Laos is the least developed. A ruin

Laos is the least developed. A ruinous sequence of colonial domination, internecine conflict and dogmatic socialism finally brought the country to its knees in the 1970s, and almost ten per cent of the population left. Now, after two decades of isolation from the outside world, this landlocked, sparsely populated country is enjoying peace, stabilising its political and economic structures and admitting foreign visitors - albeit in limited numbers due to a general lack of infrastructure. The lack of foreign influence offers travellers an unparalleled glimpse of traditional South-East Asian life. From the fertile lowlands of the Mekong River valley to the rugged Annamite highlands, travellers who have made it to Laos tend to agree that this country is the highlight of South-East Asia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลาวมีการพัฒนา ลำดับ ruinous ปกครองอาณานิคม internecine ความขัดแย้ง และนา ๆ สังคมนิยมในที่สุด นำประเทศของเข่าในปี 1970 และเกือบร้อยละสิบของประชากรที่เหลือ ตอนนี้ หลังจากสองทศวรรษของการแยกจากโลกภายนอก ประเทศนี้มีประชากรเบาบาง ไม่เพลิดเพลินกับความสงบ สำหรับโครงสร้างของการเมือง และเศรษฐกิจ แล้วยอมรับชาวต่างชาติ - แม้ว่าในจำนวนที่จำกัดเนื่องจากขาดโครงสร้างพื้นฐานทั่วไป เหลือบมีเพียงส่วนของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ดั้งเดิมของอิทธิพลต่างประเทศให้นักเดินทางชีวิต จากเขตหุบเขาแม่น้ำโขงยังไฮแลนด์ Annamite ขรุขระอุดม ผู้เดินทางที่ได้ทำไปลาวมักจะ ยอมรับว่า ประเทศนี้เป็นจุดเด่นของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลาวเป็นที่พัฒนาน้อยที่สุด ลำดับหายนะของการปกครองอาณานิคมต่อความขัดแย้งภายในและสังคมนิยมดันทุรังในที่สุดก็นำประเทศไปที่หัวเข่าของตนในปี 1970 และเกือบร้อยละสิบของจำนวนประชากรที่เหลือ ตอนนี้หลังจากที่สองทศวรรษของการแยกจากโลกภายนอกที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลนี้ประเทศที่มีประชากรเบาบางมีความสุขกับความสงบสุขเสถียรภาพโครงสร้างทางการเมืองและเศรษฐกิจและยอมรับว่านักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ - แม้ว่าในจำนวน จำกัด เนื่องจากการขาดทั่วไปของโครงสร้างพื้นฐาน การขาดอิทธิพลจากต่างประเทศนำเสนอเหลือบหาตัวจับยากของชีวิตแบบดั้งเดิมของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จากที่ราบลุ่มอุดมสมบูรณ์ของหุบเขาแม่น้ำโขงไปยังที่ราบสูง Annamite ขรุขระนักท่องเที่ยวที่ไ​​ด้ทำให้มันไปยังประเทศลาวมีแนวโน้มที่จะยอมรับว่าประเทศนี้เป็นไฮไลท์ของตะวันออกเฉียงใต้เอเชีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลาวก็พัฒนา ลําดับย่อยยับของการปกครองอาณานิคมความขัดแย้งล้างผลาญและสังคมนิยมดันทุรังก็พาประเทศทรุดตัวในปี 1970 , และเกือบสิบเปอร์เซ็นต์ของประชากรแล้ว ตอนนี้ หลังจากสองทศวรรษของการแยกจากโลกภายนอกนี้ไม่มีทางออกสู่ทะเลมีสันติสุข ประเทศที่มีประชากรเบาบาง , การปรับโครงสร้างทางเศรษฐกิจและการเมือง และรับแขกต่างประเทศ แม้ว่าในตัวเลขที่ จำกัด เนื่องจากการขาดทั่วไปของโครงสร้างพื้นฐาน ไม่มีอิทธิพลจากต่างประเทศมีผู้เดินทางเป็นเหลือบที่เหนือชั้นของแบบดั้งเดิมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ชีวิต จากพื้นที่ราบอุดมสมบูรณ์ของแม่น้ำโขงหุบเขาไฮแลนด์ภาษาเวียดนามขรุขระ ผู้เดินทางที่ได้ลาวมีแนวโน้มที่จะยอมรับว่าประเทศนี้เป็นไฮไลท์ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้