Agriculture in mountainous areas in

Agriculture in mountainous areas in Vietnam has much intensified since the introduction of market-based reforms in the mid 1980s. The adoption of hybrid maize varieties, mineral fertilizers and reduction in fallow periods has improved farm incomes, but has also led to a dramatic increase in soil erosion from sloping lands which has created a downward pressure on crop yields and has had adverse effects on downstream areas. This study explores the relationship between soil fertility, crop yields and the use of soil conservation methods by applying an agent-based modeling approach that combines whole-farm mathematical programming to simulate the decision-making of each individual farm household with a biophysical simulator of crop yields and soil fertility dynamics for each individual landscape unit. Simulation results suggest an average soil loss is 30 tons for maize fields and 27 tons for cassava fields per hectare per annum under present economic conditions, which is in the range of what other studies have measured, and a consequent decline in the average household incomes by 28.5% over a 25 years period. The introduction of three soil conservation methods in maize (vetiver grass strips, ruzi grass barriers and leucaena hedges) shows that these are not economical for farm households to adopt under present conditions, chiefly because of lower short-term maize yields. We explore the effect of giving farm households monetary incentives to adopt soil conservation and find that the payment needed for reducing 40 ± 2% of the estimated soil loss would be about 12–16 USD per ton of soil saved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกษตรในพื้นที่ภูเขาในเวียดนามได้มาก intensified ตั้งแต่เบื้องต้นของการปฏิรูปตามตลาดในกลางทศวรรษ 1980 ของพันธุ์ข้าวโพดลูกผสม ปุ๋ยแร่ธาตุ และลดรอบระยะเวลา fallow ได้ปรับปรุงรายได้ฟาร์ม แต่ยังนำไปเพิ่มขึ้นอย่างมากในการพังทลายของดินจากการลาดเอียงที่ดินซึ่งได้สร้างความกดดันลงบนพืชผลผลิต และมีผลข้างเคียงในพื้นที่ปลายน้ำ ศึกษาสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างความอุดมสมบูรณ์ของดิน พืชผลผลิตและการใช้วิธีอนุรักษ์ดิน โดยใช้วิธีการสร้างโมเดลตามตัวแทนที่รวมทั้งฟาร์มทางคณิตศาสตร์การเขียนโปรแกรมเพื่อจำลองการตัดสินใจของแต่ละครัวเรือนแต่ละฟาร์ม มีจำลอง biophysical dynamics ความอุดมสมบูรณ์ของดินและผลผลิตพืชในแต่ละหน่วยแต่ละแนว ผลการทดลองแนะนำ 30 ตันข้าวโพดเขต 27 ตันสำหรับเขตข้อมูลมันสำปะหลังต่อ hectare ต่อปีภายใต้สภาวะเศรษฐกิจปัจจุบัน ที่อยู่ในช่วงของสิ่งที่ศึกษาอื่นมีวัด และลดลงตามมาในรายได้ครัวเรือนเฉลี่ย 28.5% ระยะเวลา 25 ปีมีการสูญเสียดินเฉลี่ย แนะนำวิธีการอนุรักษ์ดินสามในข้าวโพด (แถบหญ้าแฝก ฮาหญ้าอุปสรรคและประเมินค่าเฮดจ์ leucaena) แสดงให้เห็นว่าเหล่านี้จะไม่ประหยัดในครัวเรือนเพื่อนำมาใช้ภายใต้เงื่อนไขปัจจุบัน ส่วนใหญ่เนื่องจากของ ลดราคาผลผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ระยะสั้น เราสำรวจผลของการให้แรงจูงใจทางการเงินครัวเรือนใช้อนุรักษ์ดิน และพบว่าการชำระเงินที่จำเป็นสำหรับการลด 40 ± 2% ของการสูญเสียดินประมาณจะประมาณ 12-16 USD ต่อตันของดินบันทึกฟาร์ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกษตรในพื้นที่ที่เป็นภูเขาในประเทศเวียดนามได้ทวีความรุนแรงมากตั้งแต่การแนะนำของการปฏิรูปการตลาดที่ใช้ในช่วงกลางปี​​ 1980 การรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมของพันธุ์ข้าวโพดลูกผสมปุ๋ยแร่และการลดลงในช่วงเวลาที่รกร้างมีการปรับปรุงรายได้ภาคเกษตร แต่ยังนำไปสู่​​การเพิ่มขึ้นอย่างมากในการพังทลายของดินจากดินแดนลาดซึ่งได้สร้างความดันลดลงต่อผลผลิตพืชและมีผลกระทบในพื้นที่ที่น้ำ . การศึกษานี้เป็นการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความอุดมสมบูรณ์ของดินผลผลิตพืชและการใช้วิธีการอนุรักษ์ดินโดยใช้วิธีการสร้างแบบจำลองตัวแทนตามที่รวมทั้งการเขียนโปรแกรมทางคณิตศาสตร์ที่ฟาร์มเพื่อจำลองการตัดสินใจของแต่ละครัวเรือนฟาร์มบุคคลที่มีการจำลองชีวฟิสิกส์ของพืช อัตราผลตอบแทนและการเปลี่ยนแปลงความอุดมสมบูรณ์ของดินเพื่อหน่วยภูมิทัศน์ของแต่ละคน ผลการจำลองแสดงให้เห็นการสูญเสียดินเฉลี่ย 30 ตันสำหรับเขตข้อมูลข้าวโพดและ 27 ตันสำหรับเขตข้อมูลมันสำปะหลังต่อเฮกตาร์ต่อปีภายใต้เงื่อนไขทางเศรษฐกิจในปัจจุบันซึ่งอยู่ในช่วงของการศึกษาสิ่งที่คนอื่น ๆ ได้ที่วัดและผลเนื่องมาจากการลดลงในรายได้เฉลี่ยของครัวเรือนโดย 28.5% ในช่วงระยะเวลา 25 ปีที่ผ่านมา การแนะนำของสามวิธีการอนุรักษ์ดินในการปลูกข้าวโพด (แถบหญ้าแฝกอุปสรรคหญ้ารูซี่และพุ่มไม้กระถิน) แสดงให้เห็นว่าเหล่านี้จะไม่ประหยัดสำหรับผู้ประกอบการฟาร์มเพื่อนำมาใช้ภายใต้เงื่อนไขปัจจุบันส่วนใหญ่เพราะการลดลงในระยะสั้นผลผลิตข้าวโพด เราจะสำรวจผลกระทบของการให้ผู้ประกอบการฟาร์มสิ่งจูงใจทางการเงินเพื่อนำมาใช้ในการอนุรักษ์ดินและพบว่าการชำระเงินที่จำเป็นสำหรับการลด 40 ± 2% ของการสูญเสียดินที่คาดจะประมาณ 12-16 เหรียญสหรัฐต่อตันของดินที่บันทึกไว้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเกษตรในพื้นที่ภูเขาในเวียดนามมีเยอะมากตั้งแต่เบื้องต้นของการปฏิรูปการตลาดที่ใช้ในช่วงกลางทศวรรษ 1980 . การยอมรับของสายพันธุ์ข้าวโพดไร่ลูกผสม , ปุ๋ยแร่และลดระยะเวลา fallow ได้ปรับปรุงรายได้ของฟาร์มแต่ยังนำไปสู่การเพิ่มขึ้นอย่างมากในการพังทลายของดินจากพื้นที่ลาดเอียง ซึ่งได้สร้างลงดันผลผลิตพืช และมีผลกระทบต่อพื้นที่ด้านท้ายน้ำ การศึกษานี้เป็นการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความอุดมสมบูรณ์ของดินผลผลิต และการใช้วิธีการอนุรักษ์ดินโดยการใช้แบบจำลองที่รวมทั้งฟาร์ม - คณิตศาสตร์การเขียนโปรแกรมเพื่อจำลองการตัดสินใจของแต่ละฟาร์มครัวเรือนกับปลาหลดจำลองของผลผลิตและการเปลี่ยนแปลงความอุดมสมบูรณ์ของดินในแต่ละภูมิ หน่วยผลการจำลองแนะนำเป็นสูญเสียดินเฉลี่ย 30 ตันต่อไร่ ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ และมันสำปะหลัง 27 ตันต่อเฮกตาร์ต่อปี ด้าน ภายใต้ภาวะเศรษฐกิจปัจจุบัน ซึ่งอยู่ในช่วงของการศึกษาอื่น ๆได้ วัดได้ และจากการลดลงในรายได้ในครัวเรือนโดยเฉลี่ย 28.5 % มากกว่า 25 ปี ระยะเวลา แนะนำ 3 วิธีในข้าวโพด ( หญ้าแฝกอนุรักษ์ดินแถบหญ้าหญ้าและพุ่มไม้อุปสรรคกระถิน ) พบว่าเหล่านี้จะไม่ประหยัดสำหรับครัวเรือนอุปการะภายใต้เงื่อนไขปัจจุบันเป็นที่ตั้ง เพราะผลผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ลดลงระยะสั้น .ศึกษาผลของการให้ครัวเรือนการเงินบริเวณอุปการะการอนุรักษ์ดินและพบว่าเงินที่จำเป็นสำหรับการลด 40 ± 2% ของค่าการสูญเสียดินจะประมาณ 12 – 16 USD ต่อตันของดินช่วย