Four strings with alternative tunin

Four strings with alternative tunings to obtain an extended lower range.[29] Tuning in fifths e.g., C-G-D-A gives an extended upper and lower range.

Note positions on a right-handed four-string bass in standard EADG tuning. The dots below the frets are often inlaid into the wood of bass necks, as a visual aid to help the player find different positions.
Five strings usually tuned B0-E1-A1-D2-G2, which provides extended lower range. Another common tuning used on early five-string basses is E-A-D-G-C, known as "tenor tuning". This is still a popular tuning for jazz and solo bass. Other tunings such as C-E-A-D-G are used in rare cases. The fifth string provides a greater lower range (if a low B or A is used) or a greater upper range (if a high C string is added) than the four-string bass, and gives access to more notes for any given hand position. The earliest five string was created by Fender in 1965. The Fender Bass V used the E-A-D-G-C tuning, but was unpopular and discontinued in 1970. The common low B five string was created by Jimmy Johnson as a custom instrument in 1975. He bought an E-A-D-G-C 5-string Alembic bass, replaced the nut, and used a new, thick low B string from GHS to accommodate the instrument accordingly. Steinberger made a 5-string headless instrument called the L-2/5 in 1982, and later Yamaha offered the first production model as the BB5000 in 1984.
Six strings are usually tuned B0-E1-A1-D2-G2-C3—like a four-string bass with an additional low "B" string and a high "C" string. Some players prefer B0-E1-A1-D2-F♯2-B2, which preserves the intervals of standard guitar tuning and makes the highest and lowest string the same note two octaves apart. While less common than four or five-string basses, they appear in Latin, jazz, and other genres, as well as in studio work where a single instrument must be highly versatile. Alternative tunings for six-string bass include B-E-A-D-G-B, matching the first five strings of an acoustic or electric guitar, and E-A-D-G-B-E, completely matching the tuning of a six-string guitar but one octave lower allowing the use of guitar chord fingerings. Rarer tunings such as E-A-D-G-C-F and F#-B-E-A-D-G provide a lower or higher range in a given position while maintaining consistent string intervals. The original six-string bass was the LongHorn6,[citation needed] created by Danelectro in 1958, as a guitar tuned down an octave (EADGBE). In 1974, Anthony Jackson worked with Carl Thompson to create the Contrabass guitar (BEADGC). Later, Jackson brought his ideas to Fodera in cooperation with Ken Smith to create a wider-spaced Contrabass guitar, which evolved to the modern six-string bass

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สี่สาย มี tunings ทางเลือกเพื่อให้ได้ช่วงล่างที่ขยาย [29] การปรับแต่งใน fifths เช่น C-G-D-A ให้ช่วงบน และล่างที่ขยายหมายเหตุตำแหน่งบนเบส 4 สายถนัดในการปรับมาตรฐาน EADG จุดด้านล่าง frets มัก inlaid เป็นไม้คอเบส เป็นภาพประกอบเพื่อช่วยให้การเล่นค้นหาตำแหน่งที่ต่างกันสายห้ามักจะปรับ B0-E1-A1-D2-G2 ซึ่งมีช่วงล่างแบบขยาย อื่นทั่วไปปรับใช้ในช่วงห้าสาย basses คือ E-A-D-G-C เรียกว่า "เทเนอร์ปรับแต่ง" ยัง นิยมปรับแต่งเสียงเบสแจ๊ส และเดี่ยวได้ Tunings อื่น ๆ เช่น C-E-A-D-G จะใช้ในกรณีที่หายาก ข้อห้าทางช่วงล่างมากกว่า (ถ้าเป็น B หรือ A ต่ำ) หรือช่วงบนมากกว่า (ถ้าสาย C สูงเพิ่ม) เบส 4 สาย และให้เข้าถึงบันทึกย่อเพิ่มเติมสำหรับตำแหน่งมือกำหนดใด ๆ ข้อห้าเริ่มแรกถูกสร้างขึ้น โดยกันชนในปี 1965 V ที่เบสกันชนใช้ปรับ E-A-D-G-C แต่ในปี 1970 และเติบ ทั่วไปต่ำ B 5 สายอักขระถูกสร้างขึ้น โดยจิมมี่ Johnson เป็นเครื่องมือแบบกำหนดเองในปี 1975 เขาซื้อเป็นเบส Alembic 5 สาย E-A-D-G-C แทนอ่อนนุช แล้วใช้ใหม่ หนาต่ำ B สายจากกฏ GHS เพื่อรองรับเครื่องมือตาม Steinberger ทำเครื่องถอดหัวปอกสาย 5 เรียกว่า L-2/5 ใน 1982 และ Yamaha หลังเสนอแบบจำลองการผลิตแรกเป็น BB5000 ในปี 1984จากปกติ B0-E1-A1-D2-G2-C3—like 4 สายเบสเพิ่มเติมต่ำ "B" สตริงและสตริงที่ "C" สูงหกสายได้ เครื่องเล่นบางเครื่องต้อง B0-E1-A1-D2-F♯2-B2 ซึ่งรักษาช่วงของการปรับแต่งกีต้าร์มาตรฐาน และทำให้ข้อความสูงสุด และต่ำสุด octaves หมายเหตุสองเดียวกันห่างกัน ในขณะที่น้อยทั่วไปมากกว่าสี่ หรือห้าสาย basses ปรากฏในละติน แจ๊ส และประเภทอื่น ๆ เป็นอย่างดีในห้องทำงานเครื่องมือเดียวต้องสูงอเนกประสงค์ Tunings สำรองสำหรับเบส 6 สายรวม B-E-A-D-G-B จับคู่สายแรกห้าอคูสติกหรือกีต้าร์ไฟฟ้า และ E-A-D-G-B-E สมบูรณ์ตรงที่ปรับแต่งกีต้าร์ 6 สายแต่อ็อกเทฟหนึ่งล่างให้ใช้กีตาร์คอร์ด fingerings Tunings ยาก เช่น E-A-D-G-C-F และ F#-B-E-A-D-G ให้ช่วงล่าง หรือสูงขึ้นในตำแหน่งที่กำหนดในขณะที่รักษาช่วงสายสอดคล้อง เบส 6 สายเดิมได้ LongHorn6, [ต้องการอ้างอิง] สร้าง โดย Danelectro 1958 เป็นกีต้าร์ปรับลงอ็อกเทฟ (EADGBE) 1974, Anthony Jackson ทำงานกับ Carl ทอมป์สันสร้างกีต้าร์ Contrabass (BEADGC) ภายหลัง Jackson นำความคิดของเขา Fodera ร่วมกับ Ken Smith เพื่อสร้างระยะกว้าง Contrabass กีต้าร์ ซึ่งพัฒนาให้เบส 6 สายทันสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สี่สายกับ tunings ทางเลือกที่จะได้รับการขยายช่วงล่าง. [29] ในการปรับแต่งเศษเช่น CGDA ให้ขยายช่วงบนและล่าง. หมายเหตุตำแหน่งบนขวามือเบสสี่สตริงในมาตรฐาน EADG การปรับแต่ง จุดด้านล่างวิตกกังวลที่มีการฝังมักจะเป็นไม้คอเบสเป็นช่วยภาพที่จะช่วยให้ผู้เล่นหาตำแหน่งที่แตกต่าง. ห้าสายมักจะปรับ B0-E1-A1-D2-G2 ซึ่งให้ขยายช่วงล่าง การปรับแต่งอื่นทั่วไปนำมาใช้ในช่วงต้นเบสห้าสตริงเป็น EADGC ที่เรียกว่า "ระยะเวลาการปรับแต่ง" นี้ยังคงเป็นที่นิยมสำหรับการปรับแต่งดนตรีแจ๊สและเบสเดี่ยว tunings อื่น ๆ เช่น CEADG จะใช้ในกรณีที่หายาก สตริงที่ห้าให้ช่วงล่างมากขึ้น (ถ้ามี B ต่ำหรือจะใช้) หรือช่วงบนมากขึ้น (ถ้ามีสตริงซีสูงจะถูกเพิ่ม) กว่าเบสสี่สตริงและช่วยให้การเข้าถึงบันทึกมากขึ้นสำหรับตำแหน่งมือใดก็ตาม . ห้าสตริงเก่าแก่ที่สุดที่ถูกสร้างขึ้นโดยในปี 1965 พิทักษ์พิทักษ์เบส V ใช้ปรับแต่ง EADGC แต่ก็ไม่เป็นที่นิยมและยกเลิกในปี 1970 ที่พบต่ำ B ห้าสตริงถูกสร้างขึ้นโดยจิมมี่จอห์นสันเป็นเครื่องมือที่กำหนดเองในปี 1975 เขาซื้อ EADGC 5 สตริงเบส Alembic แทนที่ถั่วและใช้ใหม่สตริง B ต่ำหนาจาก GHS เพื่อรองรับตราสารตาม Steinberger ทำ 5 สตริงเครื่องดนตรีหัวขาดเรียกว่า L-2/5 ในปี 1982 และต่อมายามาฮ่านำเสนอรูปแบบการผลิตเป็นครั้งแรกในปี 1984 BB5000 หกสายมักจะปรับ B0-E1-A1-D2-G2-C3 เหมือน เบสสี่สายด้วยการเพิ่มต่ำ "B" สตริงและสูง "C" สตริง ผู้เล่นบางคนชอบ B0-E1-A1-D2-F♯2-B2 ซึ่งเก็บรักษาช่วงเวลาของกีตาร์ปรับมาตรฐานและทำให้สตริงสูงสุดและต่ำสุดโน้ตตัวเดียวกันสองเลอะเลือนออกจากกัน ในขณะที่น้อยกว่าสี่หรือห้าเบสสตริงจะปรากฏในละตินแจ๊สและประเภทอื่น ๆ เช่นเดียวกับการทำงานในสตูดิโอที่เป็นเครื่องมือเดียวที่จะต้องมีความหลากหลายมาก tunings ทางเลือกที่ให้เสียงเบสหกสตริงรวม BEADGB จับคู่ครั้งแรกห้าสายกีตาร์อะคูสติหรือไฟฟ้าและ EADGBE สมบูรณ์ตรงกับการปรับแต่งของกีตาร์หกสตริง แต่อย่างหนึ่งที่ต่ำกว่าคู่ที่ช่วยให้การใช้งานของกีต้าร์ fingerings คอร์ด tunings หายากเช่น EADGCF และ F # -BEADG ให้ช่วงที่ต่ำกว่าหรือสูงขึ้นในตำแหน่งที่กำหนดในขณะที่รักษาช่วงเวลาที่สอดคล้องกันสตริง เดิมเบสหกสตริงเป็น LongHorn6 [อ้างจำเป็น] สร้างขึ้นโดย Danelectro ในปี 1958 ในขณะที่กีต้าร์ปรับลงคู่ (EADGBE) ในปี 1974 แอนโทนี่แจ็คสันร่วมงานกับคาร์ล ธ อมป์สันที่จะสร้างกีตาร์ Contrabass (BEADGC) ต่อมาแจ็คสันนำความคิดของเขาที่จะ Fodera ในความร่วมมือกับเคนสมิ ธ ที่จะสร้างกีตาร์ Contrabass ระยะห่างที่กว้างขึ้นซึ่งการพัฒนาให้ทันสมัยเบสหกสตริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สี่สายกับ tunings ทางเลือกที่จะได้รับช่วงขยายล่าง [ 29 ] ปรับแต่งในห้าเช่น c-g-d-a ให้ขยายบนและล่างช่วง

หมายเหตุตำแหน่งมือเบสสี่สาย eadg มาตรฐานในการปรับแต่ง จุดด้านล่างกังวลมักจะฝังเข้าไปในเนื้อไม้ของคอเบส เท่าที่เห็นภาพเพื่อช่วยให้ผู้เล่นหาตําแหน่งต่างๆ มักจะปรับ b0-e1-a1-d2-g2
5 สาย ,ซึ่งมีการขยายช่วงล่าง อื่นทั่วไป ปรับใช้ในช่วงแรกห้าสายเบสเป็น e-a-d-g-c เรียกว่า " หรือปรับ " นี้ยังคงเป็นที่นิยมการปรับแต่งแจ๊ส และ โซโลเบส คนอื่น เช่น c-e-a-d-g ใช้ในกรณีที่หายาก สายห้าให้มากกว่าช่วงล่าง ( ถ้าระดับ B หรือใช้ ) หรือมากกว่าบนช่วง ( ถ้าสูง C String จะถูกเพิ่มกว่า 4 สายเบสและช่วยให้สามารถเข้าถึงบันทึกเพิ่มเติมใด ๆ ตำแหน่งของมือ เร็วห้าสายที่ถูกสร้างขึ้นโดย Fender ในปี 1965 กันชนวี e-a-d-g-c เบสใช้ปรับแต่ง แต่ยังไม่เป็นที่นิยม และยกเลิกในปี 1970 ที่พบน้อย บีห้าสายถูกสร้างขึ้นโดยจิมมี่จอห์นสันเป็นเครื่องมือที่กำหนดเองใน 1975 . เขาซื้อมา e-a-d-g-c 5-string เบสกองบังคับการสืบสวนสอบสวนคดีเศรษฐกิจ แทนที่ น๊อต และนำมาใช้ใหม่