Hanson's career in public service b

Hanson's career in public service began in 1750, when he was appointed sheriff of Charles County.[1] In 1757 he was elected to represent Charles County in the lower house of the Maryland General Assembly, where he served over the next twelve years, sitting on many important committees.[1] Maryland was a proprietary colony, and Hanson aligned himself with the "popular" or "country" party, which opposed any expansion of the power of the proprietary governors at the expense of the popularly elected lower house. He was a leading opponent of the 1765 Stamp Act, chairing the committee that drafted the instructions for Maryland's delegates to the Stamp Act Congress. In protest of the Townshend Acts, in 1769 Hanson was one of the signers of a nonimportation resolution that boycotted British imports until the acts were repealed.[1]


Etching of Hanson based on a portrait by Charles Willson Peale that was painted from life in 1781–1782[12]
Hanson changed course in 1769, apparently to better pursue his business interests. He resigned from the General Assembly, sold his land in Charles County, and moved to Frederick County in western Maryland. There he held a variety of offices, including deputy surveyor, sheriff, and county treasurer.[1][2]

When relations between Great Britain and the colonies became a crisis in 1774, Hanson became one of Frederick County's leading Patriots. He chaired a town meeting that passed a resolution opposing the Boston Port Act.[1] In 1775, he was a delegate to the Maryland Convention, an extralegal body convened after the colonial assembly had been prorogued. With the other delegates, he signed the Association of Freemen on July 26, 1775, which expressed hope for reconciliation with Great Britain, but also called for military resistance to enforcement of the Coercive Acts.[4]

With hostilities underway, Hanson chaired the Frederick County committee of observation, part of the Patriot organization that assumed control of local governance. Responsible for recruiting and arming soldiers, Hanson proved to be an excellent organizer, and Frederick County sent the first southern troops to join George Washington's army.[1][13] Because funds were scarce, Hanson frequently paid soldiers and others with his own money.[14] In June 1776, Hanson chaired the Frederick County meeting that urged provincial leaders in Annapolis to instruct Maryland's delegates in the Continental Congress to declare independence from Great Britain.[15] While Congress worked on the Declaration of Independence, Hanson was in Frederick County "making gunlocks, storing powder, guarding prisoners, raising money and troops, dealing with Tories, and doing the myriad other tasks which went with being chairman of the committee of observation".[15]

Hanson was elected to the newly reformed Maryland House of Delegates in 1777, the first of five annual terms.[1] In December 1779, the House of Delegates named Hanson as a delegate to the Second Continental Congress; he began serving in Congress in Philadelphia in June 1780.[16][2] "Hanson came to Philadelphia with the reputation of having been the leading financier of the revolution in western Maryland, and soon he was a member of several committees dealing with finance."[16]

When Hanson was elected to Congress, Maryland was holding up the ratification of the Articles of Confederation. The state, which did not have any claims on western land, refused to ratify the Articles until the other states had ceded their western land claims.[17] When the other states finally did so, the Maryland legislature decided in January 1781 to ratify the Articles.[16] When Congress received notice of this, Hanson joined Daniel Carroll in signing the Articles of Confederation on behalf of Maryland on March 1, 1781. With Maryland's endorsement, the Articles officially went into effect.[16] Many years later, some Hanson biographers claimed that Hanson had been instrumental in arranging the compromise and thus securing ratification of the Articles, but, according to historian Ralph Levering, there is no documentary evidence of Hanson's opinions or actions in resolving the controversy.[16]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เริ่มงานของแฮนสันในบริการสาธารณะใน 1750 เมื่อเขาถูกแต่งตั้งนายอำเภอเคาน์ตีชาลส์ [1] ใน เขาได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนเขตชาร์ลส์ในบ้านล่างของแมรี่แลนด์สมัชชา ที่เขาทำหน้าที่สิบสองปี ในคณะกรรมการที่สำคัญหลาย [1] แมรี่แลนด์เป็นอาณานิคมเป็นกรรมสิทธิ์ และแฮนสันสอดคล้องกับ "ยอดนิยม" หรือ "ลูกทุ่ง" ปาร์ตี้ ซึ่งต้านการขยายอำนาจของผู้ว่าราชการเป็นค่าใช้จ่ายของบ้านนิยมเลือกตั้งต่ำกว่า ตัวเอง เขาเป็นฝ่ายตรงข้ามเป็นผู้นำของพระราชบัญญัติตรา 1765, chairing คณะกรรมการที่ร่างคำแนะนำสำหรับผู้รับมอบสิทธิ์ของแมรี่แลนด์ให้ตราพระราชบัญญัติสภาคองเกรส ในการประท้วงการกระทำทาวน์เซนด์ ใน 1769 แฮนสันเป็นหนึ่งในผู้ลงนามของความละเอียด nonimportation ที่คว่ำนำเข้าอังกฤษจนการกระทำถูกยกเลิก [1]การแกะสลักของแฮนสันตามภาพ โดย Charles Willson Peale ที่วาดจากชีวิตพ.ศ. 1781 – 2325 [12]หลักสูตรเปลี่ยนแฮนสันใน 1769 เห็นได้ชัดที่ดีกว่าซึ้งธุรกิจ เขาลาออกจากสมัชชา ขายที่ดินของเขาในชาร์ลส์ County และย้ายไปเคาน์ตีเฟรเดอริกในแมรี่แลนด์ตะวันตก มีเขาจัดที่หลากหลายรวมทั้งสำรวจรอง นายอำเภอ และเหรัญญิกเขต สำนักงาน [1] [2]เมื่อความสัมพันธ์ระหว่างสหราชอาณาจักรและอาณานิคมกลายเป็น วิกฤตใน 1774 แฮนสันเป็นหนึ่งในชั้นนำของเฟรเดริกเขตผู้รักชาติ เขาเป็นประธานการประชุมเมืองที่มติฝ่ายตรงข้ามการกระทำท่าเรือบอสตัน [1] ใน 1775 เขาเป็นผู้รับมอบสิทธิ์อนุสัญญาแมรี่แลนด์ มีเนื้อหา extralegal แต่หลังจากแอสเซมบลีที่โคโลเนียลได้รับ prorogued กับคนอื่น เขาเซ็นชื่อในสมาคมของ Freemen บน 26 กรกฎาคม 1775 ซึ่งแสดงความหวังสำหรับการกระทบยอดกับสหราชอาณาจักร แต่เรียกว่าความต้านทานทหารเพื่อบังคับใช้การกระทำ Coercive [4]มีการสู้รบ ระหว่าง แฮนสันประธานกรรมการเคาน์ตีเฟรเดอริกเก็บข้อมูล เป็นส่วนหนึ่งขององค์กรรักชาติที่ถือว่าการควบคุมกำกับดูแลท้องถิ่น รับผิดชอบสรรหา และอาวุธทหาร แฮนสันพิสูจน์แล้วว่าเป็นการจัดงานยอดเยี่ยม และเคาน์ตีเฟรเดอริกส่งทหารใต้แรกเข้าร่วมกองทัพของจอร์จวอชิงตัน [1] [13] เพราะเงินหายาก แฮนสันบ่อยเงินทหารและคนอื่น ๆ ด้วยเงินของตัวเอง [14] ใน 1776 มิถุนายน แฮนสันเป็นประธานการประชุมที่เคาน์ตีเฟรเดอริกที่เรียกร้องให้ผู้นำจังหวัดในแอนนาโพลิสแนะนำผู้รับมอบสิทธิ์ของแมรี่แลนด์ในสภาคองเกรสภาคพื้นทวีปจะประกาศเอกราชจากสหราชอาณาจักร [15] ในขณะที่การประชุมทำงานประกาศเอกราช แฮนสันเป็นในเคาน์ตีเฟรเดอริก "ทำ gunlocks เก็บฝุ่น เฝ้านักโทษ ระดมเงินและทหาร จัดการกับ Tories และทำให้คนอื่น ๆ งานที่ไปเป็น ประธานคณะกรรมการตรวจสอบ" [15]แฮนสันได้รับเลือกเพื่อการปฏิรูปใหม่แมรี่แลนด์บ้านของผู้รับมอบสิทธิ์ใน 1777 ครั้งแรกของเงื่อนไขรายปีที่ห้า [1] ในเดือน 1779 ธันวาคม ผู้รับมอบสิทธิ์ของบ้านชื่อแฮนสันเป็นผู้รับมอบสิทธิ์ให้สภาคองเกรสภาคพื้นสอง เขาเริ่มให้บริการในการประชุมในฟิลาเดลเฟียในมิถุนายนค.ศ. 1780 [16] [2] "แฮนสันมาฟิลาเดลเฟียกับชื่อเสียงของมีนักการเงินชั้นนำของการปฏิวัติในตะวันตก และเร็ว ๆ นี้ เขาเป็นสมาชิกของคณะต่าง ๆ ที่จัดการกับการเงิน" [16]เมื่อแฮนสันได้รับเลือกการประชุม แมรี่แลนด์ได้จับค่าสัตยาบันของบทความของสมาพันธ์ รัฐ ซึ่งไม่ได้เรียกร้องในแดนตะวันตก ปฏิเสธการอนุมัติบทความจนกว่ารัฐอื่น ๆ ได้มอบตนเรียกร้องดินแดนตะวันตก [17] เมื่อรัฐอื่น ๆ ก็ทำเช่นนั้น แมรี่แลนด์สภานิติบัญญัติตัดสินใน 1781 มกราคมให้บทความ [16] เมื่อการประชุมได้รับทราบนี้ แฮนสันร่วมคาร์โรลล์แดเนียลในบทสมาพันธ์การเซ็นชื่อในนามของแมรี่แลนด์บน 1 มีนาคม 1781 พร้อมรับรองของแมรี่แลนด์ บทความอย่างเป็นทางก็มีผล [16] หลายปีต่อมา บาง biographers แฮนสันอ้างว่า แฮนสันได้รับเครื่องมือในการจัดเรียงการประนีประนอมและสัตยาบันของบทความการรักษาความปลอดภัยดังนั้น แต่ ตามประวัติศาสตร์ที่ Ralph Levering มีหลักฐานเอกสารของความเห็นหรือการดำเนินการในการแก้ไขปัญหาการทะเลาะวิวาทของแฮนสัน [16]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาชีพของแฮนสันในการบริการสาธารณะเริ่มต้นในปี 1750 เมื่อเขาได้รับการแต่งตั้งนายอำเภอของชาร์ลส์เคาน์ตี้. [1] ใน 1757 เขาได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนของชาร์ลส์เคาน์ตี้ในสภาล่างของแมรี่แลนด์สมัชชาที่เขาทำหน้าที่มากกว่าสิบสองปีถัดไปนั่ง ในคณะกรรมการที่สำคัญมาก. [1] แมรี่แลนด์เป็นอาณานิคมที่เป็นกรรมสิทธิ์และแฮนสันสอดคล้องกับ "ความนิยม" หรือ "ประเทศ" บุคคลซึ่งตรงข้ามกับการขยายตัวของการใช้พลังงานของผู้ปกครองที่เป็นกรรมสิทธิ์ใด ๆ ที่ค่าใช้จ่ายของการเลือกตั้งบ้านที่ต่ำกว่า เขาเป็นฝ่ายตรงข้ามชั้นนำของตราพระราชบัญญัติ 1765 เกียรติคุณคณะกรรมการที่ร่างคำแนะนำสำหรับผู้แทนรัฐแมรี่แลนด์เพื่อตราพระราชบัญญัติของสภาคองเกรส ในการประท้วงของเฮนด์บารมี 1769 แฮนสันเป็นหนึ่งในผู้ลงนามความละเอียด nonimportation ที่ boycotted การนำเข้าอังกฤษจนการกระทำที่ถูกยกเลิก. [1] การแกะสลักของแฮนสันอยู่บนพื้นฐานของภาพโดยชาร์ลส์วิลสันพีลล์ที่ถูกวาดจากการใช้ชีวิตใน 1781 -1782 [12] แฮนสันเปลี่ยนแปลงหลักสูตรในปี 1769 เห็นได้ชัดที่ดีกว่าการไล่ตามความสนใจธุรกิจของเขา เขาลาออกจากสมัชชาขายที่ดินของเขาในชาร์ลส์เคาน์ตี้และย้ายไปเฟรเดอริมณฑลในภาคตะวันตกของรัฐแมรี่แลนด์ ที่นั่นเขาได้จัดความหลากหลายของสำนักงานรวมทั้งรองผู้อำนวยการรังวัดนายอำเภอและเจ้าพนักงานมณฑล. [1] [2] เมื่อความสัมพันธ์ระหว่างสหราชอาณาจักรและอาณานิคมกลายเป็นวิกฤตในปี 1774 แฮนสันกลายเป็นหนึ่งในเฟรเดอริมณฑลรักชาติชั้นนำ เขาเป็นประธานการประชุมที่เมืองที่มีมติของฝ่ายตรงข้ามบอสตันพอร์ตพระราชบัญญัติ. [1] ใน 1775 เขาเป็นตัวแทนไปประชุมแมริแลนด์ร่างกายยกเว้นการประชุมหลังจากการชุมนุมอาณานิคมได้รับ prorogued กับผู้ได้รับมอบหมายอื่น ๆ เขาได้ลงนามในสมาคมเสรีชน 26 กรกฏาคม 1775 ซึ่งแสดงความหวังสำหรับการกลับไปคืนดีกับสหราชอาณาจักร แต่ยังเรียกร้องให้มีความต้านทานทหารที่จะบังคับใช้บีบบังคับบารมี. [4] ด้วยสงครามกำลังแฮนสันประธานเฟรเดอริ คณะกรรมการเขตของการสังเกตเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรต่อต้านการก่อการร้ายที่ปลอมควบคุมการปกครองท้องถิ่น รับผิดชอบในการสรรหาและการอาวุธทหารแฮนสันพิสูจน์แล้วว่าเป็นผู้จัดงานที่ยอดเยี่ยมและเฟรเดอริมณฑลส่งทหารภาคใต้เป็นครั้งแรกที่จะเข้าร่วมกองทัพจอร์จวอชิงตัน. [1] [13] เพราะเงินหายากแฮนสันทหารและคนอื่น ๆ ที่จ่ายบ่อยๆด้วยเงินของตัวเอง . [14] ในเดือนมิถุนายน 1776 แฮนสันเป็นประธานการประชุมเฟรเดอริเคาน์ตี้ที่เรียกร้องให้ผู้นำจังหวัดใน Annapolis ที่จะสั่งให้ผู้ได้รับมอบหมายรัฐแมรี่แลนด์ในสภาคองเกรสภาคพื้นทวีปที่จะประกาศเอกราชจากสหราชอาณาจักร. [15] ในขณะที่สภาคองเกรสทำงานเกี่ยวกับการประกาศอิสรภาพแฮนสันอยู่ใน เฟรเดอริเคาน์ตี้ "ทำ gunlocks จัดเก็บผงเฝ้านักโทษระดมเงินและทหารที่เกี่ยวข้องกับการดังสนั่นและทำงานอื่น ๆ มากมายซึ่งไปกับการเป็นประธานคณะกรรมการของการสังเกต". [15] แฮนสันได้รับเลือกให้แมรี่แลนด์กลับเนื้อกลับตัวใหม่ สภาผู้แทนใน 1777 ครั้งแรกของห้าแง่ประจำปี [1] ในเดือนธันวาคม 1779 สภาผู้แทนชื่อแฮนสันเป็นตัวแทนในสภาคองเกรสภาคพื้นทวีปที่สอง. เขาเริ่มให้บริการในสภาคองเกรสในฟิลาเดลในเดือนมิถุนายน 1780 [16] [2] "แฮนสันมาถึงฟิลาเดลที่มีชื่อเสียงของได้รับเงินทุนชั้นนำของการปฏิวัติในภาคตะวันตกของรัฐแมรี่แลนด์และเร็ว ๆ นี้เขาเป็นสมาชิกคนหนึ่งของคณะกรรมการหลายจัดการกับการเงิน . "[16] เมื่อแฮนสันได้รับเลือกให้สภาคองเกรสแมริแลนด์ถือขึ้นให้สัตยาบันของบทความของสมาพันธ์ รัฐซึ่งไม่ได้มีการเรียกร้องใด ๆ บนที่ดินตะวันตกปฏิเสธที่จะให้สัตยาบันบทความจนกระทั่งรัฐอื่น ๆ ได้ยกให้การเรียกร้องดินแดนตะวันตกของพวกเขา. [17] เมื่อรัฐอื่น ๆ ในที่สุดก็ทำเช่นนั้นเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติรัฐแมรี่แลนด์ตัดสินใจในมกราคม 1781 ที่จะให้สัตยาบัน บทความ. [16] เมื่อสภาคองเกรสได้รับแจ้งเรื่องนี้แฮนสันเข้าร่วมแดเนียลคาร์โรลล์ในการลงนามข้อบังคับของสมาพันธ์ในนามของรัฐแมรี่แลนด์วันที่ 1 มีนาคม 1781 ด้วยการรับรองรัฐแมรี่แลนด์, บทความอย่างเป็นทางการมีผลบังคับใช้. [16] หลายปีต่อมา บางชีวประวัติแฮนสันอ้างว่าแฮนสันได้รับประโยชน์ในการจัดประนีประนอมและทำให้การรักษาความปลอดภัยการให้สัตยาบันของบทความ แต่ตามประวัติศาสตร์ราล์ฟ Levering ไม่มีเอกสารหลักฐานของความคิดเห็นหรือการดำเนินการในการแก้ปัญหาความขัดแย้งของแฮนสัน. [16]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แฮนสันเป็นอาชีพในการบริการสาธารณะเริ่มขึ้นใน 1750 , เมื่อเขาได้รับการแต่งตั้งเป็นนายอำเภอชาร์ลส์เคาน์ตี้ [ 1 ] ในเขาได้รับเลือกเป็นตัวแทน 552 ชาร์ลส์ County ในบ้านเบื้องล่างของสภานิติบัญญัติรัฐแมรี่แลนด์ ที่เขาเสิร์ฟมากกว่าสิบสองปีต่อมา นั่งในคณะกรรมการที่สำคัญมาก . [ 1 ] แมรี่แลนด์เป็นกรรมสิทธิ์อาณานิคม และแฮนสันชิดตัวเองกับ " นิยม " หรือ " ประเทศ " พรรคที่คัดค้านใด ๆ การขยายตัวของอำนาจของเจ้าเมืองที่เป็นกรรมสิทธิ์ที่ค่าใช้จ่ายของการเลือกที่นิยมกว่าบ้าน เขาเป็นคู่แข่งชั้นนำของตราพระราชบัญญัติ 1765 พาณิชย์ , คณะกรรมการร่างคำแนะนำสำหรับ Maryland เป็นผู้ได้รับมอบหมายให้ทำตรารัฐสภา ในการประท้วงของ ทาวน์เซนด์ การกระทำ ใน 1769 แฮนสันเป็นหนึ่งในรัฐธรรมนูญของ nonimportation มติบอยคอตสินค้าอังกฤษจนกว่าจะยกเลิกการกระทำ [ 1 ]ภาพตามแนวตั้งโดยชาร์ลส์แฮนสัน Willson พีลที่ทาสีจากชีวิตใน 1781 – 1782 [ 12 ]แฮนสันเปลี่ยนหลักสูตรใน 1769 , เห็นได้ชัดว่าดีกว่าแสวงผลประโยชน์ทางธุรกิจของเขา เขาลาออกจาก General Assembly , ขายที่ดินใน ชาร์ลส์ มณฑล และย้ายไปอยู่ที่เฟรเดอริมณฑลในภาคตะวันตกของรัฐแมรี่แลนด์ เขาถือความหลากหลายของหน่วยงาน รวมทั้งรองผู้ตรวจสอบ นายอำเภอ และ เคาน์ตี้เหรัญญิก [ 1 ] [ 2 ]เมื่อความสัมพันธ์ระหว่างอังกฤษและอาณานิคมกลายเป็นวิกฤตใน 1774 แฮนสัน เป็นหนึ่งใน เฟรเดอริมณฑลเป็นผู้นำของกลุ่มผู้รักชาติ เขาเป็นประธานการประชุมที่ผ่านมติต่อต้านบอสตัน Port Act . [ 1 ] ใน 1775 เขาเป็นผู้แทนไปประชุม Maryland , ร่างกาย extralegal การประชุมหลังอาณานิคม ประกอบได้ prorogued . กับคน อื่น ๆ , เขาลงนามสมาคมแห่งเสรีชนที่กรกฎาคม 26 , 1775 ซึ่งแสดงความหวังสำหรับการปรองดองกับอังกฤษ แต่ยังเรียกทหารต่อต้านการบังคับใช้พระราชบัญญัติการบังคับ [ 5 ]กับการสู้รบดำเนินต่อไป แฮนสัน ประธานเฟรเดอริ County คณะกรรมการของการสังเกต ส่วนหนึ่งของผู้รักชาติที่ถือว่าการควบคุมขององค์กรปกครองท้องถิ่น รับผิดชอบในการสรรหาและอาวุธของทหาร แฮนสัน พิสูจน์ว่าเป็นผู้ยอดเยี่ยม และเฟรเดอริมณฑลส่งทัพแรกของภาคใต้เข้าร่วมกองทัพของจอร์จวอชิงตัน [ 1 ] [ 13 ] เพราะเงินทุนขาดแคลน แฮนสัน บ่อย จ่ายให้ ทหารและคนอื่น ๆด้วยเงินของเขาเอง [ 14 ] ในเดือนมิถุนายน 1776 เป็นเฟรเดอริมณฑล แฮนสัน ที่ประชุมเรียกร้องให้ผู้นำประจำจังหวัด ใน Annapolis Maryland สั่งตัวแทนในรัฐสภายุโรปจะประกาศเอกราชจากสหราชอาณาจักร . [ 15 ] ในขณะที่สภาคองเกรสได้ประกาศอิสรภาพ แฮนสันในเฟรเดอริมณฑล " ทำให้ gunlocks จัดเก็บผง , ปกป้องนักโทษ เพิ่มเงิน และ ทหาร จัดการกับดังสนั่น และทำอะไรมากมายอื่น ๆ งานที่ไปเป็นประธานของ คณะกรรมการของการสังเกต " [ 15 ]แฮนสันได้รับเลือกให้ใหม่ ปฏิรูปรัฐแมรี่แลนด์สภาผู้แทนในอย่าแรกห้าปี , เงื่อนไข [ 1 ] ในเดือนธันวาคมเป็น บ้านของคนชื่อแฮนสันเป็นผู้แทนในรัฐสภาแบบที่สอง เขาเริ่มเสิร์ฟในรัฐสภาในฟิลาเดลในเดือนมิถุนายน 1780 . [ 16 ] [ 2 ] " แฮนสันมาฟิลาเดลที่มีชื่อเสียงมีนักการเงินชั้นนำของการปฏิวัติในตะวันตกแมริแลนด์ และในไม่ช้า เขาเป็นสมาชิกของคณะกรรมการที่เกี่ยวข้องกับการเงินหลาย . " [ 16 ]เมื่อแฮนสันได้รับเลือกเข้าสภา , Maryland รั้งขึ้นการให้สัตยาบันของบทความของสมาพันธ์ รัฐ ซึ่งไม่ได้มีการเรียกร้องใด ๆ ในดินแดนตะวันตก ปฏิเสธที่จะให้สัตยาบันบทความจนกว่ารัฐอื่นได้ยกให้เรียกร้องดินแดนตะวันตกของพวกเขา . [ 17 ] เมื่อรัฐอื่น ๆ ในที่สุดก็ตัดสินใจ สภานิติบัญญัติรัฐแมรี่แลนด์ในเดือนมกราคม 1781 ให้สัตยาบันบทความ [ 16 ] เมื่อสภาได้รับแจ้งเรื่องนี้ แฮนสัน เข้าร่วม แดเนียล คาร์โรลล์ ลงนามในบทความของสมาพันธ์ในนามของรัฐแมรี่แลนด์ในวันที่ 1 มีนาคม 1781 . ที่มีการรับรองอย่างเป็นทางการ Maryland , บทความเข้าไปในผล [ 16 ] หลายปีต่อมามีกวีชาวแฮนสันอ้างว่าแฮนสันได้รับเครื่องมือในการประนีประนอมและการรักษาความปลอดภัยการให้สัตยาบันของบทความ แต่ตามประวัติศาสตร์ ราล์ฟ เลฟเวอริ่ง ไม่มีเอกสารหลักฐานของแฮนสันของความคิดเห็นหรือการกระทำในการแก้ไขข้อพิพาท [ 16 ]