acetic acid was 6.8% against Asperg

acetic acid was 6.8% against Aspergillus flavus and no activity was observed by benzoic acid, citric acid
and lactic acid (Table 1).
The weak organic acids, for example acetic, lactic, benzoic and sorbic acid are used as traditional food
preservatives and showed inhibitory activity against bacteria and fungus. At low pH, these weak acids are
permeable to the cell membrane and enter to the cell. At high pH inside the cell, acid dissociate, results in
assimilation of charge within the cell (Brul, 1999; Booth and Kroll, 1989). Thus cell growth inhibition
can be due to membrane disruption (Freese et al., 1973; Stratford and Anslow, 1998; Bracey et al., 1998)
inhibition of essential metabolic reactions (Krebs et al., 1983) and the accumulation of toxic anions
(Eklund, 1985). Antifungal effect of acetic acid, lactic Acid, citric acid, benzoic acid and sodium acetate
has been assed against bread and pickle associated fungi (Aspergillus luchuensis, A. flavus, Rhizopus
stolonifer and Penicillium. oxalicum). It was reported that lactic acid, citric acid and sodium acetate also
showed inhibitory activity against both A. flavus and Penicillium. oxalicum while benzoic acid did not
showed any activity against A. flavus and Penicillium. oxalicum (Pundir and Jain, 2010). Our results
confirmed the antifungal activity of acetic acid against A. flavus and Penicillium. oxalicum. Benzoic acid,
citric acid and lactic acid only showed the inhibitory activity against Penicillium. oxalicum but not against
A. flavus at used concentration, it may be due to difference in strain. The higher concentration benzoic
acid, citric acid and lactic acid need to be assessed for further evaluation of inhibitory activity of this acid
against isolated strain of A. flavus.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรดอะซิติกเป็น 6.8% เทียบกับ Aspergillus flavus และกิจกรรมไม่ถูกตรวจสอบ โดย benzoic กรดซิตริกและกรดแลกติก (ตาราง 1)ใช้เป็นอาหารอ่อนกรดอินทรีย์ อะซิติกเช่น แล็กติก benzoic และกรด sorbicกิจกรรมลิปกลอสไขแสดงเชื้อแบคทีเรียและเชื้อราและสารกันบูด ที่ค่า pH ต่ำ กรดอ่อนเหล่านี้จะpermeable กับเยื่อเซลล์ และป้อนไปยังเซลล์ ที่ pH สูง ภายในเซลล์ กรด dissociate ผลผสมกลมกลืนของค่าภายในเซลล์ (Brul, 1999 บูธและ Kroll, 1989) ดังนั้น เซลล์ยับยั้งการเจริญเติบโตสามารถเนื่องจากเยื่อทรัพย (Freese et al., 1973 สแตรทฟอร์ดและ Anslow, 1998 Bracey และ al., 1998)ยับยั้งปฏิกิริยาเผาผลาญสำคัญ (เครบส์ et al., 1983) และสะสมของพิษ anions(Eklund, 1985) ลักษณะอาการของกรดน้ำส้ม กรด กรดซิตริก กรด benzoic และโซเดียม acetateแล้ว assed กับขนมปังและผักดองเกี่ยวข้องเชื้อรา (Aspergillus luchuensis, A. flavus, Rhizopusstolonifer และ Penicillium oxalicum) มีรายงานว่า แล็กติกแอซิด ซิทริก กรดกรดและโซเดียม acetate ยังพบกิจกรรมลิปกลอสไข A. flavus และ Penicillium oxalicum ในขณะที่กรด benzoic ไม่แสดงให้เห็นว่ากิจกรรมใด ๆ กับ A. flavus และ Penicillium oxalicum (Pundir และเจน 2010) ผลของเรายืนยันกิจกรรมต้านเชื้อราของกรดน้ำส้มกับ A. flavus และ Penicillium oxalicum กรด benzoicกรดซิตริกและกรดแลกติกเพียงพบกิจกรรมลิปกลอสไขจาก Penicillium oxalicum แต่ไม่ต่อต้านA. flavus ที่ใช้สมาธิ ก็อาจเกิดจากความแตกต่างต้องใช้ ความเข้มข้นสูงที่ benzoicกรด กรดซิตริก และกรดที่จำเป็นต้องได้รับการประเมินเพื่อประเมินผลเพิ่มเติมของลิปกลอสไขกิจกรรมของกรดนี้กับต้องใช้แยกของ A. flavus

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรดอะซิติกเป็น 6.8% เมื่อเทียบกับเชื้อรา Aspergillus flavus และไม่มีกิจกรรมใดได้รับการตรวจสอบโดยกรดเบนโซอิกกรดซิตริก
และกรดแลคติก (ตารางที่ 1).
กรดอินทรีย์ที่อ่อนแอเช่นอะซิติกแลคติกเบนโซอิกและกรดซอร์บิกที่ใช้เป็นอาหารแบบดั้งเดิม
สารกันบูดและแสดงให้เห็น ยับยั้งเชื้อแบคทีเรียและเชื้อรา ที่ pH ต่ำเหล่านี้มีกรดอ่อนแอ
ดูดซึมเยื่อหุ้มเซลล์และเข้าสู่เซลล์ ที่ pH สูงภายในเซลล์แยกตัวออกกรดผลใน
การดูดซึมของค่าใช้จ่ายภายในเซลล์ (Brul 1999; บูธและ Kroll, 1989) ดังนั้นการยับยั้งการเจริญเติบโตของเซลล์
ได้เนื่องจากการหยุดชะงักพังผืด (Freese et al, 1973;. ฟอร์ดและ Anslow, 1998;. เบรซีย์, et al, 1998)
การยับยั้งปฏิกิริยาการเผาผลาญอาหารที่จำเป็นและการสะสมของแอนไอออนที่เป็นพิษ (Krebs et al, 1983).
(Eklund, 1985) ผลของเชื้อรากรดอะซิติกกรดแลคติคกรดซิตริก, กรดเบนโซอิกและอะซิเตทโซเดียม
ได้รับ assed กับขนมปังและผักดองเชื้อราที่เกี่ยวข้อง (Aspergillus luchuensis, A. flavus, Rhizopus
stolonifer และ Penicillium. oxalicum) มีรายงานว่ากรดแลคติกกรดซิตริกและโซเดียมอะซิเตทยัง
แสดงให้เห็นว่ากิจกรรมการยับยั้งทั้ง A. flavus และ Penicillium oxalicum ในขณะที่กรดเบนโซอิกไม่ได้
แสดงให้เห็นว่ากิจกรรมใด ๆ กับ A. flavus และ Penicillium oxalicum (Pundir และเชน, 2010) ผลของเรา
ได้รับการยืนยันกิจกรรมต้านเชื้อราของกรดอะซิติกกับ A. flavus และ Penicillium oxalicum เบนโซอิกกรด
กรดซิตริกและกรดแลคติกเพียงแสดงให้เห็นว่ากิจกรรมการยับยั้ง Penicillium oxalicum แต่ไม่ได้กับ
เอ flavus ที่ความเข้มข้นที่ใช้ก็อาจจะเป็นเพราะความแตกต่างในสายพันธุ์ ความเข้มข้นที่สูงขึ้นเบนโซอิก
กรดกรดซิตริกกรดแลคติกและจำเป็นที่จะต้องได้รับการประเมินสำหรับการประเมินผลต่อไปของการยับยั้งของกรดนี้
กับสายพันธุ์ที่แยกจาก A. flavus

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรดอะซิติกเป็น 6.8% จาก Aspergillus flavus และไม่มีกิจกรรมสังเกตได้จากกรดเบนโซอิก , กรดซิตริกและกรดแลคติก

( ตารางที่ 1 ) อ่อนแอ กรดอินทรีย์ เช่น กรดเบนโซอิก และกรดซอร์บิคติก , , จะถูกใช้เป็นสารกันบูดในอาหารแบบดั้งเดิมและมีกิจกรรมต่อต้าน
ยับยั้งแบคทีเรียและเชื้อรา ที่พีเอชต่ำ กรดอ่อนเหล่านี้
ซึมกับเยื่อหุ้มเซลล์ และเข้าสู่เซลล์ที่ pH สูงภายในเซลล์ , กรดแห้งกรัง ผลลัพธ์ในการใช้จ่าย
ภายในเซลล์ ( brul , 1999 ; บูธและ Kroll , 1989 ) ดังนั้นการยับยั้งการเจริญเติบโตของเซลล์
สามารถเนื่องจากการหยุดชะงักเมมเบรน ( ฟรีส et al . , 1973 ; Stratford และ anslow , 1998 ; bracey et al . , 1998 ) การยับยั้งปฏิกิริยาการสลาย
จำเป็น ( ปู et al . , 1983 ) และการสะสมของสารพิษ anions
( Eklund , 1985 )สารต้านเชื้อราของกรดอะซิติก กรด แลคติกกรดซิตริก , กรดเบนโซอิกและโซเดียมอะซิเตท
ถูกผสมกับขนมปังและดองเชื้อราที่เกี่ยวข้อง ( Aspergillus luchuensis , A . flavus , Rhizopus และ
stolonifer ราเหรอ oxalicum ) มีรายงานว่า กรด กรดซิตริก และโซเดียมอะซิเตตยัง
แสดงฤทธิ์ยับยั้งเชื้อรา และเชื้อรา Penicillium ทั้ง . . .oxalicum ในขณะที่กรดเบนโซอิก ไม่ได้มีกิจกรรมใดๆ กับ A .
และเชื้อรา Penicillium . ( pundir และ Jain oxalicum , 2010 ) ผลของเรา
ยืนยันฤทธิ์ต้านราของกรดกับ ก. และเชื้อรา Penicillium . oxalicum . กรดเบนโซอิก , กรดซิตริกและกรดแลคติก
เพียงแสดงฤทธิ์ยับยั้งเชื้อรา Penicillium . แต่ไม่ใช่กับ
A . flavus oxalicum ที่ใช้สมาธิมันอาจจะเนื่องจากความแตกต่างในสายพันธุ์ ความเข้มข้นสูงสุด
กรดซิตริกและกรดแลคติกจะต้องได้รับการประเมินการประเมินเพิ่มเติมกิจกรรมการยับยั้งของกรดนี้กับแยกสายพันธุ์ของเชื้อรา A .
.