To some extent, ‘Sphere’, whose str

To some extent, ‘Sphere’, whose striking installation
occupies a recess of the gallery space, tells a similar
story, one of changing identity and of permanent
community, one of a continuous and desperate fight
against uniformity; it was much celebrated when it
was first shown at the 54th Venice Biennale where
Tamara Kvesitadze represented Georgia in 2011.
The critic Henk Slager wrote then that it showed
“the dynamic reality of processes of mutation and
transformation, of human beings as the ‘builders of
spheres’ (Peter Sloterdijk) – a being aware of once
having been forced to live on a globe or a sphere, i.e.
worlds to be designed again and again.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบางกรณี 'ทรงกลม' ติดตั้งที่โดดเด่นใช้ย่อมุมพื้นที่แกลเลอรี บอกความคล้ายคลึงกันเรื่อง การเปลี่ยนรหัสประจำตัวและ ของถาวรชุมชน หนึ่งที่ต่อเนื่อง และหมดหวังสู้จากใจ มันมากเฉลิมฉลองเมื่อนั้นที่แสดงก่อนที่ Biennale เวนิสเมอริเดี้ยนที่ทามาระเกสท์เฮ้าส์ Kvesitadze แสดงจอร์เจียในปี 2554เขียนวิจารณ์ Henk Slager แล้วว่า พบว่า"ความเป็นจริงแบบไดนามิกของกระบวนการของการกลายพันธุ์ และการเปลี่ยนแปลง ของมนุษย์เป็นการ ' ผู้สร้างรัฐบาลท้องถิ่น (ปีเตอร์ Sloterdijk) – เป็นการตระหนักถึงครั้งมีการบังคับให้อยู่บนโลกหรือทรงกลม เช่นโลกที่จะออกอีก"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่มีขอบเขต 'วง' ซึ่งมีการติดตั้งที่โดดเด่นตรงบริเวณซอกของพื้นที่แกลเลอรี่ที่บอกว่าเป็นที่คล้ายกันเรื่องหนึ่งของตัวตนของการเปลี่ยนแปลงและถาวรของชุมชนซึ่งเป็นหนึ่งในการต่อสู้อย่างต่อเนื่องและหมดหวังกับความสม่ำเสมอ; มันก็มีการเฉลิมฉลองมากเมื่อมันถูกนำมาแสดงเป็นครั้งแรกที่เวนิซ Biennale 54 ที่ Tamara Kvesitadze ตัวแทนของจอร์เจียในปี 2011 นักวิจารณ์ Henk Slager เขียนแล้วมันแสดงให้เห็นว่า"ความเป็นจริงแบบไดนามิกของกระบวนการของการกลายพันธุ์และการเปลี่ยนแปลงของมนุษย์ในฐานะของผู้สร้างทรงกลม '(ปีเตอร์ Sloterdijk) - ทางการตระหนักถึงครั้งหนึ่งที่ได้รับการบังคับให้อาศัยอยู่บนโลกหรือทรงกลมคือโลกที่ได้รับการออกแบบอีกครั้งและอีกครั้ง".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีขอบเขต , ' ทรงกลม ' ที่โดดเด่นติดตั้ง
ตรงซอกของหอศิลป์ พื้นที่ บอกเล่าเรื่องราวที่คล้ายกัน
, หนึ่งของการเปลี่ยนแปลงอัตลักษณ์และชุมชนถาวร
หนึ่งอย่างต่อเนื่องและสิ้นหวัง สู้
กับความสม่ำเสมอ ; มันโด่งดังมากเมื่อมัน
เป็นครั้งแรกแสดงที่ 54 เวนิส Biennale ที่
ทามาร่า kvesitadze แทน
จอร์เจียในปี 2011นักวิจารณ์แฮงก์ slager เขียนแล้วมันพบ
" ความเป็นจริงของกระบวนการแบบไดนามิกซึ่ง
การแปลของมนุษย์เป็นผู้สร้างของทรงกลม ' '
( ปีเตอร์ ลเตอร์ดิก ) และการตระหนักถึงเมื่อ
เคยถูกบังคับให้อาศัยอยู่บนโลก หรือทรงกลม เช่น
โลกจะออกแบบอีกครั้ง อีกครั้ง "