For example, in case of the dairy s

For example, in case of the dairy sector, it has been estimated that the distribution of dairy products to retailers requires much more energy than does the transport of the milk from farm to dairy. In the farming phase transport play a role due to the movement of animal feed and livestock, although a larger component in the overall impact of this life cycle stage
seems to be the use of nitrogen based fertilizers and pesticides in the production of the cereals which generally constitute animal feed. Cows burping methane are also indicated as source of environmental problems, so, due to general assessment of problem, about 73 percent of the carbon footprint comes from dairy farming (Fig. 1) [Anonymous 2012b].

The reduction of fuel consumption of transport modes used along all food chain stages is one of critical factor influencing
product carbon footprint. In respect to fuel type specific carbon dioxide emissions vary from 2.3 kg to 3,3 kg CO2 per 1 kg of coal and gasoline, respectively [Engineering TollBox, 2012]. Fossil fuels are virtually nonrenewable natural resources. Differences in fossil fuel requirements for vegetable protein and meat protein production strongly depend on the
intensity of agriculture. Depending on the relative intensities of agricultural practices and attributing all energy inputs to the production of foodstuffs, the efficiency of fossil fuel use may be a factor 2.5-50 better for vegetable proteins, if compared with animal husbandry. In European countries, this difference will usually be a factor 6-20 to the advantage of soybean-based protein food [Reijnders and Soret 2003] .

Within the developed world there are four basic transport modes for shipping large quantities of packaged products: water, rail, truck, and air. Although certain food supply chain systems require bulk transport, such as rail, barge or in water, truck transportation dominates most logistic systems, especially toward the consumer end of the chains.
Particularly for perishable foods, trucking remains cheapest and flexible mode of food transport [Ackerly et al. 2010]. To compare transport modes with regard to energy usage and resultant emissions, a ton-km as the movement of 1 metric ton of cargo over 1 km was proposed by Wakeland et al. 2012. Table 2 shows that these modes have very different
energy and emissions profiles

Fig. 1. The relative percentage of carbon footprint in raw milk production
Rys. 1. Względny udział procentowy etapów produkcji mleka surowego w tworzeniu śladu węglowego
Table 2. Energy and emissions per ton-km in dependence of transport mode
Tabela 2. Energia i emisje w przeliczeniu na tonokilometry w zależności od środka transportu

Follow data reported by Ackerly et al. 2010 again in the United States, about 80 percent of all food shipments and 91 percent of all temperature-controlled freight shipments, including about 28.5 million tons of refrigerated fruit and vegetables are transported by truck. Short sea shipping, using ocean-going vessels for delivering cargo domestically, is popular in Europe and also holds promise for replacing many truck deliveries in the United States.

When it comes again to typical "farm-to-fork" food chain, enviromental impacts of transportation in respect to processing phase should be taken into consideration, too. From discussion paper of Massari, 2003 it emerged that European and Japanese companies had much higher levels of production efficiency than their Us counterparts. A reason for this could be that Europe and Japan both have more developed environmental management systems and , in consequence, reduce energy costs, waste disposal and treatment charges. Within the plant, key contributors to energy/carbon use include processing equipment, such as ovens, dehydrators, retorts and pasteurizers; coolers and freezers; compressed air systems; air-handling systems for clean rooms; and lighting. The processor may need to replace certain pieces of equipment to improve energy efficiency. An example would be switching some transportation volume to less CO2-
intensive modes or replacing motors with new ones that are more energy efficient and sized properly to the equipment they power. Internal transport optimization and better control systems can help reduce energy demand and thus the carbon footprint [Connolly 2012].

Transportation is an important factor, both during the retail and food distribution phases and in the process of household consumption. It has been calculated [Massari 2003] that the energy spent by household transport f. e. in the Netherlands, for shopping and eating out (assuming an average 3.5 km journey by car, once a week, for food shopping) amounts to
1280 MJ annually. The energy spent in car use for eating out has been estimated at 20 MJ per outside meal. According to DEFRA report [Forester et al. 2006], the environmental impact of car based shopping are greater than those of transport within the distribution system itself. The environmental impact of aviation is important for air-freighted products, but such product are a small proportion of food consumed. Transportation is, however, only one of the components in the overall consumption phase, which also includes conservation, preparation and final use, each one having its own direct
environmental impact [Massari 2003].

To measure the full impact of a product, we measure greenhouse gas emissions across its

Table 3. Comparison of CO2
-Emissions for various food products (in g CO2e per kg food)
Tabela 3. Porównanie emisji CO2
dla różnych produktów spożywczych (w g ekwiwalentu CO2
na kg produktu)

Based on the above data some "green oriented" organizations postulate to eat only environmental friendly and "climate change friendly" food products. The growing number of publications explores the environmental burden or carbon footprint of diet and the implications of dietary recommendations for the environment [Eshel and Martin 2006, Marlow et al. 2009,]. Leading food retailers on the market footprinted own brand food full life-cycle, from "farm-to-fork". This includes emissions from the extraction of raw materials, direct gas emissions during the agricultural and processing stages, waste
outputs, use of packaging materials, fuel consumption in distribution, energy consumption in processing, retail and product
use by customers, and disposal at end-of-life. Adding these together all of the greenhouse gas emissions gives the total carbon footprint for a product. These data are used sometimes to compare plant and animal origin products in respect to its share in the total CO2 emission. The amount of greenhouse gases caused by the production of food differs very much from one food type to the other (Table 3) [Anonymous 2011].

products across the store to provide advice to suppliers on how they can become more resource efficient, and to advise customers on how they can reduce their household carbon footprint and save money on energy use at home. For example, in a typical 420g can of Tesco's baked beans, the energy used to cook the beans during manufacture contributes 30g
CO2e, and a further 120g CO2e comes from the energy and raw materials used to make the tin can [Anonymous 2012b]. Methodological issues aside, Figure 2 illustrates and summarizes well this approach as a draft categorization of food products according to their carbon footprint. On top of the pyramid, beef and dairy products are some examples of
carbon intensive food products, pork and fish are less intensive, while vegetables belong to the lowest category in terms of GHG emissions [Bakas 2010]. Motivations of purchasing local, organic foods, calculating food miles for individual foodstuffs and choosing food categories with reduced carbon footprint should be issues for discussion in separate elaboration.

Fig. 2. Food products groups in Carbon Footprint (CF) pyramid
Rys. 2. Grupy produktów spożywczych w piramidzie śladu węglowego

CONCLUSIONS
In summary, it is demonstrated in this work that the greenhouse gas emissions associated food transport along whole food supply chain. Carbon Footprint is an issue which is continuing to grow in importance and can be used to study various environmental impacts on each chain stage including primary production, food processing, fuel and energy consumption in food distribution, retail issues and product use by consumer during household consumption. Carbon footprinting method
enables to calculate global impact of foodstuffs and, in consequence, can affect significantly on food choice and purchasing decisions of consumer

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่างเช่นในกรณีของภาคนมจะได้รับการคาดกันว่าการกระจายตัวของผลิตภัณฑ์นมที่ร้านค้าปลีกต้องใช้พลังงานมากขึ้นกว่าการขนส่งของนมจากฟาร์มนม ในขั้นตอนการขนส่งการทำการเกษตรมีบทบาทสำคัญเนื่องจากการเคลื่อนไหวของอาหารสัตว์และปศุสัตว์แม้ว่าส่วนใหญ่ในผลกระทบโดยรวมของชีวิตนี้เวทีรอบ
ดูเหมือนว่าจะมีการใช้ปุ๋ยไนโตรเจนและสารกำจัดศัตรูพืชในการผลิตธัญพืชซึ่งโดยทั่วไปจะเป็นอาหารสัตว์ วัวเรอมีเทนจะถูกระบุว่าเป็นแหล่งที่มาของปัญหาสิ่งแวดล้อมเช่นนั้นเนื่องจากการประเมินทั่วไปของปัญหาเกี่ยวกับร้อยละ 73 ของการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มาจากการเลี้ยงโคนม (รูปที่ 1) [ไม่ระบุชื่อ 2012b].

การลดลงของการบริโภคน้ำมันเชื้อเพลิงของโหมดการขนส่งที่ใช้ตามทุกขั้นตอนในห่วงโซ่อาหารเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อ
รอยเท้าคาร์บอนของสินค้า ในส่วนที่เกี่ยวกับประเภทน้ำมันเชื้อเพลิงที่ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เฉพาะเจาะจงแตกต่างจาก 2.3 กิโลกรัม 3,3 กิโลกรัม CO2 ต่อ 1 กิโลกรัมของถ่านหินและน้ำมันตามลำดับ [tollbox วิศวกรรม, 2012] เชื้อเพลิงฟอสซิลเป็นทรัพยากรธรรมชาติจริงความแตกต่างในความต้องการเชื้อเพลิงฟอสซิลที่มีโปรตีนจากพืชและการผลิตโปรตีนจากเนื้อสัตว์อย่างขึ้นอยู่กับความรุนแรงของ
การเกษตร ขึ้นอยู่กับความเข้มของการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องในด้านการเกษตรและปัจจัยการผลิตพลังงานเจตนารมณ์ที่จะผลิตอาหารที่มีประสิทธิภาพการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลอาจจะเป็นปัจจัยที่ 2.5-50 ที่ดีสำหรับโปรตีนผักถ้าเทียบกับการเลี้ยงสัตว์ในประเทศในยุโรปแตกต่างนี้มักจะเป็นปัจจัย 6-20 เพื่อประโยชน์ของอาหารโปรตีนถั่วเหลืองตาม [reijnders และ Soret 2003] น้ำรถไฟรถบรรทุกและอากาศ:

ในโลกที่พัฒนาแล้วมีสี่โหมดพื้นฐานการขนส่งสำหรับการขนส่งปริมาณมากของผลิตภัณฑ์ที่บรรจุอยู่ แม้ว่าระบบห่วงโซ่อุปทานอาหารบางอย่างจำเป็นต้องมีการขนส่งจำนวนมากเช่นรถไฟเรือหรือในน้ำรถบรรทุกขนส่งระบบโลจิสติกปกครองส่วนใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงปลายของผู้บริโภคของเครือข่าย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับอาหารที่เน่าเสียง่าย, รถบรรทุกยังคงเป็นโหมดที่ถูกที่สุดและมีความยืดหยุ่นของการขนส่งอาหาร [ACKERLY ตอัล 2010] เพื่อเปรียบเทียบรูปแบบการขนส่งที่เกี่ยวข้องกับการใช้พลังงานและการปล่อยก๊าซผลลัพธ์ตันกิโลเมตรเป็นขบวนการของ 1 เมตริกตันของสินค้ากว่า 1 กิโลเมตรพร้อมกับถูกเสนอโดย WAKELAND ตอัล2012 ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นว่ารูปแบบเหล่านี้มีพลังงานและการปล่อยมลพิษที่แตกต่างกันมาก


โปรไฟล์มะเดื่อ 1 ร้อยละของญาติของการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในการผลิตน้ำนมดิบ
Rys 1 względnyudział procentowy etapów produkcji mleka surowego กว้าง tworzeniu śladuwęglowego
ตารางที่ 2 พลังงานและการปล่อยก๊าซต่อตันกิโลเมตรในการพึ่งพาอาศัยของโหมดการขนส่ง
2 ตารางตารางenergia ฉัน emisje กว้าง przeliczeniu na tonokilometry กว้างzależności od środka transportu

ตามข้อมูลรายงานจาก ACKERLY ตอัล 2010 อีกครั้งในประเทศสหรัฐอเมริกาประมาณ 80 เปอร์เซ็นต์ของการจัดส่งอาหารทั้งหมดและร้อยละ 91 ของการควบคุมอุณหภูมิขนส่งทางทั้งหมดรวมถึง 28,500,000 ตันของผลไม้และผักในตู้เย็นจะขนส่งโดยรถบรรทุก การขนส่งทางทะเลในระยะสั้นโดยใช้เรือเดินสมุทรสำหรับการส่งมอบสินค้าในประเทศเป็นที่นิยมในยุโรปและยังถือสัญญาสำหรับการเปลี่ยนการส่งมอบรถบรรทุกจำนวนมากในประเทศสหรัฐอเมริกา

เมื่อมันมาอีกครั้งเพื่อทั่วไป "ฟาร์มไปทางแยก" ห่วงโซ่อาหาร, ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของการขนส่งในส่วนที่เกี่ยวกับขั้นตอนการประมวลผลควรจะนำมาพิจารณาด้วย จากกระดาษอภิปรายของ massari,2003 มันโผล่ออกมาว่า บริษัท ยุโรปและญี่ปุ่นมีระดับที่สูงมากของประสิทธิภาพการผลิตกว่าเราคู่ของพวกเขา เหตุผลนี้อาจจะเป็นที่ยุโรปและญี่ปุ่นทั้งสองมีระบบการจัดการสิ่งแวดล้อมที่พัฒนามากขึ้นและผลที่ตามมาลดค่าใช้จ่ายพลังงาน, การกำจัดของเสียและค่าใช้จ่ายการรักษา ภายในโรงงานร่วมให้ข้อมูลสำคัญกับการใช้พลังงาน / คาร์บอนรวมถึงอุปกรณ์การประมวลผลเช่นเตาอบ dehydrators, โต้และ pasteurizers; คูลเลอร์และตู้แช่แข็งระบบอัดอากาศระบบการจัดการอากาศสำหรับห้องพักที่สะอาดและแสง หน่วยประมวลผลอาจจำเป็นต้องเปลี่ยนบางชิ้นของอุปกรณ์ในการปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้พลังงาน ตัวอย่างที่จะได้รับการเปลี่ยนปริมาณการขนส่งที่จะน้อย CO2-
โหมดเข้มข้นหรือมอเตอร์เปลี่ยนกับคนใหม่ที่มีการใช้พลังงานมีประสิทธิภาพมากขึ้นและมีขนาดเหมาะสมกับอุปกรณ์ไฟฟ้าที่พวกเขา การเพิ่มประสิทธิภาพการขนส่งภายในและระบบการควบคุมที่ดีขึ้นสามารถช่วยลดความต้องการพลังงานและการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ [Connolly 2012].

การขนส่งเป็นปัจจัยที่สำคัญทั้งในระหว่างการค้าปลีกและการจัดจำหน่ายอาหารและขั้นตอนในกระบวนการของการบริโภคในครัวเรือน มันได้รับการคำนวณ [massari 2003] ว่าพลังงานที่ใช้ในครัวเรือนโดยการขนส่งฉ อีเมล ในประเทศเนเธอร์แลนด์สำหรับการช้อปปิ้งและรับประทานอาหารนอกบ้าน (สมมติว่าโดยเฉลี่ย 3.5 กิโลเมตรการเดินทางโดยรถยนต์สัปดาห์ละครั้งสำหรับการช้อปปิ้งอาหาร) จำนวน
MJ 1280 เป็นประจำทุกปีพลังงานที่ใช้ในการใช้รถสำหรับการรับประทานอาหารออกได้รับประมาณ 20 MJ ต่อมื้อนอก ตามรายงาน defra [ป่าไม้และอัล 2006] ผลกระทบสิ่งแวดล้อมของการช้อปปิ้งรถตามมีมากขึ้นกว่าที่ของการขนส่งในระบบการกระจายตัวของมันเอง ผลกระทบสิ่งแวดล้อมของการบินเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผลิตภัณฑ์เครื่องนำพา แต่ผลิตภัณฑ์ดังกล่าวเป็นส่วนเล็ก ๆ ของอาหารที่บริโภคการขนส่งเป็น แต่เพียงหนึ่งในองค์ประกอบในขั้นตอนการบริโภคโดยรวมซึ่งยังรวมไปถึงการอนุรักษ์และการใช้งานการเตรียมความพร้อมขั้นสุดท้ายอย่างใดอย่างหนึ่งที่มีโดยตรง
ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของตัวเอง [massari 2003] แต่ละ

ที่จะประเมินผลกระทบเต็มรูปแบบของผลิตภัณฑ์ที่เราวัดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั่ว

ของตารางที่ 3 เปรียบเทียบ CO2
-ปล่อยสำหรับผลิตภัณฑ์อาหารต่างๆ (ใน co2e กรัมต่ออาหาร กก. )
ตารางตารางที่ 3 porównanie emisji CO2
DLA różnychproduktówspożywczych (wg ekwiwalentu CO2
na กิโลกรัม produktu)

ขึ้นอยู่กับข้อมูลข้างต้นบางส่วน "สีเขียวเชิง" องค์กรยืนยันที่จะกินเป็นมิตรและ "การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นมิตร" สิ่งแวดล้อมผลิตภัณฑ์อาหารเท่านั้นตัวเลขการเติบโตของสิ่งพิมพ์สำรวจภาระด้านสิ่งแวดล้อมหรือการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ของอาหารและผลกระทบของคำแนะนำอาหารสำหรับสภาพแวดล้อม [Eshel และมาร์ติน 2006 มาร์โลว์และอัล 2009] ร้านค้าปลีกอาหารชั้นนำในตลาดของตัวเอง footprinted อาหารแบรนด์เต็มรูปแบบวงจรชีวิตจาก "ฟาร์มเพื่อส้อม" นี้รวมถึงการปล่อยมลพิษจากการสกัดของวัตถุดิบการปล่อยก๊าซโดยตรงในระหว่างขั้นตอนการประมวลผลทางการเกษตรและของเสีย
ผลการใช้งานของวัสดุบรรจุภัณฑ์สิ้นเปลืองน้ำมันเชื้อเพลิงในการกระจายการใช้พลังงานในการประมวลผลค้าปลีกและผลิตภัณฑ์
การใช้งานของลูกค้าและการกำจัดที่ส่วนท้ายของชีวิต เพิ่มเหล่านี้ร่วมกันทั้งหมดของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกให้การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ทั้งหมดสำหรับผลิตภัณฑ์ข้อมูลเหล่านี้จะนำมาใช้บางครั้งเพื่อเปรียบเทียบพืชและสัตว์ผลิตภัณฑ์ที่มาในส่วนที่เกี่ยวกับส่วนแบ่งในการปล่อย CO2 รวม ปริมาณของก๊าซเรือนกระจกที่เกิดจากการผลิตอาหารมีความแตกต่างอย่างมากจากประเภทหนึ่งไปยังอาหารอื่น ๆ (ตารางที่ 3) [ไม่ระบุชื่อ 2011]

สินค้าในร้านค้าที่จะให้คำแนะนำกับซัพพลายเออร์ในการที่พวกเขาจะกลายเป็นทรัพยากรที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นและให้คำแนะนำแก่ลูกค้าเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาสามารถลดการปล่อยคาร์บอนของพวกเขาที่ใช้ในครัวเรือนและประหยัดเงินในการใช้พลังงานที่บ้าน ตัวอย่างเช่นใน 420g ทั่วไปสามารถของถั่วอบเทสโก้ของพลังงานที่ใช้ในการปรุงอาหารถั่วในระหว่างการผลิตก่อ 30g
co2e และ co2e 120 กรัมต่อมาจากพลังงานและวัตถุดิบที่ใช้ในการทำดีบุกสามารถ [ไม่ระบุชื่อ 2012b] ปัญหาวิธีการกันรูปที่ 2 แสดงให้เห็นถึงและสรุปด้วยวิธีการนี​​้เป็นหมวดหมู่ร่างผลิตภัณฑ์อาหารตามรอยเท้าคาร์บอนของพวกเขา ด้านบนของปิรามิดผลิตภัณฑ์เนื้อวัวและผลิตภัณฑ์นมเป็นตัวอย่างบางส่วนของ
คาร์บอนเข้มข้นผลิตภัณฑ์อาหาร, เนื้อหมูและปลาน้อยมากในขณะที่ผักอยู่ในประเภทที่ต่ำที่สุดในแง่ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจก [Bakas 2010] แรงจูงใจในการซื้อในท้องถิ่นอาหารอินทรีย์คำนวณไมล์อาหารสำหรับการบริโภคส่วนบุคคลและการเลือกประเภทอาหารที่มีการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ลดลงควรจะเป็นปัญหาสำหรับการอภิปรายในรายละเอียดแยกต่างหาก

มะเดื่อ 2 กลุ่มผลิตภัณฑ์อาหารในการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CF) ปิรามิด
Rys 2 grupy produktówspożywczychกว้าง piramidzie śladuwęglowego


ข้อสรุปในสรุปมันแสดงให้เห็นในงานนี้ที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เกี่ยวข้องการขนส่งอาหารตลอดห่วงโซ่อุปทานทั้งอาหาร รอยเท้าคาร์บอนเป็นปัญหาที่ยังคงเติบโตในความสำคัญและสามารถนำมาใช้ในการศึกษาผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมต่างๆในแต่ละขั้นตอนของห่วงโซ่รวมทั้งการผลิตหลักของการแปรรูปอาหาร, น้ำมันเชื้อเพลิงและการใช้พลังงานในการกระจายอาหาร,ปัญหาค้าปลีกและการใช้ผลิตภัณฑ์โดยผู้บริโภคในระหว่างการบริโภคในครัวเรือน วิธี footprinting คาร์บอน
ช่วยให้การคำนวณผลกระทบทั่วโลกของอาหารและในผลที่ตามมาจะมีผลต่ออย่างมีนัยสำคัญในการเลือกซื้ออาหารและการตัดสินใจของผู้บริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่าง กรณีภาคนม มันมีการประมาณว่า การกระจายของผลิตภัณฑ์นมเพื่อร้านค้าปลีกต้องการพลังงานมากขึ้นกว่าที่มีการขนส่งน้ำนมจากฟาร์มโคนม ในการเลี้ยงระยะขนส่งมีบทบาทเนื่องจากการเคลื่อนที่ของอาหารสัตว์และปศุสัตว์ แม้ว่าส่วนประกอบมีขนาดใหญ่ผลกระทบโดยรวมของวงจรชีวิตระยะนี้
ดูเหมือนว่า จะ ใช้ไนโตรเจนจากปุ๋ยและยาฆ่าแมลงในการผลิตธัญญาหารซึ่งโดยทั่วไปเป็นอาหารสัตว์ วัว burping มีเทนจะยังแสดงเป็นแหล่งที่มาของปัญหาสิ่งแวดล้อม ดังนั้น เนื่องจากการประเมินปัญหา ทั่วไปประมาณร้อยละ 73 ของรอยเท้าคาร์บอนมาจากการทำฟาร์มโคนม (Fig. 1) [ไม่ระบุชื่อ 2012b]

การลดปริมาณการใช้น้ำมันเชื้อเพลิงของโหมดการขนส่งที่ใช้ตลอดทุกขั้นตอนของห่วงโซ่อาหารเป็นหนึ่งปัจจัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อ
รอยเท้าคาร์บอนของผลิตภัณฑ์ แตกต่างกับเชื้อเพลิงชนิด ปล่อยเฉพาะก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ไปจาก 2.3 กิโลกรัมเพื่อ 3,3 kg CO2 ต่อ 1 กิโลกรัมของถ่านหินและน้ำมัน ตามลำดับ [วิศวกรรมศาสตร์ TollBox, 2012] เชื้อเพลิงฟอสซิลเป็นธรรมชาติจริง nonrenewable ความแตกต่างในความต้องการเชื้อเพลิงฟอสซิลสำหรับผักโปรตีนและเนื้อโปรตีนผลิตขอขึ้นอยู่กับการ
ความเข้มของการเกษตร ขึ้นอยู่กับการปลดปล่อยก๊าซที่ญาติปฏิบัติเกษตรและ attributing อินพุตพลังงานทั้งหมดในการผลิตของกิน ประสิทธิภาพการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลได้ตัว 2.5-50 ดีกว่าสำหรับผักโปรตีน ถ้าเปรียบเทียบกับสัตว์เลี้ยง ในประเทศยุโรป ความแตกต่างนี้มักจะเป็นตัวคูณ 6-20 ประโยชน์ของอาหารโปรตีนจากถั่วเหลือง [Reijnders และ Soret 2003]

ภายในโลกพัฒนาแล้ว มีสี่โหมดขนส่งพื้นฐานสำหรับบรรจุสินค้าจำนวนมากจัดส่งสินค้า: น้ำ รถไฟ รถบรรทุก และอากาศ แม้ว่าบางระบบโซ่อุปทานอาหารต้องการขนส่งจำนวนมาก เช่นรถไฟ barge หรือ ใน น้ำ ขนส่งรถบรรทุกกุมอำนาจส่วนใหญ่ระบบโลจิสติก โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อผู้บริโภคปลายโซ่
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับอาหารเปื่อยได้ รถขนส่งยังคง โหมดที่ถูกที่สุด และมีความยืดหยุ่นของการขนส่งอาหาร [Ackerly et al. 2010] การเปรียบเทียบวิธีการขนส่งเกี่ยวกับพลังงานการใช้งานและ resultant ปล่อย km ตันเป็นการเคลื่อนที่ของ 1 เมตริกตันขนส่งสินค้า กว่า 1 km ถูกนำเสนอโดย Wakeland et al 2012 ตาราง 2 แสดงว่า วิธีการเหล่านี้มีแตกต่างกันมาก
พลังงานและปล่อยค่า

Fig. 1 เปอร์เซ็นต์สัมพัทธ์ของรอยเท้าคาร์บอนในการผลิตน้ำนมดิบ
Rys 1. Względny udział procentowy etapów produkcji mleka surowego węglowego śladu w tworzeniu
2 ตาราง พลังงานและปล่อยก๊าซเรือนกระจกต่อตันกม.ในการพึ่งพาของโหมดการขนส่ง
Tabela 2 Energia ฉัน emisje tonokilometry นา w przeliczeniu w zależności od środka transportu

ตามข้อมูลรายงานโดย Ackerly et al. 2010 ในสหรัฐอเมริกา อีกประมาณ 80 เปอร์เซ็นต์ของการจัดส่งอาหารทั้งหมดและร้อยละ 91 จัดส่งขนส่งควบคุมอุณหภูมิทั้งหมด รวมประมาณ 28.5 ล้านตันของรเออร์ผลไม้ และผักที่ขนส่ง โดยรถบรรทุก ทะเลสั้นจัดส่ง ใช้เรือทะเลสำหรับการขนส่งในประเทศ เป็นที่นิยมในยุโรป และยัง มีสัญญาสำหรับการแทนที่การจัดส่งรถบรรทุกจำนวนมากในสหรัฐอเมริกา

มาอีกโดยทั่วไป ห่วงโซ่อาหาร "ฟาร์มกับส้อม" enviromental ผลกระทบของการขนส่งในการประมวลผลระยะควรคำนึง เกินไป จากกระดาษสนทนาของ Massari 2003 มันเกิดที่ยุโรปและญี่ปุ่นได้ระดับสูงมากของประสิทธิภาพในการผลิตมากกว่าคู่ของสหรัฐฯ เหตุผลนี้อาจเป็นที่ยุโรปและญี่ปุ่นทั้งได้พัฒนาระบบการจัดการสิ่งแวดล้อมมากขึ้น และ ในผล ลดต้นทุนพลังงาน เสียขายทิ้งและค่ารักษา ภายในโรงงาน ผู้ให้การสนับสนุนหลักการใช้พลังงาน/คาร์บอนรวมอุปกรณ์ เตาอบ dehydrators, retorts และ pasteurizers การประมวลผล ตู้แช่และตู้แช่แข็ง ระบบลม ระบบการจัดการอากาศดี และแสงสว่าง ตัวประมวลผลอาจต้องเปลี่ยนบางชิ้นส่วนของอุปกรณ์เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้พลังงาน ตัวอย่างจะสามารถสลับบางขนส่งปริมาณ CO2 น้อย-
วิธีการเร่งรัดหรือการเปลี่ยนมอเตอร์ใหม่ที่มีพลังงานมากขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพ และขนาดที่เหมาะสมกับอุปกรณ์ พวกพลังงาน เพิ่มประสิทธิภาพการขนส่งภายในและระบบควบคุมที่ดีขึ้นสามารถช่วยลดความต้องการพลังงาน และรอยเท้าคาร์บอน [Connolly 2012] ได้

ขนส่งเป็นปัจจัยสำคัญ ทั้งใน ระหว่างระยะการกระจายอาหารและค้าปลีก และ กำลังการบริโภคในครัวเรือน การคำนวณ [Massari 2003] ที่ว่า พลังงานที่ใช้ โดย e. f. ครัวเรือนขนส่งในประเทศเนเธอร์แลนด์ เที่ยวออก (สมมติว่าการเดินทางเฉลี่ย 3.5 km รถ หนึ่งสัปดาห์ อาหารช้อปปิ้ง) จำนวนถึง
1280 MJ ทุกปี มีการประมาณพลังงานที่ใช้ในรถยนต์ใช้ไปที่ 20 MJ ต่ออาหารภายนอก รายงาน DEFRA [Forester et al. 2006], ผลกระทบสิ่งแวดล้อมของรถตามศูนย์การค้าสูงกว่าการขนส่งภายในระบบการกระจายสินค้าเอง สิ่งแวดล้อมของการบินเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผลิตภัณฑ์ขนส่งอากาศ แต่ผลิตภัณฑ์ดังกล่าวมีสัดส่วนขนาดเล็กของอาหารที่บริโภค ขนส่งเป็น อย่างไรก็ตาม เท่านั้นหนึ่งในองค์ประกอบในระยะการใช้โดยรวม ซึ่งยัง รวมถึงการอนุรักษ์ การเตรียม และ ใช้ขั้นสุดท้าย แต่ละคนมีของตัวเองตรง
สิ่งแวดล้อม [Massari 2003]

การประเมินผลกระทบทั้งหมดของผลิตภัณฑ์ เราวัดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั่วของ

3 ตาราง เปรียบเทียบของ CO2
-ปล่อยในผลิตภัณฑ์อาหารต่าง ๆ (ใน g CO2e ต่อกิโลกรัมอาหาร)
Tabela 3 Porównanie emisji CO2
dla różnych produktów spożywczych (w g ekwiwalentu CO2
นา produktu กิโลกรัม)

ตามข้อมูลข้างต้นบาง "สีเขียวมุ่งเน้น" องค์กร postulate กินเฉพาะสิ่งแวดล้อมและผลิตภัณฑ์อาหาร "สภาพดี" จำนวนงานพิมพ์เพิ่มขึ้นสำรวจภาระด้านสิ่งแวดล้อมหรือรอยเท้าคาร์บอนของอาหารและผลกระทบของคำแนะนำเกี่ยวกับอาหารสิ่งแวดล้อม [Eshel และมาร์ติน 2006 ลิตี้มาร์โลว์ et al. 2009,] ผู้นำค้าปลีกอาหารในตลาดแบรนด์ footprinted อาหารเต็มวงจรชีวิต จาก "ฟาร์มกับส้อม" รวมถึงการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการสกัดวัตถุดิบ การปล่อยก๊าซโดยตรงระหว่างการเกษตร และขั้นตอนการประมวลผล เสีย
แสดงผล ใช้บรรจุภัณฑ์วัสดุ ปริมาณการใช้เชื้อเพลิงที่แจกจ่าย การใช้พลังงานในการประมวลผล ขายปลีกและผลิตภัณฑ์
ใช้ โดยลูกค้า และการตัดจำหน่ายที่จุดสิ้นสุดของชีวิต ปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั้งหมดเพิ่มเหล่านี้เข้าด้วยกันให้รอยเท้าคาร์บอนรวมในผลิตภัณฑ์ ข้อมูลเหล่านี้จะใช้ในบางครั้งการเปรียบเทียบผลิตภัณฑ์กำเนิดพืชและสัตว์กับส่วนแบ่งในการปล่อยก๊าซ CO2 รวม จำนวนก๊าซเรือนกระจกที่เกิดจากการผลิตของอาหารแตกต่างอย่างมากจากอาหารหนึ่งชนิดเพื่อการอื่น (ตาราง 3) [ไม่ระบุชื่อ 2011]

สินค้าผ่านร้านค้าที่จะให้คำแนะนำซัพพลายเออร์ในการจะกลายเป็นทรัพยากรมีประสิทธิภาพ เพิ่มเติม และแนะนำลูกค้าว่าพวกเขาสามารถลดรอยเท้าคาร์บอนในครัวเรือนของพวกเขา และประหยัดค่าใช้จ่ายในการใช้พลังงานที่บ้าน ตัวอย่าง ในสามารถ g ปกติ 420 ของถั่วของเทสโก้ พลังงานที่ใช้ในการปรุงอาหารถั่วในระหว่างการผลิตรวม 30g
CO2e และเพิ่มเติม 120g CO2e มาจากพลังงานและวัตถุดิบที่ใช้ทำกระป๋อง [ไม่ระบุชื่อ 2012b] ปัญหา methodological เฉย รูปที่ 2 แสดงให้เห็น และสรุปด้วยวิธีการนี้เป็นการจัดประเภทแบบร่างของผลิตภัณฑ์อาหารตามรอยเท้าคาร์บอนของพวกเขา ด้านบนของปิรามิด เนื้อ และนมเป็นตัวอย่างของ
ผลิตภัณฑ์อาหารเร่งรัดคาร์บอน หมู และปลามีน้อยเร่งรัด ผักอยู่ในประเภทต่ำสุดในแง่ของการปล่อยก๊าซ GHG [Bakas 2010] โต่งซื้อท้องถิ่น อาหารอินทรีย์ คำนวณสะสมอาหารกินแต่ละ และเลือกประเภทอาหารที่ มีรอยเท้าคาร์บอนลดลงควรปัญหาในทุก ๆ แยกต่างหาก

Fig. 2 กลุ่มผลิตภัณฑ์อาหารในปิรามิดคาร์บอน Footprint (CF)
Rys 2. Grupy produktów spożywczych węglowego śladu w piramidzie

บทสรุป
สรุป แต่จะแสดงในงานนี้ที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกเชื่อมโยงการขนส่งอาหารตลอดห่วงโซ่อุปทานอาหารทั้งหมด รอยเท้าคาร์บอนเป็นประเด็นต่อไปเติบโตในความสำคัญ และสามารถใช้ในการศึกษาผลกระทบสิ่งแวดล้อมต่าง ๆ บนเวทีแต่ละสายรวมถึงผลิตหลัก อาหาร เชื้อเพลิงและพลังงานในอาหารกระจาย ปัญหาปลีกและผลิตภัณฑ์ใช้ โดยผู้บริโภคในการบริโภคในครัวเรือน วิธี footprinting คาร์บอน
ช่วยคำนวณผลกระทบต่อโลก ของอาหาร และ สัจจะ สามารถส่งผลอย่างหลากหลายและการตัดสินใจของผู้บริโภคซื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวอย่างเช่นในกรณีของ ภาค อุตสาหกรรมนมที่มีการประเมินว่าการส่งออก ผลิตภัณฑ์ นมเพื่อผู้ค้าปลีกต้องใช้พลังงานมากกว่าไม่การขนส่งของนมจากฟาร์มในนม ในขั้นตอนการขนส่งการเลี้ยงที่มีบทบาทสำคัญต่อเนื่องจากมีการเคลื่อนไหวของอาหารสัตว์ปศุสัตว์และคอมโพเนนต์แม้ว่าจะมีขนาดใหญ่กว่าได้รับผลกระทบใน ภาพรวม ของขั้นตอนวงจรชีวิตนี้
ดูเหมือนจะเป็นการใช้สารกำจัดศัตรูพืชและใช้ปุ๋ยไนโตรเจนในการผลิตของซีเรียลซึ่งโดยทั่วไปแล้วประกอบเป็นอาหารสัตว์ เลือกวัวขึ้นจะแสดงเป็นแหล่งที่มาของปัญหาทางด้านสิ่งแวดล้อมและเนื่องจากมีการประเมินโดยทั่วไปของปัญหาเกี่ยวกับ 73% ของปริมาณคาร์บอนที่มาจากการทำฟาร์มโคนม(รูปยัง 1 )[แบบไม่ระบุชื่อ 2012 b ].

การลดลงของการใช้น้ำมันของโหมดการขนส่งใช้ขั้นตอนห่วงโซ่อาหารทั้งหมดเป็นหนึ่งในปัจจัยที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อปริมาณคาร์บอน
ผลิตภัณฑ์ ใน ประเภท น้ำมันการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เฉพาะแตกต่างกันไปจาก 2.3 กก.เพื่อ 3,3 กก. CO 2 ต่อ 1 กก.ของน้ำมันเบนซินและถ่านหินตามลำดับ[วิศวกรรม tollbox 2012 ] น้ำมันมีทรัพยากรธรรมชาติกำลังร่อยหรอใช้งานได้ทุกรูปแบบความแตกต่างในความต้องการใช้น้ำมันเพื่อใช้ในการผลิตโปรตีนผักและโปรตีนเนื้ออย่างมากขึ้นอยู่กับ
ความเข้มในการทำการเกษตร ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความเข้มของการทำเกษตรและคาดเดาอินพุตพลังงานทั้งหมดเพื่อการผลิตอาหารที่มี ประสิทธิภาพ การใช้น้ำมันอาจเป็นปัจจัยหนึ่ง 5.2-50 ได้ดีขึ้นสำหรับโปรตีนผักหากเทียบกับการเลี้ยงสัตว์ในประเทศยุโรปความแตกต่างนี้จะเป็นปัจจัย 6-20 เพื่อประโยชน์ที่ได้รับจากอาหารโปรตีนจากถั่วเหลืองและใช้[ reijnders soret 2003 ]โดยปกติแล้ว

อยู่ในโลกที่พัฒนาแล้วมีสี่โหมดการขนส่งแบบเรียบง่ายสำหรับการส่งสินค้าในปริมาณมาก ผลิตภัณฑ์ ประเภท กล่องน้ำรถไฟและรถปรับอากาศ แม้ว่าระบบห่วงโซ่อุปทานอาหารบางอย่างต้องมีการขนส่งเป็นจำนวนมากเช่นเรือหรือรถไฟในน้ำบริการรับส่งรถกระบะโดดเด่นไปด้วยระบบมากที่สุดโดยเฉพาะด้านการขนส่งปลายทางของ ผู้บริโภค โซ่ตรวนได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับอาหารทั้งจำทั้งปรับการบรรทุกสินค้าทั่วไปยังคงถูกที่สุดและมีความยืดหยุ่นของโหมดการขนส่งอาหาร[ ackerly et al . 2010 ] เพื่อทำการเปรียบเทียบโหมดการขนส่งด้วยการพิจารณาถึงการใช้พลังงานและผลการปล่อยตัน - อยู่ห่างเป็นการเคลื่อนไหวของ 1 เมตริกตันของสินค้ามากกว่า 1 กิโลเมตรเป็นที่เสนอโดย wakeland et al .2012 . ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นว่าโหมดเหล่านี้มีแตกต่างกันเป็นอย่างมาก
ส่วนกำหนดค่าการปล่อยก๊าซและ พลังงาน

รูป 1 . เปอร์เซ็นต์ของปริมาณคาร์บอนในการผลิตน้ำนมดิบ
rys. 1 . względny udział procentowy etapów produkcji mleka surowego W tworzeniu śladu węglowego
ตารางที่ 2 . การปล่อยก๊าซและประหยัดพลังงานต่อตัน - อยู่ห่างในการพึ่งพาของโหมดการขนส่ง
tabela 2 .energia ผม W emisje przeliczeniu นา tonokilometry ข้อมูล W zależności OD środka transportu

ทำตามรายงานโดย ackerly et al . 2010 อีกครั้งในประเทศสหรัฐอเมริกาที่ประมาณ 80% ของการส่งออกอาหารทั้งหมดและ 91% ของการส่งออกสินค้าแบบควบคุม อุณหภูมิ ทั้งหมดรวมถึงประมาณ 28.5 ล้านตันของผักและผลไม้สำหรับอาหารแช่แข็งในตู้เย็นมีบริการรับส่งโดยรถกระบะ การส่งสินค้าทะเลในระยะทางสั้นๆการใช้เครื่องใช้ของมหาสมุทร - กำลังจะได้รับการนำเสนอสินค้าในประเทศได้รับความนิยมในยุโรปและยังเป็นเจ้าของสัญญาบริการจัดส่งสำหรับการใส่รถกระบะจำนวนมากในสหรัฐอเมริกา

เมื่อมันมาอีกครั้งเพื่อตามแบบอย่าง"ฟาร์มสู่โต๊ะอาหารเชน, สภาพแวดล้อม ผลกระทบของบริการรับส่งในขั้นตอนการประมวลผลจะต้องนำไปพิจารณาด้วย. จากการประชุมของ massari กระดาษ2003 ขึ้นมาที่บริษัทในยุโรปและญี่ปุ่นมีระดับสูงขึ้นของ ประสิทธิภาพ ในการผลิตมากกว่าแต่ของเรา. ด้วยเหตุผลนี้สามารถที่ยุโรปและญี่ปุ่นทั้งสองมีพัฒนามากกว่าระบบการจัดการสิ่งแวดล้อมและในผลลดค่าใช้จ่ายด้านพลังงานค่ากำจัดขยะและการรักษา ภายใน โรงงานได้ผู้มีส่วนร่วมสำคัญในการใช้พลังงาน/คาร์บอนรวมถึงอุปกรณ์การประมวลผลเช่นเตาไมโครเวฟเตาอบไว้ส่วนคำแย้ง dehydrators pasteurizers และตู้แช่แข็งสำหรับงานและงานระบบปรับอากาศแบบบีบอัดระบบปรับอากาศ - การจัดการสำหรับห้องพักมีความสะอาดและแสง โปรเซสเซอร์ที่อาจจำเป็นต้องเปลี่ยนเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยบางอย่างของอุปกรณ์ที่ใช้ในการปรับปรุงการประหยัดพลังงาน ตัวอย่างเช่นที่จะเป็นการเปลี่ยนระดับเสียงการขนส่งบางอย่างในการร่วมน้อย 2 -
โหมดขั้นสูงหรือการเปลี่ยนมอเตอร์ใหม่ที่มีพลังงานมากกว่าอย่างมี ประสิทธิภาพ และมีขนาดกลางอย่างถูกต้องกับอุปกรณ์ที่ใช้พลังงาน การปรับแต่งการขนส่ง ภายใน และระบบการควบคุมได้ดียิ่งขึ้นจะช่วยลดความต้องการในการใช้พลังงานและปริมาณคาร์บอน:[ Connolly * s 2012 ].

บริการรับส่งเป็นปัจจัยสำคัญทั้งสองในระหว่างขั้นตอนการจำหน่ายอาหารและการค้าปลีกและในขั้นตอนของการ บริโภค ของครัวเรือน. มีการคำนวณ massari [ 2003 ]ที่ใช้พลังงานโดยในครัวเรือนการขนส่ง F . E .ในเนเธอร์แลนด์,สำหรับการช้อปปิ้งและการรับประทานอาหารนอกบ้าน(เฉลี่ย 3.5 กิโลเมตรการเดินทางโดยรถยนต์,สัปดาห์ละหนึ่งครั้งสำหรับอาหารแหล่งช้อปปิ้ง)จำนวน
1280 MJ ทุกปี.พลังงานที่ใช้ไปในการใช้รถออกไปกินอาหารได้รับการประมาณการที่ 20 MJ ต่ออาหารด้านนอก ตามรายงาน defra [พนักงานป่าไม้ et al . 2006 ],ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมซึ่งมีแหล่งช้อปปิ้งรถยนต์ซึ่งใช้เป็นมากกว่าการขนส่งคนที่อยู่ ภายใน ระบบการกระจายตัวของมันเอง ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมของการบินเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับ ผลิตภัณฑ์ แบบหิมะจับแต่ ผลิตภัณฑ์ ดังกล่าวมีขนาดเล็กที่มีสัดส่วนของอาหารที่ บริโภคบริการรับส่งคือแต่ถึงอย่างไรก็ตามเพียงหนึ่งในส่วนประกอบที่อยู่ในขั้นตอนการ บริโภค โดยรวมซึ่งนอกจากนั้นยังรวมถึงการอนุรักษ์การใช้ครั้งสุดท้ายและการเตรียมการหนึ่งแต่ละห้องที่มีตัวของท่านเองโดยตรง
ผลกระทบสิ่งแวดล้อม massari [ 2003 ]ของตน.

เพื่อวัดผลอย่างเต็มที่ของ ผลิตภัณฑ์ ที่เราวัดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกใน

ตาราง 3 ของตน การเปรียบเทียบความร่วมมือ 2
- การปล่อยให้หลากหลายที่ร้านอาหารสินค้า(ใน G CO 2 E ต่อกก.อาหาร)
tabela 3 . porównanie emisji CO 2
DLA różnych produktów spożywczych ( W G ekwiwalentu CO 2
นากก. produktu )

ที่ใช้ข้อมูลบางอย่าง"สีเขียวเน้น"องค์กรสิ่งที่ถือเป็นหลักในการรับประทานอาหารเท่านั้นและเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม" สภาพ อากาศเปลี่ยนเป็นมิตร"สินค้าอาหาร.การเพิ่มจำนวนของสิ่งพิมพ์สำรวจ ภาระ ด้านสิ่งแวดล้อมหรือลดปริมาณคาร์บอนของอาหารและความสำคัญของการ บริโภค อาหารตามคำแนะนำสำหรับ สภาพแวดล้อม ที่[ eshel และมาร์ติน 2006 มาร์โลว์ et al . 2009 ] ผู้ค้าปลีกชั้นนำอาหารที่ตลาด footprinted แบรนด์ของตัวเองแบบเต็มอาหารชีวิตแบบครบวงจรจาก"ฟาร์มสู่โต๊ะ" โรงแรมแห่งนี้รวมถึงการปล่อยจากการขุดเจาะที่มีวัตถุดิบการปล่อยก๊าซโดยตรงในระหว่างขั้นตอนทางการเกษตรและการแปรรูปขยะ
เอาต์พุตของการ บริโภค น้ำมันใช้วัสดุบรรจุ ภัณฑ์ ในการใช้พลังงานในการกระจายสินค้าและการประมวลผลค้าปลีก
ใช้โดยลูกค้าและการกำจัดที่ปลายมีอายุการใช้งานยาวนาน. การเพิ่มทั้งหมดเข้าด้วยกันจะมีการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ทำให้ลดปริมาณคาร์บอนทั้งหมดสำหรับ ผลิตภัณฑ์ ที่ข้อมูลเหล่านี้นำไปใช้ในบางครั้งเพื่อทำการเปรียบเทียบพันธุ์พืชและสัตว์ ผลิตภัณฑ์ ที่มาในการเคารพในการใช้ร่วมกันของตนในการลดการปลดปล่อยความร่วมมือ 2 ทั้งหมด จำนวนเงินของก๊าซเรือนกระจกโดยมีสาเหตุมาจากการผลิตของอาหารจะแตกต่างกันเป็นอย่างมาก ประเภท หนึ่งไปยังอีกที่อาหาร(โต๊ะ 3 )[ 2011 ]ไม่ระบุชื่อ ทรัพยากร

สินค้าในร้านค้าที่จะให้คำปรึกษากับซัพพลายเออร์ที่ว่าเขาจะกลายเป็นมี ประสิทธิภาพ มากขึ้นและขอแนะนำให้ลูกค้าที่ใช้วิธีการที่พวกเขาสามารถลดการปล่อยคาร์บอนในครัวเรือนของพวกเขาและประหยัดเงินในการใช้พลังงานในบ้าน. ตัวอย่างเช่นใน 420 สามารถ G ตามแบบอย่างของถั่วอบของเทสโก้โลตัสพลังงานที่ใช้ในการทำอาหาร,ถั่วเหลือง,ถั่วเมล็ดในระหว่างการผลิตอุตสาหกรรม 30 กรัม
CO 2 E และ E 120 กรัม CO 2 เพิ่มเติมที่มาจากพลังงานและใช้วัตถุดิบในการทำเหมืองแร่สามารถ[แบบไม่ระบุชื่อ 2012 b ] ปัญหาเกี่ยวกับระเบียบวิธีพักไว้รูปที่ 2 แสดงถึงและสรุปรวมถึงวิธีการนี้เป็นการจัดหมวดหมู่ฉบับร่างของ ผลิตภัณฑ์ อาหารตามปริมาณคาร์บอนของพวกเขา ที่ด้านบนของพีระมิดที่ ผลิตภัณฑ์ ที่ทำจากนมและอาหารจากเนื้อวัวเป็นเพียงตัวอย่างบางส่วนของ
ผลิตภัณฑ์ อาหารจำนวนมากคาร์บอนปลาและเนื้อหมูจะมีน้อยมากในขณะที่ผักเป็นของ ประเภท ที่ต่ำสุดในเงื่อนไขของการปล่อยก๊าซเรือนกระจก bakas [ 2010 ] แรงจูงใจในการซื้อในท้องถิ่นสินค้าเกษตรอินทรีย์การคำนวณไมล์อาหารสำหรับอาหารแบบเฉพาะรายและการเลือก ประเภท ของอาหารพร้อมด้วยลดปริมาณคาร์บอนควรจะมีปัญหาในการ อภิปราย เป็นแบบแยกพื้นที่

รูป. 2 . กลุ่ม ผลิตภัณฑ์ อาหารในปริมาณคาร์บอน( CF )เป็นปิรามิด
rys. 2 . grupy śladu piramidzie W spożywczych produktów węglowego

ข้อสรุป
ในการสรุปข้อมูลโรงแรมคือแสดงให้เห็นในงานนี้ว่าการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เชื่อมโยงการขนส่งอาหารตลอดห่วงโซ่การผลิตอาหารทั้งหมด ปริมาณคาร์บอนเป็นปัญหาที่มีการเติบโตอย่างต่อเนื่องในความสำคัญและสามารถใช้เพื่อการศึกษาผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมต่างๆที่หลากหลายบนเวทีแต่ละสายรวมถึงการใช้พลังงานน้ำมันและการผลิตอาหารการผลิตหลักในการกระจายอาหารการใช้ ผลิตภัณฑ์ และแก้ไขปัญหาค้าปลีกโดย ผู้บริโภค ในระหว่างการ บริโภค ของครัวเรือน. วิธีทำจากคาร์บอน footprinting
ช่วยให้สามารถคำนวณผลกระทบต่อโลกของอาหารและในผลสามารถส่งผลต่อการตัดสินใจซื้ออย่างมีนัยสำคัญและทางเลือกอาหารของ ผู้บริโภค