Signs and symptoms EditThe incubati

Signs and symptoms Edit

The incubation period of the chikungunya virus ranges from one to twelve days, and is most typically three to seven.[12] The disease may be asymptomatic, but generally is not, as 72% to 97% of those infected will develop symptoms.[12] Characteristic symptoms include sudden onset with high fever, joint pain, and rash. Other symptoms may occur, including headache, fatigue, digestive complaints, and conjunctivitis.[2]

Information gained during recent epidemics suggests that chikungunya fever may result in a chronic phase as well as the phase of acute illness.[13] Within the acute phase, two stages have been identified: a viral stage during the first five to seven days, during which viremia occurs,[14] followed by a convalescent stage lasting approximately ten days, during which symptoms improve and the virus cannot be detected in the blood.[12] Typically, the disease begins with a sudden high fever that lasts from a few days to a week, and sometimes up to ten days. The fever is usually above 39 °C (102 °F) and sometimes reaching 40 °C (104 °F) and may be biphasic—lasting several days, breaking, and then returning. Fever occurs with the onset of viremia, and the level of virus in the blood correlates with the intensity of symptoms in the acute phase.[14] When IgM, an antibody that is a response to the initial exposure to an antigen, appears in the blood, viremia begins to diminish. However, headache, insomnia and an extreme degree of exhaustion remain, usually about five to seven days.[15]

Following the fever, strong joint pain or stiffness occurs; it usually lasts weeks or months, but may last for years. The joint pain can be debilitating, often resulting in near immobility of the affected joints.[16] Joint pain is reported in 87–98% of cases, and nearly always occurs in more than one joint, though joint swelling is uncommon.[12] Typically the affected joints are located in both arms and legs, and are affected symmetrically. Joints are more likely to be affected if they have been previously been damaged by disorders such as arthritis.[13] Pain most commonly occurs in peripheral joints, such as the wrists, ankles, and joints of the hands and feet as well as some of the larger joints, typically the shoulders, elbows and knees.[12][13] Pain may also occur in the muscles or ligaments.

Rash occurs in 40-50% of cases, generally as a maculopapular rash occurring two to five days after onset of symptoms.[12] Digestive symptoms, including abdominal pain, nausea, vomiting or diarrhea, may also occur.[2][12][17] In more than half of cases, normal activity is limited by significant fatigue and pain.[12] Infrequently, inflammation of the eyes may occur in the form of iridocyclitis, or uveitis, and retinal lesions may occur.[18]

Rarely, neurological disorders have been reported in association with chickungunya virus, including Guillain-Barré syndrome, palsies, meningoencephalitis, flaccid paralysis and neuropathy.[2] In contrast to dengue fever, Chikungunya fever very rarely causes hemorrhagic complications. Symptoms of bleeding should lead to consideration of alternative diagnoses or co-infection with dengue fever or coexisting congestive hepatopathy.[14]

Chronic disease Edit
Observations during recent epidemics have suggested chikungunya may cause long-term symptoms following acute infection.[19][20][21] This condition has been termed chronic chickungunya virus-induced arthralgia.[10] Long-term symptoms are not an entirely new observation; long-term arthritis was observed following an outbreak in 1979.[22] Common predictors of prolonged symptoms are increased age and prior rheumatological disease.[4][23][24][25]

During the La Reunion outbreak in 2006, more than 50% of subjects over the age of 45 reported long-term musculoskeletal pain[23] with up to 60% of people reporting prolonged painful joints three years following initial infection.[4] A study of imported cases in France reported that 59% of people still suffered from arthralgia two years after acute infection.[26] Following a local epidemic of chikungunya in Italy, 66% of people reported muscle pains, joint pains, or asthenia at one year after acute infection.[24]

Currently, the cause of these chronic symptoms is not fully known. Markers of autoimmune or rheumatoid disease have not been found in people reporting chronic symptoms.[4][27] However, some evidence from humans and animal models suggests chikungunya may be able to establish chronic infections within the host. Viral antigen was detected in a muscle biopsy of a person suffering a recurrent episode of disease three months after initial onset.[28] Additionally, viral antigen and viral RNA were found in macrophages in the synovial joint of a person experiencing a relapse of musculoskeletal disease 18 months after initial infection.[29] Several animal models have also suggested chikungunya virus may establish persistent infections. In a mouse model, viral RNA was detected specifically in joint-associated tissue for at least 16 weeks after inoculation, and was associated with chronic synovitis.[30] Similarly, another study reported detection of a viral reporter gene in joint tissue of mice for weeks after inoculation.[31] In a nonhuman primate model, chikungunya virus was found to persist in the spleen for at least six weeks.[32]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาการแก้ไขระยะฟักตัวของไวรัสชิคุนกุนยาช่วงจากหนึ่งไปสิบสองวัน และมากที่สุดโดยทั่วไปคือ 3-7 [12] โรคอาจแสดงอาการ แต่โดยทั่วไปไม่ได้ 72% 97% ของผู้ติดเชื้อจะพัฒนาอาการ [12] ลักษณะอาการรวมถึงเริ่มมีอาการฉับพลันไข้สูง ปวดข้อ และผื่น อาการอื่น ๆ อาจเกิดขึ้น รวมถึงการปวดหัว ล้า ร้องเรียนย่อยอาหาร และโรคตาแดง [2]ข้อมูลที่ได้รับระหว่างโรคระบาดล่าสุดแนะนำว่า ชิคุนกุนยาไข้อาจส่งผลในระยะเรื้อรังเป็นระยะของการเจ็บป่วยเฉียบพลัน [13] ในระยะเฉียบพลัน การระบุขั้นตอนที่สอง: ขั้นไวรัสระหว่าง 5-7 วันแรก ช่วง viremia ซึ่งเกิดขึ้น, [14] ตามยาวนานประมาณ 10 วันระยะพักฟื้น ระหว่างอาการที่ปรับปรุง และไม่สามารถตรวจพบไวรัสในเลือด [12] โดยปกติ โรคเริ่ม มีอาการไข้สูงอย่างฉับพลันที่ใช้เวลาจากไม่กี่วันต่อสัปดาห์ และบางครั้งถึงสิบวัน ไข้มักจะสูงกว่า 39 ° C (102 ° F) และบางครั้งถึง 40 ° C (104 ° F) และอาจเป็น biphasic ซึ่งยาวนานหลายวัน แบ่ง แล้วความ ไข้ที่เกิดขึ้นกับของ viremia และระดับของไวรัสในเลือดคู่กับความรุนแรงของอาการในระยะเฉียบพลัน [14] เมื่อการระบาดของโรค แอนติบอดีที่เป็นการตอบสนองต่อความเสี่ยงการตรวจหา เริ่มต้น ปรากฏในเลือด viremia เริ่มร่อยหรอ อย่างไรก็ตาม ปวดศีรษะ นอนไม่หลับ และมีองศามากเกษียณครั้ง มักจะเกี่ยวกับห้าถึงเจ็ดวัน [15]ต่อไข้ แข็งแรงปวดหรือตึงที่เกิด มันปกติเวลาสัปดาห์ หรือเดือน แต่อาจสุดท้ายปี อาการปวดข้อสามารถจะ debilitating มักจะเกิดในพบใกล้ของข้อต่อได้รับผลกระทบ [16] ปวดรายงานใน 87-98% ของกรณี และเกือบจะเกิดขึ้นในร่วมมากกว่าหนึ่ง แม้ว่าบวมร่วมเป็นเรื่องแปลก [12] โดยปกติรอยต่อได้รับผลกระทบอยู่ในแขนและขา และจะมีผลต่อตำแหน่ง รอยต่อมีแนวโน้มที่จะได้รับผลกระทบถ้าถูกก่อนหน้านี้ไว้เสียหายจากโรคเช่นโรคไขข้ออักเสบ [13] อาการปวดมักเกิดขึ้นในอุปกรณ์ต่อพ่วง ข้อต่อเช่นข้อ เท้า และรอยต่อของมือ และเท้ารวมทั้งรอยต่อขนาดใหญ่ โดยทั่วไปหัวไหล่ ข้อ และเข่า [12] [13] อาการปวดอาจเกิดขึ้นในกล้ามเนื้อหรือเอ็นผื่นเกิดขึ้นใน 40-50% ของกรณี โดยทั่วไปเป็นผื่น maculopapular สองถึงห้าวันหลังจากเริ่มมีอาการของอาการที่เกิดขึ้น [12] ยังอาจเกิดขึ้นทางเดินอาหารอาการ ปวดท้อง คลื่นไส้ อาเจียน หรือท้อง เสีย [2] [12] [17] ในมากกว่าครึ่งหนึ่งของกรณี กิจกรรมปกติถูกจำกัด ด้วยความอ่อนเพลียที่สำคัญและอาการปวด [12] ขึ้นนาน ๆ ครั้ง อักเสบของดวงตาอาจเกิดขึ้นในรูปแบบของ iridocyclitis ม่านตาอักเสบ และอาจเกิดจอประสาทตาได้ [18]บ่อย โรคระบบประสาทมีการรายงานกับ chickungunya ไวรัส อาการ Guillain Barré, palsies, meningoencephalitis อัมพาตอ่อนแอ และ neuropathy [2] ในทางตรงกันข้ามกับโรคไข้เลือดออก ไข้ชิคุนกุนยาทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนเลือดออกบ่อยมาก อาการเลือดออกควรนำไปพิจารณาทางเลือกการวิเคราะห์หรือการติดเชื้อร่วมกับไข้หรือ coexisting congestive hepatopathy [14]แก้ไขโรคข้อสังเกตระหว่างโรคระบาดล่าสุดได้แนะนำชิคุนกุนยาอาจทำให้อาการระยะยาวต่อการติดเชื้อเฉียบพลัน [19] [20] [21] เงื่อนไขนี้ได้ถูกเรียกว่า chickungunya เรื้อรังเกิดจากไวรัส arthralgia อาการระยะยาว [10] ไม่สังเกตการใหม่ทั้งหมด โรคไขข้ออักเสบระยะยาวถูกสังเกตต่อการระบาดของโรคในปีค.ศ. 1979 [22] predictors ทั่วไปเป็นเวลานานอาการมีอายุเพิ่มขึ้นและโรค rheumatological ก่อน [4] [23] [24] [25]ระหว่างสธ.ลาในปี 2006 มากกว่า 50% ของเรื่องอายุ 45 มากกว่ารายงานระยะยาว musculoskeletal ปวด [23] มีถึง 60% ของคนที่รายงานขยายข้อต่อที่เจ็บปวดสามปีที่ติดเชื้อเริ่มต้นต่อไปนี้ [4] กรณีนำเข้าในประเทศฝรั่งเศสการศึกษารายงานว่า 59% ของคนที่ยังคงรับความเดือดร้อนจาก arthralgia สองปีหลังจากการติดเชื้อเฉียบพลัน [26] ต่อโรคระบาดในท้องถิ่นของชิคุนกุนยาในอิตาลี 66% ของคนที่รายงานปวดกล้ามเนื้อ ปวดร่วม หรือ asthenia ในหนึ่งปีหลังจากการติดเชื้อเฉียบพลัน [24]ในปัจจุบัน สาเหตุของอาการเรื้อรังเหล่านี้จะไม่เต็มรู้จักกัน เครื่องหมายผิดปกติ หรือ rheumatoid โรคไม่พบรายงานอาการเรื้อรังคน [4] [27] อย่างไรก็ตาม บางหลักฐานจากมนุษย์และสัตว์รุ่นแนะนำชิคุนกุนยาอาจสามารถสร้างเชื้อโรคภายในโฮสต์ ตรวจหาไวรัสถูกตรวจพบในการตรวจชิ้นเนื้อกล้ามเนื้อของคนทุกข์เกิดซ้ำของโรคสามเดือนหลังจากเริ่มมีอาการครั้งแรก [28] นอกจากนี้ การตรวจหาไวรัสและอาร์เอ็นเอไวรัสพบในบังเอิญในเนื้อของข้อต่อของผู้ที่ประสบปัญหาการกลับไปเสพ musculoskeletal โรค 18 เดือนหลังจากการติดเชื้อเริ่มต้น [29] รูปสัตว์หลายยังได้แนะนำไวรัสชิคุนกุนยาอาจสร้างแบบติดเชื้อ ในรูปแบบเมาส์ อาร์เอ็นเอไวรัสพบเฉพาะในเนื้อเยื่อที่เกี่ยวข้องร่วมน้อย 16 สัปดาห์หลัง inoculation และเชื่อมโยงกับ synovitis เรื้อรัง [30] ในทำนองเดียวกัน ศึกษาอื่นรายงานตรวจยีนไวรัสโปรแกรมรายงานในเนื้อเยื่อร่วมของหนูสัปดาห์หลัง inoculation [31] ในรูปแบบถือ nonhuman ไวรัสชิคุนกุนยาพบกรานม้ามน้อย 6 สัปดาห์ [32]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาการและอาการแสดงแก้ไขระยะฟักตัวในช่วงที่ไวรัส Chikungunya 1-12 วันและเป็นส่วนใหญ่มักจะ 3-7. [12] โรคที่อาจจะไม่มีอาการ แต่โดยทั่วไปไม่ได้เป็น 72% ถึง 97% ของผู้ที่ติดเชื้อจะ อาการ. [12] ลักษณะอาการรวมถึงการโจมตีอย่างฉับพลันมีไข้สูงปวดข้อและผื่น อาการอื่น ๆ ที่อาจเกิดขึ้นรวมทั้งอาการปวดหัวอ่อนเพลียร้องเรียนทางเดินอาหารและโรคตาแดง. [2] ข้อมูลที่ได้ในระหว่างการระบาดที่ผ่านมาแสดงให้เห็นว่ามีไข้ Chikungunya อาจส่งผลในระยะเรื้อรังเช่นเดียวกับขั้นตอนของการเจ็บป่วยเฉียบพลัน. [13] ในระยะเฉียบพลัน สองขั้นตอนที่ได้รับการระบุ: เวทีไวรัสในช่วงแรก 5-7 วันในระหว่างที่เกิดขึ้น viremia [14] ตามด้วยขั้นตอนการพักฟื้นเป็นเวลานานประมาณสิบวันในระหว่างที่มีอาการดีขึ้นและไวรัสไม่สามารถตรวจพบในเลือด [12] โดยปกติแล้วโรคเริ่มด้วยมีไข้สูงฉับพลันที่มีระยะเวลาไม่กี่วันที่จะถึงสัปดาห์และบางครั้งถึงสิบวัน ไข้มักจะอยู่เหนือ 39 ° C (102 ° F) และบางครั้งถึง 40 ° C (104 ° F) และอาจเป็น biphasic ยาวนานหลายวันทำลายและจากนั้นกลับมา ไข้ที่เกิดขึ้นกับการโจมตีของ viremia และระดับของไวรัสในเลือดมีความสัมพันธ์กับความรุนแรงของอาการในระยะเฉียบพลันที่. [14] เมื่อ IgM แอนติบอดีที่มีการตอบสนองต่อการสัมผัสครั้งแรกที่จะแอนติเจนหนึ่งปรากฏใน เลือด viremia เริ่มที่จะลดน้อยลง อย่างไรก็ตามอาการปวดศีรษะนอนไม่หลับและระดับของความอ่อนล้าที่รุนแรงยังคงมีอยู่มักจะเกี่ยวกับ 5-7 วัน [15]. หลังจากไข้ปวดข้อที่แข็งแกร่งหรือความมั่นคงเกิดขึ้น; มันมักจะเป็นเวลาสัปดาห์หรือเป็นเดือน แต่อาจสุดท้ายสำหรับปี ความเจ็บปวดร่วมกันสามารถทำให้ร่างกายอ่อนแอมักจะเกิดในไม่สามารถเคลื่อนใกล้ของข้อต่อได้รับผลกระทบ. [16] อาการปวดข้อจะมีการรายงานใน 87-98% ของกรณีและเกือบจะเกิดขึ้นในมากกว่าหนึ่งข้อแม้ว่าอาการบวมร่วมกันเป็นเรื่องธรรมดา. [12 ] โดยปกติข้อต่อได้รับผลกระทบจะอยู่ในทั้งแขนและขาและได้รับผลกระทบสมมาตร ข้อต่อมีแนวโน้มที่จะได้รับผลกระทบถ้าพวกเขาได้รับก่อนหน้านี้ได้รับความเสียหายจากความผิดปกติเช่นโรค. [13] ความเจ็บปวดมากที่สุดเกิดขึ้นในข้อต่ออุปกรณ์ต่อพ่วงเช่นข้อมือข้อเท้าและข้อต่อของมือและเท้าเช่นเดียวกับบางส่วนของ ข้อต่อที่มีขนาดใหญ่มักจะไหล่, ข้อศอกและหัวเข่า. [12] [13] ปวดอาจเกิดขึ้นในกล้ามเนื้อหรือเอ็น. ผื่นเกิดขึ้นใน 40-50% ของผู้ป่วยโดยทั่วไปเป็นผื่น maculopapular ที่เกิดขึ้น 2-5 วันหลังจากเริ่มมีอาการ อาการ. [12] อาการทางเดินอาหารรวมถึงอาการปวดท้องคลื่นไส้อาเจียนหรือท้องเสียนอกจากนี้ยังอาจเกิดขึ้น. [2] [12] [17] มากกว่าครึ่งหนึ่งของกรณีกิจกรรมปกติจะถูก จำกัด โดยความเมื่อยล้าอย่างมีนัยสำคัญและความเจ็บปวด. [ 12] นาน ๆ ครั้งการอักเสบของดวงตาอาจเกิดขึ้นในรูปแบบของ iridocyclitis หรือ uveitis และรอยโรคจอประสาทตาอาจเกิดขึ้น. [18] ไม่ค่อยมีความผิดปกติทางระบบประสาทได้รับการรายงานในการเชื่อมโยงกับไวรัส chickungunya รวมทั้งโรค Guillain-Barre, palsies, สมองอักเสบ อัมพาตอ่อนแอและเส้นประสาทส่วนปลาย. [2] ในทางตรงกันข้ามกับโรคไข้เลือดออกไข้ Chikungunya มากไม่ค่อยทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนโรค อาการที่เกิดจากการมีเลือดออกจะนำไปสู่การพิจารณาของการวินิจฉัยทางเลือกหรือการติดเชื้อร่วมด้วยโรคไข้เลือดออกหรือพร้อมกันวาย hepatopathy. [14] โรคเรื้อรังแก้ไขข้อสังเกตในระหว่างการระบาดที่ผ่านมามีข้อเสนอแนะ Chikungunya อาจทำให้เกิดอาการในระยะยาวต่อไปนี้การติดเชื้อเฉียบพลัน. [19] [20 ] [21] สภาพนี้ได้รับการเรียกว่า chickungunya เรื้อรังปวดข้อไวรัสที่เกิดขึ้น [10] อาการระยะยาวไม่ได้สังเกตใหม่ทั้งหมด. โรคข้ออักเสบในระยะยาวพบว่าต่อไปนี้การระบาดของโรคในปี 1979 [22] พยากรณ์สามัญของอาการเป็นเวลานานจะเพิ่มขึ้นก่อนอายุและโรค rheumatological. [4] [23] [24] [25] ในช่วงการระบาดของโรคลาเรอูนียงในปี 2006 มากกว่า 50% ของอาสาสมัครที่มีอายุเกินกว่า 45 รายงานในระยะยาวมีอาการปวดกล้ามเนื้อและกระดูก [23] ที่มีมากถึง 60% ของคนรายงานข้อต่อที่เจ็บปวดเป็นเวลานานสามปีต่อไปนี้ติดเชื้อครั้งแรก. [4] การศึกษากรณีที่นำเข้ามาในประเทศฝรั่งเศสรายงานว่า 59% ของ คนก็ยังคงได้รับความเดือดร้อนจากอาการปวดข้อสองปีหลังจากการติดเชื้อเฉียบพลัน. [26] ต่อไปนี้การแพร่ระบาดของโรคในท้องถิ่นของ Chikungunya ในอิตาลี 66% ของคนที่รายงานปวดกล้ามเนื้อปวดข้อหรืออ่อนแรงที่หนึ่งปีหลังจากการติดเชื้อเฉียบพลัน. [24] ปัจจุบันสาเหตุ อาการเรื้อรังเหล่านี้ไม่เป็นที่รู้จักอย่างเต็มที่ เครื่องหมายของภูมิหรือโรคไขข้ออักเสบยังไม่ได้รับการค้นพบในคนที่มีอาการเรื้อรังรายงาน. [4] [27] แต่หลักฐานบางอย่างจากมนุษย์และสัตว์ทดลองแสดงให้เห็น Chikungunya อาจจะสามารถที่จะสร้างการติดเชื้อเรื้อรังภายในโฮสต์ แอนติเจนของเชื้อไวรัสถูกตรวจพบในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อของคนที่ทุกข์เกิดขึ้นอีกตอนของการเกิดโรคสามเดือนหลังจากเริ่มมีอาการเริ่มต้น. [28] นอกจากนี้แอนติเจนไวรัสและอาร์เอ็นเอไวรัสที่พบในขนาดใหญ่ในการร่วมไขข้อของสมาชิกผู้ประสบกำเริบของโรคกล้ามเนื้อและกระดูก 18 เดือนหลังจากการติดเชื้อครั้งแรก. [29] รูปแบบสัตว์หลายคนยังแนะไวรัส Chikungunya อาจเกิดการติดเชื้อถาวร ในรูปแบบเมาส์อาร์เอ็นเอไวรัสที่ตรวจพบเฉพาะในเนื้อเยื่อของร่วมเกี่ยวข้องเป็นเวลาอย่างน้อย 16 สัปดาห์หลังจากการฉีดวัคซีนและได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการ synovitis เรื้อรัง. [30] ในทำนองเดียวกันการศึกษาอื่นรายงานการตรวจสอบของยีนนักข่าวไวรัสในเนื้อเยื่อร่วมกันของหนูสำหรับ สัปดาห์หลังจากฉีดวัคซีน. [31] ในรูปแบบลิงมนุษย์ไวรัส Chikungunya พบว่ายังคงมีอยู่ในม้ามเป็นเวลาอย่างน้อยหกสัปดาห์. [32]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัญญาณและอาการแก้ไข

ระยะเวลาการบ่มของไวรัสชิคุนกุนยาตั้งแต่หนึ่งถึงสิบสองวัน และส่วนใหญ่มักจะสามถึงเจ็ด [ 12 ] โรคอาจจะไม่มีอาการ แต่โดยทั่วไปไม่ได้เป็น 72% ถึง 97% ของผู้ที่ติดเชื้อจะมีอาการ อาการลักษณะ [ 12 ] รวมถึงการโจมตีอย่างฉับพลันด้วย ไข้สูง , ปวดข้อและผื่นคัน อาการอื่น ๆที่อาจเกิดขึ้น ได้แก่ อาการปวดศีรษะ อ่อนเพลียการร้องเรียนทางเดินอาหารและเยื่อตาอักเสบ [ 2 ]

ข้อมูลล่าสุดแสดงให้เห็นว่าได้รับระหว่างโรคระบาดชิคุนกุนยาไข้อาจส่งผลให้ระยะเรื้อรัง ตลอดจนขั้นตอนของการเจ็บป่วยเฉียบพลัน [ 13 ] ภายในระยะเฉียบพลัน ระยะที่สองได้รับการระบุ : ไวรัส ระยะระหว่างห้าถึงเจ็ดวันแรก ระหว่างที่ viremia เกิดขึ้น ,[ 14 ] ตามด้วยระยะพักฟื้นนานประมาณ 10 วัน ในระหว่างที่อาการดีขึ้นและไวรัสไม่สามารถตรวจพบในเลือด [ 12 ] โดยทั่วไปแล้ว โรคที่เริ่มต้นด้วยไข้สูงฉับพลันที่กินเวลาตั้งแต่ไม่กี่วันต่อสัปดาห์ และบางครั้งถึงสิบวัน ไข้ขึ้น 39 ° C ( ปกติข้างต้น 102 ° F ) และบางครั้งถึง 40 ° C ( 104 ° F ) และอาจจะ biphasic ยาวนานหลายวันหมดสภาพแล้วกลับ ไข้ขึ้นด้วยการโจมตีของ viremia และระดับไวรัสในเลือดมีความสัมพันธ์กับความรุนแรงของอาการในระยะเฉียบพลัน [ 14 ] ตอนที่ 1 , แอนติบอดีที่ตอบสนองต่อการสัมผัสครั้งแรกกับแอนติเจน ปรากฏขึ้นในเลือด viremia เริ่มคลายลง อย่างไรก็ตาม อาการปวดศีรษะ นอนไม่หลับ และระดับรุนแรงอ่อนเพลียอยู่โดยปกติประมาณห้าถึงเจ็ดวัน [ 15 ]

ต่อไปนี้ไข้ แข็งแรง ร่วมหรือปวดตึงเกิดขึ้น มันมักจะใช้เวลาสัปดาห์หรือเป็นเดือน แต่อาจมีอายุการใช้งานสำหรับปี ความเจ็บปวดร่วมกันสามารถ debilitating มักจะส่งผลให้ใกล้ไม่สามารถเคลื่อนของข้อต่อได้รับผลกระทบ [ 16 ] ปวดข้อรายงานใน 87 – 98% ของคดีและเกือบจะเกิดขึ้นมากกว่าหนึ่งข้อ แต่ข้อที่บวมอยู่บ่อยครั้ง[ 12 ] โดยปกติข้อต่อที่ได้รับผลกระทบอยู่ในทั้งแขนและขา และได้รับผลกระทบ เป็นตายร้ายดี . ข้อต่อมีแนวโน้มที่จะได้รับผลกระทบหากพวกเขาได้รับก่อนหน้านี้ได้รับความเสียหายจากโรค เช่น โรคไขข้ออักเสบ ปวดมากที่สุด [ 13 ] มักจะเกิดขึ้นในข้อต่ออุปกรณ์ต่อพ่วง เช่น ข้อมือ ข้อเท้า และข้อต่อของมือและเท้า รวมทั้งบางส่วนของข้อต่อขนาดใหญ่ โดยทั่วไปจะเป็นไหล่