Chapter 31: I Wanna Forward a Koi o

Chapter 31: I Wanna Forward a Koi on Weibo (1)Translator: Guy Gone BadActually Huo Qu’s seat was in the front row, very obvious, but he just couldn’t find it. It was almost time that the stewardess started to check the shelf, Huo Qu still hadn’t found his own seat.And it happened that this group of scientists was all unfamiliar to Huo Qu. When they saw that he was walking up and down in the cabin, they thought Huo Qu the genius was thinking something serious, sighing in their hearts that geniuses were really different from common people, and they all said hello to him.“Hi, Professor Huo!”“Professor Huo, it’s really an honor to meet you!”“Professor Huo, if…I mean if you have some time, can we talk about something about astrophysics?”…Huo Qu was a good-mannered young man. So whenever someone talked to him, he would stop to nod as a response.His face was quite deceptive, comely, and also majestic when he was serious. So everyone who passed by didn’t notice his predicament. Finally it was Cheng Ya’s father who noticed something ain’t no right. He rushed to him and put him back in his own seat.Actually he saw everything when his daughter was talking to Huo Qu. He didn’t plan to let his daughter have a relationship so early. But things would be different if that person was Huo Qu.Huo was young and handsome physicist with a bright future. Besides, he had a kind heart. He was an ideal candidate for his son-in-law. What was more, Huo Qu’s genes could only be seen once in a hundred years. And they would have a baby, maybe it’d be a genius without parallel like Huo Qu! He had been pampering his imagination all the time, so he didn’t stop his daughter picking up a conversation with Huo. But what he hadn’t expected was Huo Qu showed no interests in his daughter at all!Cheng Ya’s father peeped at Huo Qu’s charming side face. He then rolled his eyes and decided to make good use of his “first come first served” advantage to pocket this good seedling home!Since his daughter failed, it’s OK! He would “take him down” in person! “Eh-hem! Eh-hem!” Ya’s father dry coughed trying to attract Huo Qu’s attention. Pity that Huo Qu was totally focused on his phone and ignored him completely!Before Huo Qu went out, he had learnt from Huo Rong how to send messages again and again. Now he was texting awkwardly according to the tips he wrote on his notebook.He was sweating all over fearing that he ain’t got enough time. But the more anxious he was, the more mistakes he made. He sent out a few messages but all with messy code.“Professor Huo, are you sending a message?” Ya’s father waited on and on and finally could hold it and tried to pick up a talk.“Hm.” Huo Qu responded, still with his head down. Actually his palms were totally wet with sweats. It was difficult! It was really difficult to send a message!“Maybe I can help.” said Ya’s father. After a pause, he dropped his pride and added, “I am an expert on sending messages.”This sentence successfully attracted Huo Qu’s attention. He immediately turned around and handed his phone Ya’s father seriously, “Sorry to trouble you.”“No trouble! No trouble!” Ya’s father, who thought he had left a good impression in Huo Qu’s heart, pleasantly took up the phone and promised, “What’s the content? Just read it to me. I type super-fast!” Huo Qu licked his lips and smiled showing a happy dimple on his left face, “OK.”“Professor Huo,” Ya’s father tried to cotton up with him while typing, “What do you think of my daughter Ya?”Huo Qu looked at him blandly, totally didn’t get what he was trying to say.Ya’s father had also heard a little about Huo Qu, so he knew maybe his question was a little inappropriate and hard for him to comprehend, so he immediately changed another way, “The girl who talked to you is my daughter. What do you think of her?”Huo Qu, “?”He still didn’t get what Ya’s father was trying to say.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 31: I Wanna ข้างหน้าก้อยบน Weibo (1)
ผู้แปล: ผู้ชายไปแล้วไม่ดี
จริงที่นั่ง Huo Qu อยู่ในแถวหน้า, ที่เห็นได้ชัดมาก แต่เขาก็ไม่สามารถหาได้ มันเกือบจะเป็นเวลาที่แอร์โฮสเตสเริ่มต้นการตรวจสอบการเก็บรักษา Huo Qu ยังไม่ได้พบที่นั่งของเขาเอง

และมันเกิดขึ้นที่กลุ่มของนักวิทยาศาสตร์ทั้งหมดนี้เป็นไม่คุ้นเคยกับ Huo Qu เมื่อพวกเขาเห็นว่าเขากำลังเดินขึ้นและลงในห้องโดยสารที่พวกเขาคิดว่า Huo Qu อัจฉริยะคิดสิ่งที่ร้ายแรงถอนหายใจในหัวใจของพวกเขาที่เป็นอัจฉริยะจริงๆแตกต่างจากคนทั่วไปและพวกเขาทั้งหมดกล่าวสวัสดีกับเขา

“สวัสดีศาสตราจารย์ Huo!”

“ศาสตราจารย์ Huo ก็จริงๆเป็นเกียรติที่จะได้พบคุณ!”

“ศาสตราจารย์ Huo ถ้า ... ผมหมายถึงถ้าคุณมีเวลาบางอย่างที่เราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับดาราศาสตร์?”

...

Huo Qu เป็นชายหนุ่มที่ดีมีมารยาท ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่คุยกับเขาเขาจะหยุดที่จะพยักหน้าเป็นคำตอบ

ใบหน้าของเขาหลอกลวงค่อนข้างงามและยังคู่บารมีเมื่อเขาเป็นเรื่องร้ายแรง เพื่อให้ทุกคนที่เดินผ่านไปโดยไม่แจ้งให้ทราบสถานการณ์ของเขา




ในที่สุดมันก็เป็นพ่อเฉิงยาของผู้ที่สังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างไม่ได้ไม่มีสิทธิ เขารีบวิ่งไปที่เขาและทำให้เขากลับมาอยู่ในที่นั่งของเขาเอง

อันที่จริงเขาเห็นทุกอย่างเมื่อลูกสาวของเขาได้พูดคุยกับ Huo Qu เขาไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยให้ลูกสาวของเขามีความสัมพันธ์ดังนั้นในช่วงต้น แต่สิ่งที่จะแตกต่างกันถ้าคนที่เป็น Huo Qu

Huo เป็นหนุ่มหล่อและฟิสิกส์ที่มีอนาคตที่สดใส นอกจากนี้เขามีหัวใจชนิด เขาเป็นผู้สมัครที่เหมาะสำหรับลูกชายของเขาในกฎหมาย อะไรคือสิ่งที่เพิ่มเติมยีน Huo Qu อาจมองเห็นได้เพียงครั้งเดียวในหนึ่งร้อยปี และพวกเขาก็มีลูกบางทีมันอาจจะเป็นอัจฉริยะโดยไม่ต้องขนานเช่น Huo Qu!




เขาได้รับรางวัลจินตนาการของเขาตลอดเวลาดังนั้นเขาจึงไม่ได้หยุดลูกสาวของเขาหยิบขึ้นมาสนทนากับ Huo แต่สิ่งที่เขาไม่ได้คาดหวังเป็น Huo Qu แสดงความสนใจในลูกสาวของเขาที่ทุกคน!

พ่อเฉิงยาของ peeped ที่ใบหน้าด้าน Huo Qu มีเสน่ห์ จากนั้นเขาก็กลิ้งดวงตาของเขาและตัดสินใจที่จะทำให้การใช้งานที่ดีของเขา“ครั้งแรกมาเสิร์ฟแรก” ความได้เปรียบให้กระเป๋าที่ดีนี้ต้นกล้าที่บ้าน!

เนื่องจากลูกสาวของเขาล้มเหลวก็ OK! เขาจะ“เอาเขาลง” ในคน!




“EH-แฮ่ม! EH-แฮ่ม!” พ่อหญ้าแห้งไอพยายามที่จะดึงดูดความสนใจของ Huo Qu น่าเสียดายที่ Huo Qu เน้นทั้งหมดในโทรศัพท์ของเขาและไม่สนใจเขาอย่างสมบูรณ์!

ก่อน Huo Qu ออกไปจากเขาได้เรียนรู้จาก Huo ร่องวิธีการส่งข้อความอีกครั้งและอีกครั้ง ตอนนี้เขาได้รับการส่งข้อความอย่างเชื่องช้าตามเคล็ดลับที่เขาเขียนในสมุดบันทึกของเขา

เขาเป็นคนที่เหงื่อออกทั่วกลัวว่าเขาจะไม่ได้มีเวลามากพอ แต่ความวิตกกังวลมากขึ้นเขาเป็นความผิดพลาดที่เขาทำมากขึ้น เขาส่งออกข้อความไม่กี่คน แต่ทั้งหมดที่มีรหัสยุ่ง

“ศาสตราจารย์ Huo คุณกำลังส่งข้อความ?” พ่อของย่ารอบนและบนและในที่สุดก็สามารถจับมันและพยายามที่จะหยิบขึ้นมาพูดคุย

“หืมม.” Huo Qu ตอบยังคงอยู่กับหัวของเขาลง ที่จริงฝ่ามือของเขาถูกทั้งหมดเปียกด้วยเหงื่อออก




มันยาก! มันเป็นเรื่องยากมากที่จะส่งข้อความ!


“บางทีฉันสามารถช่วย.” กล่าวว่าพ่อของยา หลังจากหยุดให้เขาทิ้งความภาคภูมิใจของเขาและกล่าวเสริมว่า“ผมมีความเชี่ยวชาญในการส่งข้อความ.”

ประโยคนี้ประสบความสำเร็จในการดึงดูดความสนใจของ Huo Qu ทันทีที่เขาหันไปรอบ ๆ และส่งโทรศัพท์พ่อของเขา Ya อย่างจริงจัง“ขออภัยเป็นปัญหากับคุณ.”

“ไม่มีปัญหา! ไม่มีปัญหา!” พ่อยาของผู้ที่คิดว่าเขาได้ทิ้งความประทับใจที่ดีในหัวใจ Huo Qu ของใจหยิบโทรศัพท์และสัญญาว่า“มีอะไรเนื้อหาหรือไม่ แค่อ่านมันให้ฉัน ฉันพิมพ์ได้อย่างรวดเร็ว!”




Huo Qu เลียริมฝีปากของเขาและยิ้มแสดงลักยิ้มมีความสุขบนใบหน้าด้านซ้ายของเขา ‘OK.’

‘ศาสตราจารย์ Huo’ พ่อยะของความพยายามที่จะฝ้ายกับเขาในขณะที่พิมพ์“อะไรที่คุณคิดว่าฉัน ลูกสาวยา?”

Huo Qu มองไปที่เขา blandly โดยสิ้นเชิงไม่ได้รับสิ่งที่เขากำลังพยายามที่จะพูด

พ่อของยายังเคยได้ยินเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับ Huo Qu เพื่อให้เขารู้ว่าบางทีคำถามของเขาเป็นเพียงเล็กน้อยที่ไม่เหมาะสมและยากสำหรับเขาที่จะเข้าใจเขาจึงเปลี่ยนทันทีอีกทางหนึ่ง“หญิงสาวที่ได้พูดคุยกับคุณคือลูกสาวของฉัน คุณคิดว่าอะไรของเธอ?”

Huo Qu, ‘?’

เขายังคงไม่ได้รับสิ่งที่พ่อของยาก็พยายามที่จะพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 31: ฉันต้องการส่งต่อก้อยบน Weibo (1)
แปล: ผู้ชายหายไปไม่ดี
ที่จริง Huo Qu ที่นั่งอยู่ในแถวหน้าเห็นได้ชัดมากแต่เขาก็ไม่สามารถหาได้ มันเกือบจะเป็นเวลาที่ผู้เสิร์ฟที่เริ่มต้นที่จะตรวจสอบชั้นวาง Huo Qu ยังคงไม่พบที่นั่งของตัวเอง

และมันเกิดขึ้นที่นักวิทยาศาสตร์กลุ่มนี้ไม่คุ้นเคยกับ Huo Qu เมื่อพวกเขาเห็นว่าเขากำลังเดินขึ้นและลงในห้องโดยสารพวกเขาคิดว่า Huo Qu อัจฉริยะคิดว่าสิ่งที่ร้ายแรงดึงความสนใจในใจของพวกเขาที่อัจฉริยะจริงๆแตกต่างจากคนทั่วไปและพวกเขาทั้งหมดกล่าวทักทายกับเขา

"สวัสดีศาสตราจารย์ Huo!"

"ศาสตราจารย์ Huo เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบคุณ!"

"ศาสตราจารย์ Huo, ถ้า ... ผมหมายถึงถ้าคุณมีเวลาที่เราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เกี่ยวกับฟิสิกส์ดาราศาสตร์? "

...

Huo Qu เป็นชายหนุ่มที่มีมารยาทดี ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่มีคนพูดกับเขา, เขาจะหยุดการพยักที่เป็นการตอบสนอง.

ใบหน้าของเขาค่อนข้างหลอกลวง, และยังเป็นที่น่าเกรงขามเมื่อเขาเป็นคนร้ายแรง. ดังนั้นทุกคนที่ผ่านไปโดยไม่ได้สังเกตเห็นตรอกของเขา

ในที่สุดมันก็เป็นพ่อของเชงยาที่สังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้อง เขารีบวิ่งไปหาเขาและทำให้เขากลับมาอยู่ในที่นั่งของตัวเอง

ที่จริงเขาเห็นทุกอย่างเมื่อลูกสาวของเขากำลังพูดถึง Huo Qu เขาไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยให้ลูกสาวของเขามีความสัมพันธ์ในช่วงต้น แต่สิ่งที่จะแตกต่างกันถ้าคนที่เป็น Huo Qu

Huo เป็นนักฟิสิกส์และหล่อที่มีอนาคตอันสดใส นอกจากนี้เขายังมีใจเมตตา เขาเป็นผู้สมัครที่เหมาะสำหรับบุตรชายในกฎหมายของเขา ยีนของ Huo Qu สามารถมองเห็นได้เพียงแค่ร้อยปีเท่านั้น และพวกเขาจะมีลูกน้อยบางทีมันอาจจะเป็นอัจฉริยะโดยไม่ต้องขนานเช่น Huo Qu!

เขาได้รับการผ่อนคลายจินตนาการของเขาตลอดเวลา, ดังนั้นเขาไม่ได้หยุดลูกสาวของเขาหยิบขึ้นมาสนทนากับ Huo. แต่สิ่งที่เขาไม่ได้คาดหวังคือ Huo Qu พบว่าไม่มีความสนใจในลูกสาวของเขาเลย!

พ่อของเชงยาที่ใบหน้าข้างที่มีเสน่ห์ของ Huo Qu จากนั้นเขาก็กลิ้งตาของเขาและตัดสินใจที่จะทำให้การใช้งานที่ดีของเขา "มาก่อนเสิร์ฟครั้งแรก" ได้เปรียบในการพกพานี้บ้านต้นกล้าที่ดี!

เพราะลูกสาวของเขาล้มเหลวก็ OK! เขาจะ "พาเขาลง" ในคน!

"Eh-hem! ทั้งนี้ พ่อของย่าแห้ง coughed พยายามดึงดูดความสนใจของ Huo Qu. น่าเสียดายที่ Huo Qu ได้รับการเน้นทั้งหมดบนโทรศัพท์ของเขาและละเลยเขาอย่างสมบูรณ์!

เขาได้เรียนรู้จาก Huo Rong วิธีการส่งข้อความอีกครั้งและอีกครั้ง ตอนนี้เขาได้รับการส่งข้อความ awkwardly ตามเคล็ดลับที่เขาเขียนบนโน๊ตบุ๊คของเขา

เขาเหงื่อออกไปทั่วกลัวว่าเขาไม่ได้มีเวลาพอ แต่ความกังวลมากขึ้นเขาเป็นความผิดพลาดมากขึ้นที่เขาทำ เขาส่งข้อความไม่กี่แต่ทั้งหมดที่มีรหัสยุ่ง.

"ศาสตราจารย์ Huo, คุณกำลังส่งข้อความ?" พ่อของย่ารอและในที่สุดก็สามารถถือมันและพยายามที่จะรับการพูดคุย.

"Hm" Huo Qu ตอบสนองยังคงมีหัวของเขาลง ที่จริงแล้วฝ่ามือของเขาเปียกด้วยเหงื่อ

มันเป็นเรื่องยาก! มันเป็นเรื่องยากมากที่จะส่งข้อความ!

"บางทีฉันสามารถช่วยได้" พ่อของยาของยา หลังจากหยุดพัก, เขาลดความภาคภูมิใจและเพิ่ม, "ผมเป็นผู้เชี่ยวชาญในการส่งข่าวสาร"

ประโยคนี้ประสบความสำเร็จในการดึงดูดความสนใจของ Huo Qu เขาหันไปรอบๆและยื่นโทรศัพท์ของเขาพ่อของเขาอย่างจริงจัง "ขอโทษที่จะแก้ปัญหาคุณ ."

"ไม่มีปัญหา! ไม่มีปัญหา!" พ่อของย่าที่คิดว่าเขาได้ทิ้งความประทับใจที่ดีในหัวใจของ Huo Qu, เป็นสุขเอาโทรศัพท์และสัญญาว่า "เนื้อหาคืออะไร? เพียงแค่อ่านให้ฉัน ฉันพิมพ์ซุปเปอร์รวดเร็ว!"

Huo Qu เลียริมฝีปากของเขาและยิ้มแสดงลักยิ้มมีความสุขบนใบหน้าซ้ายของเขา "ตกลง"

"ศาสตราจารย์ Huo" พ่อของย่าพยายามที่จะฝ้ายกับเขาในขณะที่พิมพ์ "คุณคิดอย่างไรกับลูกสาวของฉัน?"

ไม่ได้ได้รับสิ่งที่เขากำลังพยายามที่จะพูด.

พ่อของยายังได้ยินเล็กน้อยเกี่ยวกับ Huo Qu ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าบางทีคำถามของเขาเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมเล็กน้อยและยากสำหรับเขาที่จะเข้าใจเพื่อให้เขาได้รับการเปลี่ยนแปลงทันทีอีกครั้ง "สาวที่พูดคุยกับคุณเป็นลูกสาวของฉัน คุณคิดอย่างไรกับเธอ? "

Huo ชวู่, "?"

เขายังไม่ได้รับสิ่งที่พ่อของย่าพยายามที่จะพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันต้องการที่จะส่งต่อปลาคาร์พบนไมโครบล็อก
ผู้ชายคนนั้นเป็นคนเลว
จริงๆแล้วที่นั่งของฮัวเพลงอยู่ในแถวหน้ามันชัดเจนแต่ก็หาไม่เจอ มันเกือบจะถึงเวลาแล้วที่พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินเริ่มตรวจสอบชั้นและฮัวชูยังไม่พบที่นั่งของเขา
มันเกิดขึ้นที่กลุ่มของนักวิทยาศาสตร์ที่ไม่คุ้นเคยกับฮัวเพลงและเมื่อพวกเขาเห็นฮัวเพลงเดินรอบๆกระท่อมที่พวกเขาคิดว่าเขาเป็นอัจฉริยะที่คิดว่าสิ่งที่ร้ายแรงและสัญญาณว่าอัจฉริยะที่แตกต่างจาก
สวัสดีครับศาสตราจารย์ฮั่ว ”
ศาสตราจารย์ฮั่วเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบคุณ ”
ศาสตราจารย์ฮั่วถ้าฉันหมายถึงถ้าคุณมีเวลาเราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับดาราศาสตร์ ”
นี่
ฮั่วคูเป็นหนุ่มสุภาพ ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่ใครบางคนพูดกับเขาเขาจะหยุดและพยักหน้าเพื่อตอบสนอง
เขามีใบหน้าที่หลอกลวงสวยและสง่างามเมื่อเขาจริงจัง ดังนั้นทุกคนที่ผ่านไปไม่ได้สังเกตเห็นชะตากรรมของเขา
ในที่สุดพ่อของเฉิงย่าก็พบว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขารีบวิ่งเข้าไปในที่นั่งของเขา
จริงๆแล้วเขาเห็นทุกอย่างเมื่อลูกสาวของเขาพูดกับฮัวเพลงและเขาไม่ได้วางแผนที่จะมีความสัมพันธ์กับลูกสาวของเขาแต่เช้า แต่ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นฮัวเพลงมันก็จะไม่เหมือนเดิม
ฮั่วเป็นหนุ่มหล่อและสดใสนักฟิสิกส์ นอกจากนี้เขามีจิตใจที่ดี เขาเป็นผู้สมัครที่เหมาะสำหรับลูกเขยของเขา ที่สำคัญยีนของฮอร์คคูสามารถเห็นได้เพียงครั้งเดียวในร้อยปี พวกเขาจะมีลูกบางทีมันอาจเป็นอัจฉริยะที่ไม่ขนานกับฮั่ว
เขาเอาแต่ตามใจจินตนาการของเขาดังนั้นเขาจึงไม่ได้หยุดลูกสาวของเขาจากการสนทนากับฮั่ว แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าฮัวเพลงไม่ได้สนใจในลูกสาวของเขา
พ่อของซองย่าแอบดูที่ด้านข้างของใบหน้าที่น่าสนใจของฮัว แล้วเขาก็พลิกตาของเขาและตัดสินใจที่จะใช้ประโยชน์จากข้อได้เปรียบที่เขาได้รับก่อนและใส่ไว้ในกระเป๋าของเขา
เนื่องจากลูกสาวของเขาล้มเหลวมันไม่สำคัญ เขาจะฆ่าเขาด้วยตัวเอง
อืมอืม อืมฮึ พ่อของยาไอแห้งเพื่อดึงดูดความสนใจของฮั่ว แต่น่าเสียดายที่ฮัวช์ถูกดูดซึมในโทรศัพท์และไม่สนใจเขาเลย
ก่อนที่ฮั่วชูออกไปเขาเรียนรู้จากฮั่วหรงวิธีการส่งข้อความอีกครั้งและอีกครั้ง ตอนนี้เขากำลังส่งข้อความซุ่มซ่ามตามคำแนะนำที่เขียนไว้ในสมุดบันทึกของเขา
เขามีเหงื่อออกมากเพราะกลัวว่าเขาจะไม่มีเวลาพอ แต่ยิ่งกังวลเขาทำผิดพลาดมากขึ้น เขาส่งข้อความหลายแต่มันเป็นรหัสที่ไม่ถูกต้อง
ศาสตราจารย์ฮั่วคุณฝากข้อความไว้หรือเปล่า? พ่อรอและรอและในที่สุดก็ต่อต้านการสนทนา
ฮืมฮั่วก้มหัวตอบ จริงๆแล้วฝ่ามือของเขาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ
ยากจัง มันยากจริงๆที่จะส่งข้อความ
บางทีฉันอาจช่วยได้พ่อของเธอกล่าวว่า หยุดสักครู่เขาวางความภาคภูมิใจของเขากล่าวว่าฉันเป็นผู้เชี่ยวชาญในการส่งข้อความ
ประโยคนี้ได้ดึงดูดความสนใจของฮั่วเพลง เขาหันไปทันทีและให้พ่อมือถือของเขาและกล่าวว่าอย่างจริงจังขอโทษที่รบกวนคุณ
ไม่มีปัญหาครับ ไม่มีปัญหาครับ พ่อของยาคิดว่าเขาได้ทิ้งความประทับใจที่ดีในฮัวเพลงเขารีบหยิบโทรศัพท์และสัญญาว่า อ่านให้ฉันฟัง ฉันพิมพ์ได้อย่างรวดเร็ว ”
ฮั่วเลียริมฝีปากของเขาและยิ้มให้ลักยิ้มมีความสุขบนใบหน้าซ้ายของเขา
ศาสตราจารย์ฮั่วพ่อพิมพ์และพยายามที่จะโน้มน้าวให้เขาคุณคิดยังไงกับลูกสาวของฉัน ”
ฮั่วคูมองเขาอย่างอ่อนโยนและไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพยายามจะพูด
พ่อของเธอได้ยินบางอย่างเกี่ยวกับฮัวเพลงและเขารู้ว่ามันอาจจะไม่ถูกต้องและมันก็ยากที่จะเข้าใจและทันทีที่เขาเปลี่ยนวิธีที่ผู้หญิงที่พูดกับคุณคือลูกสาวของฉัน คุณคิดยังไงกับเธอ ”
เพลงไฟ ”
เขายังไม่เข้าใจสิ่งที่พ่อคุณพยายามจะพูด