The strain of maintaining fixed exc

The strain of maintaining fixed exchange rates had proved too much for countries in the past, especially when their trade accounts fell into deficit. The role of the IMF was designed to deal with this problem, by acting as an international lender of last resort. But while White, as the representative of a creditor nation (and one with a trade surplus), wanted all the burden of adjustment to fall on the debtors, Keynes wanted constraints on the creditors as well. He wanted an international balance-of-payments clearing mechanism based, not on the dollar, but a new currency called bancor. White worried that America would end up being paid for its exports in “funny money”; Keynes lost the argument. Ironically enough, now that America is a net debtor, White’s administrative successors have called for creditors to bear part of the adjustment when trade balances get out of line.

The Bretton Woods exchange-rate system saw all currencies linked to the dollar, and the dollar linked to gold. To prevent speculation against currency pegs, capital flows were severely restricted. This system was accompanied by more than two decades of rapid economic growth, and a relative paucity of financial crises. But in the end it proved too inflexible to deal with the rising economic power of Germany and Japan, and America's reluctance to adjust its domestic economic policy to maintain the gold peg. President Nixon abandoned the link to gold in 1971 and the fixed exchange-rate system disintegrated.

Both the IMF and World Bank survived. But each has fierce critics, not least for their perceived domination by the rich world. The IMF has been criticised for the conditions it attaches to loans, which have been seen as too focused on austerity and the rights of creditors and too little concerned with the welfare of the poor. The World Bank, which has mainly focused on loans to developing countries, has been criticised for failing to pay sufficient attention to the social and environmental consequences of the projects it funds. It is hard to believe that either institution will be around in another 70 years' time unless they change to reflect the growing power of emerging markets, particularly China.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สายพันธุ์ของอัตราแลกเปลี่ยนคงได้พิสูจน์มากสำหรับประเทศในอดีต โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อบัญชีค้าล้มเป็นขาดดุล บทบาทของ IMF ถูกออกแบบมาเพื่อจัดการกับปัญหานี้ โดยทำหน้าที่เป็นผู้ให้กู้เป็นนานาชาติของสุดท้าย แต่ในขณะที่สีขาว เป็นตัวแทนของประเทศเจ้าหนี้ (และมีดุลการค้า), ต้องภาระทั้งหมดตกอยู่กับลูกหนี้ การปรับปรุงคีย์เนสต้องข้อจำกัดของเจ้าหนี้เช่น เขาต้องการกลไกระหว่างประเทศดุลชำระหักตาม ไม่ดอลลาร์ แต่เป็นสกุลเงินใหม่ที่เรียกว่า bancor กังวลว่า อเมริกาจะลงเอยได้ถูกจ่ายสำหรับการส่งออก "ตลกเงิน" สีขาว คีย์เนสหายอาร์กิวเมนต์ จำนวนมากพอ ที่อเมริกาเป็นลูกหนี้สุทธิ ผู้สืบทอดดูแลของขาวได้เรียกสำหรับเจ้าหนี้เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของการปรับปรุงเมื่อดุลการค้าที่ได้รับจากบรรทัดเห็นอัตราแลกเปลี่ยน Bretton ป่าระบบสกุลเงินทั้งหมดที่เชื่อมโยงกับดอลลาร์ และดอลลาร์กับทองคำ กระแสเงินทุนได้ไม่จำกัดอย่างรุนแรงเพื่อป้องกันการเก็งกำไรกับสกุลครู ระบบนี้มีมามากกว่าสองทศวรรษของการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว และ paucity ญาติของวิกฤตทางการเงิน แต่ในสุด พิสูจน์ inflexible เกินไปที่จะจัดการกับอำนาจทางเศรษฐกิจเพิ่มขึ้นของเยอรมนี และญี่ปุ่น และของอเมริการายการอาหารเพื่อปรับปรุงนโยบายเศรษฐกิจภายในประเทศเพื่อรักษาตรึงทอง ประธานาธิบดี Nixon แข่งขันเชื่อมโยงทองในปี 1971 และระบบอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ค่ากลับIMF และธนาคารโลกรอดชีวิต แต่มีนักวิจารณ์รุนแรง ไม่น้อยสำหรับผู้ปกครองรับรู้โดยโลกอุดมไปด้วย IMF ได้ถูก criticised สำหรับเงื่อนไขจะแนบกับสินเชื่อ ซึ่งได้เห็นความเข้มงวดเกินไปเน้นและสิทธิ ของเจ้าหนี้ และน้อยเกินไปที่เกี่ยวข้องกับสวัสดิภาพของคนจน ธนาคารโลก ซึ่งส่วนใหญ่ได้มุ่งเน้นในการกู้ยืมแก่ประเทศกำลังพัฒนา มีการ criticised สำหรับการสนใจกับผลกระทบต่อสังคม และสิ่งแวดล้อมของโครงการได้เงินเพียงพอ เป็นการยากที่จะเชื่อว่า สถาบันใดจะเป็นรอบในเวลาอีก 70 ปีเว้นแต่จะเปลี่ยนเพื่อสะท้อนให้เห็นถึงอำนาจเจริญเติบโตของตลาดเกิดใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเครียดในการรักษาอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ได้พิสูจน์มากเกินไปสำหรับประเทศในอดีตที่ผ่านมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อลูกหนี้การค้าของพวกเขาตกอยู่ในการขาดดุล บทบาทของกองทุนการเงินระหว่างประเทศได้รับการออกแบบที่จะจัดการกับปัญหานี้โดยทำหน้าที่เป็นผู้ให้กู้ต่างประเทศของรีสอร์ท แต่ในขณะที่สีขาวเป็นตัวแทนของประเทศเจ้าหนี้ (และเป็นหนึ่งเดียวกับยอดเกินดุลการค้า) อยากภาระทั้งหมดของการปรับตัวลดลงในลูกหนี้เคนส์ต้องการที่ จำกัด ในเจ้าหนี้ได้เป็นอย่างดี เขาต้องการที่ต่างประเทศสมดุลของการชำระเงินตามกลไกการล้างที่ไม่เกี่ยวกับเงินดอลลาร์ แต่สกุลเงินใหม่ที่เรียกว่าแบ สีขาวกังวลว่าอเมริกาจะจบลงด้วยการจ่ายเงินสำหรับการส่งออกใน "เงินตลก"; Keynes หายไปโต้แย้ง กระแทกแดกดันพอตอนนี้ที่อเมริกาเป็นลูกหนี้สุทธิสืบทอดการบริหารขาวได้เรียกร้องให้เจ้าหนี้ที่จะแบกรับส่วนหนึ่งของการปรับตัวเมื่อยอดการค้าได้รับการออกของสาย. ระบบอัตราแลกเปลี่ยนวูดส์เบรตตันเห็นทุกสกุลเงินที่เชื่อมโยงกับเงินดอลลาร์และเงินดอลลาร์ เชื่อมโยงกับทอง เพื่อป้องกันการเก็งกำไรกับสกุลเงินตอกกระแสเงินทุนที่ถูก จำกัด อย่างรุนแรง ระบบนี้จะมาพร้อมกับการมานานกว่าสองทศวรรษที่ผ่านมาของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วและความยากจนญาติของวิกฤตการณ์ทางการเงิน แต่ในที่สุดก็พิสูจน์แล้วว่าไม่ยืดหยุ่นเกินไปที่จะจัดการกับอำนาจทางเศรษฐกิจที่เพิ่มขึ้นของประเทศเยอรมนีและญี่ปุ่นและอเมริกาไม่เต็มใจที่จะปรับนโยบายทางเศรษฐกิจของประเทศในการรักษาหมุดทอง ประธานาธิบดีนิกสันที่ถูกทิ้งร้างเชื่อมโยงกับทองคำในปี 1971 และระบบอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ชำรุดทรุดโทรม. ทั้งสองกองทุนการเงินระหว่างประเทศและธนาคารโลกรอดชีวิต แต่จะมีนักวิจารณ์ที่รุนแรงไม่น้อยสำหรับการปกครองของพวกเขาโดยการรับรู้โลกที่อุดมไปด้วย กองทุนการเงินระหว่างประเทศได้รับการวิพากษ์วิจารณ์เงื่อนไขที่มันยึดติดกับเงินให้สินเชื่อที่ได้รับการมองว่าเป็นมุ่งเน้นเกินไปในความเข้มงวดและสิทธิของเจ้าหนี้และน้อยเกินไปที่เกี่ยวข้องกับสวัสดิการของคนยากจน ธนาคารทั่วโลกซึ่งได้มุ่งเน้นในการให้กู้ยืมเงินแก่ประเทศกำลังพัฒนาได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ความล้มเหลวที่จะให้ความสนใจเพียงพอที่จะผลกระทบทางสังคมและสิ่งแวดล้อมของโครงการที่กองทุน มันยากที่จะเชื่อว่าสถาบันการศึกษาอาจจะเป็นรอบในเวลาอื่น 70 ปีจนกว่าพวกเขาจะเปลี่ยนเพื่อให้สอดคล้องกับการใช้พลังงานที่เพิ่มขึ้นของตลาดเกิดใหม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเครียดในการรักษาอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ได้พิสูจน์มากเกินไปสำหรับประเทศในอดีต โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาตกอยู่ในบัญชีการค้าขาดดุล บทบาทของ IMF ถูกออกแบบมาเพื่อจัดการกับปัญหานี้ ด้วยการทำตัวเป็น International ออกสุดท้าย แต่ในขณะที่สีขาวเป็นตัวแทนของเจ้าหนี้ของประเทศ ( และมีการเกินดุลการค้า )ต้องการให้ปรับตกบนลูกหนี้ คีนต้องการข้อจำกัดของเจ้าหนี้เป็นอย่างดี เขาต้องการความสมดุลระหว่างประเทศของการชําระล้างกลไกพื้นฐานที่ไม่ได้เหรียญ แต่เป็นสกุลใหม่เรียกว่า bancor . สีขาว กังวลว่า อเมริกาจะสิ้นสุดขึ้นการจ่ายเงินสำหรับการส่งออกใน " เงิน " ตลก ; คีนหายไปการโต้เถียง แต่พอตอนนี้ที่อเมริกาเป็นลูกหนี้สุทธิ ขาวผู้สืบทอดการบริหารได้เรียกร้องให้เจ้าหนี้เพื่อหมีส่วนหนึ่งของการปรับสมดุลการค้าเมื่อออกจากแถว

Bretton Woods อัตราแลกเปลี่ยนระบบเห็นทุกสกุลเงินที่เชื่อมโยงกับเงินดอลลาร์และเงินดอลลาร์กับทองคำ เพื่อป้องกันการเก็งกำไรกับตอกเงินตรา , เงินทุนยังถูกจำกัดระบบนี้มีมากกว่าสองทศวรรษของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว และความขัดสน ญาติของวิกฤตการณ์ทางการเงิน แต่สุดท้ายก็พิสูจน์ได้ด้วยไม่ต้องจัดการกับพลังเพิ่มขึ้นเศรษฐกิจของเยอรมนีและญี่ปุ่น และอเมริกา ไม่เต็มใจที่จะปรับนโยบายเศรษฐกิจภายในประเทศเพื่อรักษาทอง หมุดประธานาธิบดีนิกสัน ทิ้งลิงค์ทองในปี 1971 และระบบอัตราแลกเปลี่ยนคงที่สลาย

ทั้งไอเอ็มเอฟ และธนาคารโลกที่รอดชีวิต แต่แต่ละคนก็มีนักวิจารณ์ที่รุนแรงไม่น้อย สำหรับการรับรู้ของพวกเขาครอบงำโดยโลกที่อุดมไปด้วย กองทุนการเงินระหว่างประเทศที่ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์สำหรับเงื่อนไขมันยึดติดกับเงินกู้