at the experience of exhibiting with his parents. Now living apart with a family of his own, it is a pleasant thought to consider the arrangement of art objects together in one room as some sort of reunion of the family’s creative spirit, the results of the three people who lived and worked together again being placed materially under one roof.

Perhaps in response to the private, home-centric existence he was raised in, his photographs revolve around capturing details that are overlooked. At first this was not readily apparent, his camera being drawn to scenes ranging from a pavement closeup to a landscape captured in unusual angles between buildings. As he provides a tour of the images, the device becomes apparent, and one notices the small ceramic object in one image and its relationship to a frail tendril of ivy clinging to an otherwise purely inorganic stucco wall in another photo. He also enthusiastically embraces the technical aspects of photography and pointed out references to film work, such as the display of raw images to underline the absence of cropping and a dedication to composition being the entirely the result of his direction.

***

The Kim family show brought a collective demonstration as well, one of hard evidence describing the social and personal influence such a family has on a community. The self-described way of life, quietly working for a peaceful and productive home, a way of relating to their neighbors and city – all these elements reveal the calm yet watchful eye of trained communicators. Though their gardened home and warm demeanors may not at first glance sound engaged, the Kim family pays considerable attention to their surroundings, living examples of the civilized and integral role creative people have among us all.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คิมสัง Ouk

สัง Ouk คิมแรกงบเกี่ยวกับภาพวาดของเธอมีชีวิตชีวาที่เต็มไป ด้วยตัวเลข ฟิลด์ทั้งหมดของใบหน้า คือการ ยอมรับเห็นความสมบูรณ์เกี่ยวกับคนแปลกหน้า บนมือหนึ่ง นักอธิบายก่อน วาดตัวเลขการเผชิญกับช็อกวัฒนธรรม ย้ายไปลอสแองเจลิสนอกโยงเออร์มากมายทำให้ทุกการเดินทาง แม้ในการขนส่ง ในการแสดงผลแบบพิเศษของขนาดที่แท้จริงของคน เธอประสบการณ์ชีวิตระหว่าง เป็นจิตรกรด้วยความสนใจส่วนบุคคลตัว เธอทำปฏิบัติ น่าดูดน่าตื่นเต้นแล้ว ควบคุมความสามัคคีธรรมกับพวกเขา นำมาตราส่วนของประสบการณ์ที่เป็นกลางสามารถทำงานได้ในสตูดิโอของเธอ


เริ่มต้น ด้วยภาพวาดด้วยหมึกบนบริเวณสีซีด เธอทำงานกับบุคคลและบุคคล และให้ผลลัพธ์ที่ชีวิตบวก เข้มข้น และ unimposing กวาดวิเศษของแปลงช็อตเป็นสถานะทางกายภาพ egalitarian กลุ่มไม่ใช่รูปแบบ scattering ธรรมชาติของสังคม แต่แทนที่จะกระจายตัวภาพของแม็ปสังคมเป็นเลข individualistic ล้อมกรอบ ด้วยพื้นที่ของตนเอง เปลี่ยนการจัดกลุ่มอย่างหนาแน่นของคนในการสำรวจระหว่างชีวิตส่วนตัวที่กว้างขวาง ผลจะ fearlessness และเสน่หา ทำภาพให้สวยงาม และ reassuring


ทำงานในร่มศิลปินนิตย์ฟังวิทยุพูดคุย และอธิบายขณะเมื่อเพลงที่มั่นคงของภาษา ครั้งแรก ในเกาหลี และในที่สุดอังกฤษ เริ่มจัดส่งเป็นภาพเป็นพื้นผิวที่สูงต่ำ ตลอดทั้งภาพวาด หนึ่งจะสังเกตเห็นการแรเงาให้สั้น หรือเสื้อไม่เติมลายมือดี สนใจเพิ่มเติมแนะนำ ด้วยหยิบสัญลักษณ์โปรด ลดขนาดของมนุษย์ ของร่ม หรือบ้าน เธอ intermingles กับเสน่ห์ของเธอสำหรับคนโลกของเธอกับสัญลักษณ์ของความปลอดภัย ความปลอดภัย และการสื่อสาร


สัง Ouk อธิบายการเดินทางโซลหลังจากตัวเลขของปี หลังจากทำงานโดยใช้ศิลปะของเธอเข้าใจความหนาแน่นของเมืองที่เธออยู่ และเห็นว่า เมืองเกาหลีมีช่วงพิเศษคล้ายคน บรรเทา และเหตุการณ์สำคัญในหัวใจของเธอได้ เมื่อถามเกี่ยวกับรหัสประจำตัวแต่ละตัวในภาพวาดของเธอ เพื่อน และครอบครัว นางแนะนำเราพบตัวเอง หลังจากมีรอบระยะเวลา af สนุกมองอย่างใกล้ชิด เราไม่แน่นอนพบกันระหว่างหน้าในการทำงานของเธอ ทั้งปัจจุบัน และลงบัญชีสำหรับการ ผ่านงานศิลปะของเธอ นักพบช่องสัญญาณเพื่อใช้ในใจของ มนุษย์ในหมู่มนุษย์



คิม Whi Boo

คิม Whi Boo อย่างใกล้ชิดเชื่อมโยงกับการเพิ่มขึ้นของศิลปะในเกาหลีบ้านเกิดของเขา แต่การสนทนาโดยอาศัยปีที่ 25 ของ Northridge CA เผยเขา Angelino consummate สถานี บ้านคนรัก เขาพิจารณาตัวเองย่าน watchman ใช้เวลาในสวนของเขา และเก็บตาออกสำหรับบ้านของเขา


ภาพวาดของเขากำลังดำเนินอยู่ ทำงานแบน และเป็นระยะ ๆ นำในร่มเพื่อตรวจสอบสี สร้างขึ้น และลดชั้น concentrating ตระเตรียม เกา สร้าง borderlines โทน และเพิ่มเขตข้อมูลของสี เขาสมดุลรูปร่าง การพัฒนา ความมั่นคง และพังทลายเพื่อสร้างเป็นภาพนามธรรมที่ยากสำหรับความสัมพันธ์ของพวกเขา architectonic เฉย กะพริบและคุณอาจจะดูเป็นบรรยากาศของการขุดค้นโบราณคดี ฉันกล่าวอ่านอ้างอิงนี้จำนวนครั้ง และเขากอด ผมชี้ให้เห็นการใช้ล่าสุดของปีระมิดและเงาของพวกเขาหล่อ กล่าวบางภาพปรากฏคล้ายวัดโบราณอียิปต์คอมเพล็กซ์ "ไม่เที่ยว เขาตอบสนองอย่างรวดเร็ว "เมือง" งานของเขาล้อมรอบสนใจผลิต โดยบรรจบผลงานรวมของสังคมและมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของเวลาของรับรู้


ขณะไม่วัตถุประสงค์ ผลเป็นกระบวนการของเขา painterly และตอบชีวิตเป็นอพยพ นานลอสแองเจลิสมีถิ่นที่อยู่ และพยานเพื่อผลพวงของแผ่นดินไหว Northridge 1994 เขาสร้างค่าสีและรูปแบบเราทำในชีวิต ตัดพวกเขากลับมาลงอีกครั้ง โดยใช้เทคนิคต่าง ๆ ของ attrition และให้รสชาติของชีวิตมันมีความก้าวหน้า matured เติบโตขึ้นซับซ้อนมากขึ้น และยังค่อย ๆ ยุบ – เหมือนซากปรักหักพังโบราณ สะท้อนปรัชญา และแบบปิดในประสบการณ์ของเขาเองเขาได้พบวิธีการวาดภาพที่ใกล้ชิดเกี่ยวข้องกับความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับโลก จริงชัยชนะ


ภาพวาดอื่น ๆ ได้แก่องค์ประกอบส่วนบุคคลมากขึ้น ซึ่งมักจะแนะนำสิ้นเชิง และสัญลักษณ์อเมริกันปาง – เป็นคาวบอยหรือขวดโค้ก จากการเปรียบเทียบองค์ประกอบการประมวลผลลึก ทำงานหนัก และ สะสม สัญลักษณ์เหล่านี้ดูเหมือนจะ เวอร์เช่นเงามาก พวกเขาดูเหมือนจัดเก็บภาษีโรงบน accretion painterly ที่แพงกว่าความสวยงาม รวม และ เจ่า มีนาคมเวลากลืน ทำ สัญลักษณ์เกือบจะปรากฏเป็นป้ายโฆษณาสด postered กับแนวป่าสิ้นเชิง ทีนี้กระจกเวลาเขาใช้ ต่อรับแผ่นดินไหวผ่านอิฐ แสวงหาหลังจากที่วัตถุ found และต่อไป นี้รอยเท้าของศิลปินมากมายก่อนที่เขา ในถังขยะมีอยู่สมบัติ ทำดี โดยความแตกต่างหรือการจัดวาง หรือขวาถูกทำเด่นเป็นยังคง


ศิลปินรู้สึกว่า งานของเขายากที่จะเข้าใจ โดยนักวิจารณ์ และ recounts นักเขียนเรียกร้องให้บราว์สตูดิโอของเขาเมื่อพวกเขาไม่ได้รับมันขวา เขาระบุอย่างยิ่งกับอาชีพของเขาเป็นศิลปิน ที่มีผลต่อครอบครัว มีชีวิตอยู่ในช่วงที่เปลี่ยนระหว่างอยู่ในกำมือของสรรค์เยาวชนรวบรวมสถานที่ศิลปินร่วมสมัยน้อยมากในประเทศบ้านเกิดของเขาได้ไปดูศิลปะมีบานในการปลุกของสมบัติสาธารณะและสนับสนุนการเจริญเติบโต จากระยะไกล ในฐานสงบ และนับพรสำหรับชีวิตว่า ศิลปะให้เขาซึ่งเพื่อให้ใกล้ชิดตรงกับเขาเอง temperament เขาได้ดู approvingly เหมือนเมล็ดพืชที่เขาปลูกได้บัวบานในสวน


คิมเอดมันด์

เวลาของบทความนี้ เอดมันด์ได้อย่างมีระดับภาพของเขาเป็นครั้งแรก และหนึ่งไม่สามารถช่วยแต่ต้องอยากรู้อยากเห็นที่ประสบการณ์อย่างมีระดับกับพ่อ ตอนนี้ นั่งเล่นกันกับครอบครัวของตนเอง เป็นที่น่าพอใจคิดการพิจารณาการจัดเรียงของศิลปะกันห้องบางจัดเรียงของเรอูนียงของครอบครัวสร้างสรรค์วิญญาณ ผลลัพธ์ของสามคนอาศัยอยู่ และทำงานร่วมกันอีก กำลังวางโครงการภายใต้หนึ่งหลังคา

บางทีตอบสนองต่อการดำรงอยู่ส่วนตัว บ้านเจ้าพระยาที่เขาขึ้น ภาพของเขาเกี่ยวข้องกับการจับรายละเอียดที่จะมองข้าม ในตอนแรก นี้ไม่ใช่ประเด็น กล้องของเขาถูกลากไปฉากตั้งแต่ closeup ผิวแนวนอนในมุมปกติระหว่างอาคาร เขาให้ของภาพ อุปกรณ์จะเห็นได้ชัดเจน และหนึ่งสังเกตพบว่า วัตถุเซรามิกขนาดเล็กในรูปใดรูปหนึ่งและความ tendril frail ของไอวี่ติดผนังปูนอนินทรีย์เพียงอย่างเดียวอย่างอื่นในรูปอื่น เขานำเทคนิคการถ่ายภาพยังใหม่ ๆ และชี้ให้เห็นอ้างอิงถึงงานภาพยนตร์ เช่นการแสดงภาพดิบเพื่อขีดเส้นใต้การขาดงานของการครอบตัดและการอุทิศตนเป็นองค์ประกอบผลของทิศทางของเขาทั้งหมด

***

การสาธิตรวมทั้งนำมาโชว์คิม ครอบครัวดังกล่าวหลักฐานยากที่อธิบายอิทธิพลของสังคม และบุคคลหนึ่งที่มีในชุมชน วิถีชีวิต อธิบายด้วยตนเอง บ้านเงียบสงบ และมีประสิทธิผลอย่างเงียบ ๆ ทำงาน วิธีเชื่อมโยงกับเพื่อนบ้านและเมือง – ทั้งหมดองค์ประกอบเหล่านี้เปิดเผยตาสงบ ยังจับพวกฝึก communicators ว่า demeanors บ้าน และอบอุ่นของพวกเขา gardened อาจไม่ได้อยู่ที่ เสียงคร่าว ๆ แรกหมั้น ครอบครัวคิมจ่ายจำนวนมากให้ความสนใจกับสิ่งแวดล้อม ตัวอย่างชีวิตของคนที่สร้างสรรค์อารย และเป็นบทบาทที่มีในหมู่พวกเราทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮีคิม Ouk คำแรกฮี Ouk คิมเกี่ยวกับภาพวาดที่มีชีวิตชีวาของเธอเต็มไปด้วยตัวเลขเขตข้อมูลทั้งหมดของใบหน้าคือการยอมรับความอยากรู้แน่นอนเกี่ยวกับคนแปลกหน้า หนึ่งในมือจิตรกรวาดภาพอธิบายแรกผ้าใบของตัวเลขเป็นวิธีการรับมือกับช็อกวัฒนธรรม ย้ายไปแผ่กิ่งก้านสาขามากมายของนอก Los Angeles ทำให้ทุกการเดินทางแม้จะอยู่ในการขนส่งเป็นพิเศษของการแสดงขนาดที่แท้จริงของคนที่เธอมีประสบการณ์ที่อาศัยอยู่ในหมู่ เป็นจิตรกรที่มีการตั้งค่าส่วนตัวเพื่อความเป็นส่วนตัวเธอทำแนวปฏิบัติของการดูดซับที่น่าตื่นเต้นและการควบคุมความรู้สึกของการคบหากับพวกเขานำระดับของประสบการณ์ในการเป็นสื่อที่สามารถทำงานได้ในสตูดิโอของเธอเริ่มต้นด้วยภาพวาดหมึกในบริเวณที่มีสีอ่อน เธอทำงานเพื่อส่งมอบผลลัพธ์ที่แต่ละบุคคลและส่วนบุคคลและการผลิตที่มีชีวิตที่ดีและความเข้มข้น unimposing, กวาดความมหัศจรรย์ของการแปลงเป็นช็อตที่ปรากฏทางกายภาพคุ้ม การจัดกลุ่มไม่ได้เป็นรูปแบบการกระจายตามธรรมชาติของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม แต่การกระจายภาพของการทำแผนที่ทางสังคมเป็นตัวเลขที่ระบุไว้โดยแต่ละพื้นที่ของตัวละครของตัวเองเปลี่ยนการจัดกลุ่มหนาแน่นเป็นอย่างอื่นของคนในการสำรวจของความกว้างขวางในหมู่ชีวิตส่วนตัว ผลเรียกปราศจากความกลัวและความรักทำให้ภาพวาดที่สวยงามและมั่นใจการทำงานในบ้านศิลปินเป็นประจำฟังวิทยุที่จะพูดคุยและอธิบายถึงช่วงเวลาที่เพลงอย่างต่อเนื่องของภาษาที่แรกในเกาหลีและในที่สุดอังกฤษเริ่มที่จะแอบเข้าไปในภาพวาด พื้นผิวโทนสีเป็น ตลอดทั้งภาพวาดหนึ่งจะสังเกตเห็นเงาของเสื้อแจ็คเก็ตหรือเป็นการเติมลายมือดี ที่น่าสนใจต่อไปคือการแนะนำให้รู้จักกับหยิบของสัญลักษณ์ที่ชื่นชอบลดขนาดของมนุษย์ของร่มหรือบ้าน เธอ intermingles ด้วยเสน่ห์ของเธอสำหรับผู้คนในโลกของเธอที่มีสัญลักษณ์ของความปลอดภัยการรักษาความปลอดภัยและการสื่อสารฮี Ouk อธิบายทำให้การเดินทางไปยังกรุงโซลหลังจากหลายปีหลังจากที่ทำงานผ่านงานศิลปะของเธอที่จะเข้าใจความหนาแน่นของเมืองที่เธอยังมีชีวิตอยู่ ในและเห็นว่าเมืองที่เกาหลีมีช่วงพิเศษที่คล้ายกันของผู้คน มันเป็นความโล่งใจและขั้นสำหรับหัวใจของเธอ เมื่อถามเกี่ยวกับตัวตนของแต่ละบุคคลในภาพวาดของเธอเพื่อนและครอบครัวของเธอแนะให้เราพบตัวเอง หลังจากช่วงเวลาที่สนุก af มองอย่างใกล้ชิดเราไม่แน่นอนพบกันในหมู่ใบหน้าในการทำงานปัจจุบันของเธอและคิดเป็น ผ่านงานศิลปะของเธอจิตรกรที่พบช่องทางที่จะใช้ในความสงสัยของการเป็นมนุษย์ในหมู่มนุษย์WHI-Boo คิมWHI-Boo คิมนั้นเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับการเพิ่มขึ้นของงานศิลปะในท้องถิ่นภาคใต้ของเกาหลี แต่การสนทนากับ 25 ปี ที่อยู่อาศัยของ Northridge, แคลิฟอร์เนียเผยให้เห็นว่าเขาจะสมบูรณ์ Angelino บ้านรักคนที่เขาคิดว่าตัวเองยามพื้นที่ใกล้เคียงใช้เวลาในสวนของเขาและการรักษาตาออกสำหรับเพื่อนบ้านของเขาทั้งหมดภาพวาดของเขาจะดำเนินการออกไปข้างนอกที่ทำงานแบนและถูกนำมาเป็นระยะ ๆ ในบ้านเพื่อตรวจสอบสี การสร้างและลดชั้นจดจ่อขัด, เกา, การสร้างโทนสีเส้นเขตแดนและการเพิ่มเขตข้อมูลของสียอดเขารูปร่างการพัฒนาความมั่นคงและการพังทลายของการสร้างภาพนามธรรมส่วนใหญ่ที่ยากที่จะไม่สนใจกับความสัมพันธ์ของพวกเขาสถาปัตยกรรม กระพริบและคุณอาจจะดูภาพถ่ายทางอากาศของนักโบราณคดีขุด ที่ผมกล่าวถึงการอ่านเอกสารอ้างอิงนี้จำนวนครั้งและเขาก็กอดมัน ชี้ให้เห็นการใช้งานที่ผ่านมาของปิรามิดและเงาหล่อของพวกเขาที่ผมกล่าวถึงบางส่วนของภาพวาดที่ดูเหมือนจะคล้ายโบราณคอมเพล็กซ์วัดอียิปต์ "วัดไม่" เขาตอบสนองได้อย่างรวดเร็ว "สุสาน." ผลงานของเขารายล้อมด้วยดอกเบี้ยที่เกิดจากการบรรจบกันของการทำงานร่วมกันของสังคมและการเปลี่ยนแปลงส่งผลกระทบต่อการคงค้างเวลาที่ในขณะที่ไม่วัตถุประสงค์ผลเป็นกระบวนการ painterly ของเขาและการตอบสนองของเขาไปตลอดชีวิต เป็นผู้อพยพเป็นเวลานานมีถิ่นที่ Los Angeles, และเป็นพยานให้กับผลพวงของแผ่นดินไหว Northridge 1994 เขาสร้างขึ้นสีและรูปแบบที่เราไม่ในชีวิตเขาตัดพวกเขากลับลงมาอีกครั้งโดยใช้เทคนิคหลายของการขัดสีและให้รสชาติของชีวิตที่จะได้ก้าวหน้าสุกเติบโตที่ซับซ้อนมากขึ้นและยังทรุดตัวลงเรื่อย ๆ - เช่นเดียวกับสถานที่ปรักหักพังโบราณ ในการสะท้อนปรัชญาและลักษณะใกล้เคียงเป็นประสบการณ์ของเขาเองเขาได้พบวิธีการที่จะวาดภาพที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับโลกที่ประสบความสำเร็จที่แท้จริงของภาพวาดอื่น ๆ รวมถึงองค์ประกอบอื่น ๆ ที่สามารถระบุตัวได้อย่างง่ายดายซึ่งมักแนะนำสิ้นเชิงและสัญลักษณ์ยึดถืออเมริกัน - คาวบอยหรือขวดโคคาโคล่า กับความคล้ายคลึงกันขององค์ประกอบการประมวลผลลึกทำงานหนักและสะสมสัญลักษณ์เหล่านี้ดูเหมือนจะเลื่อนเหมือนเงาที่ยิ่งใหญ่ พวกเขาดูเหมือนการเก็บภาษีที่ยิ่งใหญ่ในการเพิ่ม painterly ที่แปลกสวยงามในตัวและย่อยสอดคล้องกับเดือนมีนาคมของเวลา กับสัญลักษณ์นี้เกือบจะปรากฏเป็นป้ายเสาสดวางกับภูมิทัศน์ป่าสิ้นเชิง บางทีนี่อาจสะท้อนเวลาที่เขาใช้หลังเกิดแผ่นดินไหวยกผ่านซากปรักหักพังแสวงหาวัตถุหลังจากพบและติดตามรอยเท้าของศิลปินที่นับไม่ถ้วนก่อนที่เขา ในถังขยะที่มีอยู่สมบัติที่มีค่าที่ทำโดยความแตกต่างหรือตำแหน่งหรือโดยทางด้านขวาของการทำที่โดดเด่นยังคงเป็นศิลปินที่รู้สึกว่าการทำงานของเขาเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจได้โดยนักวิจารณ์และนักเขียนเนื้อหาเรียกร้องให้กลับมายังสตูดิโอของเขาเมื่อพวกเขาสวม 't ได้รับมันขวา เขาขอระบุด้วยอาชีพของเขาในฐานะศิลปินคนหนึ่งที่มีผลต่อทุกคนในครอบครัวมีชีวิตอยู่ในช่วงการเปลี่ยนผ่านระหว่างการเป็นหนึ่งในไม่กี่คนของเยาวชนบุกเบิกรวมตัวกันรอบศิลปินร่วมสมัยน้อยมากในประเทศบ้านเกิดของเขาเพื่อชมศิลปะมีเบ่งบานในยามที่ ของการเจริญเติบโตความมั่งคั่งของประชาชนและการสนับสนุน จากระยะไกลที่อาศัยอยู่ในฐานความสงบสุขและการนับพระพรของเขาสำหรับชีวิตว่าศิลปะให้เขาและเพื่อให้ตรงกับอารมณ์ของเขาเองเขาได้ดูเห็นด้วยเป็นเมล็ดพันธุ์ที่เขาปลูกได้ดอกในสวนเอดมองด์คิมในช่วงเวลานี้ บทความเอดมองด์ได้รับการจัดแสดงภาพของเขาเป็นครั้งแรกและเป็นหนึ่งไม่สามารถช่วย แต่อยากรู้อยากเห็นที่มีประสบการณ์ในการจัดแสดงพร้อมกับพ่อแม่ของเขา ตอนนี้อยู่นอกเหนือกับครอบครัวของตัวเองก็เป็นความคิดที่ดีที่จะต้องพิจารณาการจัดเรียงของศิลปะวัตถุเข้าด้วยกันในห้องหนึ่งเป็นจัดเรียงของงานคืนสู่เหย้าของจิตวิญญาณของความคิดสร้างสรรค์ของคนในครอบครัวบางอย่างผลของคนสามคนที่อาศัยอยู่และทำงานร่วมกันอีกครั้งเป็น ที่วางไว้อย่างมากภายใต้หลังคาเดียวกันบางทีในการตอบสนองต่อส่วนตัวบ้านเป็นศูนย์กลางการดำรงอยู่เขาได้รับการเลี้ยงดูในรูปถ่ายของเขาหมุนรอบจับรายละเอียดที่จะมองข้าม ตอนแรกนี้ไม่ได้ชัดเจนอย่างง่ายดายกล้องของเขาถูกดึงฉากโคลสอัพตั้งแต่ทางเท้าเป็นแนวนอนที่ถูกจับในมุมที่ผิดปกติระหว่างอาคาร ในขณะที่เขาให้ทัวร์ของภาพอุปกรณ์ที่เห็นได้ชัดและเป็นหนึ่งสังเกตเห็นวัตถุเซรามิกเล็ก ๆ ในภาพหนึ่งภาพและความสัมพันธ์กับกิ่งก้านเลื้อยของไม้เลื้อยอ่อนแอของไม้เลื้อยยึดมั่นกับผนังปูนปั้นเป็นอย่างอื่นอย่างหมดจดนินทรีย์ในรูปอื่น นอกจากนี้เขายังกระตือรือร้นโอบกอดด้านเทคนิคของการถ่ายภาพและชี้ให้เห็นการอ้างอิงถึงการทำงานของฟิล์มเช่นการแสดงผลของภาพดิบที่จะขีดเส้นใต้กรณีที่ไม่มีการปลูกพืชและการอุทิศตนที่จะเป็นองค์ประกอบทั้งหมดเป็นผลมาจากทิศทางของเขา*** ครอบครัวคิม แสดงนำการสาธิตรวมได้เป็นอย่างดีซึ่งเป็นหนึ่งในหลักฐานยากอธิบายอิทธิพลทางสังคมและส่วนบุคคลเช่นครอบครัวที่มีต่อชุมชน วิธีที่ตนเองอธิบายของชีวิตอย่างเงียบ ๆ ที่ทำงานให้กับบ้านที่เงียบสงบและการผลิตวิธีการที่เกี่ยวข้องกับเพื่อนบ้านและเมืองของพวกเขา - องค์ประกอบทั้งหมดเหล่านี้แสดงให้เห็นตายังจับตามองความสงบของการสื่อสารผ่านการฝึกอบรม แม้ว่าพวกเขา gardened บ้านและ demeanors อบอุ่นอาจจะไม่ได้อยู่ที่เสียงอย่างรวดเร็วก่อนมีส่วนร่วมในครอบครัวคิมให้ความสำคัญมากกับสภาพแวดล้อมของพวกเขาที่อาศัยอยู่ตัวอย่างของบทบาทอารยะและที่สำคัญคนมีความคิดสร้างสรรค์ในหมู่พวกเราทุกคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คิมฮีฮี อู๊ก

อู๊ก คิมแรกงบเกี่ยวกับเธอมีชีวิตชีวา ภาพวาดที่เต็มไปด้วยตัวเลข ทั้งด้านหน้า คือการยอมรับ สัมบูรณ์ความอยากรู้เกี่ยวกับคนแปลกหน้า บนมือข้างหนึ่ง , จิตรกรอธิบายก่อนวาดผ้าใบของตัวเลขที่เป็นวิธีการจัดการกับช็อกวัฒนธรรม ย้ายไปยังเมืองใหญ่เมืองนอก Los Angeles ทำให้ทุกการเดินทาง แม้ในการขนส่งเป็นการแสดงที่พิเศษของขนาดที่แท้จริงของผู้คน เธอได้ประสบการณ์ชีวิตใน . เป็นจิตรกรที่มีความชอบส่วนบุคคลเพื่อความเป็นส่วนตัว เธอได้ฝึกการปรากฏการณ์และการควบคุมความรู้สึกของมิตรภาพกับพวกเขา นำระดับของประสบการณ์ในกลางสามารถใช้งานได้ในสตูดิโอของเธอ



เริ่มซีดสีหมึกวาดบนลานเธอทำงานให้บุคคลและส่วนตัว และสร้างผลลัพธ์ที่เป็นบวก ชีวิตเข้มข้น unimposing , กวาดเวทมนตร์แปลงช็อกเป็นกายภาพเท่าเทียม . คือไม่ใช่ธรรมชาติของรูปแบบของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม แต่ภาพการกระจายของตัวเลขที่ระบุไว้ โดยแต่ละแผนที่ทางสังคมในพื้นที่ของตัวเองของพวกเขาเปลี่ยนเป็นแบบอื่นที่หนาแน่นของผู้คนในการสำรวจความกว้างขวางของชีวิตส่วนตัว ผลจะเรียกความกล้าหาญและความรัก ให้ภาพที่สวยงามและมั่นใจ



ทำงานในบ้านศิลปินเป็นประจำฟังวิทยุ และอธิบายถึงช่วงเวลาที่คงที่ เพลงของภาษาที่แรกในเกาหลี และในที่สุด ภาษาอังกฤษเริ่มที่จะลื่นในพื้นผิวของภาพวาดเป็นวรรณยุกต์ ทั้งภาพวาด หนึ่งจะสังเกตเห็นเงาของเสื้อหรือแจ็คเก็ต จะเติมได้เขียนด้วยลายมือ สนใจเพิ่มเติมจะแนะนำกับกำมือของสัญลักษณ์ที่ชื่นชอบ ลดขนาดของร่มหรือบ้าน เธอ intermingles หลงใหลของเธอสำหรับคนบนโลกของเธอที่มีสัญลักษณ์ของความปลอดภัยและการรักษาความปลอดภัยและการสื่อสาร



ฮีอู๊ก อธิบายเดินทางไปโซลหลังจากตัวเลขของปี หลังจากที่ทำงานผ่านทางศิลปะของเธอเข้าใจความหนาแน่นของเมืองที่เธออยู่ และเห็นที่เมืองเกาหลีมีช่วงพิเศษที่คล้ายคลึงกันของคน มันคือความโล่งใจ และขั้นหัวใจเธอ เมื่อถามเกี่ยวกับบุคคล ตัวตนในภาพวาดของเธอ เพื่อน และครอบครัวเธอแนะนำเราพบตัวเราเองหลังจากช่วง AF สวนสนุกดูอย่างใกล้ชิด เราไม่ได้แน่นอนหาแต่ละอื่น ๆของใบหน้าในการทำงานของเธอ ทั้งหมดอยู่ครบทั้งหมด ผ่านศิลปะ จิตรกรพบช่องทางที่จะใช้ในสงสัยเป็นมนุษย์อยู่ในหมู่มนุษย์ .





whi whi บูคิมบูคิมจะเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดเพื่อการเพิ่มขึ้นของศิลปะพื้นเมืองเกาหลีใต้ แต่การสนทนากับ 25 ปีที่อาศัยอยู่ ,ซีเอเผยเขาเป็นผู้ชาย Angelino เลิศ บ้านรักผู้ชาย เขาพิจารณาเพื่อนบ้านยามเอง ใช้เวลาในสวนของเขา และเก็บตาออกสำหรับเพื่อนบ้านของเขา . . . . . .



ของภาพวาด ) ข้างนอก ทำงานแบบแบน และเป็นระยะ ๆ เอาในบ้านเพื่อตรวจสอบสี สร้างขึ้น และ ลด ชั้น มุ่งเน้น , ขัด , เกาการสร้างและใช้ borderlines เพิ่มด้านสี , เขายอดรูปร่าง , การพัฒนา , ความมั่นคงและการสร้างภาพหลักนามธรรมที่ยากที่จะละเว้นสำหรับความสัมพันธ์ architectonic ของพวกเขา กระพริบตาและคุณอาจจะดูเป็นภาพถ่ายทางอากาศของการขุดค้นทางโบราณคดี . ที่ผมกล่าวถึงนี้อ่านอ้างอิงหลายครั้ง และเขาก็ยอมรับมันชี้ใช้ล่าสุดของปิรามิดและเงาโยนของพวกเขา ผมได้กล่าวถึงบางส่วนของภาพวาดที่ปรากฏคล้ายกับวิหารอียิปต์โบราณ คอมเพล็กซ์ " วัด " เขาตอบอย่างรวดเร็ว " สุสาน " งานของเขาและความสนใจที่ผลิตโดยจุดบรรจบของสังคมของกลุ่มงาน และมีผลต่อการรับรู้ของเวลา .



ในขณะที่ไม่วัตถุประสงค์ผลคือ กระบวนการเกี่ยวกับจิตรกรหรือภาพวาดของเขาและเขาตอบสนองต่อชีวิตการเป็นผู้อพยพเข้าเมืองนาน ลอส แองเจลิส ถิ่น และเป็นพยานถึงผลพวงของ 1994 แผ่นดินไหว Northridge . ที่เขาสร้างขึ้นสีและฟอร์มที่เราทำในชีวิต เขาจึงตัดมันกลับลงมาอีกครั้งโดยใช้เทคนิคมากมายของการขัดสีและมอบรสชาติของชีวิต มันมีความก้าวหน้า , สุก ,เติบโตขึ้นซับซ้อนมากขึ้นและยังค่อยๆล้มลง ( เหมือนซากปรักหักพังโบราณ ในภาพสะท้อนปรัชญา และมองใกล้เป็นประสบการณ์ของเขาเอง เขาได้พบแนวทางการวาดภาพที่อย่างใกล้ชิดเกี่ยวข้องกับความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับโลก ชัยชนะที่แท้จริง ๆ



ภาพวาดรวมเพิ่มเติมพร้อมระบุองค์ประกอบที่มักแนะนำ สตาร์ค และสัญลักษณ์พิเศษ –อเมริกันคาวบอยหรือโคคาโคล่าขวด กับการเปรียบเทียบขององค์ประกอบการประมวลผลลึกมากทำงานและสะสม สัญลักษณ์เหล่านี้ดูเหมือนจะโฉบเหมือนเงาที่ยิ่งใหญ่ จะจัดเก็บ แกรนด์ ในการเพิ่มเกี่ยวกับจิตรกรหรือภาพวาดที่สวยงามตระการ บูรณาการและย่อยให้สอดคล้องกับการเดินทางของเวลาเทียบกับสัญลักษณ์เกือบจะปรากฏเป็นแบบป้าย postered juxtaposed กับสตาร์คป่าภูมิทัศน์ บางทีกระจกเวลาที่เขาใช้ต่อไปนี้แผ่นดินไหวเบิกผ่านเศษหิน หาหลังจากวัตถุที่พบและติดตามฝีเท้าของศิลปินมากมายก่อนที่เขา ในถังขยะมีอยู่สมบัติ สร้างคุณค่า โดยความแตกต่างหรือตำแหน่งหรือด้านขวาของการทำให้โดดเด่นเป็นซากศพ .



ศิลปิน รู้สึกว่า งานของเขาเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจได้จากนักวิจารณ์ และนักเขียนที่จะทบทวนเนื้อหาเรียกร้องที่สตูดิโอของเขาเมื่อพวกเขาไม่ทำให้มันถูกต้อง เขาขอระบุกับอาชีพของเขาในฐานะศิลปินคนหนึ่งที่มีอิทธิพลต่อทั้งครอบครัวอยู่ในช่วงการเปลี่ยนแปลง ระหว่างอยู่ในกำมือของเยาวชนผู้ชุมนุมรอบน้อยมากของศิลปินร่วมสมัยในประเทศบ้านเกิดของเขา เพื่อชมศิลปะมีบานในการปลุกของความมั่งคั่งที่เพิ่มขึ้นสาธารณะและการสนับสนุน จากที่ไกลๆ อยู่ในฐานที่เงียบสงบและนับพระพรของเขาสำหรับชีวิตและศิลปะ ให้เขา ซึ่งก็ตรงกับอารมณ์ของเขาเองเขาดู approvingly เป็นเมล็ดพันธุ์ที่เขาปลูกไว้ออกดอกเป็นสวน



เอ็ดมันด์คิม

เวลาที่บทความนี้ถูกจัดแสดงภาพถ่ายเอ็ดมอนด์ของเขาเป็นครั้งแรก และหนึ่งไม่สามารถช่วย แต่สงสัยในประสบการณ์ของการจัดแสดง กับพ่อแม่ของเขา ตอนนี้อยู่ด้วยกันกับครอบครัวของเขาเองมันเป็นความคิดที่น่าจะพิจารณาการจัดเรียงของวัตถุศิลปะด้วยกันที่ห้องหนึ่งเป็นบางจัดเรียงของการกลับมาของวิญญาณสร้างสรรค์ของครอบครัว จากสามคนที่เคยทำงานด้วยกันอีกครั้ง การวางวัตถุภายใต้หนึ่งหลังคา

บางทีในการตอบสนองต่อส่วนตัว บ้านศูนย์กลาง ชีวิตเขาถูกยกขึ้นในภาพหมุนรอบจับรายละเอียดที่มองข้าม ตอนแรกมันไม่ได้ชัดเจนพร้อมกล้องของเขาถูกวาดฉากโคลสอัพตั้งแต่พื้นเพื่อภูมิทัศน์ที่ถูกจับในมุมที่ผิดปกติระหว่างอาคาร เขาให้ทัวร์ของภาพ , อุปกรณ์ที่กลายเป็นชัดเจน ,และสังเกตวัตถุเซรามิกขนาดเล็กในหนึ่งภาพและความสัมพันธ์ของตนกับทางบอบบางของไอวี่ ยึดติดกับผนังอย่างหมดจดนินทรีย์ปูนปั้นในรูปอื่น เขายังกระตือรือร้นรวบรวมด้านเทคนิคของการถ่ายภาพและชี้ให้เห็นอ้างอิงเพื่องานภาพยนตร์เช่น การแสดงผลของภาพดิบเพื่อให้ไม่มีการปลูกพืชและการอุทิศตนเพื่อการเป็นทั้งผลของทิศทางของเขา . . . . . .

* * *

ครอบครัวคิมแสดงนำร่วมกันสาธิตเช่นกัน หนึ่งในหลักฐานที่อธิบายถึงสังคมและอิทธิพลส่วนบุคคล เช่น ครอบครัวในชุมชน ตนเองอธิบายวิธีชีวิตเงียบ ๆทำงานสำหรับบ้านที่เงียบสงบและมีประสิทธิภาพ , วิธีการที่เกี่ยวข้องกับประเทศเพื่อนบ้าน และเมือง–องค์ประกอบทั้งหมดเหล่านี้เปิดเผยความสงบ แต่สายตาของฝึกสื่อสาร . แม้ว่าพวกเขาอาจจะไม่ demeanors gardened บ้านอบอุ่นอย่างรวดเร็วก่อนที่เสียงร่วมครอบครัวคิมจ่ายความสนใจมากกับสภาพแวดล้อมของพวกเขาชีวิตตัวอย่างของบทบาทวัฒนธรรม และเป็นคนสร้างสรรค์ได้


ระหว่างพวกเราทุกคน