Data Collection and ModelingTo unde

Data Collection and Modeling

To understand the relationship between gaze and personality
in a motivational task, we sought to answer the following questions.
How do people use their gaze when attempting to motivate
others and increase compliance? What is the relationship
between their use of gaze and their respective personalities?
To answer these questions, we conducted a human-human
data collection study with four participant dyads, obtaining
more precise measurements of gaze behavior than what is
traditionally presented in the social-sciences literature. We
chose the Tower of Hanoi puzzle for participants to complete
collaboratively. The goal of this puzzle is to move a number
of colored blocks from one location to another while following
some simple rules. This task was chosen for its mix of
cognitive (solving the puzzle) and physical (actually moving
the pieces around) elements, mapping well to tasks commonly
used in physical and cognitive rehabilitation. The task can
also be broken down into two repeating phases common to
rehabilitation activities: (1) the actual execution of the task,
which we will refer to here as the in-task phase, and (2) the
time between tasks when the therapist must provide encouragement
to persist with the task, which we will refer to here
as the between-task phase.
Participants filled out the Big Five inventory prior to participation
to determine their position on the extroversionintroversion
spectrum [19]. The Big Five questionnaire contains 44 items on a five-point rating scale that ask the participant
to rate their agreement or disagreement with statements
about their own personality and activities. Eight of these items
contribute to the extroversion dimension of the participant’s
overall personality score. These items have good internal reliability
(Cronbach’s  = .88). Participants scoring lower than
2.5 on the extroversion dimension were labeled as introverted,
and those above 2.5 were labeled as extroverted.
In each dyad, one participant was assigned to be the instructor
and the other the worker. Each of the four dyads covered
one of the four possible combinations of participant personality
and role. The experimenter first explained the puzzle
to the instructor without the worker present. Next, the instructor
practiced solving the puzzle with the experimenter.
The instructor was required to successfully solve the puzzle
a number of times in front of the experimenter to prove that
they were comfortable with the task. Then, the instructor was
asked to carry out the following procedure: (1) explain the
task to the worker, (2) monitor the worker as they complete the
task, (3) provide encouraging feedback during the puzzle solving,
(4) motivate the worker to keep working between puzzle
tasks, and (5) correct workers when they make a mistake. The
worker was told by the experimenter that everything would
be explained by the instructor, but that they were welcome to
work on the task for as long as they wished and that it was up
to them to decide when they would like to stop.
The two participants sat at a table facing each other, with
the puzzle between them (Figure 2). Over-the-shoulder view
cameras recorded the gaze of each participant, and a side
camera with wide-angle view was used for recording the entire
task. The compliance of the worker to the instructor was
measured in three ways: (1) total time spent solving puzzles,
(2) total number of puzzles completed, and (3) total number

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รวบรวมข้อมูลและแบบจำลองเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างสายตาและบุคลิกภาพในงานหัด เราพยายามที่จะตอบคำถามต่อไปนี้วิธีทำคนใช้สายตาของพวกเขาเมื่อพยายามเพื่อจูงใจผู้อื่นและปฏิบัติตามกฎระเบียบหรือไม่ ความสัมพันธ์คืออะไรระหว่างการใช้สายตาและบุคลิกของพวกเขาเกี่ยวข้องหรือไม่ตอบคำถามเหล่านี้ เราดำเนินการบุคคลบุคคลศึกษารวบรวมข้อมูลกับสี่ dyads ร่วม รับวัดลักษณะการทำงานของสายตาชัดเจนยิ่งขึ้นกว่าคืออะไรซึ่งนำเสนอในวรรณกรรมสังคมศาสตร์ เราเลือกปริศนาหอคอยแห่งฮานอยมาสมบูรณ์ร่วมกัน เป้าหมายของปริศนานี้คือการ ย้ายข้อมูลของบล็อกสีจากตำแหน่งหนึ่งไปยังอีกในขณะที่ต่อไปนี้กฎบางอย่าง งานนี้ถูกเลือกสำหรับการผสมของรับรู้ (แก้ปริศนา) และกายภาพ (จริงย้ายชิ้นรอบ) องค์ประกอบ การแม็ปดีกับงานทั่วไปใช้ในการฟื้นฟูร่างกาย และรับรู้ งานสามารถนอกจากนี้ยัง แบ่งออกเป็น 2 ขั้นตอนซ้ำไปกิจกรรมฟื้นฟู: (1) การดำเนินการจริงของงานซึ่งเราจะอ้างอิงถึงที่นี่เป็นระยะในงาน และ (2) การเวลาระหว่างงานเมื่อผู้บำบัดต้องให้ให้กำลังใจมานะกับภารกิจ ที่เราจะถึงที่นี่เป็นระยะระหว่างงานร่วมกรอกข้อมูลสินค้าคงคลังขนาดใหญ่ห้าก่อนเข้าร่วมการกำหนดตำแหน่งของพวกเขาใน extroversionintroversionสเปกตรัม [19] แบบสอบถาม 5 บิ๊กประกอบด้วย 44 รายการในระดับจัดอันดับ 5 จุดที่ขอให้ผู้เข้าร่วมการจัดอันดับกัน ด้วยงบหรือข้อตกลงของพวกเขาเกี่ยวกับบุคลิกภาพของตนเองและกิจกรรม แปดรายการนำไปสู่มิติ extroversion ของของผู้เข้าร่วมคะแนนบุคลิกภาพโดยรวม สินค้าเหล่านี้มีความน่าเชื่อถือภายในดี(ของ Cronbach =.88). ผู้เรียนที่ให้คะแนนต่ำกว่า2.5 ในมิติ extroversion ถูกติดป้ายเป็นส่วนและที่เหนือ 2.5 ถูกติดป้ายเป็น extrovertedในแต่ละ dyad กำหนดตำแหน่งเป็น ผู้สอนและอื่น ๆ ผู้ปฏิบัติงาน Dyads สี่แห่งครอบคลุมหนึ่งชุดประกอบสี่ของบุคลิกภาพผู้เข้าร่วมและบทบาท Experimenter ที่แรกอธิบายปริศนาผู้ฝึกสอนโดยผู้ปฏิบัติงานปัจจุบัน ถัดไป ผู้สอนฝึกฝนการแก้ปริศนา ด้วยการ experimenterผู้สอนที่ถูกต้องเรียบร้อยแล้วแก้ปริศนาจำนวนหน้า experimenter พิสูจน์ที่จะได้สะดวกในการงาน แล้ว สอนถูกขอให้ดำเนินการขั้นตอนต่อไปนี้: (1) อธิบายการงานให้ผู้ปฏิบัติงาน การตรวจสอบ (2) ผู้ปฏิบัติงานจะทำการงาน, (3) ให้คำติชมให้กำลังใจระหว่างการปริศนาแก้(4) การจูงใจผู้ปฏิบัติงานทำงานระหว่างปริศนางาน และแรงงานที่ถูกต้อง (5) เมื่อพวกเขาทำผิด ที่ผู้ปฏิบัติงานมีบอก โดย experimenter ที่ว่า ทุกอย่างจะอธิบาย โดยผู้สอน แต่ว่าพวกเขายินดีทำงานสำหรับตราบเท่าที่พวกเขาปรารถนา และก็ค่าเพื่อให้การตัดสินใจว่า เขาต้องการหยุดผู้เข้าร่วม 2 วันเสาร์ที่ตารางหัน ด้วยปริศนาระหว่าง (2 รูป) มุมมองมากกว่าไหล่กล้องบันทึกสายตาของผู้เข้าร่วมแต่ละ และด้านใช้กล้องที่ มีมุมมองที่กว้างสำหรับการบันทึกทั้งหมดงาน ปฏิบัติตามกฎระเบียบของผู้ปฏิบัติการสอนได้วัดในสามวิธี: (1) รวมเวลาที่ใช้แก้ปัญหาปริศนา(2) จำนวนปริศนาเสร็จสมบูรณ์ และ (3) จำนวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเก็บรวบรวมข้อมูลและแบบจำลองเพื่อให้เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างสายตาและบุคลิกภาพในงานสร้างแรงบันดาลใจที่เราพยายามที่จะตอบคำถามต่อไป. วิธีทำคนใช้สายตาของพวกเขาเมื่อความพยายามที่จะกระตุ้นให้คนอื่น ๆ และเพิ่มการปฏิบัติตาม? คือความสัมพันธ์อะไรระหว่างการใช้ของพวกเขาจ้องมองและบุคลิกภาพของตน? เพื่อที่จะตอบคำถามเหล่านี้เราดำเนินการของมนุษย์มนุษย์การศึกษาการเก็บรวบรวมข้อมูลที่มีสี่ dyads ผู้เข้าร่วมได้รับการวัดที่แม่นยำยิ่งขึ้นของพฤติกรรมสายตากว่าสิ่งที่นำเสนอแบบดั้งเดิมในวิทยาศาสตร์สังคม วรรณกรรม เราเลือกที่จะปริศนาทาวเวอร์ของฮานอยสำหรับผู้เข้าร่วมที่จะเสร็จสมบูรณ์ร่วมกัน เป้าหมายของปริศนานี้คือการย้ายจำนวนของบล็อกสีจากสถานที่หนึ่งไปยังอีกต่อไปในขณะที่กฎระเบียบบางอย่างง่าย งานนี้เป็นทางเลือกสำหรับการผสมผสานขององค์ความรู้ (แก้ปริศนา) และทางกายภาพ (จริงย้ายชิ้นรอบ) องค์ประกอบ, การทำแผนที่ดีกับงานทั่วไปที่ใช้ในการฟื้นฟูสมรรถภาพทางร่างกายและความรู้ความเข้าใจ งานที่สามารถยังสามารถแบ่งออกเป็นสองขั้นตอนการทำซ้ำที่พบบ่อยในการกิจกรรมการฟื้นฟูสมรรถภาพ (1) การดำเนินการที่เกิดขึ้นจริงของงานที่เราจะอ้างถึงที่นี่เป็นขั้นตอนในงานและ (2) เวลาระหว่างงานเมื่อบำบัดโรค ต้องจัดให้มีกำลังใจที่จะสู้กับงานที่เราจะอ้างถึงที่นี่เป็นขั้นตอนระหว่างงาน. ผู้เข้าร่วมกรอกบิ๊กสินค้าคงคลังห้าก่อนที่จะมีส่วนร่วมในการกำหนดตำแหน่งของพวกเขาใน extroversionintroversion สเปกตรัม [19] ห้าบิ๊กแบบสอบถามมี 44 รายการในระดับคะแนนห้าจุดที่ขอเข้าร่วมการให้คะแนนข้อตกลงหรือความขัดแย้งของพวกเขาที่มีงบเกี่ยวกับบุคลิกภาพและกิจกรรมของพวกเขาเอง แปดของรายการเหล่านี้นำไปสู่มิติของพาหิรวัฒน์เข้าร่วมคะแนนบุคลิกภาพโดยรวม รายการเหล่านี้มีความน่าเชื่อถือภายในที่ดี(ครอนบาคได้อย่างไร? = 0.88) ผู้เข้าร่วมให้คะแนนต่ำกว่า2.5 ในมิติพาหิรวัฒน์ได้รับการระบุว่าเป็นเก็บตัวและที่สูงกว่า 2.5 ได้รับการระบุว่าเป็น extroverted. ใน dyad แต่ละหนึ่งผู้เข้าร่วมได้รับมอบหมายให้เป็นผู้สอนและอื่น ๆ ของผู้ปฏิบัติงาน แต่ละแห่งที่สี่ dyads ครอบคลุมหนึ่งในสี่ของชุดที่เป็นไปของบุคลิกภาพของผู้เข้าร่วมและบทบาท การทดลองครั้งแรกที่อธิบายปริศนาการสอนโดยไม่มีคนงาน ถัดไปสอนการฝึกการแก้ปริศนาที่มีการทดลอง. อาจารย์ผู้สอนจะต้องประสบความสำเร็จในการแก้ปริศนาจำนวนครั้งในหน้าของการทดลองเพื่อพิสูจน์ว่าพวกเขามีความสะดวกสบายกับงาน จากนั้นผู้สอนได้รับการขอให้ดำเนินการตามขั้นตอนต่อไปนี้ (1) อธิบายงานที่จะปฏิบัติงาน (2) ตรวจสอบการปฏิบัติงานตามที่พวกเขาเสร็จสิ้นงาน (3) จัดให้มีการส่งเสริมให้ข้อเสนอแนะในระหว่างการแก้ปริศนาที่(4) กระตุ้น ผู้ปฏิบัติงานเพื่อให้ทำงานระหว่างปริศนางานและ (5) คนงานที่ถูกต้องเมื่อพวกเขาทำผิดพลาด คนงานที่ได้รับการบอกเล่าจากการทดลองที่ว่าทุกอย่างจะได้รับการอธิบายโดยผู้สอน แต่สิ่งที่พวกเขายินดีที่จะทำงานในงานให้นานที่สุดเท่าที่พวกเขาต้องการและมันก็ขึ้นอยู่กับพวกเขาในการตัดสินใจเมื่อพวกเขาต้องการที่จะหยุด. สอง ผู้เข้าร่วมนั่งที่โต๊ะหันหน้าเข้าหากันด้วยปริศนาระหว่างพวกเขา (รูปที่ 2) Over-the-ไหล่มุมมองกล้องบันทึกสายตาของผู้เข้าร่วมแต่ละด้านกล้องที่มีมุมมองมุมกว้างที่ใช้สำหรับการบันทึกทั้งงาน การปฏิบัติของผู้ปฏิบัติงานที่จะสอนได้รับการวัดในสามวิธี: (1) รวมเวลาที่อยู่ในการแก้ปริศนา(2) จำนวนรวมของปริศนาเสร็จสมบูรณ์และ (3) จำนวนรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเก็บรวบรวมข้อมูลและแบบจำลอง

เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างสายตาและบุคลิกภาพแรงจูงใจ
ในงานที่เราพยายามที่จะตอบคำถามต่อไปนี้ .
คนจะใช้สายตาของพวกเขาเมื่อพยายามที่จะจูง
ผู้อื่น และเพิ่มการปฏิบัติ ? อะไรคือความสัมพันธ์ระหว่าง การใช้สายตา
และบุคลิกภาพของตน ?
เพื่อตอบคำถามเหล่านี้ เราทำการมนุษย์
รวบรวมข้อมูลการศึกษากับสี่ผู้ไดแอด ได้รับการวัดที่แม่นยำยิ่งขึ้นของพฤติกรรม

สายตากว่าสิ่งที่ถูกนำเสนอแบบดั้งเดิมในทางสังคมศาสตร์วรรณกรรม เรา
เลือกหอคอยของฮานอยปริศนาสำหรับผู้เข้าร่วมที่จะเสร็จสมบูรณ์
ร่วมกัน . เป้าหมายของปริศนานี้คือการย้ายตัวเลข
บล็อกสีจากสถานที่หนึ่งไปยังอีกในขณะที่ต่อไปนี้
กฎง่ายๆงานนี้ถูกเลือกสำหรับการผสมของ
( แก้ปริศนา ) และกายภาพ ( ที่จริงย้ายชิ้นรอบ ๆองค์ประกอบ
) แผนที่ดีเพื่อใช้ในงานทั่วไป
การฟื้นฟูสมรรถภาพทางกายและการ . งานสามารถ
ยังสามารถแบ่งออกเป็นสองขั้นตอนซ้ำๆ เหมือนกัน

กิจกรรมฟื้นฟู ( 1 ) การดำเนินงานของงาน
ซึ่งเราจะอ้างอิงถึงที่นี่เป็นในช่วงงานและ ( 2 )
เวลาระหว่างงานเมื่อบำบัดต้องให้กำลังใจ
ที่จะคงอยู่กับงานที่เราจะอ้างถึงที่นี่

เป็นระหว่างขั้นตอนงาน ผู้เข้าร่วมกรอกห้าสินค้าก่อนการมีส่วนร่วม
เพื่อตรวจสอบตำแหน่งของพวกเขาใน extroversionintroversion
สเปกตรัม [ 19 ]ห้าคนประกอบด้วย 44 รายการในห้าจุดระดับที่ขอเข้าร่วม
ให้คะแนนของพวกเขา ข้อตกลงหรือข้อขัดแย้งกับงบ
กิจกรรมที่เกี่ยวกับบุคลิกภาพของตนเองและ แปดของรายการเหล่านี้ไปสู่มิติของ extroversion

คะแนนบุคลิกภาพของผู้เข้าร่วมทั้งหมด รายการเหล่านี้มีความน่าเชื่อถือที่ดีภายใน
( มีค่า  = . 88 )ผู้ที่คะแนนต่ำกว่า 2.5 ใน extroversion มิติ

ถูกติดป้ายว่าเป็น introverted และถูกระบุว่าเป็นผู้อยู่เหนือ 2.5 extroverted .
ในแต่ละคู่หนึ่งผู้ได้รับมอบหมายให้เป็นวิทยากร
และอื่น ๆ คนงาน แต่ละสี่ไดแอดปกคลุม
หนึ่งในสี่ของการรวมกันเป็นไปได้ของ
บุคลิกภาพมีส่วนร่วมและบทบาท การทดลองแรกอธิบายปริศนา
การสอนโดยไม่มีพนักงานปัจจุบัน ต่อไป ผู้สอน
ฝึกการแก้ปริศนากับผู้ทดลอง .
อาจารย์ต้องเรียบร้อยแล้วแก้ปริศนา
หลายครั้งในด้านหน้าของการทดลองเพื่อพิสูจน์ว่าพวกเขามีความสะดวกสบายกับงาน
. แล้วอาจารย์ก็ขอให้ดำเนินการ
ขั้นตอนต่อไปนี้ : ( 1 ) อธิบาย
งานกับคนงาน( 2 ) ตรวจสอบคนงานที่พวกเขาเสร็จสมบูรณ์
งาน ( 3 ) ให้ส่งเสริมให้ข้อเสนอแนะในการแก้ปริศนา
, ( 4 ) กระตุ้นให้คนงานทำงานระหว่างงานปริศนา
และ ( 5 ) พนักงานที่ถูกต้องเมื่อพวกเขาทำผิดพลาด
คนถูกบอกโดยทดลองว่าทุกอย่างจะ
ถูกอธิบายโดยผู้สอน แต่พวกเขายินดีต้อนรับ

งานงานสำหรับตราบเท่าที่พวกเขาต้องการและมันก็ขึ้น
พวกเขาตัดสินใจเมื่อต้องการหยุด
สองคนนั่งอยู่ที่โต๊ะหันหน้าเข้าหากันด้วย
ปริศนาระหว่างพวกเขา ( รูปที่ 2 ) ข้ามไหล่ดู
กล้องบันทึกสายตาของผู้เข้าร่วมแต่ละคนและกล้องด้านข้าง
กับมุมถูกใช้สำหรับการบันทึกงานทั้งหมด

ความสอดคล้องของคนงานให้ผู้สอนคือ
วัดสามวิธี : ( 1 ) รวมเวลาที่ใช้ในการแก้ปริศนา
( 2 ) จำนวนทั้งหมดของปริศนาที่สมบูรณ์ และ ( 3 ) จำนวนรวม