Chapter Text"There's a legend about

Chapter Text

"There's a legend about the mountain lion 'round here. 'Bout how he got his shape and the marks 'round his face."

"Please, Jesse. You should not speak," Hanzo insists. His hands hover over the cowboy's sides, unsure fingers shaking. The blood that wells from McCree's wounds is thick, and oozes freely from impressive gashes ripping open his skin. Tattered flesh and cloth drips with slick crimson, the wet sheen coating everywhere. The bleeding lacerations are so deep that Hanzo can see where his cracked ribs jut from beneath the gore.

"He did a bad thing, babe. Mountain Lion stole food from Old Man, and paid the price."

"Jesse, I beg of you," Hanzo presses, leaning closer and touching the big man's shoulder. The wounds are not so deep here, but he knows McCree's body is sore nearly everywhere. He's covered in bruises and viscera and blood. There's hardly any way for Hanzo to comfort him. "You must save your strength."

But McCree will not listen. His normally keen eyes are hazy with pain and exhaustion. But he looks up at Hanzo with such determination, that the archer does not have the heart to quiet him again. Shallowly, he swallows his words down past the tightness in his throat.

"So Old Man pulled Mountain Lion by the tail and stretched him out real long. Mountain Lion roared and roared until his voice broke, and all he could do after was scream." Each word is painfully exhaled, raspy and pitched in miserable pain. McCree coughs roughly. The the sound is wet and rattles in his chest. There's blood pooling on his tongue, and it seeps from behind his teeth.

Hanzo takes the time to wipe scarlet from his lips. He leans close, and gingerly gathers the mess of a cowboy into his arms. He feels heavy, dull and limp. There's no constriction of his muscles, only the feel of them sliding weakly under his skin. No strength left, McCree is on his last limb.

And surely he knows it. But despite all rhyme or reason, this damned stupid man is smiling. His teeth are red, everything is red on him now. There's so much blood. The smell burns Hanzo's senses. It hurts to see him like this. The stinging in the back of his eyes certainly isn't helping.

"And when Old Man was done stretchin' out Mountain Lion, he shoved his whiskers into the ashes of his fire to blacken his muzzle. And y'know what he told Mountain Lion?"

"Jesse-" Hanzo starts, desperate to quiet the dying man. He's wasting what little breath he has on silly stories. The rattle in his voice grows worse and worse with every nonsensical word.

"Yknow what he said, baby?" Desperation colors his words. He sounds afraid. Hanzo feels the fear so palpable it chills his blood. Stops it cold in his veins, and for a moment the archer forgets how to breathe.

Suddenly, McCree's hand is clutching tight at Hanzo's sleeve. His voice breaks on a whimper. And it dawns on him that the silence is exactly what he's afraid of. If he can hear his own voice, if he can hear Hanzo, then he must be alive. He must be fighting, surviving, pulling through.

McCree is terrified of being silent forever.

"Babe?" A cracked and fading whisper.

"What did Old Man tell Mountain Lion, Jesse?"

McCree's hooded eyes brighten some. It's such a tiny hope that makes them flicker, but it's great enough to break Hanzo's heart.

"He... He told Mountain Lion that from then on, all his kin would be like him. They'd be long and could only scream. He wouldn't roar like Mighty Jaguar any more."

"That is a terrible tale." Hanzo makes a soft noise, but a forlorn smile is on his lips. McCree can barely see it. Still, Hanzo is smiling. And that keeps the cowboy's shuddering heart beating. No, he can't let go now. Not when there's so many stories left to tell and so many smiles left to see.

"Poor Mountain Lion," McCree agrees. He settles his head into Hanzo's palm when the archer grooms back his hair. It's a weak motion, though Hanzo recognizes McCree seeking the comfort of touch as the cowboy nuzzles his fingers. Slowly, he grooms his cheek. Hanzo scratches at McCree's beard, feeling the reverberations of a shallow purr within his throat.
"He didn't deserve it. He was just real hungry."

"Mountain Lion never sought vengeance for what Old Man did?"

McCree hums. He's unsure. He doesn't claim to be an expert, but he can't recall any of his mother's fables about Mountain Lion's vindication.

"I hope not. Mountain Lion's been through enough, sweetheart." Hanzo's fingers tighten against McCree's skin. The cowboy is looking up at him. Those usually warm, hazel eyes are bloodshot and unfocused.

"He has." This time it's Hanzo's turn to agree, and bows himself over his wounded partner. Lips press gingerly to his cheek, peppering gentle kisses along his weather worn face.

"And now my Mountain Lion should rest his voice and body. You have chattered enough to wake the dead, Jesse."

McCree scoffs. A film of fresh blood splatters his lips as he does. Drawing in a noisy breath, he tries to laugh. Hanzo's a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อความบท"มีตำนานเกี่ยวกับสิงโตภูเขา ' รอบที่นี่. ' แข่งขันเขาได้รูปร่างของเขาและเครื่องหมาย ' ปัดใบหน้าของเขา ""กรุณา เจ คุณควรพูด Hanzo สรรพากร มือของเขาเลื่อนไปด้านของคาวบอย ไม่แน่ใจว่านิ้วมือสั่น เลือดที่เวลส์จากบาดแผลของ McCree หนา และเยิ้มอย่างอิสระจากประทับใจ gashes ริเปิดผิวของเขา Tattered เนื้อและผ้าน้ำหยดกับเนียนแดง เงาเปียกที่เคลือบทุกที่ ลึกที่ Hanzo สามารถดูที่กระดูกซี่โครงของเขาแตกห้อมนำคราบเลือดแผลมีเลือดออกได้"เขาทำเลว ทารก สิงโตภูเขาขโมยอาหารจากคนเก่า และรับผล""เจสซี ดวงดีคุณ Hanzo กด พิงใกล้ชิด และ สัมผัสของมนุษย์ใหญ่ไหล่ แผลไม่ลึกดังนั้นที่นี่ แต่เขารู้ว่า ร่างกายของ McCree เป็นเจ็บเกือบทุกที่ เขาจะครอบคลุมในฟกช้ำ และผู้ตาย และเลือด มีแทบไม่มีทางสำหรับ Hanzo เพื่อความสะดวกสบายของเขา "คุณต้องบันทึกความแข็งแรงของคุณ"แต่จะฟัง McCree ตาแหลมปกติเขามีฟ้าหลัว ด้วยความเจ็บปวดและอ่อนเพลีย แต่เขามองค่าที่ Hanzo มุ่งมั่นดังกล่าว ยิงธนูไม่มีหัวใจเงียบเขาอีกครั้ง Shallowly เขากลืนคำพูดของเขาลงผ่านความหนาแน่นในลำคอของเขา"คนเก่าจึงดึง Mountain Lion โดยหาง และเหยียดเขาจริงยาว ภูเขาสิงโตคำราม และคำรามจนเสียงเขาหยุด และทั้งหมดก็แค่หลังก็กรี๊ด" แต่ละคำเป็นตัณหา exhaled ปารานา และแหลมในความเจ็บปวดความสุข McCree ไอประมาณ เสียงเปียก และ rattles ในหน้าอกของเขา มีเลือดร่วมกันบนลิ้นของเขา และมันติดกระดูกจากด้านหลังฟันของเขาHanzo ใช้เวลาเช็ดสีแดงจากริมฝีปากของเขา เขาเกือบปิด และ gingerly รวบรวมระเบียบของคาวบอยที่เป็นแขนของเขา เขารู้สึกหนัก หมอง และลีบ มีการก่อสร้างของกล้ามเนื้อของเขา ความรู้สึกของพวกเขาไม่เลื่อน weakly ใต้ผิวหนังของเขา ความแข็งแรงไม่มีเหลือ McCree อยู่บนขาของเขาครั้งสุดท้ายและแน่นอน เขารู้ แต่แม้ มีสัมผัสหรือเหตุผล มีรอยยิ้มคนนี้โง่พิลึก ฟันของเขาเป็นสีแดง ทุกอย่างเป็นสีแดงบนเขาตอนนี้ มีเลือดมาก กลิ่นไหม้ของ Hanzo รู้สึก มันเจ็บจะเห็นเขาเช่นนี้ Stinging ด้านหลังของดวงตาของเขาอย่างแน่นอนไม่ได้ช่วย" และเมื่อทำการชรา stretchin' ออกสิงโตภูเขา เขาผลักหนวดของเขาเข้าไปในขี้เถ้าของเขาไฟไหม้ไปดุกปากกระบอกปืนของเขา และ y'know สิ่งที่เขาบอกว่า สิงโตภูเขา? ""เจสซี-" Hanzo เริ่ม หมดหวังที่จะเงียบคนตาย เขาสูญเสียลมหายใจอะไรเล็ก ๆ ที่เขามีในเรื่องโง่ เสียงดังในเสียงของเขาเติบโตแย่ลงและแย่ลงกับทุกคำที่สื่อความหมาย"Yknow อะไรเขากล่าวว่า เด็ก" ภาวะที่สิ้นหวังสีคำพูดของเขา เขาเสียงกลัว Hanzo รู้สึกกลัวที่เห็นได้ชัดมันหนาวเลือดของเขา หยุดมันเย็น ในเส้นเลือดของเขา และ สำหรับช่วงเวลายิงธนูลืมวิธีการหายใจทันใดนั้น McCree ของมือกำแน่นที่แขนของ Hanzo เสียงของเขาแบ่งบนมารดากลับ และมันเริ่มอรุณเขาที่ความเงียบเป็นสิ่งที่เขาจะกลัว ถ้าเขาได้ยินเสียงของตัวเอง ถ้าเขาได้ยิน Hanzo แล้วเขาต้องมีชีวิตอยู่ เขาต้องสามารถต่อสู้ รอดตาย ดึงผ่านMcCree เป็นคนกลัวความเงียบตลอด"ทารก" การแตกและซีดจางกระซิบ"อะไรไม่ชราบอกสิงโตภูเขา เจสซี"ของ McCree หน้ากากตาใสบาง เป็นเช่นเล็ก ๆ หวังที่ทำให้สั่น แต่ก็ดีพอที่จะทำลายหัวใจของ Hanzo"เขา... เขาบอกว่า สิงโตภูเขาว่า จากนั้น ญาติของเขาจะเป็นเหมือนเขา พวกเขาอาจยาว และไม่อาจร้องเท่านั้น เขาจะไม่เสียงคำรามเหมือนเสือจากัวร์ที่ยิ่งใหญ่ใด ๆ เพิ่มเติม""ที่เป็นเรื่องน่ากลัว" Hanzo ทำให้เสียงนุ่ม แต่รอยยิ้ม forlorn บนริมฝีปากของเขา McCree แทบไม่สามารถมองเห็นได้ ยังคง ยิ้ม Hanzo และที่เก็บของคาวบอยสั่นหัวใจเต้น ไม่ เขาไม่ให้ไปเดี๋ยวนี้ ไม่ได้เมื่อมี หลายเรื่องซ้ายบอก และรอยยิ้มมากมายซ้ายไปดู"สิงโตภูเขายากจน McCree ตกลง เขาชำระศีรษะของเขาลงในปาล์มของ Hanzo เมื่อเจ้าบ่าวอาร์เชอร์กลับผม มันเป็นการเคลื่อนไหวที่อ่อนแอ ว่า Hanzo รู้จัก McCree ต้องสัมผัสความเป็นคาวบอย nuzzles นิ้วมือของเขา ช้า เขา grooms แก้มของเขา รอยขีดข่วน Hanzo ที่เคราของ McCree รู้สึกเสียงของพัวตื้นภายในคอของเขา"เขาไม่คู่ควรกับมัน เขาได้เพียงจริงหิว""สิงโตภูเขาไม่ขอล้างแค้นคนเก่าอะไร"McCree hums เขาไม่แน่ใจ เขาไม่ได้เรียกร้องให้ ผู้เชี่ยวชาญ แต่เขาไม่สามารถเรียกคืนของนิทานของแม่เกี่ยวกับ vindication สิงโตภูเขา"เฮ่ย สิงโตภูเขาของแล้วผ่านพอ สุดที่รัก" นิ้วของ Hanzo กระชับผิวของ McCree คาวบอยกำลังขึ้นเขา ตาคู่นั้นมักจะอบอุ่น สีน้ำตาลแดงมี bloodshot และเลื่อนลอย"เขามี" เวลานี้ก็เปิดของ Hanzo จะตกลง และโค้งตัวเองผ่านลูกบาดเจ็บ ริมฝีปากของเขาแก้ม peppering อ่อนโยนจูบไปตามใบหน้าของเขาสภาพอากาศที่สวมใส่กด gingerly"และตอนนี้ ฉันสิงโตภูเขาควรพักผ่อนเสียงและร่างกายของเขา คุณมี chattered พอที่จะปลุกคนตาย เจสซี "McCree scoffs ฟิล์มเลือดสด splatters ริมฝีปากของเขาทำไม วาดภาพในลมหายใจเสียงดัง เขาพยายามที่จะหัวเราะ ของ Hanzo เป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ข้อความ"มีตำนานเกี่ยวกับสิงโตภูเขาเป็นรอบที่นี่. 'Bout วิธีการที่เขามีรูปร่างและเครื่องหมาย' รอบใบหน้าของเขาของเขา." "กรุณาเจ. คุณไม่ควรพูด" Hanzo ยืนยัน มือของเขาเลื่อนเมาส์ไปด้านคาวบอยของนิ้วมือสั่นไม่แน่ใจ เลือดที่หลุมจากบาดแผล McCree คือหนาและ oozes ได้อย่างอิสระจากรอยที่น่าประทับใจริปเปิดผิวของเขา ขาดรุ่งริ่งและเนื้อผ้าที่มีสีแดงเข้มหยดเรียบเคลือบเงาเปียกทุกที่ แผลมีเลือดออกจึงลึกที่ Hanzo สามารถดูที่ซี่โครงร้าวของเขาโผล่ออกมาจากใต้ขวิด. "เขาทำสิ่งที่ไม่ดี Babe. Mountain Lion ขโมยอาหารจากชายชราและจ่ายราคา." "เจสผมขอให้คุณ "Hanzo กดพิงใกล้ชิดและสัมผัสไหล่ชายร่างใหญ่ของ บาดแผลไม่ได้ลึกเพื่อให้ที่นี่ แต่เขารู้ร่างกาย McCree คือเจ็บเกือบทุกที่ เขาปกคลุมไปด้วยรอยฟกช้ำและอวัยวะภายในและเลือด มีแทบจะไม่ทางสำหรับ Hanzo เล้าโลมเขาใด ๆ "คุณจะต้องบันทึกความแข็งแรงของคุณ." แต่ McCree จะไม่ฟัง สายตาปกติของเขากระตือรือร้นมีหมอกด้วยความเจ็บปวดและความอ่อนเพลีย แต่เขามองขึ้นไปที่ Hanzo ด้วยความมุ่งมั่นดังกล่าวที่ยิงธนูไม่ได้มีหัวใจที่จะเงียบเขาอีกครั้ง ตื้นเขากลืนคำพูดของเขาที่ผ่านมาลงความหนาแน่นในลำคอของเขา. "ดังนั้นชายชราดึง Mountain Lion หางและยืดเขาออกจริงยาว. Mountain Lion คำรามและคำรามจนเสียงของเขายากจนและทั้งหมดที่เขาจะทำหลังจากที่เป็นเสียงกรีดร้อง " แต่ละคำที่หายใจออกเจ็บปวดแหบพร่าและตั้งค่ายอยู่ในความเจ็บปวดอนาถ McCree ไอประมาณ เสียงเปียกและเขย่าแล้วมีเสียงในหน้าอกของเขา มีร่วมกันเลือดบนลิ้นของเขาและมันซึมจากด้านหลังฟันของเขา. Hanzo ใช้เวลาในการเช็ดสีแดงเข้มจากริมฝีปากของเขา เขาโน้มตัวใกล้ชิดและระมัดระวังรวบรวมระเบียบของคาวบอยเข้าไปในอ้อมแขนของเขา เขารู้สึกหนักหมองคล้ำและปวกเปียก มีการหดตัวของกล้ามเนื้อของเขาไม่เพียงความรู้สึกของพวกเขาเลื่อนระทวยใต้ผิวหนังของเขา ไม่มีแรงเหลือ, McCree อยู่บนกิ่งไม้สุดท้ายของเขา. และแน่นอนเขารู้ว่า แต่แม้จะมีสัมผัสหรือเหตุผลนี้คนโง่ถูกสาปแช่งยิ้ม ฟันของเขาเป็นสีแดง, ทุกอย่างเป็นสีแดงบนเขาในขณะนี้ มีเลือดมากเป็น กลิ่นไหม้ของความรู้สึก Hanzo มันเจ็บที่จะเห็นเขาเช่นนี้ แสบในด้านหลังของดวงตาของเขาอย่างแน่นอนไม่ได้ช่วยให้. "และเมื่อชายชราได้ทำ stretchin 'ออก Mountain Lion เขาผลักเคราของเขาเข้าไปในเถ้าถ่านของไฟของเขาจะกลายเป็นสีดำปากกระบอกปืนของเขา. และ y รู้สิ่งที่เขาบอกกับภูเขา สิงโต? " " Jesse- "Hanzo เริ่มหมดหวังที่จะเงียบคนที่กำลังจะตาย เขาสูญเสียสิ่งที่ลมหายใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขามีเรื่องโง่ สั่นในเสียงของเขาเติบโตแย่ลงและแย่กับทุกคำพูดไร้สาระ. "Yknow สิ่งที่เขากล่าวว่าทารก?" สีสิ้นคิดคำพูดของเขา เขากลัวเสียง Hanzo รู้สึกกลัวที่เห็นได้ชัดดังนั้นมันหนาวเลือดของเขา หยุดมันเย็นในเส้นเลือดของเขาและสำหรับช่วงเวลาที่ยิงธนูลืมวิธีการหายใจ. ทันใดนั้นมือ McCree จะกำแน่นที่แขนของ Hanzo เสียงของเขาแตกในเสียงครวญคราง และมัน dawns บนเขาที่เงียบคือสิ่งที่เขากลัว ถ้าเขาสามารถได้ยินเสียงของเขาเองถ้าเขาสามารถได้ยิน Hanzo แล้วเขาจะต้องมีชีวิตอยู่ เขาจะต้องต่อสู้หญิงดึงผ่าน. McCree กลัวของการเป็นเงียบตลอดไป. "ไร้เดียงสา?" แตกและสีซีดจางกระซิบ. "สิ่งที่ไม่ชายชราบอก Mountain Lion เจส?" McCree ตาที่คลุมด้วยผ้าสีสันให้บาง มันเป็นเช่นความหวังเล็ก ๆ ที่ทำให้พวกเขาสั่นไหว แต่มันเป็นเรื่องใหญ่มากพอที่จะทำลายหัวใจ Hanzo ของ. "เขา ... เขาบอก Mountain Lion ที่ต่อจากนั้นญาติทั้งหมดของเขาจะเป็นเหมือนเขา. พวกเขาจะมีความยาวและจะสามารถกรีดร้อง . เขาจะไม่คะนองเหมือน Mighty จากัวร์ใด ๆ เพิ่มเติม. " " นั่นเป็นเรื่องที่น่ากลัว. " Hanzo ทำให้เสียงนุ่ม แต่รอยยิ้มลมๆแล้งๆอยู่บนริมฝีปากของเขา McCree แทบจะไม่สามารถมองเห็นได้ ยังคง Hanzo ยิ้ม และที่ช่วยให้ตัวสั่นหัวใจเต้นคาวบอย ไม่มีเขาไม่สามารถปล่อยให้ไปตอนนี้ ไม่ได้เมื่อมีเรื่องราวมากมายเหลือที่จะบอกและรอยยิ้มจำนวนมากดังนั้นทางซ้ายเพื่อดู. "แย่ Mountain Lion" McCree ตกลง เขา settles หัวของเขาลงบนฝ่ามือ Hanzo เมื่อยิงเจ้าบ่าวกลับผมของเขา มันเป็นความเคลื่อนไหวที่อ่อนแอ แต่ Hanzo ตระหนัก McCree แสวงหาความสะดวกสบายจากการสัมผัสเป็นคาวบอย nuzzles นิ้วมือของเขา ช้าเขาเจ้าบ่าวแก้มของเขา Hanzo รอยขีดข่วนที่เครา McCree ของความรู้สึกที่ก้องกังวานของเสียงฟี้อย่างตื้นภายในลำคอของเขา. "เขาไม่สมควรได้รับมัน. เขาเป็นเพียงหิวจริง." "สิงโตภูเขาไม่เคยพยายามแก้แค้นสำหรับสิ่งที่ชายชราไม่?" HUMS McCree เขาไม่แน่ใจ เขาไม่ได้เรียกร้องให้ต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญ แต่เขาไม่สามารถจำใด ๆ ของนิทานของแม่ของเขาเกี่ยวกับการปลดปล่อยของ Mountain Lion. "ผมหวังว่าไม่. Mountain Lion เคยผ่านพอหวานใจ". นิ้วมือของ Hanzo กระชับกับผิวของ McCree คาวบอยจะมองขึ้นไปที่เขา เหล่านั้นมักจะอบอุ่นดวงตาสีน้ำตาลแดงเป็นแดงก่ำและเลื่อนลอย. "เขามี." คราวนี้ก็ถึงตาของ Hanzo ที่จะยอมรับและคันธนูตัวเองมากกว่าพันธมิตรได้รับบาดเจ็บของเขา ริมฝีปากกดระมัดระวังแก้มของเขา peppering จูบอ่อนโยนพร้อมสวมใส่ใบหน้าของเขาสภาพอากาศ. "และตอนนี้สิงโตภูเขาฉันควรพักผ่อนเสียงและร่างกายของเขา. คุณได้ chattered พอที่จะปลุกคนตายเจส." McCree น้ำอดน้ำทน ภาพยนตร์ของเลือดสดรอยริมฝีปากของเขาขณะที่เขาทำ การวาดภาพในลมหายใจมีเสียงดังที่เขาพยายามที่จะหัวเราะ Hanzo ของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทข้อความ" มีตำนานเกี่ยวกับสิงโตภูเขา " " รอบนี้ หรือเขามีรูปร่างของเขาและเครื่องหมายรอบใบหน้าของเขา " ." ได้โปรด เจสซี่ คุณไม่ควรพูด " ฮันโซรมย์ . มือของเขาเลื่อนไปเป็นคาวบอยด้าน นิ้วไม่สั่น เลือดจากบาดแผลของเมิกครี่บ่อหนา และมีเสน่ห์อย่างอิสระจากที่น่าประทับใจ gashes ริปเปิดผิวของเขา เนื้อรุ่งริ่งและผ้าเปียกหยดกับเนียนสีแดงเข้มเงาเคลือบไปทั่ว เลือดออกที่แผลจะลึกมากว่าฮันโซสามารถดูได้ที่ของเขาแตก ซี่โครงโผล่จากใต้ขวิด" เขาทำเรื่องเลวร้ายอะไร ที่รัก สิงโตภูเขาขโมยอาหารจากชายชรา และจ่ายราคา " ." เจสซี ฉันขอร้อง " ฮันโซ กด สนิท และสัมผัสไหล่ใหญ่ของมนุษย์ แผลไม่ได้ลึกมาก แต่เขารู้ว่าร่างกายเมิกครี่คือเจ็บเกือบทุกที่ เขาเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและเครื่องในและเลือด แทบจะไม่มีทางฮันโซจะปลอบใจเขา . " คุณต้องบันทึกความแข็งแรงของคุณแต่เมิกครี่จะไม่ฟัง ดวงตาคมของเขาพร่ามัวด้วยอาการปกติ และอ่อนเพลีย แต่เขาดูดีขึ้นที่ฮันโซกับการตัดสินใจดังกล่าวว่า คนนั้นไม่มีหัวใจให้เขาสงบอีกครั้ง shallowly เค้ากลืนคำพูดของเขาลง ผ่านความรัดกุมในคอของเขา" แล้วตาแก่ดึง Mountain Lion โดยหางและยืดเขาออก จริง ยาว ภูเขาสิงโตคำรามก้องจนเสียงแหบ และทั้งหมดที่เขาทำ หลังถูกร้อง " แต่ละคำอย่างเจ็บปวดที่หายใจออก เคลื่อนไหว และตั้งค่ายในความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน เมิกครี่อีกประมาณ ที่เสียงมันเปียกและสั่นในหน้าอกของเขา มีเลือดร่วมกันบนลิ้นของเขาและมันไหลจากด้านหลังฟันของเขาฮันโซใช้เวลาเช็ดสีแดงจากริมฝีปากของเขา เขาชะโงกใกล้ชิดและระมัดระวังรวบรวมระเบียบของการเป็นคาวบอยอยู่ในอ้อมแขนของเขา เขารู้สึกหนักทึบ และน่าสงสาร ไม่มีการหดตัวของกล้ามเนื้อของเขา เพียงแต่ความรู้สึกของพวกเขาเลื่อนอย่างอ่อนอยู่ใต้ผิวหนังของเขา ไม่แรงแล้ว เมิกครี่อยู่ในขาสุดท้ายของเขาและแน่นอน เขารู้จักมัน แต่แม้จะมีทั้งหมดที่สัมผัสหรือเหตุผล เพื่อนงี่เง่านี่ไอ้ยิ้ม ฟันของเขาเป็นสีแดง ทุกอย่างเป็นสีแดงเขาเดี๋ยวนี้ เลือดมันเยอะมาก กลิ่นไหม้ของฮันโซประสาทสัมผัส มันเจ็บปวดที่เห็นเขาแบบนี้ แสบร้อนในด้านหลังของตาของเขาก็ไม่ได้ช่วยให้" เมื่อชายชราได้ stretchin ระวังสิงโตภูเขา เขากระชากหนวดของเขาเป็นขี้เถ้าไฟของเขาเป็นลมปากของเขา แล้วไอ้ที่เค้าบอกสิงโตภูเขา ?" เจสซี่ " ฮันโซเริ่มหมดหวังที่จะเงียบชายผู้กำลังจะตาย เขาให้อะไรเล็ก ๆน้อย ๆลมหายใจเขาไปโง่เรื่อง สั่นในเสียงของเขาเติบโตแย่ลงและแย่ลงทุกๆ เรื่องไร้สาระทั้งนั้น" yknow สิ่งที่เขาพูด ที่รัก ? สีสิ้นคิด คำพูดของเขา เสียงเค้ากลัว ฮันโซรู้สึกกลัวแล้วพบว่ามันยิ่งทำให้เลือดของเขา หยุดมันเย็นในสายเลือดของเขา และสักครู่อาร์เชอร์ลืมวิธีการหายใจทันใดนั้น มือกำแน่นที่เมิกครี่ของฮันโซของแขนเสื้อ เสียงของเขาแตกบนครวญคราง และมันปรากฏขึ้นเขา ความเงียบคือสิ่งที่เขากำลังกลัว ถ้าเขาสามารถได้ยินเสียงของเขาเอง ถ้าเขาได้ยิน ฮันโซ แล้วเขาต้องมีชีวิตอยู่ เขาต้องต่อสู้เพื่ออยู่รอด ดึงผ่านเมิกครี่ก็ยังเงียบไปตลอดกาล" ที่รัก ? แตกและซีดจางกระซิบ" แล้วตาแก่บอก สิงโตภูเขา เจสซี่ ?เมิกครี่ของตาคลุมด้วยผ้าสีสันบ้าง มันเป็นเรื่องเล็ก ๆ จะทำให้มันสั่น แต่มันก็มากพอที่จะทำลายหัวใจ ฮันโซได้" เขา . . . . . . . เขาบอกว่าสิงโตภูเขาจากนั้น ญาติของเขาจะเป็นเหมือนเขา พวกเขาจะยาวนานและทำได้แค่กรีดร้อง เขาไม่คำรามเหมือนนักรบเสือจากัวร์เพิ่มเติมใด ๆ . "" นั่นเป็นเรื่องแย่มาก " ฮันโซ ทำให้เสียงนุ่ม แต่รอยยิ้มที่ถูกทอดทิ้งอยู่ในริมฝีปากของเขา เมิกครี่แทบจะมองไม่เห็นมัน ยัง ฮันโซยิ้ม และที่เก็บของ คาวบอย ตัวสั่น หัวใจเต้นแรง ไม่ เขาจะไม่ปล่อยแล้ว ไม่เมื่อมีเรื่องราวมากมายเหลือที่จะบอกและยิ้มมาก เหลือให้เห็น" สิงโตภูเขายากจน " เมิกครี่ก็เห็นด้วย เขา settles หัวเป็นฮันโซนวลเมื่ออาร์เชอร์เจ้าบ่าวกลับผมของเขา มันเป็นความเคลื่อนไหวที่อ่อนแอ แต่ฮันโซรู้จักเมิกครี่แสวงหาความสะดวกสบายของการสัมผัสเป็นคาวบอย nuzzles นิ้วมือของเขา อย่างช้าๆ เขาน่าจะแก้มของเขา ฮันโซรอยขีดข่วนที่เมิกครี่เครา ความรู้สึก reverberations ของเมี๊ยวตื้นภายในลำคอของเขา" เขาไม่สมควรได้รับมัน เขาหิวก็จริง ." สิงโตภูเขาไม่เคยแสวงหาการแก้แค้นสำหรับคนแก่อะไรเหรอ ? "เมิกครี่ฮัม เค้าไม่ เขาไม่ได้อ้างว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญ แต่เขาไม่สามารถจำใด ๆของแม่ของเขาเป็นนิทานเกี่ยวกับการแก้แค้นสิงโตภูเขา ." ฉันหวังว่าไม่ สิงโตภูเขา ผ่านอะไรมามากพอแล้ว ที่รัก " ฮันโซกระชับกับนิ้วมือของเมิกครี่ของผิว คาวบอยคือมองไปที่เขา ที่อุ่นปกติ ดวงตาแดงก่ำ และเซลไม่ตั้งเป้า" เขามี " คราวนี้ตาฮันโซเห็นด้วยและคันธนูตัวเองมากกว่าพันธมิตรบาดเจ็บของเขา ริมฝีปากกดระมัดระวังที่จะแก้ม peppering จูบอ่อนโยนตามสภาพอากาศของเขาใส่หน้า" และตอนนี้ สิงโตภูเขา ผมควรได้พักผ่อนร่างกายและเสียงของเขา คุณมี chattered พอที่จะปลุกคนตาย เจสซี่ .เมิกครี่ . . ภาพยนตร์ของเลือดสดๆกระเด็น ริมฝีปากของเขาที่เขาไม่ การวาดในลมหายใจเสียงดัง เขาพยายามที่จะหัวเราะ ฮันโซคือ