Consumerism in everyday life is gen

Consumerism in everyday life is generally considered to be negative. Consuming as much as we do in western civilisation, can give us a sense of false needs. One could suggest that it is capitalism that promotes false needs, and that consumerism is a way of controlling the public. Often the cause is cited as media. Most theorists believe that what the producer advertises through mass media such as commercials influences what the consumer buys. Eventually, material goods become commodities and extensions of peoples daily lives. However in Chapter nine of ‘Key Themes in Media Theory’, theorist John Fiske argues otherwise.
Fiske believes that popular culture is determined by the people, not by the producers of the culture industry, we are not controlled by consumerism, but rather we control it. For example when cultural or media products are put out into society, it is the public that determines whether or not said products become popular, in which case they then become a ‘necessity’ in everyday life. One of Fiske’s most relevant arguments is that of ‘consumer resistance.’ Fiske propses two kinds of resistance’ semiotic resistance and evasive resistance. Semiotic resistance acts as oppositional towards texts, and evasive, escapes meaning altogether, to create pleasure for the body. A prime example of evasive resistance is witnessed in the playing of ‘Video Games.’ Many studies have shown that gamers release endorphins for the players . They also don’t have to question the context of a video game, because there is no cause to argue the context. Fiske suggests that semiotic resistance is more prominent in females, and cites Madonna fans as an example. He suggests that some fans identify with her ‘rebellious feminist’ persona. The fans are then able to weave those aspects into their personal lives using Madonna’s persona to empower themselves as well as it also
having an effect on their daily lives and the way they treat people.
Fiske goes as far to call Madonna’s fans “guerilla fighters” meaning they identify with Madonna to empower their status in an almost aggressive manner, chapter nine also hosts the ideas of theorist Michel De Certeau. De Certau’s question is how can a whole society “manipulate the mechanisms of discipline and conform to them only to evade them.” He coined the term ‘poaching’, in which we use certain tactics. For example if we speed read through a book,this is ‘poaching,’ because we are avoiding the actual context which can only be understood by taking careful time and concentration. De Certau believes that in order to poach, the individual must have a certain tactic for getting around the task. The ‘tactic’ seeks no space for its self, it is not stealing, rather it consumes time. To define ‘tactics’ De Certau introduces ‘La Perruque.’ In this tactic the worker avoids delivering work for his employer but instead uses office time to produce his own enjoyment, for activites that would be describes as creative, and not “directed to work profit.”
All in all both theorists make interesting points about consumerism, and its different aspects. Although very different from each other, they both agree that consumerism whether it be financial, economic, or cultural, could not sustain it’s self with out the people deciding what is popular. I think Fiske goes over board when suggesting that Pop fans are ‘guerilla fighters,’ however he makes an interesting point in saying that it is not just media advertisements that create consumerism, which is the sole argument for many theorists. Fiske was clearly inspired by De Certau’s theory but evolved and weaved it into popular culture. Over all, I believe that the nature in which we consume is an equal combination of excessive advertising, but also the consumer’s choice that creates popular products in today’s society

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริโภคนิยมในชีวิตประจำวันโดยทั่วไปจะถือเป็นค่าลบ บริโภคมากที่สุดเท่าที่เราทำในอารยธรรมตะวันตก สามารถทำให้เรารู้สึกต้องเท็จ หนึ่งอาจแนะนำว่า ระบบทุนนิยมที่ส่งเสริมความเท็จ และบริโภคนิยมนั้นเป็นวิธีการควบคุมประชาชน บ่อยครั้งสาเหตุอ้างว่าเป็นสื่อ นักทฤษฎีส่วนใหญ่เชื่อว่า ผู้ผลิตโฆษณาผ่านสื่อมวลชนเช่นภาพยนตร์โฆษณามีอิทธิพลต่อผู้บริโภคซื้ออะไร ในที่สุด สินค้าวัสดุกลายเป็น สินค้าโภคภัณฑ์และส่วนขยายของชีวิตประจำวันของคน อย่างไรก็ตาม ในบทที่เก้าของ 'รูปแบบคีย์ในทฤษฎีสื่อ' ทฤษฎีจอห์นฟิกส์แย้งเป็นอย่างอื่นฟิกส์ เชื่อว่า วัฒนธรรมสมัยนิยมจะถูกกำหนด โดยคน ไม่ โดยผู้ผลิตของอุตสาหกรรมวัฒนธรรม เราไม่ได้ควบคุม โดยบริโภคนิยม แต่ เราควบคุม สำหรับเช่นเมื่อวัฒนธรรมหรือสื่อผลิตภัณฑ์นำออกไปเข้าสังคม เป็นสาธารณะที่กำหนดหรือไม่ว่า ผลิตภัณฑ์ดังกล่าวกลายเป็นที่นิยม ซึ่งในกรณี นั้นเป็น 'จำเป็น' ในชีวิตประจำวัน อาร์กิวเมนต์ของฟิกส์ส่วนเกี่ยวข้องอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นของ 'ความต้านทานของผู้บริโภค' ฟิกส์ propses สองชนิดต้านทาน ' semiotic ทนต่อและ evasive Semiotic ความต้านทานทำหน้าที่เป็น oppositional ไปทางข้อความ และ evasive หนีความหมาย โดยสิ้นเชิง การสร้างความสุขสำหรับร่างกาย ตัวอย่างความต้านทาน evasive เป็นสักขีพยานในการเล่นของ 'วิดีโอเกม' การศึกษาจำนวนมากได้แสดงให้เห็นว่า นักเล่นเกมปล่อย endorphins สำหรับผู้เล่น ไม่มีบริบทของวิดีโอเกม คำถาม เพราะจะไม่มีสาเหตุจะเถียงบริบท ฟิกส์แนะนำว่า ต้านทาน semiotic โดดเด่นมากในเพศหญิง และ cites แฟน ๆ มาดอนน่าเป็นตัวอย่าง เขาแนะนำว่า แฟนระบุกับตัวละครของเธอ 'สำหรับสตรี' แล้วแฟน ๆ จะทอแง่มุมที่เป็นชีวิตส่วนตัวที่ใช้เพอร์โซนาของมาดอนน่าจะช่วยให้ตัวเองรวมทั้งยังมีผลกระทบต่อชีวิตประจำวันและวิธีที่พวกเขาปฏิบัติต่อท่านฟิกส์ไปเป็นการเรียกแฟน ๆ ของมาดอนน่า "บาร์ทนักรบ" หมายถึง พวกเขาระบุกับมาดอนน่าจะช่วยให้สถานะในลักษณะก้าวร้าวเกือบ บทเก้าโฮสต์ความคิดของนักทฤษฎี Michel De Certeau เด Certau คำถามคือ วิธีสามารถสังคมทั้ง "ควบคุมกลไกของวินัย และสอดคล้องกับพวกเขาเพียงเพื่อหลบเลี่ยงพวกเขา" เขาบัญญัติให้คำว่า 'แย่ง' ที่เราใช้กลยุทธ์บางอย่าง สำหรับตัวอย่างถ้าเราเร็วอ่านหนังสือ นี้เป็น 'แย่ง เพราะเราเลี่ยงบริบทจริงซึ่งสามารถเข้าใจได้ โดยการระมัดระวังเวลาและความเข้มข้นเท่า กัน เด Certau เชื่อว่า การ poach บุคคลต้องมีชั้นเชิงบางการเดินงาน 'กลยุทธ์' หาไม่มีพื้นที่ของตนเอง ไม่ได้ขโมย ค่อนข้าง จะใช้เวลา การกำหนด 'กลยุทธ์' De Certau แนะนำ 'La Perruque' ในกลยุทธ์นี้ ผู้ปฏิบัติงานเพื่อหลีกเลี่ยงการส่งมอบงานสำหรับนายจ้างของเขา แต่แทน ที่ใช้เวลาในการผลิตของเขาเองเพลิดเพลิน กิจกรรมที่จะอธิบายเป็นสร้างสรรค์ และไม่ "ทาง ตรงเพื่อทำกำไร"ในทฤษฎีทั้งสองทำให้จุดที่น่าสนใจเกี่ยวกับบริโภคนิยม และลักษณะแตกต่างกัน แตกต่างจากกัน แม้ว่าพวกเขาทั้งสองยอมรับว่า บริโภคนิยมไม่ว่าจะเป็นการเงิน เศรษฐกิจ หรือ วัฒนธรรม สามารถไม่รักษามันมาเองกับคนที่ตัดสินใจอะไรเป็นที่นิยม ผมคิดว่า ฟิกส์ไปผ่านคณะเมื่อบอกว่า แฟน ๆ Pop เป็น 'นักรบบาร์ท แต่เขาทำให้จุดที่น่าสนใจในการบอกว่า มันไม่ใช่แค่สื่อโฆษณาที่สร้างบริโภคนิยม ซึ่งเป็นอาร์กิวเมนต์แต่เพียงผู้เดียวสำหรับนักทฤษฎีจำนวนมาก ฟิกส์อย่างชัดเจนมาจากทฤษฎีของ De Certau แต่พัฒนา และทอในวัฒนธรรมสมัยนิยม กว่าทั้งหมด ฉันเชื่อว่า ธรรมชาติที่เราใช้ เท่ากันทั้งโฆษณามากเกินไป แต่ทางเลือกของผู้บริโภคที่สร้างผลิตภัณฑ์ที่เป็นที่นิยมในสังคมปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การคุ้มครองผู้บริโภคในชีวิตประจำวันโดยทั่วไปถือว่าเป็นลบ การบริโภคมากที่สุดเท่าที่เราทำในอารยธรรมตะวันตกสามารถให้เราความรู้สึกของความต้องการเท็จ หนึ่งอาจชี้ให้เห็นว่ามันเป็นทุนนิยมที่ส่งเสริมความต้องการเท็จและการคุ้มครองผู้บริโภคที่เป็นวิธีในการควบคุมประชาชน มักจะทำให้เกิดมีการอ้างว่าเป็นสื่อ ทฤษฎีส่วนใหญ่เชื่อว่าสิ่งที่ผู้ผลิตโฆษณาผ่านสื่อมวลเช่นโฆษณาที่มีอิทธิพลต่อสิ่งที่ซื้อของผู้บริโภค ในที่สุดกลายเป็นสินค้าวัสดุสินค้าโภคภัณฑ์และส่วนขยายของประชาชนในชีวิตประจำวัน อย่างไรก็ตามในบทที่เก้า 'หัวข้อสำคัญในทฤษฎีสื่อ' ทฤษฎีจอห์น Fiske ระบุเป็นอย่างอื่น.
Fiske เชื่อว่าวัฒนธรรมสมัยนิยมจะถูกกำหนดโดยคนที่ไม่โดยผู้ผลิตของอุตสาหกรรมวัฒนธรรมที่เราไม่ได้ถูกควบคุมโดยการคุ้มครองผู้บริโภค แต่เราควบคุม มัน. ตัวอย่างเช่นเมื่อสินค้าทางวัฒนธรรมหรือสื่อที่จะนำออกสู่สังคมก็เป็นที่สาธารณะที่กำหนดผลิตภัณฑ์หรือไม่กล่าวว่าเป็นที่นิยมซึ่งในกรณีนี้พวกเขาก็กลายเป็นสิ่งจำเป็นในชีวิตประจำวัน หนึ่งของการขัดแย้งที่เกี่ยวข้องมากที่สุด Fiske คือว่าของความต้านทานของผู้บริโภค. Fiske propses สองชนิดของความต้านทาน 'สัญญะวิทยาต้านทานและความต้านทานเป็นข้อแก้ตัว ต้านทาน Semiotic ทำหน้าที่เป็นตรงข้ามต่อข้อความและหลีกเลี่ยงหนีความหมายโดยสิ้นเชิงในการสร้างความสุขสำหรับร่างกาย ตัวอย่างที่สำคัญของความต้านทานการหลีกเลี่ยงการเป็นพยานในการเล่นของ 'วีดีโอเกมส์. การศึกษาจำนวนมากแสดงให้เห็นว่านักเล่นเกมปล่อย endorphins สำหรับผู้เล่น พวกเขายังไม่ได้มีการตั้งคำถามกับบริบทของวิดีโอเกมเพราะมีเหตุที่จะโต้แย้งบริบทไม่มี Fiske แสดงให้เห็นว่ามีความต้านทานเชิงสัญญะเป็นที่โดดเด่นมากขึ้นในเพศหญิงและอ้างอิงแฟนมาดอนน่าเป็นตัวอย่าง เขาแสดงให้เห็นว่าแฟน ๆ บางคนระบุกับเธอ 'กบฏเรียกร้องสิทธิสตรี' บุคคล แฟน ๆ จะสามารถสานด้านที่เข้ามาในชีวิตส่วนตัวของพวกเขาโดยใช้บุคคลของมาดอนน่าที่จะช่วยให้ตัวเองเช่นเดียวนอกจากนี้ยัง
มีผลกระทบต่อชีวิตประจำวันของพวกเขาและวิธีที่พวกเขาปฏิบัติต่อคน.
Fiske ไปเท่าที่จะเรียกมาดอนน่ากับแฟน ๆ "สู้รบแบบกองโจร" หมายถึงพวกเขาแจ้งกับมาดอนน่าที่จะช่วยให้สถานะของพวกเขาในลักษณะก้าวร้าวเกือบเก้าบทยังเป็นเจ้าภาพจัดความคิดของทฤษฎีมิเชลเด Certeau คำถาม De Certau เป็นวิธีที่สามารถเป็นสังคมทั้ง "จัดการกับกลไกของการมีวินัยและสอดคล้องกับพวกเขาเท่านั้นที่จะหลบเลี่ยงพวกเขา." เขาเป็นคนบัญญัติคำว่า 'รุกล้ำ' ในการที่เราใช้กลยุทธ์บางอย่าง ตัวอย่างเช่นถ้าเราความเร็วในการอ่านผ่านหนังสือนี้เป็น 'แย่ง' เพราะเราจะหลีกเลี่ยงบริบทที่เกิดขึ้นจริงซึ่งสามารถเข้าใจได้โดยสละเวลาระมัดระวังและความเข้มข้น De Certau เชื่อว่าเพื่อที่จะแย่งบุคคลที่ต้องมีกลยุทธ์บางอย่างสำหรับการรับรอบงาน ว่า 'กลยุทธ์' พยายามพื้นที่สำหรับตนเองไม่มันไม่ได้ขโมยค่อนข้างจะเปลืองเวลา เพื่อกำหนด 'กลยุทธ์' De Certau แนะนำ 'La Perruque. ในกลยุทธ์นี้คนงานหลีกเลี่ยงการส่งมอบงานให้กับนายจ้างของเขา แต่แทนที่จะใช้เวลาที่สำนักงานการผลิตความบันเทิงของตัวเองสำหรับกิจกรรมที่จะอธิบายเป็นความคิดสร้างสรรค์และไม่ "กำกับการทำงานกำไร."
ทั้งหมดในทุกทั้งทฤษฎีทำให้จุดที่น่าสนใจเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค และด้านที่แตกต่างกัน แม้ว่าจะแตกต่างกันมากจากแต่ละอื่น ๆ พวกเขาทั้งสองเห็นว่าการคุ้มครองผู้บริโภคไม่ว่าจะเป็นการเงิน, เศรษฐกิจ, วัฒนธรรม, ไม่สามารถรักษาตัวเองก็มีออกมาคนตัดสินใจเลือกสิ่งที่เป็นที่นิยม ผมคิดว่า Fiske ไปมากกว่าคณะกรรมการเมื่อบอกว่าแฟน ๆ ป๊อป 'สู้รบแบบกองโจร' แต่เขาทำให้จุดที่น่าสนใจในการบอกว่ามันไม่ได้เป็นเพียงสื่อโฆษณาที่สร้างความคุ้มครองผู้บริโภคซึ่งเป็นข้อโต้แย้ง แต่เพียงผู้เดียวสำหรับหลายทฤษฎี Fiske เป็นแรงบันดาลใจอย่างชัดเจนโดยทฤษฎี De Certau แต่การพัฒนาและทอมันเข้าไปในวัฒนธรรมสมัยนิยม โดยทั้งหมดผมเชื่อว่าธรรมชาติที่เรากินเป็นชุดที่เท่าเทียมกันในการโฆษณามากเกินไป แต่ยังทางเลือกของผู้บริโภคที่จะสร้างผลิตภัณฑ์ที่นิยมในสังคมปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริโภคในชีวิตประจำวันโดยทั่วไปถือว่าเป็นลบ นานเท่าที่เราทำได้ในอารยธรรมตะวันตก สามารถให้ความรู้สึกของความเท็จ หนึ่งอาจจะบอกว่ามันเป็นทุนนิยมที่ส่งเสริมความเท็จ และการคุ้มครองผู้บริโภคเป็นวิธีควบคุมประชาชน มักจะเป็นสาเหตุที่อ้างเป็นสื่อ นักทฤษฎีส่วนใหญ่เชื่อว่า สิ่งที่ผู้ผลิตโฆษณาผ่านสื่อ เช่น อิทธิพลของโฆษณาที่ผู้บริโภคซื้อ ในที่สุด , สินค้าวัสดุกลายเป็นสินค้าโภคภัณฑ์และนามสกุลของปากท้องประชาชน แต่ในบทที่เก้า " ธีม " สื่อสำคัญในทฤษฎีทฤษฎีจอห์น Fiske โต้แย้งเป็นอย่างอื่นประมงเชื่อว่าความนิยมวัฒนธรรมถูกกำหนดโดยประชาชน ไม่ใช่โดยผู้ผลิตของอุตสาหกรรมวัฒนธรรม เราไม่ได้ควบคุมด้วยกระแสบริโภคนิยม แต่เราควบคุมมันได้ ตัวอย่างเช่นเมื่อผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรม หรือสื่อจะใส่ออกไปในสังคม มันเป็นที่สาธารณะที่กำหนดหรือไม่ว่าผลิตภัณฑ์ที่เป็นที่นิยม ซึ่งในกรณีนี้พวกเขาก็กลายเป็น " ความจำเป็น " ในชีวิตประจําวัน หนึ่งของฟิสค์ที่เกี่ยวข้องมากที่สุดของ " อาร์กิวเมนต์คือความต้านทานของผู้บริโภค " ฟิส propses สองชนิดของความต้านทานความต้านทานและ " ภาพยนตร์แบบความต้านทาน ภาพยนตร์การกระทำความต้านทานเป็นตรงข้ามต่อข้อความ และเลี่ยง escapes ความหมายทั้งหมด เพื่อสร้างความสุขให้กับร่างกาย ตัวอย่างเฉพาะของเลี่ยงความต้านทานเป็นพยานในการเล่น " เกม " หลายการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าเกมปล่อย endorphins สำหรับผู้เล่น พวกเขายังไม่ต้องถามในบริบทของวิดีโอเกม เพราะไม่มีสาเหตุที่จะโต้แย้งบริบท ฟิกซ์แสดงให้เห็นว่าภาพยนตร์ความต้านทานจะโดดเด่นมากขึ้นในผู้หญิง และ cites แฟนมาดอนน่าเป็นตัวอย่าง เขาชี้ว่าแฟนบอลบางกลุ่มกบฏระบุกับเธอ " สตรี " บุคคล แฟนๆ ก็สามารถที่จะสานแง่มุมที่เป็นชีวิตส่วนตัวใช้ของบุคคลที่ช่วยให้ตนเอง รวมทั้งยังมีผลต่อชีวิตประจำวันของพวกเขาและวิธีที่พวกเขาปฏิบัติต่อผู้คนฟิกซ์ไปไกล เรียกแฟน " นักรบกองโจรของมาดอนน่า " หมายถึงพวกเขาระบุกับพระแม่มารีเพื่อให้สถานะของพวกเขาในลักษณะที่ก้าวร้าวเกือบ บทที่เก้ายังโฮสต์ความคิดของทฤษฎีมิเชล เดอแซร์โต . คำถามคือ ทำไมสังคม " เดอ certau ทั้งหมดจัดการกับกลไกของวินัยและสอดคล้องกับพวกเขาเท่านั้นที่จะหลบหนีพวกเขา . " เขาใช้คำว่า " ล่าสัตว์ " ที่เราใช้กลยุทธ์บาง ตัวอย่างเช่น ถ้าเราเพิ่มความเร็วในการอ่านผ่านหนังสือเล่มนี้ คือ การลักลอบล่าสัตว์ เพราะเราหลีกเลี่ยงจริง บริบทที่สามารถเข้าใจได้โดยการสละเวลาและระวังสมาธิ เดอ certau เชื่อว่า ในการแย่งตัว บุคคลนั้นต้องมีกลยุทธ์บางอย่างสำหรับการรับรอบงาน " รูป " และไม่มีพื้นที่ของตนเอง ไม่ใช่ขโมย แต่มันกินเวลา เพื่อกำหนดกลยุทธ์ " " เดอ " ลา perruque certau แนะนํา ในรูปนี้คนไม่ส่งงานให้นายจ้างของเขา แต่แทนที่จะใช้เวลาเพื่อสร้างความสุขของเขาเอง เพื่อที่จะอธิบายถึงการสร้างสรรค์ และไม่ " กำกับงานกำไร”ทั้งหมดในทั้งหมดทั้งนักทฤษฎีให้จุดที่น่าสนใจเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค และลักษณะที่แตกต่างกัน ซึ่งแตกต่างจากแต่ละอื่น ๆ พวกเขาทั้งสองยอมรับว่า ลัทธิบริโภคนิยม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเงิน เศรษฐกิจ หรือวัฒนธรรม ไม่สามารถประคับประคองมันด้วยตนเองกับประชาชนในการตัดสินใจสิ่งที่เป็นที่นิยม ฉันคิดว่า ฟิสไปในกระดานเมื่อบอกว่าแฟนป๊อป " กองโจรสู้ " แต่เขาทำให้น่าสนใจ จุดในการบอกว่ามันไม่ได้เป็นเพียงสื่อโฆษณาที่สร้างกระแสบริโภคนิยม ซึ่งเป็นอาร์กิวเมนต์ แต่เพียงผู้เดียวสำหรับนักทฤษฎีมาก ฟิกซ์ว่าแรงบันดาลใจจากทฤษฎีของเดอ certau แต่มีวิวัฒนาการและทอในวัฒนธรรมยอดนิยม ทั้งหมด ผมเชื่อว่า ธรรมชาติที่เราบริโภค เป็นชุดที่มีโฆษณามากเกินไป แต่ยังเป็นทางเลือกของผู้บริโภคที่สร้างผลิตภัณฑ์ที่เป็นที่นิยมในสังคมปัจจุบัน